ခက္သီ ● ကဗ်ာနဲ႔ ေဝးေဝးတေနရာ

ခက္သီ ● ကဗ်ာနဲ႔ ေဝးေဝးတေနရာ
(မုိးမခ) ႏုိဝင္ဘာ ၁၂၊ ၂၀၁၈

ေရာင္းရမွ ပန္းခ်ီတဲ့
ေလထုကို သားလွီးဓားနဲ႔ျဖတ္
ရက္စက္တဲ့အမွန္တရားဟာ
ဘယ္သူ႔ကိုမွ မသနားတတ္ဘူး။

ကဗ်ာဟာ တိတ္တဆိတ္လူသတ္သမား
ကဗ်ာဟာ ကဗ်ာဆရာကိုသတ္ၿပီး
သူခ်ည္းက်န္ေနဖို႔ အျမဲႀကိဳးစားတယ္။

တိတ္ဆိတ္မႈဟာ က်ကြဲလာတဲ့အခါ
တုန္ခါေနတဲ့ ၿငိမ္သက္ျခင္းဟာ
ပင့္ကူအိမ္မွာ တဖ်ပ္ဖ်ပ္
လူ႔ေလာက ကမ႓ာေျမကို
သူမတူေအာင္ခ်စ္တတ္သူဟာ ကဗ်ာဆရာျဖစ္ၿပီးေတာ့
လူ႔ေလာက ကမ႓ာေျမကို
သူမတူေအာင္ မုန္းတတ္သူဟာလည္း ကဗ်ာဆရာျဖစ္ပါတယ္
သူ႔ကိုယ္သူ ခ်စ္ဖို႔ေမ့ေနတတ္ခဲ့ၿပီး
ထို႔အတြက္ေၾကာင့္ပဲ သူဟာ ေသသင့္ခဲ့ပါတယ္။

ေသမွာကို ေတြးမပူဘူး
ေသျပီးေနာက္ကို ေတြးပူတယ္။

ခ်စ္တဲ့လူ႔ေျမကမ႓ာမွာ
ပေဒသာပင္မ်ား ေပါက္ေရာက္ၿပီး
အျမစ္ေတြဟာ ေကာင္းကင္အထိ ထိုးစိုက္ဝင္
မိုးကုပ္စက္ဝိုင္းအဆံုးအထိ သက္တန္႔ေကြးညြတ္ေပၚမွာ
ဝင္းမွည့္သစ္သီးမ်ား
လူေတြအားလံုး ေသာကကင္းစြာခူးဆြတ္စားသံုးလို႔
ထိုသို႔ေသာ = တေန႔တြင္မွ ကဗ်ာဆရာအားလံုး
တျပိဳင္နက္ ေသဆံုးၾကမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ခက္သီ
၉၊ ၁၁၊ ၂၀၁၈

(မေသေသာ ကဗ်ာဆရာအားလံုးသို႕)