ၿငိမ္းစု ● မာနယ္ပေလာက ေမွာ္ဝင္ည

ၿငိမ္းစု ● မာနယ္ပေလာက ေမွာ္ဝင္ည
(မုိးမခ) ဇူလုိင္ ၄၊ ၂၀၁၈

၁၉၈၈ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလ စစ္အာဏာသိမ္းၿပီးေနာက္ပိုင္း ဆရာႏိုင္ဝင္းေဆြရဲ႕"ေရဆန္လမ္း" "မဟူရာေမတၱာ" စတဲ့ စာ အုပ္ေတြအပါအဝင္ အျခားႏိုင္ငံေရးစာအုပ္ေတြ အေတာ္မ်ားမ်ား ဖတ္ျဖစ္တယ္။ ေပၚေပၚတင္တင္ ဖတ္ရတာမ်ဳိးေတာ့ မ ဟုတ္ဘူး။ အဲ့ဒီအခ်ိန္က ဒီလိုစာအုပ္မ်ဳိးေတြ လက္ထဲေတြ႕လို႔ကေတာ့ အေမးအျမန္း မရွိဘူး။ တခါတည္း ဖမ္းထည့္လိုက္ တာပဲ။ စာအုပ္ဆိုင္ကလဲ မသိတဲ့လူဆိုရင္ ငွားဖို႔မေျပာနဲ႔ ထုတ္ကိုမျပတာ၊ ခုေတာ့ ဒီလိုစာအုပ္ေတြ ျပန္လည္ထုတ္ေဝ ေန ၾကတာျမင္ရေတာ့ ၾကည့္ႏူးမိပါရဲ႕ ..။

အဲဒီအခ်ိန္က ေနာက္ဆံုးဖတ္လိုက္ရတဲ့စာအုပ္က သခင္တင္ျမရဲ႕ "ဘံုဘဝမွာျဖင့္" စာအုပ္ ၿပီးေအာင္ေတာင္ မဖတ္လိုက္ရပါ ဘူး။ ေထာင္ထဲေရာက္သြားလို႔ေလ။ ေတာ္လွန္နယ္ေျမေရာက္မွပဲ တပ္ရင္းမွာ ေက်ာပိုးအိပ္ စာၾကည့္တိုက္လုပ္ထားလို႔ စာ ေတြ  ျပန္ဖတ္ျဖစ္တယ္။ ဒီလိုပါ ေထာင္ကထြက္ၿပီး မၾကာခင္မွာပဲ ပအိုဝ္းေတာ္လွန္နယ္ေျမမွာရွိတဲ့ ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ တပ္ရင္း ၆၀၁ ကို ေရာက္တယ္။ တပ္ရင္းမွာ ေက်ာပိုးအိပ္ စာၾကည့္တိုက္ဆိုၿပီး ရဲေဘာ္တေယာက္ကို အနည္းဆံုး စာအုပ္ သံုးအုပ္ သယ္ရတယ္။ တေယာက္ ဖတ္ၿပီးတဲ့စာအုပ္ကို အျခားတေယာက္ဖတ္ၿပီးတဲ့ စာအုပ္နဲ႔ လဲလွယ္ၿပီး ဖတ္ၾကတာမ်ဳိးေပါ့။ ရဲေဘာ္တိုင္းဟာ တေတာဝင္ တေတာင္တက္ စာအုပ္ေတြသယ္ပိုးရင္း စစ္ေၾကာင္းနားတဲ့ အခ်ိန္မ်ဳိး၊ စစ္ေရးအေျခအေန ေပၚမူတည္ၿပီး အခ်ိန္ရရင္ ရသလို စာဖတ္ၾကတာပါ၊ လြယ္တာေတာ့ မဟုတ္ဘူးေပါ့။

အဲ့ဒီလို သြားရင္းလာရင္း ဖတ္ျဖစ္တဲ့စာအုပ္ေတြထဲမွာ ဆရာႏိုင္ဝင္းေဆြရဲ႕"မသိန္းရွင္ဆီေပးပါ" "ေႏြတည"စတဲ့ စာအုပ္ေတြ ဖတ္ရတယ္။ ဖတ္ၿပီးသမွ်စာအုပ္ေတြအေၾကာင္းကို ရဲေဘာ္ေတြနဲ႔ ျပန္လည္ေဆြးေႏြးၾက သူ႕အျမင္ ကိုယ့္အျမင္ ဖလွယ္ၾက ေတာ့ စာေပအေၾကာင္းေတြ ပိုသိလာရတာေပါ့။ ေနာက္ပိုင္း စစ္ေရးအေျခအေနက တိုက္ခိုက္ေရးမ်ားလာလို႔ စာေတြသိပ္ မဖတ္ျဖစ္ၾကေတာ့ဘူး။ ႏွစ္နဲ႔ခ်ီၿပီး ၾကာသြားတယ္။

၁၉၉၄ ခုႏွစ္ ကရင္ျပည္နယ္ထဲက ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ ဗဟိုဌာနခ်ဳပ္ျဖစ္တဲ့ ေဒါင္းဂြင္ေရာက္မွပဲ စာျပန္ဖတ္ျဖစ္ၾကေတာ့ တယ္။ အဲဒီမွာ ရဲေဘာ္ေတြသယ္ယူလာတဲ့ စာအုပ္ေတြ တပ္ရင္း ေနာက္တန္းစခန္းမွာရွိေနတဲ့ စာအုပ္ေတြစုၿပီး တပ္ရင္း စာၾကည့္တိုက္ အတည္တက်ေဆာက္လုပ္ခဲ့ၾကလို႔ ဖတ္ၿပီးသားစာအုပ္ေတြေကာ မဖတ္ရေသးတဲ့စာအုပ္ေတြ အစံုပဲ။  ေဆး ပညာဆိုင္ရာ ရသ သုတ စတဲ့ စာအုပ္မ်ဳိးစံုကို ေအးေအးလူလူ ဖတ္ခြင့္ရခဲ့တယ္ေပါ့။ ေနာက္ ဆရာႏိုင္ဝင္းေဆြရဲ႕"မသိန္းရွင္ဆီေပးပါ" "ေႏြတည"စာအုပ္ေတြကို ျပန္ဖတ္ ျပန္ေဆြးေႏြး ျဖစ္တယ္။ ဆရာႏိုင္ဝင္းေဆြရဲ႕စာအုပ္ေတြနဲ႔ပတ္သက္လို႔ မ်ား ေသာအားျဖင့္ ရဲေဘာ္ညိဳထက္ (လမ္းသစ္ဦး) နဲ႔ ေျပာျဖစ္ၾကတယ္။ အေရးအသား၊ အဖြဲ႕အႏြဲ႕၊ ဇာတ္လမ္း ဇာတ္အိမ္၊ အ ေၾကာင္းအရာ၊ လူတန္းစားကြာဟမႈ စသျဖင့္ေပါ့ေလ။

တခ်ိန္တည္းမွာ မျဖစ္မေန ကရင္စာေပ၊ ယဥ္ေက်းမႈ၊ ဘာသာစကားနဲ႔ ထိုင္းစာ ထိုင္းစကားေတြကိုပါ တပ္တည္ေဆာက္ေရး လုပ္ငန္းေတြကို လုပ္ေဆာင္ရင္း သင္ၾကားခဲ့ၾကရတယ္။ ေနာက္ နယ္ေျမသစ္ျဖစ္ေနေတာ့ နယ္ေျမေလ့လာေရးကိုလဲ တခ်ိန္ တည္း လုပ္ခဲ့ၾကရတာေပါ့။ အားလံုး တည္ၿငိမ္စျပဳလာေတာ့ တေန႔မွာ ရဲေဘာ္တိုက္ေမာင္း (တပ္ရင္းမွဴး) ေခၚလို႔ သူနဲ႔ စစ္႐ံုး ခ်ဳပ္ကို လိုက္သြားခဲ့ရတယ္။ ဟိုေရာက္ေတာ့ ကရင့္တပ္မေတာ္ဌာနခ်ဳပ္ျဖစ္တဲ့ မာနယ္ပေလာကို သြားဖို႔ ခရီးသြား လက္မွတ္ လုပ္တယ္။ ခရီးသြားမည့္သူ မည္သူမည္ဝါ ကိုင္ေဆာင္သြားမည့္ လက္နက္ စသျဖင့္ လိုအပ္တဲ့ အခ်က္အလက္ေတြ ေျပာၿပိး ခရီးသြားလက္မွတ္ လုပ္ေဆာင္ခဲ့ၾကရတယ္။

ခရီးသြားလက္မွတ္ရယူၿပီး ေနာက္တေန႔ မနက္ပိုင္းမွာ ကရင့္တပ္မေတာ္ ဌာနခ်ဳပ္ျဖစ္တဲ့ မာနယ္ပေလာကို စထြက္ခဲ့ၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေတြ႕ ႀကံဳလာတဲ့ အေျခအေနအေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ တပ္ရင္း ၂၀၄ ကို ဝင္ခဲ့ၾကတယ္။ နယ္ခံ ရဲေဘာ္ေတြဆီက ေလ့လာသင့္တာေတြ ေလ့လာသင္ယူတဲ့သေဘာေပါ့။ တပ္ရင္း ၂၀၄ မွပဲ ညအိပ္ၿပီး ေနာက္ေန႔ ခရီးဆက္ခဲ့ၾကတယ္။ မာ နယ္ပေလာမွာရွိတဲ့ ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္႐ံုးကို အရင္ဆံုးဝင္သတင္းပို႔ၿပီးမွ မာနယ္ပေလာထဲ ဝင္ခဲ့ၾကတယ္။ တေနရာ ေရာက္ေတာ့ ကိုၿငိမ္းေဝ (ကဗ်ာဆရာ) နဲ႔ေတြ႕ သူနဲ႔ ကိုပန္းခက္ လၻက္ရည္ဆိုင္ကိုေရာက္ခဲ့ၿပီး ကိုေဒါင္းနီ (Green November 32) နဲ႔ ဆံုၾကျပန္ေတာ့ ႀကံဳဆံုရခဲတဲ့ စာေပသမားေတြ စာေပစကားဝိုင္းေလး ျဖစ္သြားခဲ့တယ္။ ေျပာၾကဆိုၾကရင္း ရဲေဘာ္ တိုက္ေမာင္းက ဆရာႏိုင္ဝင္းေဆြကိုလဲ သြားေတြ႕မယ့္အေၾကာင္းေျပာေတာ့  ကိုၿငိမ္းေဝက ဆရာႏိုင္ဝင္းေဆြ က်မၼာ ေရးမေကာင္းေၾကာင္း သူတို႔ကိုေတာင္ စကားမေျပာေၾကာင္းနဲ႔ သြားမေတြ႕ဖို႔ ေျပာခဲ့တယ္။ ဒီလိုနဲ႔ အဲဒီည ကိုေဒါင္းနီရဲ႕Green November 32 ႐ံုးမွာပဲ အိပ္လိုက္ၾကတယ္ေပါ့။

ေနာက္တေန႔မနက္ ကိုပန္းခက္ လၻက္ရည္ဆိုင္မွာ မနက္စာစားရင္း ရဲေဘာ္တိုက္ေမာင္းက ဆရာႏိုင္ဝင္းေဆြကို သူသြား ေတြမယ့္အေၾကာင္းထပ္ေျပာေတာ့ အားလံုးကမသြားဖို႔တားၾကေပမယ့္ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ရဲေဘာ္တိုက္ေမာင္း မာနယ္ပ ေလာကို လာရခဲ့ျခင္းအေၾကာင္းမွာ ဆရာႏိုင္ဝင္းေဆြကို ေတြ႕ဖို႔ျဖစ္တယ္ဆိုတာကို သေဘာေပါက္သြားေတာ့မွ ကိုၿငိမ္းေဝက ဆရာႏိုင္ဝင္းေဆြရဲ႕အိမ္ကိုသြားဖို႔ လမ္းညႊန္ေပးတယ္။ သူေတာ့ မလိုက္ခဲ့ပါဘူး။

ကိုၿငိမ္းေဝ ညႊန္ျပေပးတဲ့ လမ္းက လမ္းက်ဥ္းေလးမို႔  ရဲေဘာ္တိုက္ေမာင္းက ေရွ႕ကေနဦးေဆာင္ၿပီး လမ္းက်ဥ္းေလးအတိုင္း ေလွ်ာက္လာေတာ့ အိမ္ေလးတလံုးကို ျမင္လိုက္ရတယ္။ ေဘးပတ္ဝန္းက်င္မွာ အျခားမည္သည့္အိမ္မွ်မရွိ၊ တိတ္ဆိတ္လွ်က္ ေပါ့။ လမ္းက်ဥ္းေလးက ထိုအိမ္ၿခံဝန္းထဲမွာ ဆံုးသြားတယ္။ ၿခံဝန္းနားေရာက္ေတာ့  က်ေနာ္တို႔ ႐ုတ္တရက္ ခဏ ရပ္လိုက္မိ တယ္။ အိမ္ဝန္းက်င္မွာလဲ သန္႔ရွင္းသပ္ရပ္ေနၿပီး၊ အိမ္ရဲ႕ေျခရင္းဖက္ မ်က္ႏွာစာမွာ အိမ္တလံုးစာ ေျမကြက္လပ္ကို ေတြ႕ လိုက္ရေတာ့ က်ေနာ့္စိတ္ထဲ မခင္ေဝ ေျပးလႊားေဆာ့ကစားဖို႔မ်ား လုပ္ေပးထားေလသလား ေတြးထင္္မိတယ္။

အိမ္အဝင္ေပါက္အထိ ေလွ်ာက္လိုက္ၿပီး၊ အိမ္အတြင္းကို ၾကည့္လိုက္ခ်ိန္မွာ ဘုရားစဥ္ေရွ႕ၾကမ္းခင္းမွာ မဲညစ္ညစ္ ထမင္းစား စာပြဲဝိုင္း၊ အဲဒီ့ မဲညစ္ညစ္ ထမင္းစား စာပြဲဝိုင္းေပၚမွာက ဓါးရွည္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ခတ္လွ်က္တင္ထားတာကို ေတြ႕လိုက္ရေတာ့ ရဲေဘာ္တိုက္ေမာင္းနဲ႔ က်ေနာ္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္မိၾကတယ္။ ျမင္ကြင္းက စဥ္းစားစရာပါ။ ဒါေပမယ့္ မစဥ္းစားမိ ရဲေဘာ္ တိုက္ ေမာင္းကို က်ေနာ္ ေမးဆတ္ျပလိုက္တယ္။ ရဲေဘာ္တိုက္ေမာင္းကလဲ ေခါင္းညိမ့္ျပၿပီး ဆရာ ... ဆရာ ... လို႔ ေအာ္ေခၚ လိုက္ၾကတယ္။  အဲဒီေတာ့မွ ေနာက္ေဘးေပါက္ေန ဘယ္သူေတြလဲလို႔ျပန္ေျပာရင္း ဆရာႏိုင္ဝင္းေဆြ ထြက္လာတယ္။

"က်ေနာ္ပါ ဆရာတိုက္ေမာင္းပါ"
ရဲေဘာ္ တိုက္ေမာင္းက ျပန္ေျဖလိုုက္တယ္။

ဆရာႏိုင္ဝင္းေဆြက ရဲေဘာ္တိုက္ေမာင္းကို ေသခ်ာၾကည့္ၿပီး "ဟာ တိုက္ေမာင္းလာလာ" ဆိုၿပီး အၿပံဳးနဲ႔ ႀကိဳဆိုတယ္။ ဆရာ ႏိုင္ဝင္းေဆြရဲ႕မ်က္ႏွာေပၚက ေပ်ာ္႐ႊင္မႈကို သတိထားမိတယ္။

"ဒါ မင္း ရဲေဘာ္လား"
က်ေနာ့္ကို ၾကည့္ၿပီး ဆရာ ႏိုင္ဝင္းေဆြက ေမးေတာ့ ရဲေဘာ္ တိုက္ေမာင္းက က်ေနာ္နဲ႔ မိတ္ဆက္ေပးတယ္။

"ေအးေအး ထိုင္ၾကကြာ"
ဆရာႏိုင္ဝင္းေဆြကဆိုရင္း အိမ္ေျခရင္းဘက္ နံရံနားမွာ ရဲေဘာ္တိုက္ေမာင္းနဲ႔ ဆရာႏိုင္ဝင္းေဆြတို႔ထိုင္လိုက္ၾကေတာ့ က်ေနာ္က ဘုရားစဥ္ ေရွ႕ဓါးရွည္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ခတ္လွ်က္တင္ထားတဲ့ မဲညစ္ညစ္ ထမင္းစား စာပြဲဝိုင္းေဘးမွာပဲ ထိုင္လိုက္ရ ေတာ့ က်ေနာ့္ စိတ္ထဲမွာ ပန္ထြာစည္ႀကီး တီးလိုက္သလိုလို၊ ဒီစည္သံေၾကာင့္ ရန္ပယ္ေခ်ာင္းက ေရေတြ အားမာန္ျပင္းျပင္း စီးဆင္းလာ သလိုလို၊ နားထဲမွာလဲ ရထားဩဥသံလိုုလိုု၊ ေျပးလႊားေဆာ့ကစားရင္း ေအာ္ဟစ္သံေတြ လိုလို၊ အမွန္ေတာ့ က်ေနာ္ဟာ ေမွာ္ဝင္ေနတဲ့ အိမ္ထဲေရာက္ေနတာပါ။

ေနာက္ေဖးဘက္ဆီက အခါးရည္ အိုးခြက္ေတြ ထည့္ထားတဲ့ ဗန္းေလး ကိုင္ၿပီး အမ်ဳိးသမီးတေယာက္ဝင္လာတယ္။ ဆရာ ႏိုင္ဝင္းေဆြက အခါး ရည္ ဗန္းေလး လွမ္းယူရင္းက ဒါသူ႕ အမ်ဳိးသမီး ‘မဂ်ဳံ’ ဆိုၿပီး မိတ္ဆက္ေပးေတာ့ က်ေနာ္တို႔လဲ ေခါင္း ေလး ညိမ့္ရင္း ၿပံဳးျပ ႏႈတ္ဆက္လိုက္သလို ဆရာကေတာ္ကလဲ က်ေနာ္တို႔ကို ၿပံဳးျပ ႏွတ္ဆက္လိုက္ၿပီး ေနာက္ေဖးဘက္ဆီ ထြက္သြားလိုက္တာ က်ေနာ္တို႔ျပန္တဲ့အထိ မေတြ႕ရေတာ့ဘူး။ ရဲေဘာ္ တိုက္ေမာင္းနဲ႔ ဆရာႏိုင္ဝင္းေဆြတို႔ စာေပ၊ ႏိုင္ငံေရး၊ လက္ရွိ စစ္ေရးအေျခအေန၊ ရဲေဘာ္တိုက္ေအာင္ စတဲ့ အေၾကာင္းအရာေပါင္းစံုကို ေဆြးေႏြးေျပာဆိုရင္း ဆရာႏိုင္ဝင္းေဆြက သူ လတ္တေလာ  "မဟူရာေမတၱာ"ကဲ့သို႔ ဝတၱဳေရုးဖို႔ ရွိေနၿပီး "မဟူရာေမတၱာ" မေရး ခင္ကလိုပင္ ခု သူေရးမယ့္ဝတၱဳအတြက္ အဓိဌာန္ဝင္ဖို္႔ ျပင္ဆင္ေနတယ္လို႔ ေျပာလာေတာ့မွ သူ ဘာ့ေၾကာင့္ ဘုရားစဥ္ေရွ႕က မဲညစ္ညစ္ ထမင္းစား စာပြဲဝိုင္း ေလး ေပၚမွာ ဓါးရွည္ ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ခတ္လွ်က္တင္ထားရတယ္ဆိုတာ သေဘာေပါက္ေတာ့တယ္။

ရဲေဘာ္ တိုက္ေမာင္းက ကေနဒါေရာက္ ျမန္မာဆရာဝန္တဦးရဲ႕အကူအညီနဲ႔ "ေႏြတည" ဝတၱဳကို ျပန္ထုတ္လိုေၾကာင္း ေျပာ ေတာ့ ဆရာႏိုင္ဝင္းေဆြက ေလာေလာဆယ္ သူ႕ရဲ႕ဘယ္စာအုပ္ကိုမွ ထုတ္ေဝလိုစိတ္မရွိေသးဘူးလို႔ ရဲေဘာ္ တိုက္ေမာင္းရဲ႕ ဆႏၵကို ျငင္းဆန္လိုက္ေတာ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မဲ့စြာနဲ႔ ေအာင္ျမင္စြာပဲ ဆုပ္ခြာခဲ့ၾကရတယ္ေပါ့။ ဆရာ ႏိုင္ဝင္းေဆြကို ႏႈတ္ဆက္ၿပီး အိမ္ေပၚက အဆင္းမွာ ေျခရင္းဖက္မ်က္ႏွာစာက ေျမကြက္လပ္ကို ၾကည့္မိတယ္။ အိမ္ၿခံဝန္းနဲ႔ ထိဆပ္ေနတဲ့ လမ္းက်ဥ္္းေလး ကိုေရာက္ေတာ့ ဆရာႏိုင္ဝင္းေဆြရဲ႕က်မၼာေရးနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ရဲေဘာ္တိုက္ေမာင္းက က်ေနာ့္အျမင္ကိုေမးေတာ့ အေျဖက ခ်ဳိ႕ယြင္းခ်က္ မရွိဘူးေပါ့။ ဒါကို ရဲေဘာ္တိုက္ေမာင္းကလဲ လက္ခံသေဘာတူခဲ့ၾကတယ္။

လမ္းက်ဥ္းေလးအတိုင္း အနီးငယ္ ေလွ်ာက္လာၿပီး အိမ္ၿခံဝန္းထဲက ေျမကြက္လပ္ကေလးကိုမၾကည့္ပဲ မေနႏိုင္လိုု႔ ျပန္လည့္ ၾကည့္မိေတာ့ ....

"ေဝသည္ ခုန္ဆြ ခုန္ဆြလုပ္ၿပီး ေခ်ာက္လွန္႔သည္။ ေဝ၏ ဆံပင္မ်ားသည္ ေက်ာျပင္၌ လႈပ္ယမ္းေန၏။ ေဝသည္ ထမီကို ေျခသလံုးသားေပၚ တင္းတင္းက်စ္က်စ္ ဝတ္ထားသည္။ ေျခသလံုးသား ေဖြးေဖြး၊ ခါး သိမ္သိမ္ ကိုယ္လံုးကိုယ္ေပါက္ က်စ္ က်စ္၊ သူ႕မ်က္ႏွာေပၚ၌ ပန္းပြင့္သလို လန္းေနေသာ အျပံဳးအားလံုးတို႔သည္ လေရာင္ထဲ၌ ပို၍လွပႏုစိုေနလ်က္။ သုတ္ကနဲ ထ ပ်ံလိုက္သည့္ ငွက္ကေလးကဲ့သို႔ ေဝသည္ စည္းကို ဖ်တ္ကနဲခုန္ကူးလိုက္၏။ လြတ္ေျမာက္လာသျဖင့္ ေဝသည္ လက္ခုပ္ လက္ဝါးတီးကာ အားရ ဝမ္းသာျဖင့္ အတားအဆီးမဲ့ ရယ္လိုက္ေလသည္။" ေႏြတည -အပိုင္း (၆) မွ

မခင္ေဝႏွင့္ ခေလးမ်ား ေျပးလႊား ေဆာ့ကစားေနတာကို ျမင္ေယာင္မိရင္း .....

ဘူတာကေလးမွ ေျဖးေျဖးေလးေလး ေရြ ့ရွား ခုတ္ေမာင္းေနတဲ့ ရထားႀကီးလို က်ေနာ္တို႔ဟာ ေမွာ္ဝင္ေနတဲ့ အိမ္ (သို႔) မာ နယ္ပေလာက ေႏြတညနဲ႔ တေျဖးေျဖး ေဝးကြာသြားခဲ့ပါေတာ့တယ္။

ၿငိမ္းစု
2:07 AM
Wednesday, April 18, 2018