KT# |
နိုင္ငံဟာ နစ္ေနတဲ့ ကႏၲာရလိုကဗ်ာ
ေနခ်ုိေသြး
(မိုးမခ) ေမ ၁၀၊ ၂၀၁၈
ေခ်ာက္ကမ္းပါးေအာက္ပစ္ခ်ခံထား ရတဲ့နွစ္မ်ားစြာမွာ
လူျကီးတေယာက္ဟာ ငါ
လူငယ္တေယာက္ဟာလည္း ငါပဲ
ကေလးတေယာက္ဟာ ငါ။
လူျကီးတေယာက္ဟာ ငါ
လူငယ္တေယာက္ဟာလည္း ငါပဲ
ကေလးတေယာက္ဟာ ငါ။
လက္ရံုးေတြကို လာမျဖဳတ္နဲ႔
မ်က္လံုးေတြကို လာမပိတ္နဲ႔
ငါ့နားေတြကို လာမကလိနဲ႔။
စိတ္ကိုတေျမ႕ေျမ႕ေျကြက်ေအာင္လို
ခႏၶာကိုယ္အနွံ႔ေသနတ္နဲ႔ပစ္ခတ္
ေရွ႕တိုးဖို႕ေျခလွမ္းေတြကိုသံေျ
ဒီေန႔နဲ႔ မနက္ျဖန္ေတြကို ထူးခတ္ခံထားေနရ
ႏြားေျခရာခြက္ထဲက ဖားငယ္တစ္ေကာင္ေလာက္ေတာင္
မာန္မာနေတြျကီးက်ယ္ခမ္းနားခြင့္
ျဖစ္ရပံုမ်ား
ရယ္ရမလား
ငိုရမလား
ဝမ္းနည္းရမလား
ဝမ္းသာရမလား
ေက်းဇူးပဲတင္ရေတာ့မလား။
ေသာင္ျပင္မွာလြတ္ေက်ာင္းခံရတဲ့ေ
ငါတို႔ဘဝမ်ား
ကမၻာျကီးဟာရြာဆို
နိုင္ငံဟာ
ရြာလည္ေနတဲ့မ်က္စိသူငယ္နားသူငယ္ေ
အခိုင္းအေစကြ်န္ေကာင္းေတြကိုထု
ဒုကၡသည္ေတြစုေဝးရာစခန္း
``ေလာက္´´ေတြစားက်က္က်ရာေနရာ
ဥပေဒရဲ႕အထက္ကအာဏာရွင္ေတြရဲ႕ဝပ္
ဆြံ႔အနားမျကားနဲ႕မေယာင္ရာဆီလူးေ
ေသနတ္တဖက္ျငိမ္းခ်မ္းေရးတဖက္နဲ႔ငတ္က်န္မြဲေတေနတဲ့နိုင္ငံ
လူျကီးမင္းတို႔မို႔လုပ္ရက္ေလခ်
ေသြးသံရဲရဲခႏၶာကိုယ္ဆန္ကာေပါက္ေ
နစ္ေနတဲ့နိုင္ငံရဲ႕အဆီအနွစ္ေတြ
မ်က္ရည္ျကားက တိုင္းျပည္ဟာ တကယ့္ကိုခမ္းခမ္းနာ
Comments