ေအးၿငိမ္း (ေလးမ်က္ႏွာ) ● ေက်ာင္းသံုးဖတ္စာအုပ္မ်ား၏ အရည္အေသြး

ေအးၿငိမ္း (ေလးမ်က္ႏွာ) ● ေက်ာင္းသံုးဖတ္စာအုပ္မ်ား၏ အရည္အေသြး
(မုိးမခ) ဇူလုိင္ ၂၄၊ ၂၀၁၈

(၁) ႏုိင္ငံသားေကာင္းတေယာက္၏ တာဝန္
ႏိုင္ငံအတြင္း၌ အျမင္မေတာ္တာမ်ားရိွလွ်င္ ေထာက္ျပဘို႔ရာ ႏုိင္ငံသားတိုင္းတြင္ တာဝန္ရိွသည္။

(၂) ခဲယဥ္းလွေသာ အလုပ္တခု
ကြၽန္ေတာ္တို႔ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ေက်ာင္းသံုးဖတ္စာအုပ္မ်ားမွ အမွားမ်ားကုိေသာ္လည္းေကာင္း၊ စာေမးပဲြေမးခြန္းမွ အမွား မ်ားကိုေသာ္ လည္းေကာင္း မၾကာခဏ ေတြ႔ေနရပါသည္။ ဤအေၾကာင္း ေဖ့စ္ဘုတ္ေပၚ၌ ေအာ္ၾကဟစ္ၾကသည့္တိုင္ ဘာတခုမွ တိုးတက္ေျပာင္းလဲ လာတာ မေတြ႔မိေသးပါ။ ပိုလို႔ပင္ ဆိုးလာပါေသးသည္။ ဤသည္မွာ အဘယ္ေၾကာင့္ပါနည္း။

မွားလုိက္သမွ အေျခခံပညာသင္ရိုးစာအုပ္မ်ားတြင္လည္း မွားသည္။ တကၠသိုလ္ျပ႒ာန္းစာအုပ္မ်ားတြင္လည္း မွားသည္။ ဤအမွားမ်ားအတြက္ တာဝန္ခံမည့္သူမရိွေတာ့ၿပီေလာ။ ဤပံုႏိွပ္စာအုပ္မ်ားရိုက္ႏိွပ္ရာတြင္ မွန္မွန္ကန္ကန္ ရိုက္ႏွိပ္ေရးမွာ အဘယ္ေၾကာင့္ ဤမွ်ခဲယဥ္းေနရပါသနည္း။

ေက်ာင္းသံုးဖတ္စာအုပ္ဟူသည္ အုပ္ေရ တေထာင္ေလာက္ ထုတ္ရတာမဟုတ္။ ျမန္မာတႏိုင္ငံလံုးမွ ေက်ာင္းသားမ်ား အတြက္ ထုတ္ရတာျဖစ္၏။ ေနာက္ၿပီး အေပ်ာ္တမ္းစာအုပ္လည္း မဟုတ္။ သည္စာအုပ္ပါစာမ်ားကို ေလ့လာသင္ယူကာ မိမိတို႔ ဘဝ တေလွ်ာက္လံုး ရည္ညႊန္းရတာ ျဖစ္၏။ ေက်ာင္းသံုးဖတ္စာအုပ္ဟူသည္ ႏိုင္ငံတႏိုင္ငံ၏ ဂုဏ္သိကၡာလည္း ျဖစ္၏။ ေက်ာင္းသံုး ဖတ္စာအုပ္မ်ား အမွားမွားအယြင္းယြင္းျဖစ္ေနလွ်င္ ႏိုင္ငံလည္းသိကၡာက်သည္။ ေက်ာင္းစာအုပ္ကေလး တခုကိုမွ ႏိုင္ႏုိင္နင္းနင္း မစီမံ၊ မခန္႔ခဲြတတ္သူမ်ားအေနႏွင့္ ႏုိင္ငံတခုလံုးရိွ ေက်ာင္းမ်ားကို မည္ကဲ့သို႔ စီမံခန္႔ခဲြႏိုင္ပါမည္နည္း။

ေက်ာင္းသံုးဖတ္စာအုပ္မ်ားတြင္ စိတ္ကူးယဥ္ အေရးအသားမ်ားထက္ အခ်က္အလက္ပိုင္းက ပိုမ်ားသည္။ ျမန္မာစာႏွင့္ အဂၤလိပ္စာမွ ဝတၳဳ၊ ပံုျပင္မ်ားေလာက္သာ စိတ္ကူးယဥ္ အေရးအသားပါၿပီး က်န္ ပထဝီ၊ သမိုင္း၊ သိပၸံ၊ သခ်ၤာ၊ ရူပေဗဒ၊ ဓာတုေဗဒ၊ ဇီဝေဗဒ၊ ေဘာဂေဗဒ စသည့္ဘာသာရပ္အားလံုးမွာ အခ်က္အလက္ေတြခ်ည္းျဖစ္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ထိုအခ်က္ အလက္မ်ား မွန္ကန္ေရးမွာ ေက်ာင္းသံုးစာအုပ္မ်ားအတြက္ အသက္တမွ် အေရးႀကီးလွသည္။

(၃) ေက်ာင္းသံုးဖတ္စာအုပ္မ်ား၏ အရည္အေသြး
ေက်ာင္းသံုးစာအုပ္မ်ား၏ အရည္အေသြးဆိုရာတြင္ ရုပ္ပုိင္းဆုိင္ရာအရည္အေသြးႏွင့္ အတြင္းစာသားဆိုင္ရာ အရည္အ ေသြးဟု ႏွစ္ပိုင္းခဲြႏိုင္၏။

ရုပ္ပိုင္းဆုိင္ရာအရည္အေသြးတြင္ စာအုပ္မွ စာရြက္သားမ်ား၏ အရည္အေသြး၊ ရိုက္ႏိွပ္ထားသည့္ စာသားမ်ား၏ အရည္အေသြး၊ မင္က်မင္န၊ ပံုမ်ား ေသသပ္၊ လွပ၊ ေကာင္းမြန္၊ ျပတ္သားျခင္း၊ စာမ်က္ႏွာမ်ား ျပည့္စံုျခင္း၊ စာလံုးမ်ား မႈန္ဝါးမေနျခင္း၊ ျပတ္သား ၾကည္လင္ျခင္း၊ စာလံုးမ်ားႏွစ္ထပ္ ျဖစ္မေနျခင္း၊ စာလံုးမ်ား မည္းသည့္ေနရာကမည္း မိွန္သည့္ ေနရာကမိွန္ စသည္တို႔မွ ကင္းေဝးျခင္း၊ စာရြက္လြတ္မ်ားမပါျခင္း၊ စာမ်က္ႏွာမ်ား ထပ္မေနျခင္း၊ စာမ်က္ႏွာမ်ား ေက်ာ္မ သြားျခင္း၊ စာအုပ္ခ်ဳပ္ရာတြင္ ေသသပ္လွပျခင္း စသည္တို႔ ပါဝင္၏။

စာအရည္အေသြးမွာ စာအုပ္၏ ရုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာ အရည္အေသြးထက္ ပိုအေရးႀကီး၏။ စာအရည္အေသြးတြင္ ေအာက္ပါတို႔ ပါဝင္၏။ (အားလံုးမဟုတ္ပါ။ သည့္ထက္ပိုႏိုင္ပါသည္။)

    စာလံုးေပါင္းသတ္ပုံ မွန္ကန္မႈ၊ စာလံုးမ်ား အျဖတ္အေတာက္မွန္ကန္မႈ
    အသံုးအႏႈန္းမွန္ကန္မႈ၊ ဝါက်အထားအသို မွန္ကန္မႈ
    ဖတ္လိုက္လွ်င္ ရွင္းလင္းစြာ နားလည္ႏိုင္စြမ္းရိွမႈ
    အဓိပၸာယ္ဖြင့္ဆိုခ်က္မ်ား မွန္ကန္မႈ
    ကဗ်ာျဖစ္လွ်င္ ကဗ်ာပါစာသားမ်ား၊ အျဖတ္အေတာက္မ်ားမွန္ကန္မႈ၊ မူရင္းကဗ်ာႏွင့္ တသေဝမတိမ္း တူညီမႈ
    စာအုပ္တခုခုမွ ယူထားသည္ဆိုလွ်င္ ထိုကိုးကားထားသည့္ စာအုပ္မွစာမ်ားႏွင့္ တသေဝမတိမ္း တူညီမႈ
    သမုိင္းဘာသာရပ္တြင္ လူနာမည္မ်ား၊ ၿမိဳ႔၊ ႏိုင္ငံနာမည္မ်ား၊ ခုႏွစ္သကၠရာဇ္မ်ား မွန္ကန္မႈ
    ပထဝီဆုိင္ရာ၊ စာရင္းအင္းဆိုင္ရာ အခ်က္အလက္မ်ား၊ ေျမပံုမ်ား၊  ရုပ္ပံုမ်ားမွန္ကန္မႈ
    ပထဝီႏွင့္ သမိုင္းဆိုင္ရာအခ်က္အလက္မ်ားကို ေခတ္ႏွင့္တေျပးညီ ျပင္ဆင္တည္းျဖတ္ႏိုင္မႈ
    စာႏွင့္ရုပ္ပံုကိုက္ညီမႈ
    ရူပေဗဒ၊ ဓာတုေဗဒ၊ ဇီဝေဗဒဘာသာရပ္မ်ားအတြက္ သက္ဆိုင္ရာ အေခၚအေဝၚႏွင့္ သိပၸံဆိုင္ရာ အခ်က္အလက္ မ်ား မွန္ကန္မႈ
    သခ်ၤာဆုိလွ်င္ တြက္နည္း၊ ပုစၦာႏွင့္ အေျဖမ်ားမွန္ကန္မႈ၊ စံျပပုစၧာႏွင့္ အေျဖမ်ား မွန္ကန္မႈ

အနည္းငယ္ ခ်ဲ႕ပါအံ့။

ပထမဆံုး အေရးႀကီးသည္မွာ စာလံုးေပါင္းသတ္ပံုမ်ား မွန္ကန္ေရး ျဖစ္၏။ စာလံုးေပါင္းသတ္ပံုဟု ဆိုရာတြင္ စာလံုးတိုင္း စာလံုးတိုင္းကို ဆိုလို၏။ ေက်ာင္းသင္ျပ႒ာန္းစာအုပ္ျဖစ္သည့္အတြက္ စာတလံုးမွ မမွားေစရ၊ မလဲြေစရ။ အလြန္ဂရုစိုက္ရန္ လို၏။ ထို႔ေၾကာင့္ စာအုပ္မ်ားကို စစ္ေဆးသူမ်ားအေနႏွင့္ လက္ရိွတရားဝင္အသံုးျပဳေနေသာ ျမန္မာစာလံုးေပါင္းသတ္ပံုက်မ္းကို ကုိင္ကာ စာတလံုးခ်င္း စီကို က်က်နန စစ္ေဆးရန္ အေရးႀကီး၏။

ဒုတိယအေရးႀကီးသည္မွာ ျပ႒ာန္းစာမ်ားသည္ မူရင္းစာမ်ားႏွင့္ လံုးဝကြက္တိ တူညီေနေစေရး ျဖစ္၏။ သို႔အတြက္ ျပ႒ာန္းစာအုပ္မ်ားကို စစ္ေဆးမည့္သူသည္ စာေရးဆရာ၏ မူရင္းစာအုပ္မ်ားႏွင့္ တိုက္ဆိုင္စစ္ေဆးရမည္ ျဖစ္၏။ စစ္သမွ စာတလံုးခ်င္းစီကို တိုက္ဆိုင္ စစ္ေဆးရမည္။ မူရင္းစာထဲတြင္ မပါသည့္စာလံုးမ်ား ပါမလာေစေရး၊ မူရင္းစာအုပ္မွ စာလံုးမ်ား က်က်န္မေနေစေရးသည္ အလြန္ အေရးႀကီးလွ၏။ ျမန္မာစာသည္ လံုးေကာက္ အနက္အဓိပၸာယ္ထြက္ေသာစာ ျဖစ္ေလရာ စာတလံုးက်က်န္ခဲ့ သို႔မဟုတ္ ပိုသြားသည္ႏွင့္ မူရင္းအဓိပၸာယ္မွ မ်ားစြာလဲြေခ်ာ္သြားႏိုင္၏။

တတိယအေရးႀကီးသည္မွာ အျဖတ္အေတာက္မ်ား မွန္ကန္ေရး ျဖစ္၏။ အဂၤလိပ္စာတြင္ စကားလံုးတလံုးခ်င္းစီကို ျဖတ္သြား သည္ျဖစ္ရာ အျဖတ္အေတာက္မွားမွာ မပူရ။ မွားစရာကို မရိွ။ သို႔ေသာ္ ျမန္မာစာတြင္မူ အျဖတ္အေတာက္မွားလွ်င္ အဓိပၸာယ္ပါလဲြသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အျဖတ္အေတာက္မ်ား မွန္ကန္ေစေရး အေရးႀကီး၏။ ဤသည့္ကိစၥမွာ အထက္ဆံုးအရာရိွ၏ တာဝန္ျဖစ္၏။ ေအာက္ဘက္က မေတာ္တဆမွားလာခဲ့သည္မ်ားကို အထက္ဆံုးအရာရိွက မ်က္စိေဒါက္ေထာက္ ၾကည့္ရ မည္။ ျမန္စရာမလို။ အုပ္ေရ သိန္းႏွင့္ခ်ီကာ တႏိုင္ငံလံုးကို ျဖန္႔မည့္စာအုပ္မ်ား ျဖစ္သည့္အတြက္ မွန္ရန္သာ အေရးႀကီး ေလသည္။

ေနာက္တခုမွာ အနက္အဓိပၸာယ္ ဖြင့္ဆိုခ်က္မ်ား ျဖစ္၏။ ဤစာအုပ္မွာ သာမန္ မဂၢဇင္းတအုပ္၊ ဝတၳဳစာအုပ္တအုပ္ မဟုတ္။ ေက်ာင္းသံုးစာအုပ္ျဖစ္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ အနက္အဓိပၸာယ္ဖြင့္ဆိုခ်က္မ်ား မွန္ကန္ေရးမွာ အလြန္အေရးႀကီးလွ၏။ ယခုမွ ပညာ ရင္ႏို႔ ေသာက္စို႔ခါစ ကေလးမ်ားကို အမွားႀကီး သင္မေပးမိေစေရးမွာ ထိုျပ႒ာန္းစာအုပ္မ်ား မွန္ကန္ေရးလည္း တခုအပါ အဝင္ျဖစ္ေၾကာင္း သတိထားရပါမည္။

ေနာက္တခုမွာ စံျပအေျဖမ်ား မွားမေပးမိေစေရး ျဖစ္၏။ ကေလးမ်ားကို မွားသင္ေပးလိုက္လွ်င္ တသက္လံုး မွားသြားလိမ့္မည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ကေလးမ်ား၏ စိတ္မွာ ပကတိျဖဴစင္ေနေသာ စိတ္ျဖစ္၍ အေရာင္ဆိုးရလြယ္သည္။ ထုိအေရာင္ သည္ တသက္လံုးစဲြေနတတ္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ စ သင္ကတည္းက အမွန္ကို သင္ေပးေရး အေရးႀကီးျခင္း ျဖစ္၏။ စံျပအေျဖ မ်ား မွန္ကန္ေစေရးမွာ ဘာသာရပ္ဆိုင္ရာ ကြၽမ္းက်င္ဆရာမ်ား၏ အရာျဖစ္၏။

ေနာက္တခုမွာ ေဖာ္ျပထားေသာ ပံုမ်ားႏွင့္စာသား ကိုက္ညီေစေရး၊ ပံုမ်ား မွန္ကန္ေစေရး ျဖစ္၏။ အခ်က္အလက္မ်ား ေဖာ္ျပမည္ ဆိုပါကလည္း ထိုအခ်က္အလက္မ်ားကို အခိုင္မာဆံုးေနရာ၊ မူလေနရာမွသာ ရယူရပါမည္။ မေသခ်ာသည့္ သို႔မဟုတ္ အျငင္းပြား ဖြယ္ရာအခ်က္မ်ား ပါလာပါက တာဝန္ရိွသည့္ ဌာနႏွင့္ ဆက္သြယ္ကာ အတည္ျပဳခ်က္ ရယူရပါမည္။

အေရးႀကီးသည့္ ေနာက္တခ်က္ကို ျပပါဆိုလွ်င္ ဘာသာေရး၊ လူမ်ိဳးေရးဆိုင္ရာ ကိစၥမ်ားျဖစ္၏။ ထုိကိစၥမ်ားသည္ အလြန္ အကဲဆတ္သည့္ကိစၥျဖစ္၍ ဘာသာတခု၊ လူမ်ိဳးတမ်ိဳးကို ထိခိုက္ေစာ္ကားသည့္ အသံုးအႏႈန္းမ်ား၊၊ အမုန္းပြားေစမည့္ အသံုးအႏႈန္းမ်ားမပါေစေရးကို မွန္ဘီလူးႏွင့္ရွာကာ စစ္ထုတ္ပစ္ရန္ လို၏။

ေနာက္အေရးႀကီးသည့္အခ်က္ကို ေထာက္ျပရလွ်င္ မူလတန္းကေလးငယ္မ်ားအတြက္ ျပင္ဆင္ထားေသာစာအုပ္မွာ ရုပ္ပံုမ်ားမ်ား၊ စာနည္းနည္းႏွင့္ ျဖစ္သင့္၏။ ယခု ေက်ာင္းဖတ္စာအုပ္မ်ားကို ၾကည့္လိုက္လွ်င္ အနည္းငယ္မွ် ဆဲြေဆာင္မႈမရိွပါ။ အလြန္ ပ်င္းစရာ ေကာင္းလွေသာ စာအုပ္အျပင္အဆင္ ျဖစ္ေလသည္။ ဥပမာျပရလွ်င္ ပဥၥမတန္း သမိုင္းစာအုပ္ ျဖစ္၏။ ပါလာသည့္ ပံုမ်ားမွာလည္း လကြယ္ည သန္းေခါင္ယံ၌ ကတၱရာလမ္းေပၚတြင္ ကုလားမႀကီးတေယာက္ ထိုင္ေနသကဲ့သို႔ ျဖစ္၏။ ဤပံုမ်ားကုိ ကေလးငယ္မ်ား မည္သည့္နည္းႏွင့္မွ စိတ္ဝင္စားမည္ မဟုတ္။

ပံုမ်ားမွာ ပန္းခ်ီသရုပ္ေဖာ္၊ ေရာင္စံုပံုမ်ားျဖစ္သင့္၏။ စာကုိ တတ္ႏိုင္သမွ်ေလွ်ာ့ကာ ကာတြန္းစာအုပ္တအုပ္ကဲ့သို႔ ျပင္ဆင္ သင့္ပါသည္။ ပံုလွလွပပကေလးမ်ားႏွင့္ ဖတ္ခ်င့္စဖြယ္ျဖစ္ေအာင္ ျပင္ထားမွ ကေလးမ်ား စိတ္ဝင္စားလာမည္။ ဒါဘာေတြ လဲဟု သိခ်င္လာမည္။ ယခု ေက်ာင္းစာအုပ္မ်ားမွာမူ ကေလးမေျပာႏွင့္၊ လူႀကီးမ်ားကိုပင္ ဆဲြေဆာင္မႈမရိွပါ။

ဤသည္မွာ ကြၽႏ္ုပ္က အက်ဥ္းရံုးျပျခင္းမွ်သာ ျဖစ္၏။ အျခားအေရးႀကီးသည့္အခ်က္မ်ား မ်ားစြာက်န္ရိွေနႏိုင္ပါေသးသည္။

(၄) ဖတ္စာအုပ္မ်ားမွ အမွားတခ်ဳိ႕
ဤတြင္ ျပ႒ာန္းစာအုပ္မ်ားမွ အမွားတခ်ဳိ႕ကို ကြၽန္ေတာ္ ေထာက္ျပထားပါသည္။ သို႔တိုင္ ဖတ္စာအုပ္အားလံုးကို ရွာေဖြ ေထာက္ျပဘို႔ရာ လြယ္ကူသည့္ အလုပ္မဟုတ္ပါ။ သည္ကိစၥမွာ အလြန္တာဝန္ႀကီးလွ၏။ ျပ႒ာန္းစာအုပ္အားလံုးကို စစ္စစ္ ေပါက္ေပါက္ရွာေဖြၿပီး အမွားအားလံုးကုိ ရွာေဖြေဖာ္ထုတ္ရန္မွာလည္း ကြၽန္ေတာ့္အလုပ္မဟုတ္ပါ။ အမွားတခ်ဳိ႕ ျပႏိုင္လွ်င္ ပင္ လံုေလာက္ပါၿပီ။ တာဝန္ရိွသူမ်ား အေနႏွင့္မူ အစိုးရမူလတန္း၊ အလယ္တန္း၊ အထက္တန္း၊ တကၠသိုလ္မ်ားမွ ျပ႒ာန္းစာ အုပ္အားလံုးကို ျပန္လည္စိစစ္ကာ အမွား အားလံုးကို ရွာေဖြရပါမည္။ ေတြ႔သမွ် အမွားအားလံုးကို စာရင္းလုပ္ကာ ေနာက္စာအုပ္မ်ား ရိုက္ႏိွပ္သည့္အခါ အမွားမပါရေလေအာင္ အခ်ိန္မီ ျပန္လည္ျပင္ဆင္ရပါမည္။

ဤအလုပ္သည္ အလြန္ တာဝန္ႀကီးေလးလွေသာ အလုပ္ျဖစ္၏။ သို႔ေသာ္ လုပ္လို႔ မျဖစ္ႏိုင္တာမဟုတ္။ အလြန္ျဖစ္ႏိုင္ေလ၏။ တာဝန္ယူ မလုပ္ၾက၍သာ ဤမွ် ထပ္ကာထပ္ကာ မွားေနရျခင္းျဖစ္ေလသည္။

ယခု ကြၽန္ေတာ္ ေအာက္ပါ ဖတ္စာအုပ္မ်ားမွ အမွားမ်ားကို ေထာက္ျပထားပါသည္။

၁။ ျမန္မာဖတ္စာ၊ ပဥၥမတန္း
၂။ ပထဝီဝင္၊ ပဥၥမတန္း
၃။ သမုိင္း၊ ပဥၥမတန္း
၄။ အေထြေထြသိပၸံ၊ ပဥၥမတန္း
၅။ သခၤ်ာ အတဲြ (၁)၊ ပဥၥမတန္း
၆။ သခၤ်ာ အတဲြ (၂)၊ ပဥၥမတန္း
၇။ ျမန္မာကဗ်ာလက္ေရြးစင္၊ အ႒မတန္း
၈။ မေဟာ္သဓာဇာတ္ေတာ္ႀကီး - ပထမတဲြ၊ အ႒မတန္း
၉။ ျမန္မာသဒၵါ အတဲြ (၁) အခန္း (၄)၊ အ႒မတန္း
၁ဝ။ ပထဝီဝင္၊ အ႒မတန္း

 

 

 

 

(၅) စာအုပ္အျပင္အဆင္
၅၊ ၁။ ကန္ထရိုက္တာမ်ားမွာ တြက္ေျခကုိက္ေအာင္ လုပ္ထားသည့္အတြက္ စာအုပ္မာဂ်င္မ်ားကို အလြန္ေသးထားသည္။     

ဥပမာ-
၂ဝ၁၇၊ ဒီဇင္ဘာလထုတ္၊ ၂ဝ၁၈ - ၂ဝ၁၉ ပညာသင္ႏွစ္အတြက္ ပဥၥမတန္း၊ ျမန္မာစာဖတ္စာအုပ္
စာမ်က္ႏွာ (၁ဝ) တြင္ မာဂ်င္မွာ (၄) မီလီမီတာမွ်သာ ရိွသည္။
စာမ်က္ႏွာ (၂၁ ႏွင့္ ၂၂) တြင္ မာဂ်င္မွာ (၃) မီလီမီတာမွ်သာ ရိွသည္။

၅၊ ၂။ ရုပ္ပံုမ်ားမွာ အလြန္ညံ့ဖ်င္းလွသည္။ အခ်ဳိ႕ပံုမ်ားမွာ တခုလံုးမည္းေနၿပီး ဘာပံုမွန္းပင္ မသိရပါ။
ဥပမာ -
၂ဝ၁၇၊ ဒီဇင္ဘာလထုတ္၊ ၂ဝ၁၈ - ၂ဝ၁၉ ပညာသင္ႏွစ္အတြက္ ပဥၥမတန္း၊ ျမန္မာစာဖတ္စာအုပ္
စာမ်က္ႏွာ ၃၆ - မီးခ်ိတ္၊ မီးကပ္ပံု
စာမ်က္ႏွာ ၄၃ - ပုသိမ္ထီးပံု
စာမ်က္ႏွာ ၄၈ - သစ္လံုးမ်ား ကားေပၚတင္ေနပံု

၂ဝ၁၇၊ စက္တင္ဘာလထုတ္၊ ၂ဝ၁၈ - ၂ဝ၁၉ ပညာသင္ႏွစ္အတြက္ အ႒မတန္း၊ ပထဝီဝင္ စာအုပ္
ပံု (၂-၂)၊ ပံု (၂-၃)၊ ပံု (၂-၄)၊ ပံု (၂-၅)၊ ပံု (၂-၆)၊ ပံု (၂-၇)၊ ပံု (၂-၈)၊ ပံု (၂-၉)၊ ပံု (၂-၁ဝ)၊ ပံု (၂-၁၁)၊ ပံု (၂-၁၂)၊ ပံု (၂-၁၃)၊ ပံု (၂-၁၄)၊ ပံု (၂-၁၅)၊ ပံု (၂-၁၆)၊ ပံု (၂-၁၇)၊ ပံု

၅၊ ၃။ စာမ်က္ႏွာခ်ံဳ႔လို၍ အခ်ဳိ႕ပံုမ်ားကို အရြယ္အစားေသးထားသျဖင့္ မည္ကဲ့သို႔မွ ဖတ္မရ၊ ၾကည့္မရ။
ဥပမာ -
၂ဝ၁၇၊ ဒီဇင္ဘာလထုတ္၊ ၂ဝ၁၈ - ၂ဝ၁၉ ပညာသင္ႏွစ္အတြက္ ပဥၥမတန္း၊ ပထဝီဝင္ဖတ္စာအုပ္
၁။ စာမ်က္ႏွာ ၂ - ပံု (၁-၂) လတၱီက်ဳမ်ားျပပံု
၂။ စာမ်က္ႏွာ ၃ - ပံု (၁-၃) ေလာင္ဂ်ီက်ဳမ်ားျပပံု
၃။ စာမ်က္ႏွာ ၁၃ - ပံု (၂-၂) ျမန္မာႏိုင္ငံႏွင့္ အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံမ်ားျပပံု
၄။ စာမ်က္ႏွာ ၂၁ - ပံု (၂-၈) ဧရာဝတီျမစ္ဝွမ္းပံု
၅။ စာမ်က္ႏွာ ၂၃ - ပံု (၂-၁ဝ) စစ္ေတာင္းျမစ္ဝွမ္းပံု
၆။ စာမ်က္ႏွာ ၂၃ - ပံု (၂-၁၁) သံလြင္ျမစ္ဝွမ္းပံု
၇။ စာမ်က္ႏွာ ၂၄ - ပံု (၂-၁၂) တနသၤာရီတိုင္းေဒသႀကီးရိွ ျမစ္ေခ်ာင္းမ်ားျပပံု
၈။ စာမ်က္ႏွာ ၂၄ - ပံု (၂-၁၃) ရခိုင္ျပည္နယ္ရိွ ျမစ္ေခ်ာင္းမ်ားျပပံု

၅၊ ၄။ ပံုေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ resolution အလြန္နည္းလွသည္။ ပံုေသးကုိ zoom ခ်ဲ႔ယူထား၏။
ဥပမာ -
၂ဝ၁၇၊ ဒီဇင္ဘာလထုတ္၊ ၂ဝ၁၈ - ၂ဝ၁၉ ပညာသင္ႏွစ္အတြက္ ပဥၥမတန္း၊ ပထဝီဝင္ဖတ္စာအုပ္
၁။ စာမ်က္ႏွာ ၁၃ - ပံု (၂-၁) ျမန္မာႏိုင္ငံတည္ေနရာကို လတီၱက်ဳ၊ ေလာင္ဂ်ီက်ဳျဖင့္ျပပံု
၂။ စာမ်က္ႏွာ ၁၈ - ပံု (၂-၆) အလယ္ပိုင္းခ်ိဳင့္ဝွမ္းေဒသပံု
၃။ စာမ်က္ႏွာ ၁၉ - ပံု (၂-၇) ရခိုင္ကမ္းေျမႇာင္ေဒသပံု
၄။ စာမ်က္ႏွာ ၂၂ - ပံု (၂-၉) ခ်င္းတြင္းျမစ္ဝွမ္းပံု
၅။ စာမ်က္ႏွာ ၂၄ - ပံု (၂-၁၂) တနသၤာရီတိုင္းေဒသႀကီးရိွ ျမစ္ေခ်ာင္းမ်ားျပပံု
၆။ စာမ်က္ႏွာ ၂၄ - ပံု (၂-၁၃) ရခိုင္ျပည္နယ္ရိွ ျမစ္ေခ်ာင္းမ်ားျပပံု
၇။ စာမ်က္ႏွာ ၂၇ - ပံု (၂-၁၄) တြင္းထြက္ပစၥည္းမ်ားျပပံု
၈။ စာမ်က္ႏွာ ၃၅ - ျမန္မာျပည္ေျမပံု

၅၊ ၅။ အခ်ဳိ႕ပံုမ်ားမွာ ေသးငယ္ၿပီး မထင္မရွားျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ လံုးဝၾကည့္လို႔မရ။
ဥပမာ -
၂ဝ၁၇၊ ဒီဇင္ဘာလထုတ္၊ ၂ဝ၁၈ - ၂ဝ၁၉ ပညာသင္ႏွစ္အတြက္ ပဥၥမတန္း၊ ပထဝီဝင္ဖတ္စာအုပ္
၁။ စာမ်က္ႏွာ ၁၇ - ပံု (၂-၄) အေရွ႔ဘက္ကုန္းျမင့္ေဒသပံု
၁။ စာမ်က္ႏွာ ၁၇ - ပံု (၂-၅) အေနာက္ဘက္ေတာင္တန္းေဒသပံု

၅၊ ၆။ အခ်ဳိ႕ေနရာမ်ားတြင္ စာသားမ်ား ဟုိဘက္သည္ဘက္ေပါက္ေန၍ စာသားမ်ားထပ္ေနကာ ဖတ္လို႔မရ။
ဥပမာ -
၂ဝ၁၅၊ စက္တင္ဘာလထုတ္၊ ၂ဝ၁၅ - ၂ဝ၁၆ ပညာသင္ႏွစ္အတြက္ တတိယတန္း၊ ပထဝီဝင္ႏွင့္သမိုင္းဖတ္စာအုပ္
စာမ်က္ႏွာ ၂ဝ - အခန္း (၈)
စာမ်က္ႏွာ ၂၁ - အခန္း (၉)

၅၊ ၇။ အခ်ဳိ႕ပံုမ်ားမွာ အလြန္မည္းေန၍ ရည္ညြန္းရန္ ခက္ခဲလွ၏။
ဥပမာ -
၂ဝ၁၇၊ ဒီဇင္ဘာလထုတ္၊ ၂ဝ၁၈ - ၂ဝ၁၉ ပညာသင္ႏွစ္အတြက္ ပဥၥမတန္း၊ သခ်ၤာ အတဲြ(၁) စာအုပ္
စာမ်က္ႏွာ ၁ဝ၉ - ပံု i, ii, iii
စာမ်က္ႏွာ ၁၆၂ - ဥပမာ (2)

၅၊ ၈။ ေျမပံုမ်ားမွာ အလြန္ေသးငယ္ၿပီး မႈံဝါးေနသျဖင့္ စာလံုးမ်ားမွာ ဖတ္လို႔မရ။
ဥပမာ -
၂ဝ၁၇၊ စက္တင္ဘာလထုတ္၊ ၂ဝ၁၈ - ၂ဝ၁၉ ပညာသင္ႏွစ္အတြက္ အ႒မတန္း၊ ပထဝီဝင္ စာအုပ္
စာမ်က္ႏွာ ၄ဝ - ပံု (၂-၁၈) - ျမန္မာႏိုင္ငံ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အားေပးေရးလုပ္ငန္းမ်ားပံု
စာမ်က္ႏွာ ၄ဝ - ပံု (၂-၁၉) - ျမန္မာႏိုင္ငံ အားျဖည့္ေလာင္စာတြင္းထြက္မ်ားျပပံု
စာမ်က္ႏွာ ၄၃ - ပံု (၂-၂ဝ) - ျမန္မာႏိုင္ငံ ရထားလမ္းမ်ားျပပံ
စာမ်က္ႏွာ ၄ဝ - ပံု (၂-၂၁) - ျမန္မာႏိုင္ငံ ေရေၾကာင္းခရီးလမ္းမ်ားျပပံု
စာမ်က္ႏွာ ၄၇ - ပံု (၂-၂၂) - ျမန္မာႏိုင္ငံ ေလေၾကာင္းဆက္သြယ္ေရးျပပံု

၅၊ ၉။ အခ်က္အလက္မ်ားကို update လုပ္မထားျခင္း
ဥပမာ -
၁။ ၂ဝ၁၇၊ ဒီဇင္ဘာလထုတ္၊ ၂ဝ၁၈ - ၂ဝ၁၉ ပညာသင္ႏွစ္အတြက္ ပဥၥမတန္း၊ ျမန္မာဖတ္စာ
ေခါင္းစဥ္ - ျမန္မာ့ဆိုင္းဝိုင္း
"ျမန္မာ့တူရိယာမ်ားသည္ ပင္လယ္ရပ္ျခားတိုင္းတပါးသို႔ လြန္ခဲ့ေသာႏွစ္ေပါင္း ေျခာက္ဆယ္ေလာက္မွစ၍ ေရာက္ေပါက္ခဲ့သည္။"

အမွန္တြင္ ထုိႏွစ္မ်ားကို ယခုတြက္ၾကည့္ပါက အႏွစ္ (၆ဝ) မကေတာ့ဘဲ အႏွစ္ (၁ဝဝ) ေက်ာ္ေနၿပီ ျဖစ္ပါသည္။ ဆယ္ႏွစ္ ေလာက္ကြာလွ်င္ပင္ အလြန္မ်ားလွပါၿပီ။ ဤစာအုပ္မ်ားမွာ ႏွစ္စဥ္ရိုက္ထုတ္ေနတာျဖစ္သျဖင့္ ႏွစ္တိုင္းမဟုတ္ေတာင္ သံုးႏွစ္တႀကိမ္ေလာက္ update လုပ္သင့္လွ၏။

၂။ ၂ဝ၁၇၊ စက္တင္ဘာလထုတ္၊ ၂ဝ၁၈ - ၂ဝ၁၉ ပညာသင္ႏွစ္အတြက္ အ႒မတန္း၊ ပထဝီဝင္ စာအုပ္
ေခါင္းစဥ္ - ကေမၻာဒီးယားႏုိင္ငံ
လူဦးေရႏွင့္လူမ်ိဳးမ်ား ကိန္းဂဏန္းမ်ားမွာ ၂ဝဝ၉ ခုႏွစ္က ကိန္းဂဏန္းမ်ားျဖစ္၍ ယခု ဆယ္ႏွစ္ခန္႔အတြင္း အေတာ္ကြာသြား ပါၿပီ။ ၂ဝ၁၆ ခုႏွစ္တြင္ လူဦးေရမွာ ၁၅.၇၆ သန္းျဖစ္၍ ၂ဝဝ၉ ခုႏွစ္က လူဦးေရႏွင့္ တသန္းေက်ာ္ကြာသြားၿပီျဖစ္၏။

၅၊ ၁ဝ။ ေခါင္းစဥ္ႏွင့္ စာသား မကဲြျပားျခင္း
စာမ်က္ႏွာေခြၽတာေသာအားျဖင့္ စာသားႏွင့္ ေခါင္းစဥ္မ်ားကို တဆက္တည္း ေရးထားရာ ေခါင္းစဥ္ႏွင့္စာသားမ်ားမွာ အေရာေရာ အေထြးေထြးျဖစ္ေနပါသည္။ ေခါင္းစဥ္ကို စာသားႏွင့္ တေၾကာင္းတန္သည္၊ ႏွစ္ေၾကာင္းတန္သည္ ခဲ်ေပးထား သင့္ေသာ္လည္း ခ်ဲေပးမထားေခ်။

ဥပမာ -
၁။ ၂ဝ၁၇၊ ဒီဇင္ဘာလထုတ္၊ ၂ဝ၁၈ - ၂ဝ၁၉ ပညာသင္ႏွစ္အတြက္ ပဥၥမတန္း၊ အေထြေထြသိပၸံ
စာမ်က္ႏွာ - ၅၈
ပံု (၅-၃) မွ စာမ်ားႏွင့္ "သစ္ေတာမ်ား" ေခါင္းစဥ္မွာ ထပ္ေနသည္။

၅၊ ၁၁။ ပံုမ်ား၏ အရည္အေသြး ညံ့ဖ်င္းလြန္းျခင္း
သခၤ်ာစာအုပ္မွ ပံုမ်ားကို လက္ႏွင့္ဆဲြထား၍ မ်ဥ္းမ်ားအထူအပါးမညီျခင္း၊ ျမားေခါင္းမ်ားမွာ မ်ဥ္းႏွင့္အလယ္တည့္တည့္ မက်ျခင္း၊ စက္ဝုိင္း ဗဟုိမ်ားမွာ ဗဟုိတည့္တည့္မက်ျခင္း၊ ပံု၌ ညႊန္ျပထားသည့္ အကၡရာမ်ားမွာ အႀကီးအေသးမညီျခင္း စသည့္ ခြ်တ္ယြင္းခ်က္မ်ားစြာ ေတြ႔ရ ပါသည္။ သည္မွ် ကြန္ျပဴတာထြန္းကားေနသည့္ေခတ္ႀကီးတြင္ software သံုးကာဆဲြပါက အလြန္ လွပ၊ ေသသပ္၊ ေကာင္းမြန္သည့္ပံုမ်ား ရႏိုင္ပါသည္။ အနည္းဆံုးေတာ့ AutoCAD သံုးကာ ဆဲြႏိုင္ပါ သည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ မျဖစ္ႏိုင္ရမည္နည္း။

ဥပမာ -
၁။ ၂ဝ၁၇၊ ဒီဇင္ဘာလထုတ္၊ ၂ဝ၁၈ - ၂ဝ၁၉ ပညာသင္ႏွစ္အတြက္ ပဥၥမတန္း၊ သခၤ်ာအတဲြ (၂) မွ ပံုမ်ား

၅၊ ၁၂။ အခ်ဳိ႕စာအေရးအသားမ်ားမွာ ကေလးမ်ားအတြက္ မသင့္ေတာ္ျခင္း
ေက်ာင္းသံုးစာအုပ္မ်ားျပဳစုရာတြင္ ေက်ာင္းသားမ်ား၏ အသက္အရြယ္ကိုလုိက္၍ ဝါက်မ်ားကို ဖဲြ႔သင့္၏။ ဝါက်တိုမ်ားသံုး၍ စကားလံုးရွင္းရွင္းႏွင့္ ေရးရမည္။ မလိုအပ္ဘဲ ဝါက်ရွည္မ်ားသံုးျခင္းသည္ နားရႈပ္ေထြးျခင္းကို ျဖစ္ေစ၏။ ဖတ္၍နားမလည္သည့္စာမ်ားကို မည္သည့္ကေလးကမွ စိတ္ဝင္စားလိမ့္မည္ မဟုတ္ပါ။

ဥပမာ -
၁။ ၂ဝ၁၇၊ ဒီဇင္ဘာလထုတ္၊ ၂ဝ၁၈ - ၂ဝ၁၉ ပညာသင္ႏွစ္အတြက္ ပဥၥမတန္း၊ သခၤ်ာအတဲြ (၂)၊ စာမ်က္ႏွာ - ၂၇
သင္ခန္းစာမ်ားေလ့လာရာ၌ စင္တီမီတာႏွင့္ လက္မ အမွတ္အသားမ်ား ၎တို႔၏ ဆယ္လီစိတ္ျဖစ္ေသာ မီလီမီတာႏွင့္ တလက္မ၏ ဆယ္ပံုတပံု အမွတ္အသားမ်ားျဖင့္ၿပီးေသာ ေျဖာင့္တန္းေသာ မီလီမီတာ ႏွင့္ တလက္မ၏ ဆယ္ပံုတပံု အမွတ္အသားမ်ား ျဖင့္ ၿပီးေသာ ေျဖာင့္တန္းေသာ အနားေစာင္းႏွစ္ဘက္ရိွသည့္ မ်ဥ္းတံရိွလွ်င္ လံုေလာက္ေပသည္။

၅၊ ၁၃။ မ်က္ႏွာဖံုး အျပင္အဆင္
မ်က္ႏွာဖံုးရိွစာမ်ားမွာ စာမ်က္နွာအလယ္တည့္တည့္တြင္ ရိွေနသင့္သည့္တိုင္ အလယ္တြင္ရိွမေနဘဲ တဖက္သို႔ ကပ္ေနပါသည္။

ဥပမာ-
၂ဝ၁၇ ဒီဇင္ဘာလထုတ္၊ ၂ဝ၁၈-၂ဝ၁၉ ပညာသင္ႏွစ္အတြက္ ပဥၥမတန္း၊ သမိုင္းစာအုပ္
၂ဝ၁၇ ဒီဇင္ဘာလထုတ္၊ ၂ဝ၁၈-၂ဝ၁၉ ပညာသင္ႏွစ္အတြက္ ပဥၥမတန္း၊ သခ်ၤာအတဲြ (၁) စာအုပ္


(၆) တာဝန္ယူမႈ၊ တာဝန္ခံမႈ

    အလုပ္ဟူသမွ် ဂုဏ္ရိွစြ ဟူေသာ စကားသည္ရိွ၏။ သို႔ဆိုလွ်င္ မည္သည့္အလုပ္သည္ ဂုဏ္ရိွသနည္း။
    ဂုဏ္ရိွေသာအလုပ္ဆိုသည္မွာ ရာထူးႀကီးတာ၊ ငယ္တာ။ လခမ်ားတာ၊ နည္းတာႏွင့္မဆိုင္။

မည္သူျဖစ္ေစ၊ မည္သည့္အလုပ္ကိုျဖစ္ေစ မိမိအလုပ္ကိုမိမိ တန္ဘိုးထားကာ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္၊ လွလွပပ၊ ေသေသ သပ္သပ္၊ အမွားအယြင္းကင္းစြာႏွင့္ လုပ္ကိုင္ႏိုင္သည္ျဖစ္ပါက မိမိအလုပ္ကိုမိမိ ဂုဏ္ယူႏိုင္ေလသည္။ အိမ္သာေဆးေန သူပင္ျဖစ္ေစ (ေဟာဒါ ငါတာဝန္ယူထားတဲ့ အိမ္သာကြ၊ အခ်ိန္မေရြးလာၾကည့္လွည့္၊ ဘာအနံ႔အသက္မွမရိွေစရဘူး၊ သန္႔ရွင္းေတာက္ေျပာင္ ေနေစရမယ္ဟု) လက္မေထာင္ႏိုင္၏။ မည္သည့္ စီနီယာအင္ဂ်င္နီယာႀကီး ျဖစ္ေနပါေစ။ ေတာ္ၾကာ ဟိုနားမွားျပန္ၿပီ။ ေတာ္ၾကာ ဒီဟာမွားလို႔ ျပန္ျပင္ရျပန္ၿပီ၊ ေတာ္ၾကာဟိုဟာလဲြလို႔ အဆဲခံရျပန္ၿပီဆိုလွ်င္ ထိုသူသည္ သူ႔ အလုပ္သူ ဂုဏ္ယူႏိုင္ပါမည္ေလာ။

ဤသည္မွာ တာဝန္ယူမႈျဖစ္၏။ မိမိအလုပ္ကိုမိမိ တာဝန္ယူရမည္။ မိမိယူထားေသာတာဝန္ကို ေက်ပြန္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ ရမည္။ ထိုတာဝန္ကို မထမ္းေဆာင္ႏိုင္ဆိုအံ့။ တာဝန္မယူပါႏွင့္။ လုပ္တတ္သူမ်ားကို တာဝန္ေပးလိုက္ရန္သာ ျဖစ္၏။

အေျခခံပညာေက်ာင္းစာအုပ္မ်ား ထုတ္ေဝေရးအတြက္ တာဝန္ရိွသူမွာ မည္သူမ်ားျဖစ္သည္ကို ကြၽန္ေတာ္မသိပါ။ ေက်ာင္းစာအုပ္ မ်ားတြင္ အေျခခံပညာသင္ရိုးညႊန္းတမ္း၊ သင္ရိုးမာတိကာႏွင့္ ေက်ာင္းသံုးစာအုပ္ ေကာ္မတီ၏ မူပုိင္ျဖစ္သည္ဟု ေဖာ္ျပထားသည့္ အတြက္ ထိုစာအုပ္မ်ားမွ စာသားမ်ား မွန္ကန္ေကာင္းမြန္ေရးမွာ ထိုေကာ္မတီ၏ တာဝန္ျဖစ္၏။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ထိုစာအုပ္မွ စာအားလံုးကို ၎တို႔ပုိင္သည့္အတြက္ ျဖစ္သည္။ မိမိပုိင္သည့္ပစၥည္းကို မိမိ ဂရုတစိုက္လုပ္ရမည္မွာ အလြန္ေသခ်ာလွပါသည္။

စာအုပ္မ်ားကို ကန္ထရုိက္ေပးၿပီး ရိုက္တာျဖစ္ပါလိမ့္မည္။ သို႔ေသာ္ ကန္ထရိုက္တာမ်ားက စီထားသည့္စာမ်ား မွန္မမွန္၊ ပံုႏွိပ္ စာသားမ်ား အရည္အေသြးေကာင္းမေကာင္းကိုမူ ေကာ္မတီက တာဝန္ယူ စစ္ေဆးရပါမည္။ စာအုပ္မွ စာလံုးေပါင္း မ်ားမွားျခင္း၊ စာလံုးမ်ား က်က်န္ခဲ့ျခင္း၊ စာေၾကာင္းေက်ာ္ျခင္း စသည္တို႔ မျဖစ္ေစရန္ ေကာ္မတီက အထပ္ထပ္ စစ္ရပါမည္။ ပထမ - ေအာက္ဆံုးအဆင့္က စစ္ရမည္။ ဒုတိယ - ႀကီးၾကပ္သူမ်ားက စစ္ရမည္။ စက္ေပၚမတင္မီ ေနာက္ဆံုးအဆင့္တြင္ တာဝန္အရိွဆံုးသူမ်ားက ဖတ္ရႈကာ အတည္ျပဳေပးရမည္။

ေနာက္တခုအေရးႀကီးသည္မွာ ထိုေက်ာင္းသံုးစာအုပ္ကို စစ္ေဆးသူမ်ားသည့္ သက္ဆိုင္ရာ ဘာသာရပ္ကို အလြန္ကြၽမ္း က်င္သည့္ ပညာရွင္မ်ားျဖစ္ရန္ အေရးႀကီးလွ၏။ မိမိစစ္ေနသည့္ ဘာသာရပ္အေၾကာင္း နားမလည္သူသည္ သည္စာအုပ္ပါ စာမ်ား မွန္၊ မမွန္၊ မည္ကဲ့သို႔ သိႏိုင္ပါမည္နည္း။ ထိုသူသည္ သက္ဆုိင္ရာ ဘာသာရပ္အေၾကာင္း ကြၽမ္းက်င္ပိုင္ႏိုင္ရံုမွ်မက ျမန္မာစာအေရးအသားႏွင့္ ပတ္သက္၍လည္း ကြၽမ္းက်င္ပိုင္ႏိုင္သူ ျဖစ္ရပါမည္။

သည္စာအုပ္မွ အမွားမ်ားအတြက္ စာစီသူမ်ားႏွင့္ ပံုႏွိပ္သူမ်ားအေပၚ အျပစ္ပံုခ်ျခင္းသည္ ေလ်ာ္ကန္သင့္ျမတ္လွေသာ လုပ္ရပ္မဟုတ္။ သည္စာအုပ္မ်ားရိုက္ရန္အတြက္ ကန္ထရိုက္စာခ်ဳပ္မ်ားခ်ဳပ္ရမည္ မခြ်တ္။ ထိုအထဲတြင္ စာသားမ်ား မွန္ကန္ေကာင္းမြန္မႈ၊ စာအုပ္ အရည္အေသြး စသည္တို႔ပါမည္ မခြ်တ္။ ထို႔အတြက္ ထုိ ကန္ထရိုက္စာခ်ဳပ္ပါ အခ်က္အလက္မ်ားႏွင့္ ကိုက္ညီမႈ ရိွမရိွ စစ္ေဆးရန္မွာ အလုပ္အပ္သူ၏ တာဝန္မဟုတ္ပါေလာ။ သူတို႔ဟာသူတို႔ စီခ်င္သလိုစီ၊ ရိုက္ခ်င္သလိုရိုက္လာတာကို မစစ္မေဆးဘဲ မည္သည့္နည္းႏွင့္မွ လက္ခံစရာ အေၾကာင္းမရိွ။

နိဂံုး
ပညာေရးဟူသည္ အနာဂတ္မ်ိဳးဆက္သစ္ကို ထူေထာင္ေရး၌ အလြန္အေရးႀကီးေသာအခန္းက႑မွ ပါဝင္၏။ ေက်ာင္းသင္ ျပ႒ာန္း စာအုပ္မွ စာမ်ားမွားလွ်င္ ေက်ာင္းသားမ်ားကို အမွားႀကီး သင္ေပးေနမိေပမည္။ ထိုအမွားမွာ တေယာက္ထဲမွားတာ မဟုတ္။ တႏိုင္ငံလံုးမွားတာ ျဖစ္၏။

အမွားလုပ္မိတာ အျပစ္မဟုတ္။ အမွားမွန္းသိလ်က္ႏွင့္ အမွန္မျပင္တာသာ အျပစ္ျဖစ္ေခ်၏။ ဤကဲ့သို႔အမွန္ျပင္ရန္မွာ မိမိ အမွားကို မိမိ ဝန္ခံတတ္ရန္ အေရးႀကီးသည္။ မွားေနတာႀကီး သိပါလ်က္ႏွင့္ ဝန္မခံ၊ ဟိုလူ႔ကို လက္ညိႈးထိုး၊ သည္လူ႔ကို လက္ညိႈးထိုး အျပစ္ဖို႔ေနပါက အမွန္တရားႏွင့္ ေဝးေနဦးမွာ ေသခ်ာလွပါသည္။

အေရးႀကီးသည္မွာ အမွားတခု ျဖစ္လာၿပီဆုိလွ်င္ ဘာေၾကာင့္မွားရသလဲ ဆိုသည့္ ဇစ္ျမစ္ကို စံုစမ္းကာ ေနာက္ထပ္ ထိုကဲ့သို႔ မမွားေအာင္ လုပ္ေဆာင္ေရးျဖစ္၏။ လူတကာကို လက္ညိႈးထိုး၊ အျပစ္ဖို႔ေနရံုျဖင့္ အမွန္ျဖစ္မလာႏိုင္။

ဤေနရာတြင္ ေက်ာင္းဆရာ၊ ဆရာမမ်ား၏ အခန္းက႑လည္း အေရးႀကီး၏။ ဤစာအုပ္မ်ားကို ကိုင္တြယ္သင္ၾကားေနရေသာ ဆရာ/ဆရာမမ်ားလည္း သည္အမွားမ်ားကုိ ျမင္မိမည္ မုခ်ျဖစ္၏။ သို႔ေသာ္ အျပစ္ေပး အေရးယူခံရမွာ စိုးသည့္အတြက္သာ ၿငိမ္ေနၾကတာ ျဖစ္ပါလိမ့္မည္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ကလည္း သူတို႔ခ်ေပးတာ သင္ရတာပဲဗ် ဟု မိတ္ေဆြ ဆရာတဦးက ေျပာဖူးပါသည္။

အမွားကုိ ေထာက္ျပရန္ ေၾကာက္ရြ႔ံေနရျခင္းသည္လည္း အလြန္လဲြမွားလွေသာ မူဝါဒတရပ္ ျဖစ္ေပ၏။ အမွန္ကိုဆိုရပါမူ အမွား ေထာက္ျပသူအား တေလးတစားႏွင့္ ေက်းဇူးပင္ တင္ရဦးမည္ျဖစ္၏။ အမွားကုိသိမွ အမွန္ျပင္ႏိုင္မည္ မဟုတ္ပါေလာ။ သို႔ဆိုလွ်င္ ဆရာ/ဆရာမမ်ားသည္ အမွားကို ေထာက္ျပရန္ အဘယ္ေၾကာင့္ ေၾကာက္ရြ႔ံေနၾကရပါသနည္း။ ကြၽန္ေတာ့္အထင္ေတာ့ အမွားကို ေထာက္ျပလွ်င္ အလုပ္ျဖဳတ္ခံရမွာ၊ အေရးယူခံရမွာစိုး၍ဟု ထင္ပါသည္။ ကြၽန္ေတာ္မသိပါ။

ျမတ္စြာဘုရား၏ လက်္ာရံ အဂၢသာဝကျဖစ္သူ ရွင္သာရိပုတၱရာသည္ ကုိရင္ငယ္ကေလးက သကၤန္းေအာက္စမညီ၍ ေထာက္ျပတာကို လက္ခံကာ ျပင္ရံုခဲ့ဖူးသည့္ သာဓကရိွ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ မိမိမွားေနတာကို မွားေနပါသည္ အေျပာမခံႏိုင္ဟုဆို လွ်င္ အေတာ့္ကို သေဘာထား ေသးသိမ္ျခင္းသာ ျဖစ္ပါလိမ့္မည္။ မွားေနတာကုိ မွားပါသည္ဟု ေထာက္ျပသူအား အေရးယူမည္ဆိုလွ်င္ အေတာ့္ကို သဘာဝမက်သည့္၊ ယုတ္ညံ့ေသာလုပ္ရပ္ ျဖစ္ေပလိမ့္မည္။

ဤသို႔ဆိုလိုက္ျခင္းျဖင့္ အမွားကိုေထာက္ျပသူမ်ားရိွၿပီး ထိုေထာက္ျပသူမ်ားကို အေရးယူခဲ့သည့္သာဓကမ်ားရိွသည္ဟု မဆိုလိုပါ။ အမွားကုိ ေထာက္ျပသူမ်ား ရိွမရိွဆိုသည္ကိုလည္း ကြၽန္ေတာ္မသိပါ။ အကယ္၍ အမွားကိုေထာက္ျပလာပါက အေရးယူမည္ဆိုလွ်င္ ထိုလုပ္ရပ္မွာ မေလ်ာ္ကန္ေၾကာင္းကိုသာ ေျပာလိုရင္း ျဖစ္၏။ တနည္းအားျဖင့္လည္း ဆရာ၊ ဆရာမမ်ားအား ရဲရဲဝ့ံဝံ့၊ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း အမွားကိုေထာက္ျပရန္ ခြင့္ျပဳရန္ႏွင့္ ထိုသို႔ အမွားကိုေထာက္ျပသူမ်ားအား အေရးယူမည္မဟုတ္ေၾကာင္း အာမခံေပးရန္ ျဖစ္၏။

ကြၽႏု္ပ္တို႔တိုင္းျပည္တြင္ အမွားကုိ မ်က္ကြယ္ျပဳကာ ဝိုင္းဝန္းလိမ္ညာၾကေသာ ယဥ္ေက်းမႈတရပ္ ထြန္းကားခဲ့ဖူး၏။ ထိုယဥ္ေက်းမႈ၏ ေကာင္းမႈေၾကာင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ အႏွစ္ (၂ဝ) အတြင္း LDC (Least Developed Country) အျဖစ္ က်ဆင္းခဲ့ရဖူးၿပီ။ ဤမွ် အႀကီးအက်ယ္ ႏိုင္ငံႏွင့္ခ်ီကာ ဆံုးရံႈးနစ္နာခဲ့ရဖူးသည့္ သာဓကမ်ား ရိွေနလ်က္ႏွင့္ပင္ ယခုတိုင္ အမွားကို ေထာက္ျပတာ လက္မခံႏိုင္ၾက ေသးဆုိလွ်င္ျဖင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ တိုးတက္မႈလမ္းေၾကာင္းမွ ေဝးကြာေနဦးမည္မွာ ေသခ်ာလွပါသည္။

အမွားကိုျမင္ပါလ်က္ သည္အတိုင္း မသိေယာင္ေဆာင္ေနျခင္း၊ မ်က္စိမိွတ္ေနျခင္းသည္လည္း တာဝန္မဲ့ျခင္း ျဖစ္၏။
မိမိအလုပ္ကိုမိမိ တာဝန္ယူတတ္သူမ်ား ျဖစ္ၾကပါကုန္ေလာ။

ေအးၿငိမ္း (ေလးမ်က္ႏွာ)