ျမတ္စံ - က်ေနာ္နဲ႔ မိုဟာမက္အာႀကီး

ျမတ္စံ - က်ေနာ္နဲ႔ မိုဟာမက္အာႀကီး
(မိုးမခ) ဇြန္ ၆၊ ၂၀၁၈

မေန႔က TV Channel ႏိုင္ငံျခားသတင္းေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ကမၻာေက်ာ္လက္ေဝွ႔ခ်န္ပီယံ မိုဟာမက္အာလီ အသက္ ၇၄ အရြယ္မွာကြယ္လြန္သြားတဲ႔အေၾကာင္းၾကည္႔မိေနရင္း က်ေနာ္႔ရဲ႕သူငယ္ခ်င္းလည္းျဖစ္။ နိုင္ငံေရးလုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္လည္းျဖစ္တဲ႔ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္တစ္ဦးျဖစ္တဲ႔ ေဇာ္မင္း (ခ) အာၿဗဲ (ခ) ခေမာက္ႀကီး (ယၡဳ USA မွာေနထိုင္) ကို အမွတ္ရမိပါတယ္။ ၁၉၈၈ မတ္လ ၁၆ ရက္ေန႔။ RIT ေက်ာင္းသား ကိုဖုန္းေမာ္၊ ကိုစိုးနိုင္တို႔ကို ၁၉၈၈ မတ္လ ၁၃ ရက္ေန႔မွာ တစ္ပါတီ အာဏာရွင္ေအာက္က အုပ္ခ်ဳပ္မႈယႏၱားယားစက္ရဲ႕ မမွန္ကန္တဲ႔ေျဖရွင္းမႈေၾကာင္႔ က်ဆုံးခဲ႔ရတဲ႔အေပၚ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူမ်ားရဲ႕ အာဏာရွင္စံနစ္ကို စတင္အံတုတဲ႔အခ်ိန္ - ဒီမိုကေရစီစံနစ္အတြက္ ေဗြေဆာ္ဦးစတင္တဲ႔ ေျခလွမ္းအစ… ဒီမိုကေရစီအေရးေတာ္ပုံေတာ္လွန္ေရးလို႔ ေျပာရမဲ႔အခ်ိန္ - ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ ဘြဲ႔ႏွင္းသဘင္ခန္းမေရွ႕မွာ မတရားဖိႏွိမ္မႈေတြကို ရဲရဲဝံ႔ဝံ႔ မားမားမတ္မတ္ ရပ္တည္ေျပာၾကားခဲ႔ၿပီး ၂၀၀၇ခုႏွစ္အထိ ဒီမိုကေရစီေရးလႈပ္ရွားေဆာင္ရြက္မႈမွာ တစိုက္မတ္မတ္ ပါဝင္ခဲ႔သူပါ။

၁၉၈၈၊ မတ္လ ၁၆ ရက္ေန႔ ဘြဲ႔ႏွင္းသဘင္ခန္းမေရွ႕ကေန သပိတ္စစ္ေၾကာင္းခ်ီၿပီး RC 2 လိႈင္တကၠသိုလ္ သပိတ္စစ္ေၾကာင္းနဲ႔ သြားေပါင္းဖို႔ႀကိဳးစားရင္း အင္းလ်ွားကန္ေဘာင္ တံတားျဖဴမွတ္တိုင္အနီးမွာ ေက်ာင္းသား/သူေတြ ေသြးေျမက်ခဲ႔တာကို အေၾကာင္းျပဳၿပီး ေနာင္တစ္ခ်ိန္ တံတားနီ ေန႔လို႔ သမိုင္းမွတ္တမ္းတင္ခဲ႔ရတဲ႔ ေန႔တေန႔ပါ။ အဲ႔ဒီအခ်ိန္က ေမာင္ေမာင္ေက်ာ္၊ ကိုမင္းေဇယ် စတဲ႔ပုဂၢိဳလ္ေတြလိုပဲ မိန္႔ခြန္းတက္ေျပာစဥ္မွာ လယ္သမားေတြေဆာင္းတဲ႔ ခေမာက္ႀကီးကိုေဆာင္းၿပီး မိန္႔ခြန္းေျပာခဲ႔လို႔ သူ႔ကို ခေမာက္ႀကီးလို႔ လူသိမ်ားၿပီး ခေမာက္ႀကီးလို႔ နာမည္တြင္ခဲ႔သလို သူရဲ႕ပါးစပ္ၿပဲၿပဲနဲ႔ ဒိုးဒိုးေဒါက္ေဒါက္ေျပာတတ္တဲ႔အတြက္ ခင္မင္ရင္းႏွီးသူေတြက နာမည္အရင္း ေဇာ္မင္း ထက္ အာၿဗဲ လို႔ေခၚၾကပါတယ္။ ပိုရင္းတဲ႔က်ေနာ္တို႔ ကိုကိုႀကီးတို႔က အာႀကီး လို႔ ခ်စ္စနိုးနဲ႔ေခၚၾကပါတယ္။ (Rဇာနည္လို႔ ေခၚတဲ႔ အဆိုေတာ္ကိုလည္း သူ႔ရဲ႕ေရွ႕ဆုံးနာမည္ကို အမွီျပဳၿပီး ေခၚတာျဖစ္သလိုမ်ိဳးေပါ႔။ အဲ႔ဒီအခ်ိန္တုန္းကေတာ႔ မူလOrginal အာႀကီး ပါ။)

 သူ႔ရဲ႕ေနာက္ေၾကာင္းေလးကို ေျပာျပေနတဲ႔ ရည္ရြယ္ခ်က္က မိုဟာမက္အာႀကီး ဆိုလို႔ ဟာဂ်ီ အမည္တြင္တဲ႔ မကၠာဘုရားဖူးျပန္ပုဂိၢဳလ္ေတြနဲ႔ ေရာေထြးျမင္မိသြားမွားစိုးလို႔ပါ။ ကဲ… မိုဟာမက္အာႀကီး ရယ္လို႔ ျဖစ္ပုံက ဒီလိုပါ…။

၁၉၉၁ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလ ၁၀ ရက္မွာ ေဒၚေအာင္းဆန္းစုၾကည္ နိုဘယ္လ္ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆု ရရွိတဲ႔အေပၚ တစ္နိုင္ငံလုံးမွာရွိတဲ႔ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းေတြအားလုံးက ေထာက္ခံတဲ႔ဆႏၵျပပြဲေတြ လုပ္ၿပီး ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆုရွင္ ေဒၚေဆာင္ဆန္းစုၾကည္ ကို လႊတ္ေပးဖို႔၊ ဆုသြားေရာက္ လက္ခံရယူဖို႔ ဖိအားေပးေတာင္းဆိုတဲ႔ လႈပ္ရွားမႈဆႏၵျပပြဲေတြ ျဖစ္ေပၚခဲ႔ပါတယ္။ နဝတ စစ္အစိုးရကလည္း ဂုဏ္ျပဳခ်ီးျမွင္႔တဲ႔အေနနဲ႔ က်ေနာ္တို႔အားလုံးကို တသက္တစ္က်ြန္းေထာင္ဒဏ္နဲ႔ အနိမ္႔ဆုံး ၁၀ႏွစ္ျပစ္ဒဏ္အထိ စစ္ခုံရံုးဖြဲ႔ကာ အျပစ္ေပးခဲ႔ပါတယ္။ အားလုံးဟာ အေရးေပၚစီမံခ်က္ဥပေဒပုဒ္မ ၅/ည နဲ႔ အျပစ္ေပးခံရတာပါ။ ပုဒ္မ ၅/ည ရဲ႕အျမင္႔ဆုံးျပစ္ဒဏ္မွာ ဥပေဒက ခြင္႔ျပဳထားတာ ၇ ႏွစ္ ထက္ မေက်ာ္ရ။ ဒါေပမဲ႔ က်ေနာ္၊ ေဇာ္မင္း (ခ) အာႀကီး နဲ႔ ကိုကိုႀကီးတို႔ သုံးဦးဟာ တစ္သက္တစ္က်ြန္းျပစ္ဒဏ္ က်ခံခဲ႔ရၿပီး က်န္ေက်ာင္းသား/သူမ်ားဟာ ၁၅ႏွစ္ ၁၀ႏွစ္ က်ခံခဲ႔ရ။

ဒီလိုနဲ႔ အင္းစိန္ေထာင္တိုက္ဝင္းမ်ားရွိတဲ႔ ၄ တိုက္ (အတို) မွာ ေနခဲ႔ရပါတယ္။ ၂၄ နာရီ တစ္ရက္ အခ်ိန္မွာ ၁၅ မိနစ္ခန္႔ ေရခ်ိဳး မိလႅာခ်ခ်ိန္ေလးပဲ တိုက္ပိတ္ထားတဲ႔ အခန္းက်ဥ္းေလးထဲကေန အခန္းေရွ႕ တုိက္စႀကၤန္လမ္းမေပၚ ထြက္ခြင္႔ရတာပါ။ က်ေနာ္၊ ကိုကိုႀကီး နဲ႔ ေဇာ္မင္းတို႔ သုံးေယာက္ေနတဲ႔ အခန္းထဲမွာ အာႀကီးဟာ နဂိုကတည္းက ေက်ာင္းသားဘဝ ခပ္ငယ္ငယ္ကတည္းက အားကစားသမား ေဘာလုံးကန္ လက္ေဝွ႔ထိုး ဝါသနာပါသူပါ။ က်ေနာ္က ပိန္ပိန္ရွည္ရွည္။ ေကက်ဳ႕လို႔ ေခၚတဲ႔ ကိုကိုႀကီးကလည္း လူေကာင္ခပ္ေသးေသး။ အာႀကီးကေတာ႔ မိလႅာေရခ်ိဳးမခ်ခင္ ဒိုက္ထိုး အိပ္ထ မ တင္ လုပ္နဲ႔ သူတစ္ေယာက္ထဲ ၿပိဳင္ပြဲဝင္မဲ႔ အားကစားသမားတစ္ေယာက္လို အၿမဲတက္ၾကြေနပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔အခန္း အလွည္႔ေရာက္လို႔ တာဝန္က်ဝန္ထမ္းက တံခါးလာဖြင္႔ၿပီးတာနဲ႔ ၄တိုက္ (အတို) ရဲ႕ ေပ ၁၀၀ ခန္႔ရွိတဲ႔ ေျမနီလမ္းစႀကၤန္တစ္ေလ်ွာက္ ေခါက္တုံ႔ေခါက္ျပန္ေျပးၿပီးမွ ေရခ်ိဳးပါတယ္။ဒါက အာႀကီး (ခ) ေဇာ္မင္း ရဲ႕ေနစဥ္ေထာင္တြင္းဘဝ လႈပ္ရွားဟန္တစ္ခုပါ။ ၁၉၉၂ ကေန ၁၉၉၄ ဇြန္လ အထိ။

အတူေန အခန္းေဖာ္အျပင္ အခန္းအမွတ္ ၁၉ ကေန အခန္းအမွတ္ ၃၀ အထိရွိတဲ႔ ေလးတို လို႔ ေခၚတဲ႔ ေလးတိုက္အတိုမွာ နိုင္ငံေရးလႈပ္ရွားမႈအရ ဖမ္းထားတဲ႔ နိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြကလည္း အလႊာစုံ အဖြဲ႔အစည္းစုံ အယူအဆမ်ိဳးစုံနဲ႔ သူေတြပါ။ ပါတီစုံဒီမိုကေရစီေခတ္ရဲ့ အစမို႔လား မသိ။ ျပင္ပနိုင္ငံေရးလႈပ္ရွားမႈမွာ မရွိပဲ ေထာင္ထဲကို ပါတီစုံေအာင္ ထည္႔ထားတဲ႔အခ်ိန္ဆိုေတာ႔ အသြင္သ႑န္အမ်ိဳးမ်ိဳး အယူအဆအမ်ိဳးမ်ိဳးေပါ႔။ ေနရတာကလည္း တစ္ရက္ ႏွစ္ရက္ တစ္လ ႏွစ္လ မဟုတ္ေတာ႔ တခါတရံ ညေန ညဘက္ တစ္ခန္းနဲ႔ တစ္ခန္း လက္ရွိအေျခအေနေတြ လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္ခဲ႔တဲ႔ ျဖစ္စဥ္ေတြကို ေအာ္ေျပာၾကရင္း အာႀကီး ထုံးစံအတိုင္း ဘယ္သူ႔ကိုမွ အားမနာပဲ ဒိုးဒိုးေဒါက္ေဒါက္ ေျပာတတ္ေတာ႔ တခ်ိဳ႕တခ်ိဳ႕ေသာသူမ်ားအတြက္ နည္းနည္း နားၾကားျမင္းကပ္ပုံ ရပါတယ္။ မတူကြဲျပားျခင္းကိုလက္ခံၿပီး ဘုံရည္မွန္းခ်က္ျဖစ္တဲ႔ စစ္အာဏာရွင္ကို ေတာ္လွန္တဲ႔ေနရာမွာ ပကတိအေျခအေနကို ရွင္းလင္းစြာျမင္တတ္ၿပီး ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္ကို အားကိုးမႈမလြန္ကဲဖို႔ ေျပာတတ္တဲ႔သူဝသီေၾကာင္႔ တခ်ိဳ႕ေတြနဲ႔ သိပ္အဆင္မေျပ။

တစ္ရက္မွာေတာ႔ သူ႔ရဲ႕အိမ္မိသားစု ဧည္ေတြ႔ (ေထာင္ဝင္စာ) ကေန မွာထားတဲ႔ ေရခ်ိဳးရင္ဝတ္ဖို႔ ေဘာင္းဘီတိုကို သူ႔ဇနီး မာမာဝင္းဆီက တကယ္႔လက္ေဝွ႔ထိုးရင္ ဝတ္တဲ႔ေဘာင္းဘီလည္း ရေရာ အာႀကီးတို႔ လုပ္ခ်လိုက္ပုံက… ခါတိုင္းလို ေရခ်ိဳးမိလႅာခ် တံခါးလည္းဖြင္႔ေရာ ေလးတိုက္ အတို စႀကၤန္ေျမနီလမ္းတစ္ေလ်ွာက္ ေခါက္တုံေခါက္ျပန္ ေသြးပူေလ႔က်င္ခန္းလုပ္ရင္း လက္ေဝွ႔ထိုးေဘာင္းဘီ ဖဲသားအနီ ေဘာင္းဘီတိုကိုလည္း ဝတ္ထားရင္း လက္ႏွစ္ဖက္ကိုလည္း လက္ေဝွ႔သမားေတြ ပြဲမစခင္ လက္ေဝွ႔ေရးျပတဲ႔ စတိုင္မ်ိဳးလုပ္ရင္း မိုဟာမက္အာလီ ေခတ္စားခဲ႔တဲ႔ သီခ်င္းထဲကစာသားဟန္ အသံမ်ိဳးနဲ႔ … ရႈး… ရႈး စကားေျပာလည္းေကာင္းတယ္ လက္သီးထိုးလည္းေကာင္းတယ္…မိုဟာမက္ အာႀကီး လို႔ ေအာ္ၿပီး လုပ္ျပလိုက္တာ က်ေနာ္နဲ႔ ကိုကိုႀကီးခမ်ာ ငိုအားထက္ရယ္အားသန္ျဖစ္ခဲ႔ရပါတယ္။

အမွန္တကယ္လည္း အာႀကီးဟာ ရန္ကုန္တစ္ဖက္ကမ္း တြံေတးေတာႀကီးတန္း ခလုပ္ရြာကေန တကၠသိုလ္ေက်ာင္းကို ေရာက္လာရသူျဖစ္ၿပီး သူႏွစ္သက္ခုံမင္တဲ႔အားကစားထဲမွာ ေဘာလုံးနဲ႔ လက္ေဝွ႔ဟာ သူရဲ႕ဦးစားေပးပါ။ သူကိုယ္ခႏၶာအလုံးအထည္နဲ႔ လက္ေဝွ႔ထိုးဟန္ကလည္း ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ လူရွိန္ေလာက္ပါတယ္။

 အခု မိုဟာမက္အာလီ ကြယ္လြန္ေၾကာင္း သတင္းၾကားရခ်ိန္မွာ သူ႔ကိုအားက်ေလးစားခဲ႔ရတဲ႔ သူငယ္ခ်င္းလုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ မိုဟာမက္အာႀကီးလည္း USA မွာပါပဲ။ တြံေတးသားေလး ေဇာ္မင္းရဲ႕ က်ေနာ္နဲ႔ ကြမ္းသမားမ်ားအေၾကာင္း စာစုေလးကိုဖတ္မိတဲ႔အခ်ိန္ ကမၻာလက္ေဝွ႔အေက်ာ္အေမာ္ ကြယ္လြန္ခ်ိန္ သတင္းၾကားရခ်ိန္နဲ႔ တိုက္ဆုိင္ေနလို႔ က်ေနာ္နဲ႔ မိုဟာမက္အာႀကီး ဆိုတဲ႔စာစုေလးကို ေရးလိုက္တာပါ။

သူငယ္ခ်င္း ေဇာ္မင္း (ခ) အာႀကီးနဲ႔ ဇနီးမာမာဝင္း သမီးေလးတို႔ ဘဝ သာယာခ်မ္းေျမ႔ပါေစ။

အစဥ္အၿမဲေမတၱာျဖင္႔
ကိုျမတ္စံ