ကမၻာ့ပတ္ဝန္းက်င္ထိန္းသိမ္းေရးေန႔ ႏွင့္ ေမာင္ရန္ေနာင္

ကမၻာ့ပတ္ဝန္းက်င္ထိန္းသိမ္းေရးေန႔ ႏွင့္ ေမာင္ရန္ေနာင္
ရန္ေနာင္(ဗိုလ္တေထာင္) မိုးမခ၊ ဇြန္ ၅၊ ၂၀၁၈

 ေမာင္ရန္ေနာင္ တေယာက္ ၿမိဳ႕ေတာ္ခန္းမေရွ႕က ျဖတ္ေလွ်ာက္ရင္း ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဗီႏိုင္းဘုတ္အျဖဴႀကီး ေထာင္ထားတာ သြားေတြ႕တယ္။ ဘာလဲဟ လို႔ မ်က္မွန္ကို ပြတ္သပ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ကမၻာ့ပတ္ဝန္းက်င္ထိန္းသိမ္းေရးေန႔ တဲ့။

ငယ္ငယ္တုန္းက အဲဒီလိုေန႔မ်ိဳးဆို စာစီစာကံုးေတြ ၿပိဳင္တာေတြ ဘာေတြ လုပ္ခဲ့ၾကတာေပါ့။ ကမၻာ့ပတ္ဝန္းက်င္ထိန္းသိမ္းေရး ဆိုေတာ့ ဘာေတြမ်ား လုပ္မွာလဲ ဆို အနားတိုးကပ္ၾကည့္ေတာ့ ဒီႏွစ္ရဲ႕ ေဆာင္ပုဒ္က ပလပ္စတစ္ညစ္ညမ္းမႈကို တိုက္ဖ်က္ၾကစို႔တဲ့။

ကမၻာမွာ ပလပ္စတစ္ စြန္႔ပစ္ပစၥည္းေတြေၾကာင့္ လူေတြ၊ သတၱဝါေတြ ဒုကၡေရာက္ရတာ မနည္းပါဘူး။ ေမာင္ရန္ေနာင္ ပလပ္စတစ္ အႏၱရာယ္ကို ဆရာမဂ်ဴး ကလ်ာမဂၢဇင္းမွာ စေရးကတည္းက ဖတ္ဖူးခဲ့လို႔ ပလပ္စတစ္ အႏၱရာယ္ကို ေတာ္ေတာ္သိခဲ့ပါတယ္။ ပလပ္စတစ္အႏၱရာယ္ဟာ ဘယ္ေလာက္ဆိုးတယ္ ဆိုတာလည္း ဆရာမဂ်ဴးေရးတာေတြ ျပန္ဖတ္ၾကရင္၊ သူ႔ ေဟာေျပာပြဲေတြ နားေထာင္ရင္ သိၾကမွာပါ။

ပလပ္စတစ္ အႏၱရာယ္ကို မသိခင္ ပလပ္စတစ္က ေမာင္ရန္ေနာင္႔ကို ဘယ္လိုေတြ ေကာင္းက်ိဳးေပးတာေလး ေျပာျပခ်င္ပါတယ္။ ေမာင္ရန္ေနာင္ ငယ္ငယ္တုန္းက ေမေမက အမိႈက္ကားလာလို႔ အမိႈက္သြားသြန္ခိုင္းရင္ အိမ္ကစဥ္႔အိုးထဲက ပလပ္စတစ္အိတ္ အေပ်ာ့ သံုးေလးလံုးကို အေပၚကေန တင္လိုက္ပါတယ္။ အမိႈက္ကားနားေရာက္ရင္ ကားေပၚက စည္ပင္ဝန္ထမ္းကို အမိႈက္ပံုးေလး ေျမွာက္ျပလိုက္ရင္ လူေတြ အမ်ားႀကီးထဲက ကုိယ့္အမိႈက္ပံုးကို အရင္ေျပးယူေအာင္ေလ။ အဲဒီလိုေလး ပလပ္စတစ္က ေမာင္ရန္ေနာင္ကို အက်ိဳးျပဳတာပါ။

ေနာက္ ရိွေသးတယ္။ အိမ္မွာက စတိုးဆိုင္ အိမ္ဆိုင္ေလး ဖြင့္ထားေတာ့ ပလပ္စတစ္ေတြက ပါကင္ထုပ္ေတြ ေဖာက္လိုက္ရင္ ေဖာခ်င္းေသာခ်င္းေပါ့။ အဲဒီအခါက်ရင္ ပလပ္စတစ္အိတ္ကို အေပ်ာ့နဲ႔ အမာ ခြဲရသလို ပါကင္ေဖာက္ရင္လည္း ကတ္ေၾကးေလးနဲ႔ ညီညီညာညာေလး ေဖာက္ရတယ္။ ဒါမွ မစုတ္မၿပဲမွာေလ။ အဲဒီလို အေပ်ာ့ ၊ အကြ်တ္ ခြဲျခားၿပီး စဥ့္အိုးထဲ သိပ္ထည့္ထားရတယ္။ တႏွစ္ပတ္လံုးစာ သိမ္းထားတာေပါ့။ ေႏြရာသီေရာက္လို႔ စာေမးပြဲေတြလည္း ၿပီးေရာ ဗလာစာအုပ္အေဟာင္းေတြ ၊ သတင္းစာအေဟာင္းေတြ ၊ စုေဆာင္းထားတဲ့ ပလပ္စတစ္ေတြကို စုပံုၿပီး ခိုင္ထူး သီခ်င္းထဲကလုိ ကုလားဆိုင္ကို ေရာင္းဖို႔ပို႔ရတာေပါ့။

အဲဒီလို ေန႔မ်ိဳးက်ရင္ ေမာင္ရန္ေနာင္တို႔ ေမာင္ႏွမေတြ အရမ္းကို တက္ၾကြစြာနဲ႔ လုပ္အားဝင္ေပးၾကတယ္။ သတင္းစာအေဟာင္းေတြ ရွင္းရင္းနဲ႔ ကိုယ္လိုခ်င္တာေတြ႕ ထိုင္ဖတ္လိုက္၊ ေရာင္းမယ့္အထဲက ကစားစရာအရုပ္အေဟာင္းေတြ ေတြ႕ ျပန္သိမ္း၊ အသစ္ရသလို ေပ်ာ္ ဟုတ္ေနတာပဲေလ။ ေဘာ္တယ္ဆိုင္ ေရာက္ေတာ့လည္း ေဘာ္တယ္ဆိုင္က အေလးခ်ိန္မမွန္ရင္ ျပႆနာေတြ တက္ရ၊ အိမ္က ခ်ိန္ေပးလိုက္တဲ့ အေလးခ်ိန္နဲ႔ ေဘာ္တယ္ဆိုင္က အေလးခ်ိန္ မတူရင္ ကိြဳင္ရွာေပါ့။ တခါေရာင္းလိုက္ရင္ ရတဲ့ပိုက္ဆံက မနည္းမေနာပဲ ထင္ရတယ္။ ကေလး ဘဝမွာေလ။

အဲဒီလို အေဟာင္းအျမင္းေတြ၊ ပလပ္စတစ္ေတြ ေရာင္းၿပီးရင္ ေမေမက တခုခု လုပ္ေကၽြးတယ္။ မုန္႔သည္ေခၚ ဝယ္စားရင္လည္း စားတယ္။ ပလပ္စတစ္က ေမာင္ရန္ေနာင္ကို အဲဒီလို အက်ိဳးေပးတာပါ။

သေဘၤာသား လုပ္မယ္ဆိုေတာ့ လက္မွတ္ေလးေစာင္သင္တန္းကို စတက္ရတယ္။ အဲဒီမွာ အမိႈက္စြန္႔ပစ္ပံု စြန္႔ပစ္နည္းေတြ ၊ မစြန္႔ပစ္ရမယ့္ ပစၥည္းေတြ ဘာဆိုတာ သင္ရျပန္တယ္။ ဆရာမ ဂ်ဴးရဲ႕ စာေတြကို ဖတ္ထားတဲ့ ေမာင္ရန္ေနာင္ပဲေလ။ ဘာရမလဲ။ ဆရာက ေမးတယ္။ ပင္လယ္ထဲမွာ လံုးဝ စြန္႔မပစ္ရတဲ့ ပစၥည္းက ဘာလဲ ဆိုေတာ့ ပလပ္စတစ္ လို႔ အက်ယ္ႀကီး ထေအာ္လိုက္တယ္။ ဆရာက ဟာ ငါေတာင္ မသင္ရေသးဘူး၊ ဒီေကာင္ တတ္ေနပါလားေပါ့။

တကယ္ေတာ့ ပလပ္စတစ္ ဟာ ဘယ္သူ႔ကိုမွ အက်ိဳးမျပဳပါဘူး။ ေမာင္ရန္ေနာင္တို႔ ႏိုင္ငံမွာ အခုမွ တဖန္ျပန္သံုး ပညာေပးေတြ လာလုပ္ေနတာ၊ ေမာင္ရန္ေနာင္တို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ အေစာကတည္းက ဒီ တဖန္ျပန္သံုး ဗဟုသုတက ရိွၿပီးသားပါ။ ကြ်ပ္ကြ်ပ္အိတ္ေတြ ေပၚခါစက ေမာင္ရန္ေနာင္ ကေလးဘဝပါ။ အခုလို ေဖာခ်င္းေသာခ်င္း သံုးရတဲ့ အခ်ိန္မဟုတ္ပါဘူး။ ေခါက္ဆြဲေၾကာ္ ဝယ္ရင္ သတင္းစာ စကၠဴနဲ႔ ထုပ္ေပးတာပါ။ သတင္းစာစကၠဴေပၚမွာ အင္ဖက္တင္ ၊ အင္ဖက္ေပၚ ေခါက္ဆြဲထည့္ၿပီး သင္အူႀကိဳးနဲ႔ ထုုပ္ယူလာရတာပါ။

မုန္႔ဟင္းခါး ဝယ္ရင္ အိမ္ကေန ခ်ိဳင့္နဲ႔ သြားဝယ္ရတာပါ။ ဒါကို ကြ်ပ္ကြ်ပ္အိတ္ေတြ ေပၚလာေတာ့ ထုပ္ပိုးမႈ ပိုေကာင္းတယ္ ဆိုၿပီး ထုပ္ပိုးၾကရင္း တြင္က်ယ္သြားတာပါ။ ကြ်ပ္ကြ်ပ္အိတ္ လုပ္ငန္း တခုဆို ေဆာက္ထားတဲ့ တိုက္ႀကီးမွ ဟီးထေနတာပဲေလ။

သေဘၤာသား ျဖစ္ေတာ့ သင္တန္းတုန္းက သင္ခဲ့တဲ့ အတိုင္း ပလပ္စတစ္ဆို ပင္လယ္ထဲ ပစ္မခ်ရဘူး ဆိုေပမယ့္ အခု ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ပညာလာေပးေနတဲ့ ပလတ္စတစ္အရွင္သခင္ အေနာက္ႏိုင္ငံသားေတြ  ဟိုတုန္းကပဲ သူတို႔ကိုယ္တိုင္ လႊင့္ပစ္ခဲ့ၾကတာ မဟုတ္လား။

အခု ရက္ပိုင္း ကမၻာ့ပတ္ဝန္းက်င္ ထိန္းသိမ္းေရးေန႔နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ပြဲေလးေတြ လုပ္ေနၾကတာ ေတြ႕ရတယ္။ အေအး ေသာက္ရင္ ပလပ္စတစ္ပိုက္နဲ႔ မေသာက္ဖို႔ ပညာေတြ ေပးေနၾကတယ္။ ေမာင္ရန္ေနာင္တို႔က ႀကံရည္ေရာင္းခဲ့ေသးတာေလ။ ႀကံရည္မွ မဟုတ္ဘူး ။ အေအးေသာက္ရင္ ဖန္ခြက္ႏႈတ္ခမ္းေလးနဲ႔ ကိုယ့္ႏႈတ္ခမ္း ထိေသာက္ရတဲ့ အရသာက ပိုက္နဲ႔ စုပ္ေသာက္ရတဲ့ အရသာနဲ႔ မတူပါဘူး။ ဖန္ခြက္ႏႈတ္ခမ္းက ေန ကိုယ့္ႏႈတ္ခမ္းေလးကို ကူးစက္လာတဲ့ အေအးဓါတ္ကို ခံစားရင္း ေသာက္ရတာ သိပ္ကို အရသာ ရိွတာပဲေလ။ ဒါကို ရွည္လ်ားၿပီး ပိုက္ေလးနဲ႔ စုပ္ေသာက္တတ္ေအာင္ သင္ေပးတာ ဒီႏိုင္ငံျခားသားေတြပဲေလ။ သူတို႔ပဲ တီထြင္တယ္။ သူတို႔ပဲ ခု မေကာင္းဘူးေျပာတယ္။ အခု ဆီထမင္း၊ အခု စာကေလးေၾကာ္ လုပ္တဲ့သူေတြပါ။

ပလပ္စတစ္ေတြဟာ ဓါတုေဗဒနည္းပညာေတြနဲ႔ ထုတ္လုပ္ထားတာပါ။ ပလပ္စတစ္ရုပ္ကေလးလို အသည္းႏွလံုး မပါဘူးတဲ့ ဘာညာလိုပဲ စထုတ္တုန္းကောတ့ ေပါေပါမ်ားမ်ား မထုတ္ႏိုင္လို႔ တြင္တြင္က်ယ္က်ယ္ မသံုးႏိုင္ဘူး။ ေလဆိပ္မွာ ႏိုင္ငံျခားက ျပန္လာတဲ့သူဆီက ပလပ္စတစ္အိတ္ေလးေတြ လိုက္ေတာင္း ျပန္ေရာင္းတဲ့ ေခတ္တေခတ္ ရိွခဲ့ဖူးတယ္ေလ။ ပလပ္စတစ္ကုိ ခုေတာ့ ပံုစံမ်ိဳးစံုနဲ႔ လူသံုးကုန္ပစၥည္း အမ်ိဳးမ်ိဳးပါ ထုတ္လုပ္ႏိုင္လာပါၿပီ။

ေဘာလ္ပင္မ်ား၊ မ်က္မွန္၊ ကုလားထိုင္၊ ပန္းကန္ခြက္ေယာက္မ်ား ၊ ဇြန္းမ်ား၊ ဟန္းဆက္တြင္ သံုးေသာ ေရာင္စံုအကာမ်ား၊ ကစားစရာမ်ား၊ မိုးကာ ႏွင့္ လူသံုုးကုန္ ပစၥည္းမ်ား အစရိွသျဖင့္ ပလပ္စတစ္ဟာ ကမၻာေပၚမွာ အသံုးဝင္ဆံုး ပစၥည္းတခု ျဖစ္လာသလို ကမၻာ့ပတ္ဝန္းက်င္မွာလည္း ဒုကၡအေပးဆံုး ပစၥည္းတခု ျဖစ္လာေလေတာ့ကာ ကမၻာ့ပတ္ဝန္းက်င္ထိန္းသိမ္းေရးေန႕ ႏွင့္ ေမာင္ရန္ေနာင္ပါ။ ။

ရန္ေနာင္(ဗိုလ္တေထာင္)
၅-၆-၂၀၁၈
၀၀း၂၄