ေက်ာ္ထင္ - ၄၉- အနမ္​း


                                                         

၄၉- အနမ္
ေက်ာ္ထင္
(မိုးမခ) ႏိုဝင္ဘာ ၂၆၊ ၂၀၁၈

မိမိ၌႐ွိေသာ ႏွာဝတစုံျဖင့္ ပါးျပင္ခုကုိ၊ ဒါမွမဟုတ္ ပါးျပင္တစုံကုိ နမ္းလုိက္သည္ဆုိျငားအ့ံ။ ထုိအနမ္းတုိ႔ သည္ ျပဳမူပုံျခင္းသာ တူခ်င္တူမည္။ လုပ္​​ေဆာင္ပုံျခင္းသာ ထပ္တူက်ခ်င္က်မည္။ သုိ႔ေသာ္ အနမ္း၏ အဓိပၸာယ္သည္ တူသည္မမည္ေသး။ အနမ္း၏အနက္သည္ ထပ္တူမျဖစ္​​ေသး။ အနမ္းသည္ ကာယကံေျမာက္ တူသည္ ႐ွိေသာ္ျငား မေနာကံအရမူ အကြဲႀကီး ကြဲေလ၏။ စင္စစ္ ထုိအနမ္းတုိ႔သည္ေဝၚဟာရအရသာ တူျခင္း ျဖစ္ႏုိင္သည္။ အႏွစ္သာရကား အကြဲႀကီးကြဲေလ၏။
 
က်ေနာ္သည္ သားေလးကုိ ေမြးၿပီးကတည္းက ေန႔စဥ္လုိလုိ နမ္းျဖစ္ခ့ဲပါသည္။ သားေလး၏ ပါးျပင္​​ရဲရဲေလးေတြသာမက သားေလး၏နဖူး၊ သားေလး၏ကုပ္ပုိး၊ သားေလး၏လက္​​ေမာင္းသား ဝဝကစ္ကစ္။ သားေလး နီတာ ရဲကာလမ်ားကဆုိလ်င္ ေျခဖဝါး ႏုႏုေလးမ်ားကုိပင္ နမ္းျဖစ္လုိက္ေသး၏။
ထုိ႔အတူ က်ေနာ္သည္ က်ေနာ္၏ခ်စ္ဇနီးကုိလည္း မၾကာမၾကာနမ္းျဖစ္မိပါသည္။ မယား၏ ပါးလ်လ်ႏႈတ္ခမ္း လႊာမ်ား၊ အိစက္ညက္​​ေညာေသာပါးျပင္ႏွစ္ဘက္အတြက္ ဘယ္ျပန္ ညာျပန္အနမ္းမ်ား။ ေသးေသးပါးပါး နားရြက္ဖ်ားေလးမ်ားႏွင့္အတူက်ဥ္းက်ဥ္းသြယ္သြယ္ နဖူးျပင္တုိ႔ကုိလည္း မက္မက္စက္စက္ နမ္းမိဖူးပါသည္။ နားထင္မွာ က်ဆင္ေနေသာ ဆံႏြယ္စမ်ားအပါ အဝင္၊ လက္​​ေမာင္းသားေခ်ာမြတ္မြတ္တုိ႔သည္လည္း က်ေနာ္၏အနမ္းဧရိယာနယ္ခြင္တြင္ ပါဝင္ခ့ဲပါသည္
သုိ႔ေသာ္ နမ္းရေသာ အနမ္းတုိင္းတြင္ ခံစားရေသာ ရသကား မတူ။ သားေလးကုိ နမ္ေသာ အနမ္းတုိင္းတြင္ စီးဆင္းသြားျခင္းကုိ သိသိသာသာ ခံစားေနရသည္။ ေမတၱာသည္ က်ေနာ့္ထံပါးမွ သားထံပါးဆီသုိ႔သာဥဒဟုိ စီးဆင္သြားသည္။ထုိ႔အတြက္ ကုိယ္ထဲ၊ စိတ္ထဲ၌ ေအးခ်မ္ေန၏။ ထုိအနမ္းသည္အျပန္မလုိေသာ စီးစင္းျခင္း၊ အသြားခ်ည္းပဲ ႐ွိေသာစီးစင္းျခင္းဟု ခံစားမိသည္
တခ်ဳိ ့က ယင္းကုိ အစုန္ဟုတင္စားၾကသည္။ က်ေနာ္ခ်စ္ျခင္းေမတၱာသည္လည္း သားေလး၏အေပၚတြင္ အစုန္ခရီးသာျဖစ္ရမည္။ သားဆီက ျပန္လာမည့္အဆန္ကုိ က်ေနာ္သိ။ သားေလးဆီက ျပန္လာဖုိ႔ မလုိ။ ျပန္လည္ ေပးဆပ္ျခင္းကုိ မေမွ်ာ္လင့္မိ။ ေမွ်ာ္​​လင့္ခ်က္မထားေသာအနမ္းသည္ မပူေလာင္၊ထာဝရေအးခ်မ္းျမဲ၊ေအးခ်မ္း၏။ တခါတရံ က်ေနာ္၏အနမ္းကုိ သားေလးက ျငင္းဆန္​​တတ္သည္သုိ႔ေသာ္ က်ေနာ္ ဘာမွမျဖစ္မိ။က်ေနာ္၏ေမတၱာကား ဆက္လက္ စီးျမဲ၊စီးစင္းဆဲပင္ျဖစ္၏။ နမ္းတယ္ကြာ၊ ကုိယ္သားေလး ကုိယ္နမ္းတာ ဘာျဖစ္လဲဟု သားေလးမခံခ်င္​​ေအာင္လည္း စလုိက္​​ေသးသည္
ထုိအနမ္းတုိ႔သည္ ဘယ္အခ်ိန္ဘယ္ကာလက စခ့ဲသနည္း။ သားေလးေမြးေသာ ၂၀၀၈။ ထူးအိမ္သင္သီခ်င္းႏွင့္ ပုခက္တြင္း၌ သားေလးကုိသိပ္​​ေသာအခါ အိပ္ေပ်ာ္​​ေသးခင္ နမ္း၏၏။ အိပ္​​ေပ်ာ္​​ေနစဥ္လည္း ဖြဖြနမ္း၏။ ႐ွမ္း ကန္နံေဘး တြန္းဘီးေလးႏွင့္ ထိန္ေက်ာင္းရင္းလည္း နမ္း၏။ ေျပးလႊားလာေသာ သားေလးကုိ ဆီးႀကိဳေပြ႔ခ်ီ ၿပီးလည္း နမ္း၏။ သားေလး၏ဗုိက္သားေလးကုိ ပါးစပ္ျဖင့္ ဗြားခနဲအသံထြက္​​ေအာင္ျပဳလ်က္ သားေလးရယ္​​ေမာေအာင္ျပဳ၍လည္း နမ္းသည္
သူ႔ေမေမ ရင္ခြင္တြင္း ႏုိ႔စုိ႔ေနစဥ္လည္း နမ္းသည္။ ထုိအခါမ်ိဳးတြင္ သားေလးသည္ ပုိခ်စ္စရာေကာင္း၍ ပုိလုိ႔ ပင္ နမ္းမဝ ျဖစ္ေသးသည္။သားေလးကုိ နမ္း၏။ထုိသုိ႔ နမ္းစဥ္ကာလမ်ားတြင္ေအးျမေနေသာရင္၌စီးစင္းသြားေသာ ရသတခုကုိ ခံစားခ့ဲရသည္။ သုိ႔မဟုတ္ ရင္ထဲ၌ ေအးျမေနေသာ စီးစင္းျခင္းတစ္ခု စီးေမွ်ာသြားသကဲ့သုိ႔ ခံစားလုိက္ရသည္

ဇနီးသည္ကုိနမ္ခ့ဲစဥ္က သမီးရီးစားဘဝ။ ေငြေဆာင္႐ုပ္႐ွင္႐ုံ ျပင္ၿပီးခါစ အေပၚထပ္။ အေမွာင္ထု၏ေအာက္ထဲ၌ က်ေနာ္ကား ႐ုပ္႐ွင္ကုိပင္ ေကာင္ေကာင္း မၾကည့္ႏုိင္။ ဒိန္းတလိန္းနတ္ဖမ္ေန၏။ က်ေနာ့္ခ်စ္သူက ၁၈ ႏွစ္။ က်ေနာ္က ၃၂ ႏွစ္။ ရြက္အုိႏွင့္ ရြက္ႏု ပုခုံးျခင္းထိလု ထိလုေတြမွာ ေလေအးေပးစက္ႀကီးေတြ ဖြင့္ထားရက္သားႏွင့္ က်ေနာ္ကား ေခြၽးပ်ံေန၏။ ကာလီမယ္​​ေတာ္ႀကီးမီးနင္းပြဲေတာ္ လွည့္လာသလုိ ရင္ခုန္လႈပ္႐ွား အလုပ္မ်ားရသည္
လက္ကေလးကုိ ဖြဖြ ဆုပ္ကုိင္ရာမွ ပါးေလးကုိ မြမြေပးဖုိ႔ သာက်ေနာ္ ႀကိဳးစားမိေနသည္။ သုိ႔မဟုတ္ ေမွ်ာ္လင့္မိေနသည္။ သုိ႔ေသာ္ က်ေနာ့္ အနမ္းကုိ ျငင္းဆန္လုိက္မည္ကုိလည္း က်ေနာ္ေၾကာက္​​သည္။ ျငင္းလုိက္လွ်င္ က်ေနာ္ခက္မည္။ က်ေနာ္ ႐ွက္သည္။ သုိ႔ေသာ္ မတတ္ႏုိင္။ က်ေနာ္ မတတ္ႏုိင္။ ႐ုပ္႐ွင္ၿပီးဆုံးတ့ဲထိ မနမ္းလုိက္ရ မွာကုိ က်ေနာ္ ပုိေၾကာက္သည္။ တမ္းမက္ရလြန္ေသာအနမ္းတစ္ခုကုိ က်ေနာ္ ဖန္တီးၾကည့္ခ်င္​​သည္။ အိပ္မက္ထဲ ထိပင္ဝင္၍ ရင္ခုန္ျမန္​​ေစခ့ဲေသာအနမ္းကုိ လက္ဝယ္ပုိင္ပုိင္ရလုိခ်င္မိသည္
ထုိအနမ္းသည္ ဆန္းသည္။ ထုိအနမ္းသည္ ၾကမ္းလိမ့္မည္။ မနမ္းခင္ကတည္းက ပူေလာင္လြန္ေန၏။ ဆာေလာင္လြန္ေန၏။ အနမ္းတစ္ခုေပးၿပီး အနမ္းတစ္ခုကုိ ျပန္လုိခ်င္မိသည္။ ထုိအနမ္းကား အသြားအျပန္အနမ္း။ အျပန္အလွန္အနမ္း။ အေပး အယူ အနမ္း။ ရြက္ႏုေလး၏ ဘယ္ပုခုံးသားကုိ လက္ဖဝါးျဖင့္ မဟာဗ်ဴဟာေျမာက္ အုပ္မုိးလုိက္သည္။ ၿပီး ဆုပ္ကုိင္လုိက္သည္။ ရင္ဘတ္တြင္းမွာေတာ အေမာလြန္​​ေနသည့္ ကစား သမားလုိ အသက္႐ွဴႏႈန္းေတြ ျမန္လြန္ေနသည္
က်ေနာ္ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ကုိ တိတိက်က် ေသေသသပ္သပ္ ခ်မွတ္လုိက္သည္။ ထုိခဏ မြတ္သိပ္စြာ နမ္း႐ႈိက္မႈတုိ႔သည္အျပန္အလွန္စီးေမွ်ာသြားၾက၏။ ထုိအခုိက္အတန္႔ ရင္ႏွစ္စုံလုံးတုိ႔တြင္ ေရပူစီးေၾကာင္းမ်ား ေျမာက္ျမားစြာ ျဖစ္​​ေပၚ စီးစင္းသြားၾကေပလိမ့္မည္

ယခုႏွစ္၊ ယခုလ၊ ၂၀ ရက္​​ေန႔တြင္ က်ေနာ့္အသက္သည္ ၄၉ ႏွစ္ တင္းတင္းျပည့္ခဲ့ၿပီ။ ထုိအသက္အရြယ္​​ေရာက္မွ အေမ့ကုိ က်ေနာ္ထူးထူးျခားျခားနမ္းခ်င္​​ေနမိသည္။ အေမ့ကုိမနမ္းျဖစ္ခ့ဲသည္မွာၾကာခ့ဲၿပီ။ မူလတန္း လြန္ၿပီးကတည္းက အေမ့ကုိ က်ေနာ္ မနမ္းမိေတာ့။ အေမ့ပါးျပင္သည္ က်ေနာ့္ႏွင္ေသြးသား ေတာ္စပ္​​ေနသည့္တုိင္ သူစိမ္းတစ္ရံဆံမွ် ျဖစ္​​သြားခ့ဲ၏။ အသက္အရြယ္အရ ၉ ႏွစ္သားအရြယ္အထိသည္ေမ့ပါးျပင္ႏွင့္က်ေနာ္ နီးစပ္ခ့ဲေသာ ကာလမ်ားျဖစ္ခ့ဲသည္။ ၉ ႏွစ္သား၏ အလြန္၊ ဒီမွာဘက္ႏွစ္ကာလမ်ားသည္ေမ့ပါးျပင္ႏွင္ေဝးခ့ဲေသာႏွစ္ကာလမ်ားသာ ျဖစ္ခ့ဲ၏။
အမိ အနမ္းမ့ဲကာလ၊ထုိကာလမ်ားသည္ႏွစ္​​​ေပါင္းေလးဆယ္။ ဆယ္စုႏွစ္(၄)စု။အေမ့ကုိ နမ္းခ့ဲရေသာ အမိနမ္း ရသကုိပင္ ႐ုပ္ဖမ္းမရေတာ့။ မမွတ္မိေတာ့။ အမိနမ္း ရသသည္ က်ေနာ္ႏွင့္ သူစိမ္းျပင္ျပင္႐ွိေခ်၏။ ေသြးေအး၊ ေန​​ေအး ျဖစ္ေန၏ ။သုိ႔ေသာ္ေန႔ လႈပ္ခပ္မႈသည္ ထုိသုိ႔ မဟုတ္။ ေသြးေအးမႈမွသည္ ေသြးေႏြးမႈဆီ ေျပာင္ေရြ႔သြား ၿပီ။
က်ေနာ္ေမ့ကုိ နမ္းခ်င္​​ေနမိသည္။ က်ေနာ္ ႏွစ္ၿခိဳက္စြာနမ္းခ့ဲစဥ္ကာလမ်ားက အေမသည္ အသက္သုံး ဆယ္အရြယ္၊ လတ္ဆတ္​​ေနေသာ ဥပဓိမ်ားပုိင္ဆုိင္ထားဆဲကာလ။ က်ေနာ္ ကုိးႏွစ္သားတြင္ေမ ၃၄ ႏွစ္ သ မီး။မိခင္တစ္​​ေယာက္၏ ျဖစ္တည္မႈမ်ား ဖြံၿဖိဳးေနဆဲ။ မာတာအဂၤါ႐ုပ္မ်ားက အားေကာင္ေနဆဲ။
ယခုအခါ က်ေနာ္ နမ္းခ်င္​​ေနမိေသာ အေမ့ပါးျပင္သည္ ခြက္ေနသည္။ သြား႐ုိးတုိ႔သည္ ေငါ၍ ထြက္​​ေန၏။ ပါးစပ္​​ေပါက္မွ အနံအသက္တုိ႔သည္ အသက္ကုိ အားျပဳ႐ွဴတုိင္း ပုပ္အီအီထြက္ထြက္လာတတ္သည္။ မ်က္ကြင္း ႏွစ္ကြင္း၏ဧရိယာ ပရဝဏ္သည္ ေအာင္မည္းညိဳပန္းႏွယ္။ ခရမ္းျပာဘက္ လုလ်က္။နားထင္စပ္တုိ႔တြင္ မည္း ညိဳစျပဳေနသည္။ ႐ႈံ ့တြေနေသာ လက္​​ေမာင္းသားတုိ႔သည္ ေခါက္ထားေသာ ျခံဳေစာင္တခုေပၚတြင္ အသက္ကင္းမဲ့သလုိက်လ်က္။ က်ေနာ္သည္ေမ့ေဘး ခုတင္​​ေဇာင္းတြင္ တင္ပါးလႊဲထုိင္လ်က္ေမ့ခႏၶာကုိ ေက်ာ္၍ လက္​​ေထာက္လုိက္သည္
   မပြင္ေတာ့ေသာ မ်က္လုံး၏ေအာက္၊ ခြက္ဆင္းသြားေသာ ပါးျပင္၏နယ္စပ္။ က်ေနာ္ နစ္ၿခိဳက္စြာ နမ္းလုိက္မိ သည္။စီးဝင္လာေသာ ရသတစ္မ်ိဳးကုိ က်ေနာ္ ရ႐ွိလုိက္သည္။ ခံစားမႈသည္ ေဟမႏၲလုိအေအး။ေမတၱာဓာတ္သည္ က်ေနာ့္ဆီမွ စီးစင္းသြားျခင္းကုိ လွန္လ်က္၊ကန္လ်က္။ က်ေနာ့္ထံပါးသုိ႔သာ ဒလေဟာ စီးက်လာသည္။ စီးဝင္ျခင္းျဖင့္သာ က်ေနာ့္ထံပါး တုိးဝင္လာသည္။ ေတာ္႐ုံမ်က္ရည္ မထြက္တတ္​​ေသာ က်ေနာ့္မ်က္လုံးအိမ္တြင္ မ်က္ရည္ကေငြ႔ရည္လာဖြဲ႔သည္။ မ်က္​​ေတာင္ကုိ ဆတ္ခနဲခတ္လ်က္၊ မ်က္ရည္ကုိဖယ္႐ွားလုိက္သည္။ လြင့္ပါးသြားေသာ မ်က္ရည္စမ်ားေအာက္တြင္ စီးဝင္လာေသာေမတၱာဓာတ္က ကိန္းလ်က္။ မိခင္အနမ္းသည္ က်ေနာ့္ ရင္၌စမ္ေပါက္သြားခ့ဲၿပီ။
                                                                                                              ေက်ာ္ထင္

Comments