စပ်စ္ကို ေနရာမေရြး၊ ရာသီဥတုမေရြး စုိက္လို႔ရတယ္ - (အင္တာဗ်ဴး)

စပ်စ္ကို ေနရာမေရြး၊  ရာသီဥတုမေရြး စုိက္လို႔ရတယ္ - (အင္တာဗ်ဴး)
ေအာင္ၿငိမ္းခ်မ္း (Myanmar Now)
(မုိးမခ) ဇြန္ ၇၊ ၂၀၁၈

ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ စပ်စ္သီးအမ်ားဆံုးထြက္သည့္ေနရာမွာ မႏၱေလးတုိင္းေဒသႀကီး၊ ရမည္းသင္းၿမိဳ႕နယ္ ျဖစ္သည္။ ရမည္းသင္း တြင္ ဧက ရာေထာင္ခ်ီစိုက္ၿပီး ထြက္လာေသာစပ်စ္ကို ၿမိဳ႕အမ်ားအျပားသို႔ တင္ပို႔လ်က္ရိွသည္။

ေဆးပုလဲကုန္းေက်းရြာမွ ကိုလိႈင္ထြန္း ေျပာျပသည့္ စပ်စ္ထုတ္လုပ္ေရာင္းခ်မႈ အေျခအေနမ်ားအေၾကာင္းကို ေကာက္ႏုတ္ ေဖာ္ျပလုိက္ပါသည္။

ေမး။ ။ စပ်စ္ကို ဘယ္ေဒသေတြမွာ ဘယ္လို စိုက္ပ်ဳိးေနၾကသလဲ။
ေျဖ။ ။ အပူပိုင္းေဒသဆုိရင္ စင္တင္စနစ္ အစုိက္မ်ားၿပီး ေတာင္ေပၚေဒသ၊ အေအးပိုင္း ေဒသေတြမွာ ႀကိဳးတန္း၊ တုိင္ေထာင္ စနစ္ကို အစုိက္မ်ားပါတယ္။ ေခတ္နဲ႔အညီ တိုးတက္လာတဲ့ စိုက္နည္းစနစ္မ်ားထဲမွ စုိက္ပ်ဳိးရလြယ္ကူၿပီး အသီးအရည္အ ေသြးကို တိုးတက္ေကာင္းမြန္ေစတဲ့စနစ္ကေတာ့ Y- Shape စနစ္ေပါ့။ စပ်စ္က ရမည္းသင္းတစ္ေနရာတည္း စိုက္လို႔ရ တယ္လို႔ တခ်ဳိ႕က နားလည္ထားတာ။ တကယ္က စပ်စ္ကို ေနရာမေရြး၊ ရာသီဥတုမေရြး စုိက္လို႔ရတယ္။ စပ်စ္ကေတာ့ စြတ္စုိမႈမ်ားတာကို ေၾကာက္တယ္။ စြတ္စိုမႈမ်ားရင္ ေရာဂါ က်လြယ္တယ္။ အဲဒီေတာ့ သီးကိုင္းျဖတ္ၿပီး အဖူးထြက္တဲ့အခ်ိန္မွာ   ေဆးဝါးနဲ႔ ကာကြယ္ရတာရွိတယ္။ ေဒသရာသီဥတုနဲ႔ကိုက္ညီေအာင္ သီးကို္င္းကို အခ်ိန္ေရြးၿပီး ျဖတ္ၿပီးေတာ့လည္း ကာ ကြယ္တယ္။

ေမး။ ။ ဘယ္အမ်ဳိးအစားေတြ အစိုက္မ်ားသလဲ။
ေျဖ။ ။   ရာသီဥတုနဲ႔လည္းကိုက္ညီ၊  စုိက္ပ်ဳိးလို႔လည္းအဆင္ေျပတဲ့ အီတလီ No.3 နဲ႔ Black Queen တုိ႔ကေတာ့ အစိုက္ အမ်ားဆံုး မ်ဳိးေတြေပါ့။  အဲဒီေနာက္မွာမွ Red Global ေပါ့၊ အေအးပိုင္းေဒသမ်ဳိးဆုိေတာ့ အပူပိုင္းမွာ တုိက္ရိုက္စုိက္ရင္ အဆင္မေျပဘူး။ ရာသီဥတုခံနိုင္ရည္ရွိတဲ့ ေအာက္ခံပင္ေတြ စုိက္တယ္။ ကိုင္းကူးၿပီးစုိုက္ေတာ့မွ အဆင္ေျပတယ္။ ေစ်းကြက္ အေကာင္းဆံုးအေနအထားမွာရွိတာ Red Global မ်ဳိးေပါ့။ အခုလို အသီးေပါတဲ့ရာသီဆိုရင္ တစ္ပိသာကို ၃,ဝဝဝ ကေန ၃,၅ဝဝ ေလာက္အထိ ေရာင္းေနတယ္။  No.3 ဆုိရင္ ၂,ဝဝဝ၊ ၂,၂ဝဝ။

ေမး။ ။ ဘယ္အခ်ိန္ထြက္သလဲ၊ ဘယ္ေတြကို ပို႔သလဲ။
ေျဖ။ ။ ေဖေဖာ္ဝါရီလေလာက္ဆုိရင္ စၿပီးေတာ့ ထြက္ေနၿပီ။  အမ်ားဆံုးထြက္တာကေတာ့ မတ္လဆန္းကေန ဧၿပီအထိ။ အဓိက တင္ပို႔တဲ့ေစ်းကြက္ကေတာ့ ရန္ကုန္ေပါ့။ တျခား ေနရာေတြကေတာ့ ေနျပည္ေတာ္၊ မိတၳီလာ၊ ေက်ာက္ပန္းေတာင္း၊ မေကြး၊ ပခုကၠဴ၊ မႏၱေလး၊ ျမစ္ႀကီးနား၊ ရွမ္းျပည္တို႔ စသျဖင့္ေပါ့။ ပြဲ႐ံုတုိက္႐ုိက္ပို႔တာရွိသလို ၾကားပြဲစားကေနတဆင့္ လာယူ ၿပီး ေရာင္းၾကတာေတြလည္း ရွိတာေပါ့။ 

ေမး။ ။ ေစ်းကြက္ထဲ ဘယ္လိုျဖန္႔သလဲ။
ေျဖ။      ။ လက္ရွိေစ်းကြက္ကေတာ့ ပြဲစားေတြက ၿခံထဲကုိလာဝယ္ၿပီး ျပန္ေရာင္းတာရွိတယ္။ ပြဲရံုကို တိုက္ရိုက္ပို႔တဲ့စနစ္ရွိတယ္၊ သံုးပိႆာခြဲ၊ ေလးပိႆာဝင္ပံုးေလးေတြနဲ႔ ပို႔တာေပါ့။ ပုတ္ျပတ္ ေရာင္းရတဲ့ အေျခအေနေပၚ မူတည္ၿပီး ပြဲရံုကို ၁ဝ ရာခုိင္ႏႈန္း ဝန္ေဆာင္ခေပးရတယ္။ ဝန္ေဆာင္ခ အျပင္ သယ္ယူစားရိတ္နဲ႔ ထုတ္ပိုးစားရိတ္ေတြလည္း ျခံသမားေတြက က်ခံရတယ္။ စားသံုးသူနဲ႔ စုိက္ပ်ဳိးသူၾကားထဲက ေစ်းႏႈန္း ကြာျခားခ်က္က အရမ္းကိုျမင့္မားတယ္။ အနည္းဆံုး သံုးဆေလာက္ ကြာတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔က ပြဲရံုကို ဝန္ေဆာင္မႈအျပည့္နဲ႔ ပို႔ေပးတယ္ ဒါေပမဲ့ ပြဲရံုကေန ျပန္ျဖန္႔တဲ့အခါမွာ ေစ်းအရမ္းျမင့္မားသြားတာေပါ့။

ေမး။ ။ လက္ရွိပို႔ေဆာင္ေနတဲ့စနစ္က အဆင္မေျပဘူးလို႔ေျပာခ်င္တာလား။
ေျဖ။ ။   ျခံသမားေတြရဲ႕ ရသင့္ရထိုက္တဲ့အခြင့္အေရးေတာ့ အျပည့္အဝ မရဘူးေပါ့။ ျခံသမားေတြက တစ္ပိႆာကို ၂,ဝဝဝ ေစ်းေလာက္ရမယ္ဆိုရင္ စားသံုးသူက တစ္ပိႆာကို ၆,ဝဝဝ နဲ႔ ၈,ဝဝဝ ၾကား ေပးၿပီး ဝယ္စားေနရတယ္။ ၾကားထဲမွာ ပြဲရံုရွိမယ္၊ လက္ကားျဖန္႔တာ ရွိမယ္၊ ဗန္းထိုးသည္ရွိမယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ေရာင္းရတဲ့ပမာဏအေပၚ မူတည္ၿပီး ၁ဝ ရာခုိင္ ႏႈန္း ေပးထားတယ္။   အေရာက္ပို႔စနစ္နဲ႔ ပို႔ေပးတယ္။ ထုတ္ပိုးမႈေတြလည္း ျခံသမားေတြက တာဝန္ ယူေပးထားတယ္။ ဒီလို အေျခအေနမ်ဳိးမွာ စားသံုးသူေတြ ေစ်းႀကီးႀကီးေပးၿပီး ဝယ္စားေနရၿပီးေတာ့ စိုက္ပ်ဳိးသူေတြ ေစ်းႏွိမ္ခံေနရတဲ့ အေနအထား ကြာျခားခ်က္ေတြ ရွိတာေပါ့။ ဒါကေတာ့ အခက္အခဲရွိတာေပါ့။

ေမး။ ။ စိုက္ပ်ဳိးသူေရာ စားသံုးသူပါ အဆင္ေျပဖို႔ ဘယ္လိုစနစ္မ်ဳိးနဲ႔ အေရာင္းအဝယ္လုပ္ရင္ရမလဲ။
ေျဖ။ ။   ဗန္းထိုးသည္ေတြရွိတဲ့ေစ်းေတြကို တုိက္ရိုက္ပို႔မယ္ဆုိရင္ေတာ့ ဗန္းထိုးသည္ကိုပဲ ဝန္ေဆာင္ခ ေပးရေတာ့မွာေပါ့။ အဲဒီေတာ့ ပိုၿပီးေတာ့ တြက္ေျခ ကိုက္ႏုိင္တာေပါ့။ အခုကေတာ့ ပြဲရံုက သြားတဲ့စနစ္ေပါ့။ အနည္းဆံုး ၃ ရက္နဲ႔ ၅ ရက္ေလာက္ ရွိမွ စားသံုးသူလက္ထဲကိုေရာက္တာ။ တိုက္ရိုက္ပို႔စနစ္ ဆုိရင္ အနည္းဆံုး ၂ ရက္နဲ႔ ၃ ရက္ေလာက္ဆုိရင္ စားသံုးသူလက္ထဲ ကိုေရာက္ၿပီ။ စားသံုးသူလည္း လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္စားရမယ္။   စုိက္ပ်ဳိးသူလည္း တြက္ေျခပိုကိုက္လာႏိုင္တာေပါ့။

ေမး။ ။ အဲဒီလို စနစ္လုပ္ဖိုိ႔ စမ္းသပ္ဖူးလား။ လုပ္မယ္ဆုိရင္ဘာအခက္အခဲရွိႏုိင္လဲ။
ေျဖ။ ။ နည္းနည္းေတာ့ ခ်ိတ္ဆက္ၿပီးေတာ့ စမ္းသပ္ဖူးတယ္။ အဆင္ေျပပါတယ္။  ဗန္းထိုးသည္လက္ထဲ ဆိုရင္ ေခါက္ျပန္ ပံုစံမ်ဳိးနဲ႔ အသီးကို ျဖန္႔ေပးရမယ္၊  ပိုက္ဆံ တန္းမရဘူး။ သူတုိ႔ေရာင္းၿပီး ၁ဝ ရက္၊ ၁၅ ရက္ေလာက္ေနမွ ေငြလႊဲခိုင္းတယ္္။  အေဟာင္းေပး အသစ္ယူ ပံုစံမ်ဳိးနဲ႔ ျဖန္႔ေပးရမယ္။ အဲဒီလိုလုပ္မယ္ဆုိရင္ ကြၽန္ေတာ္တို႔က ေစ်းကြက္မယ္ အထုိင္ျဖန္႔ေပးမယ့္ ရံုးပံုစံမ်ဳိး၊ ဌာနပံုစံမ်ဳိးတစ္ခုရွိဖို႔ လိုအပ္တယ္။ သယ္ယူပို႔ေဆာင္ဖို႔ယာဥ္ လိုအပ္တယ္။ သိရိမဂၤလာေစ်းတစ္ခုတည္း ဦးတည္ ၿပီးေတာ့ ဒိုင္ခံျဖန္႔ေနတဲ့အခါက်ေတာ့ ေဝးတဲ့ၿမိဳ႕နယ္ေတြဆုိရင္ စားသံုးသူ လက္ထဲ ေရာက္တဲ့ အခ်ိန္က အရမ္းကို ကြာသြား တယ္။  ကြၽန္ေတာ္တို႔က တစ္ၿမိဳ႕ၿပီးတစ္ၿမိဳ႕ တုိက္ရိုက္လွည့္္ပို႔မယ္ ဆုိရင္ ျခံသမားေတြေရာ စားသံုးသူေတြေရာ အမ်ားႀကီး တြက္ေျခ ကိုက္ႏုိင္တာေပါ့။

ေမး။ ။ ထြက္တဲ့ စပ်စ္ရဲ႕ အရည္အေသြးပိုင္းမွာ ေက်နပ္မႈ ရိွလား။
ေျဖ။ ။  အရည္အေသြးေကာင္းမ်ဳိးေတြ အားနည္းေနတယ္။ ေစ်းကြက္ခ်ိတ္ဆက္မႈေတြ အားနည္းေနေသးတယ္။  ရမည္းသင္း ၿမိဳ႕နယ္က   ေန႔စဥ္ အနည္းဆံုး ကုန္ခ်ိန္ ပိႆာ သံုးေသာင္းေက်ာ္ေလာက္ ထြက္တယ္။ ဒါေတာင္မွ ႏုိင္ငံျခားက ေနၿပီးေတာ့ အသီးေတြ ေန႔စဥ္ တင္သြင္းေနရတယ္။ ေတာင္သူေတြ မ်ဳိးေကာင္းမ်ဳိးသန္႔ေတြ ရမယ္၊ မ်ဳိးေကာင္းမ်ဳိးသန္႔ေတြနဲ႔ လိုက္ေလ်ာ ညီေထြ စုိက္ပ်ဳိးႏုိင္မယ့္ နည္းပညာေတြရမယ္ဆုိရင္ ႏိုင္္ငံျခားကေန စပ်စ္သီးကိုတင္သြင္းစရာမလိုဘဲနဲ႔ ျပည္တြင္း ေစ်း ကြက္အတြက္ အလံုအေလာက္ ထုတ္လုပ္ႏိုင္တဲ့အေနအထား ရလာမယ္။