လမ္းဆံုက တို႔တိုင္းျပည္၊ တို႔တိုင္းျပည္ရဲ႕မနက္ျဖန္
K ၿငိမ္းခ်မ္း (မိုးမခ) ႏို၀င္ဘာ ၂၂၊ ၂၀၁၈
အဂၤလိပ္ေအာက္ ႏွစ္ႀကိမ္၊ ဂ်ပန္လက္ေအာက္တႀကိမ္ ကိုလိုနီကၽြန္ျပဳခံရတဲ့တိုင္းျပည္၊ လြတ္လပ္ေရး ရလုရခင္စပ္ၾကား ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းလို ပုဂၢိဳလ္မ်ိဳးကို လုပ္ႀကံ သတ္ျဖတ္ ခံလိုက္ရတဲ့တိုင္းျပည္၊ လြတ္လပ္ေရးရတာ ၁၉၄၈ခုႏွစ္ လက္ငါးေခ်ာင္းမျပည့္ခင္ ျပည္တြင္းစစ္ျဖစ္တဲ့တိုင္းျပည္၊ ငါတို႔ကယ္မွ ျဖစ္ေတာ့မယ္ဆိုၿပီး တိုင္းျပည္အာဏာကို တပ္မေတာ္ က ႏွစ္ေပါင္း ၅၀ေက်ာ္ သိမ္းလိုက္တဲ့တိုင္းျပည္၊ တရားပြဲေတြ ဒီေလာက္မ်ားပါရဲ႔ အမုန္းတရားေတြ ထြားေနတဲ့တိုင္းျပည္၊ ေစ်းမေရာင္းရဆိုင္းဘုတ္ေအာက္မွာ ေစ်းေရာင္းေနတဲ့ တိုင္းျပည္၊ အမႈိက္မျပစ္ရဆိုင္းဘုတ္ႀကီးေအာက္မွာ အမိႈက္ပံုႀကီးရွိေနတဲ့တိုင္းျပည္၊ သယံဇာတေတြ သဘာ၀အရင္းအျမစ္ေတြမ်ားပါရဲ႕လူမြဲစာရင္းက မထြက္ရေသးတဲ့တိုင္းျပည္၊ ဒီမိုကေရစီလို႔နႈတ္က ေအာ္ေနေသာျငား ေသနတ္ကိုင္ေတြ အာဏာရွိေနေသးတဲ့တိုင္းျပည္။
ကြယ္လြန္သူ ေနာင္ေတာ္ ကဗ်ာဆရာလွသန္းေျပာခဲ့သလို ကံေခၿပီး ခ်စ္စရာေကာင္းေနေသးတဲ့တိုင္းျပည္ကေတာ့ ေဟာဒီ ေရႊျပည္ ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ႀကီးပါပဲ။
ပညာေရး၊ က်န္းမာေရး၊ စီးပြားေရး အစရွိသျဖင့္ က႑ေပါင္းစံု အဖက္ဖက္က က်ဆင္းလာၿပီး ျပန္လည္ထူေထာင္တည္ေဆာက္ဖို႔ႀကိဳးစားရာမွာလည္း အမႈအမ်ိဳးမ်ိဳး အခင္းအမ်ိဳးမ်ိဳး နဲ႔ ေရွ႕ဆက္သြားလို႔မရေအာင္ တန္႔ေနတဲ့တိုင္းျပည္
သူေတာ္စင္တ၀က္ သူယုတ္မာတ၀က္၊ စိုက္သူတ၀က္ ခုတ္တာ တဖြဲ႔၊ အပ်က္နဲ႔အခက္နဲ႔ေရာေထြးေနတဲ့တိုင္းျပည္
အဲ့ဒီ တိုင္းျပည္ရဲ႕အနာဂတ္၊ အဲ့ဒီတိုင္းျပည္ရဲ႕မနက္ျဖန္ဆိုတာ ဘယ္လိုလာမွာပါလိမ့္။
ကိုယ့္လူမ်ိဳး၊ ကိုယ့္ႏိုင္ငံသားအခ်င္းခ်င္း ကိုယ့္တိုင္းျပည္ရဲ႕မနက္ျဖန္ကိုသာ တန္ဖိုးထားတတ္ၾကမယ္ဆိုရင္ မနက္ခင္းထြက္မယ့္ေနမင္းႀကီးဟာ ေအးျမျမျဖစ္ေနၿပီး ညခင္းပိုင္း ထြက္မယ့္ လမင္းႀကီးက ထိန္ျဖာေရာင္၀ါသန္းေနမွာပါ။ ဒါမွမဟုတ္ရင္ေတာ့ မနက္ျဖန္မရွိတဲ့ အနာဂတ္မရွိတဲ့ တိုင္းျပည္ျဖစ္သြားမွာကေတာ့ အေသအခ်ာပါပဲ။
အဲဒီေတာ့ ဒီတိုင္းျပည္ထဲမွာေန ဒီတိုင္းျပည္ထဲမွာပဲ ရွာေဖြစားေသာက္ေနထိုင္ၾကရင္း ဒီတိုင္းျပည္လွေစခ်င္သူတေယာက္ေရးတဲ့ စာအုပ္တအုပ္ထြက္ရွိလာပါတယ္။ စာေရးသူက စာေရးဆရာထိန္လင္းျဖစ္ၿပီး စာအုပ္အမည္ကေတာ့ တိုင္းျပည္ရဲ႕မနက္ျဖန္ (အေတြးေဆာင္းပါးမ်ား)ျဖစ္ပါတယ္။
စာအုပ္မွာ ပါ၀င္တဲ့ေဆာင္းပါးမ်ားကေတာ့
၁။ တိုင္းျပည္ရဲ႕မနက္ျဖန္
၂။ အမွားနဲ႔အမွန္
၃။ ေလာကထဲမွာ အိပ္စက္ျခင္း
၄။ ကေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ေနအိမ္
၅။ ေတာ္လွန္ေရးသည္ စာသင္ေက်ာင္း
၆။ ပိန္းရြက္ေပၚက ေရစက္မ်ား
၇။ အရည္အခ်င္းျပည့္၀မႈနဲ႔ ေနရာ
၈။ ပုဂံကို ကယ္တင္ပါ
၉။ ပန္းတိုင္းလွၾကပါေစ
၁၀။ ခ်ီးမြမ္းျခင္းႏွင့္ ကဲ့ရဲ႕ျခင္း
၁၁။ ေငြမရွိဘဲ ပိုက္ဆံအိတ္၀ယ္ျခင္း
၁၂။ စိတ္ကူးထဲက အိမ္
၁၃။ စိတ္ေနစိတ္ထားနဲ႔ ေခတ္အခါ
၁၄။ တစ္ခုခုေတာ့ လုပ္ဖို႔လိုသည္
၁၅။ သမိုင္းဆိုးျပတိုက္မ်ား ကင္းေ၀းေရး
၁၆။ ၀ိုင္းလုပ္၀ိုင္းစား ဟုတ္ပါသလား
၁၇။ ပံုေသတြက္လို႔မရတဲ့ဘ၀
၁၈။ ဆႏၵျပင္းအား ဘယ္ေလာက္ရွိသလဲ
၁၉။ ပံုစံခြက္ထဲက ဘ၀
၂၀။ ႏွစ္သစ္ကူး အေတြး
၂၁။ နားေထာင္ျခင္း အေလ့အထ
၂၂။ အျပန္အလွန္ နားေထာင္ျခင္း
၂၃။ ဆုေတာင္းတိုင္း ျပည့္ပါသလား
၂၄။ မိုးေကာင္းကင္တစ္ခုရဲ႕ေအာက္မွာ
၂၅။ မႀကီးပြားရျခင္းႏွင့္ဆိုင္ေသာ အေတြး
၂၆။ ကံေကာင္းျခင္းႏွင့္ ကံဆိုးျခင္း
၂၇။ အႀကံေကာင္းတစ္ခုရေအာင္ျပဳဖို႔
၂၈။ ကိုယ္ဘာကို လိုခ်င္တာလဲ
၂၉။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ေျပာင္းလဲျခင္း
၃၀။ ေတြးၾကည့္ရင္ ရွက္စရာ
၃၁။ ဘ၀ကို ထီထိုးျခင္း အစရွိတဲ့ေဆာင္းပါးေပါင္း ၃၁ပုဒ္ ပါ၀င္ပါတယ္။
ယခုေဆာင္းပါးမ်ားနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး စာေရးသူ ထိန္လင္းက မိတ္ဆက္စကားမွာ “အခု စာအုပ္မွာ ေဖာ္ျပထားတဲ့ ေဆာင္းပါးမ်ားဟာ လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၅ႏွစ္ခန္႔က ေတြးေတာျဖစ္ခဲ့တဲ့ အေၾကာင္းအရာမ်ားစြာထဲက တခ်ိဳ႕ကို စုစည္းထားျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ “အေတြးသမားတစ္ဦး ရဲ႕အာေဘာ္” ဆိုတဲ့ေခါင္းစဥ္နဲ႔ လြတ္လပ္တဲ့အာရွအသံ RFA မွာ အသံလႊင့္ခဲ့တဲ့ အပတ္စဥ္ေဆာင္းပါးမ်ားအနက္ တခ်ိဳ႕ျဖစ္ပါတယ္။ တိုင္းျပည္အတြက္ကိုယ့္ျပည္သူ ကိုယ့္မိတ္ေဆြမ်ားအတြက္ ျဖစ္ေစခ်င္တဲ့ ဆႏၵေတြနဲ႔ ေတြးေတာေရးသားခဲ့တဲ့ ေဆာင္းပါး မ်ားျဖစ္ပါတယ္။”လို႔ ေရးသားေျပာဆိုထားပါတယ္။
ေဆာင္းပါးအမ်ားစုမွာ စာေရးသူက အခ်က္အလက္နဲ႔အေျခအေနမ်ားကိုသာ ေရးသားထားၿပီး က်န္အေျဖကိုေတာ့ စာဖတ္သူမ်ားကိုဆက္လက္ေတြးေတာေစတာမ်ားပါတယ္။ တခ်ိဳ႕ေဆာင္းပါးေတြကေတာ့ ေဆာင္းပါးလို႔တံဆိပ္တပ္ထားေသာ္လည္း အက္ေဆးဆန္တဲ့ အဖြဲ႔အႏြဲ႔မ်ားလည္းပါပါတယ္။ ဘာပဲေျပာေျပာ အျပဳသေဘာနဲ႔ ေထာက္ျပေဆြး ေႏြးခ်က္မ်ားကို အရသာရွိရွိဖတ္ရမယ္လို႔ဆိုႏိုင္ပါတယ္။
တခ်ိဳ႕အခ်က္ေတြက် တိုင္းျပည္အတြက္ အနာဂတ္အတြက္ မျဖစ္မေန ထည့္သြင္းစဥ္းစားရမယ့္ ကိစၥရပ္မ်ားျဖစ္တာမို႔ အနည္းငယ္စီ ေကာက္ႏုတ္ေဖာ္ျပခ်င္ပါတယ္။
“လူတစ္ေယာက္ရဲ႕အနာဂတ္ဟာ ပစၥကၡအေနအထားတစ္ခုေပၚမွာတင္ ေကာက္ခ်က္ဆြဲလို႔ မရဘူးဆိုေပမယ့္ လက္ရွိအေနအထားေတြရဲ႔ရိုက္ခတ္မႈေတြကိုေတာ့ အနည္းနဲ႔ အမ်ားရင္ဆိုင္ခံစားရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕လက္ရွိရင္ဆိုင္ေနရမႈမ်ားဟာ ျမန္မာျပည္အနာဂတ္ကို တစ္စံုတစ္ရာ ရိုက္ခတ္မွာပါပဲ။ ျမန္မာႏိုင္ငံက ကေလး မ်ားဟာဟာ ပဋိပကၡေတြၾကားမွာ ႀကီးျပင္းခဲ့ရတာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာၾကာခဲ့ပါၿပီ” (တိုင္းျပည္ရဲ႕မနက္ျဖန္ မွ)
“အဲဒီလို ပဋိပကၡေတြ စစ္မက္ေတြၾကားမွာ ႀကီးျပင္းလာရတဲ့ကေလးေတြဟာ မုန္းတီးမႈ ရန္လိုမႈ ေဒါသ အာဃာတစတဲ့ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာဖိစီးလႊမ္းမိုးမႈေအာက္မွာ ႀကီးျပင္းလာ ခဲ့ရတယ္ လို႔ေျပာႏိုင္ပါလိမ့္မယ္။ အဲဒါေတြက ဆယ္စုနစ္ေတြခ်ီေအာင္ တည္တံ့လာတဲ့အခါ တနည္းအားျဖင့္ အဲဒီစိတ္ေတြနဲ႔ႀကီးျပင္းလာခဲ့တဲ့သူေတြမွာ ငယ္စဥ္ကစြဲေနတဲ့စိတ္ ေတြက ေပ်ာက္ ႏိုင္ပါ့မလား။ ၿပီးေတာ့ အဲဒီစိတ္ေတြ လံုး၀ကင္းေ၀းေအာင္ ဘယ္ေလာက္လုပ္ႏိုင္ၾကပါသလဲ။ ဒါေတြက အေရးႀကီးလွပါတယ္။ အစြဲတစ္ခုခုနဲ႔ႀကီးျပင္းလာတဲ့ ကေလးတစ္ေယာက္ဟာ အဲဒီအစြဲကို သူ႔ရဲ႕ဘ၀တစ္ေလွ်ာက္လံုးသယ္ေဆာင္သြားတတ္တဲ့သေဘာရွိပါတယ္။”(တိုင္းျပည္ရဲ႕မနက္ျဖန္ မွ)
“တစ္ခါတရံမွာက်ေတာ့ အမွားအမွန္ဆိုတဲ့သတ္မွတ္ခ်က္ေတြဟာ သူတို႔ရဲ႕ပင္ကိုအတိုင္းမဟုတ္ဘဲ လူေတြရဲ႕ၾသဇာ အာဏာနဲ႔သတ္မွတ္ထားမႈေတြေပၚမွာ တည္မွီေနတာေတြရွိ ပါတယ္။ အဲဒီလို သတ္မွတ္ထားခ်က္ေတြဟာ မွားေနႏိုင္ေပမယ့္ ဘယ္သူကမွ ျပန္လွန္ေျပာဆိုေဆြးေႏြးျခင္း ျငင္းခံုျခင္းမရွိၾကပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ မွားယြင္းတဲ့ အယူအဆတစ္ခုဟာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အမွန္အျဖစ္တည္တံ့ေနခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။” (အမွားနဲ႔အမွန္ မွ)
“တခ်ိဳ႕က ‘ငါ့သားဟာ ငါ့လိုလူျဖစ္ရမယ္၊ ငါျဖစ္ေစခ်င္တဲ့အတိုင္းျဖစ္ရမယ္’ဆိုၿပီး သားသမီးနဲ႔ပတ္သက္လို႔ တြက္ဆတတ္ၾကပါတယ္။ ဒါဟာမွားယြင္းတဲ့ အခ်က္တစ္ခုျဖစ္ပါတယ္။ တကယ္က်ေတာ့ လူႀကီးေတြ အေနနဲ႔ ကေလးေတြရဲ႕ပင္ကိုအရည္အေသြးေတြကိုသာ သဘာ၀အတိုင္းဖြံ႔ၿဖိဳးေအာင္ ကူညီဖို႔ျဖစ္ပါတယ္။”(ကေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ေနအိမ္ မွ)
“ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ေနရာစံုကေန တိုင္းျပည္အေျပာင္းအလဲအတြက္ လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္ေနသူေတြဟာ ေတာ္လွန္ေရးတစ္ရပ္ကို ဆင္ႏႊဲေနၾကတဲ့သူေတြသာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါကို အာဏာပိုင္ေတြကေတာ့ ႀကိဳက္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ေတာ္လွန္ေရးဆိုတဲ့စကားရပ္ရဲ႕အဓိပၸာယ္ကိုက ‘ေခတ္ေဟာင္းစနစ္ေဟာင္းမွ ေခတ္သစ္စနစ္သစ္သို႔ ေရာက္ရွိေအာင္ အျပင္းအထန္အားထုတ္လုပ္ကိုင္မႈ’လို႔ဖြင့္ဆိုထားတာျဖစ္လို႔ လက္ရွိစနစ္ေဟာင္းတစ္ခုကေန စနစ္သစ္တစ္ခုေပၚေပါက္ေရးအတြက္ လုပ္ေဆာင္ေနၾကသူေတြအားလံုးေတာ္လွန္ေရးသမားေတြပါပဲ။”(ေတာ္လွန္ေရးသည္ စာသင္ေက်ာင္း မွ)
“ဒီလို ဒုကၡသည္စခန္းေတြကို ေရာက္တဲ့အခါတိုင္း လူသားခ်င္းထားရွိတဲ့စာနာစိတ္ဆိုတာကို ေတြးမိပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ စခန္းထဲက ဒုကၡသည္ေတြဟာ အဲဒီလို စာနာစိတ္ေတြကို အလိုရွိေနတဲ့လူေတြပဲ မဟုတ္ပါလား။”(ပိန္းရြက္ေပၚက ေရစက္မ်ား မွ)
“ပညာရွင္ေတြ ဦးခိုက္တာကိုျမင္ခ်င္တဲ့ အာဏာပိုင္ေတြ ရပ္ကြက္တစ္ခုေလာက္ကို အုပ္ခ်ဳပ္ေနရတာနဲ႔ စၾက၀ေတးမင္းေလာက္ ၾသဇာေညာင္းခ်င္တဲ့သူေတြ အလွဴရွင္မွန္း သိ ေအာင္ မ႑ပ္တိုင္တက္ျပခ်င္တဲ့သူေတြက အမ်ားႀကီးပါ။ သူတို႔အေနနဲ႔ အတုယူစရာေတြကို ေတြ႔ရင္လည္း အတုယူခ်င္မွ ယူမယ္ထင္ပါတယ္။”(အရည္အခ်င္းျပည့္၀မႈနဲ႔ေနရာ မွ)
“ကၽြန္ေတာ္တို႔တိုင္းျပည္မွာလည္း စိတ္ထားလွပတဲ့အတြက္ ခ်စ္ခင္ေလးစားျခင္းခံခဲ့ရသူေတြအမ်ားႀကီးပါ။ ဒါဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကေရာ အဲဒီလိုစိတ္ထားအလွပိုင္ရွင္တစ္ေယာက္ မျဖစ္ႏိုင္ၾကဘူးလားလို႔ စဥ္းစားၾကည့္မိပါတယ္။” (ပန္းတိုင္း လွၾကပါေစ မွ)
ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံမွာ ရွိေနတဲ့ေက်ာင္းေတြမွာ အိမ္ေတြမွာ အလုပ္အကိုင္ေတြမွာ ကြပ္ကဲအုပ္ခ်ဳပ္ေနသူေတြက ဘယ္လိုဘယ္ပံုဆက္ဆံေနၾကပါသလဲ။ကေလးေတြကိုပဲျဖစ္ျဖစ္ လက္ေအာက္ငယ္သားေတြကိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ခ်ီးမြမ္းစကားေျပာဆိုတတ္သူက နည္းၿပီး ေအာ္ဟစ္မာန္မဲေနတတ္သူေတြက အေရအတြက္ ပိုမ်ားေနပါသလား။ ေတြးၾကည့္စရာပါ။ ”(ခ်ီးမြမ္းျခင္းႏွင့္ ကဲ့ရဲ႕ျခင္း မွ)
“ကၽြန္ေတာ္တို႔အေနနဲ႔ ကိုယ္လုပ္ေနတဲ့ အလုပ္ေတြအေပၚ အၿမဲတမ္းသံုးသပ္ေနဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ တာ၀န္ယူထားတဲ့အလုပ္ကို တာ၀န္ေက်ေအာင္ လုပ္ႏိုင္ရဲ႕လား။ ကိုယ့္ရာထူး ကိုယ့္ေနရာေတြနဲ႔ေရာ တကယ္ပဲ ထိုက္တန္ရဲ႕လား။ ဒါမွမဟုတ္ အရည္အခ်င္းရွိသူတစ္ေယာက္အျဖစ္ ကိုယ္က လိမ္ညာေနသလား စတဲ့အခ်က္ေတြကို သံုးသပ္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အကယ္၍ တစ္ခုခုလြဲေခ်ာ္ေနၿပီဆိုရင္ေတာ့ အျမန္ဆံုး ျပင္ဆင္လိုက္ဖို႔ပါပဲ။ ဒါမွသာ ပိုက္ဆံမရွိဘဲ ပိုက္ဆံအိတ္၀ယ္ယူသူဘ၀က လြတ္ေျမာက္ႏိုင္မယ္ မဟုတ္ပါလား။ ”(ေငြမရွိဘဲ ပိုက္ဆံအိတ္၀ယ္ျခင္း မွ)
လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၅ႏွစ္ေလာက္က ေရးထားတာဆိုေပမယ့္ စာအုပ္ထဲပါ အခ်က္အလက္ျဖစ္ရပ္ေတြဟာ ယခုထိရွိေနၿပီး ယေန႔ေခတ္ကို မီးေမာင္းထိုးျပေနေသးတယ္ဆိုရင္ ေျပာင္းလဲမႈကို ဦးတည္ေရြႊလ်ားေနပါတယ္ဆိုတဲ့ ယေန႔ျဖစ္စဥ္မ်ားကို သံသယျဖစ္ရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ေခတ္က အဲဘက္ပိုင္းမွာ ရပ္ေနလို႔သာ စာအုပ္ပါလူတန္းစားေတြလည္း ရွိေနေသးလို႔ျဖစ္ပါ တယ္။
ေနာက္ထပ္က်န္ေနတဲ့ေဆာင္းပါးေတြထဲက စိတ္ကူးထဲက အိမ္၊ စိတ္ေနစိတ္ထားနဲ႔ေခတ္အခါ၊ တစ္ခုခုေတာ့လုပ္ဖို႔လိုသည္၊ ၀ိုင္းလုပ္၀ိုင္းစား ဟုတ္ပါသလား၊ ပံုေသတြက္လို႔မရတဲ့ ဘ၀၊ နားေထာင္ျခင္းအေလ့အထ၊ အျပန္အလွန္ နားေထာင္ျခင္း၊ မႀကီးပြားရျခင္းႏွင့္ဆိုင္ေသာ အေတြး၊ အႀကံေကာင္းတစ္ခု ရေအာင္ျပဳဖို႔၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ေျပာင္းလဲျခင္း အပုဒ္ မ်ားကေတာ့ ျမန္မာ့လူအဖြဲ႔အစည္းအတြက္ အျပဳသေဘာနဲ႔ေရးထားတဲ့ အက္ေဆးငယ္မ်ားအျဖစ္ေတာင္ ဖတ္ရႈရပါတယ္။
အႏွစ္ခ်ဳပ္ဆိုရင္ စာအုပ္ေကာင္းတအုပ္ဟာ စာဖတ္သူ ဖတ္ေစခ်င္ေအာင္ ေရးဖြဲ႔ႏိုင္ရမယ္။ ဖတ္ၿပီးရင္လည္း လြတ္လပ္စြာ ေတြးေတာႏိုင္ရမယ္။ ၿပီးရင္ ဆံုးျဖတ္ေစပါတယ္လို႔ စာဖတ္နာသူ တဦးထံက မွတ္သားခဲ့ရဖူးပါတယ္။ စာအုပ္ေရးသားသူ စာေရးဆရာထိန္လင္းကလည္း “ကၽြန္ေတာ္တို႔အေနနဲ႔ မိမိတို႔ရဲ႕စိတ္တံခါးေတြကို အေသပိတ္ထားၿပီး ဘာမွ မေတြးၾကဘူး။ ဘာမွ မဆင္ျခင္ၾကဘူးဆိုရင္ေတာ့ ကိုယ့္အခြင့္အေရးေတြကို လက္လြတ္စပယ္ ပစ္ထားလိုက္တာနဲ႔ အတူတူပါပဲ။ ကိုယ့္ဘ၀အတြက္ ဘယ္သူကမွ အၿမဲတမ္း မစဥ္းစားေပးႏိုင္သလို ဘယ္သူကမွ လာေရာက္ပံုေဖာ္ေပးႏိုင္မွာလည္း မဟုတ္ပါဘူး။”လို႔ ေရးသားထားပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ယခုစာအုပ္ပါေဆာင္းပါးဆိုဆို အက္ေဆးဆိုဆိုေတြကို ဖတ္ၾကည့္ေစခ်င္ပါတယ္။ လြတ္လပ္စြာ ေတြးေတာႏိုင္တယ္ဆိုတဲ့ အညႊန္းကိုလည္း ဟုတ္မဟုတ္ဆံုးျဖတ္ေစမွာ ကေတာ့ အေသအခ်ာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
Comments