ေအးျငိမ္း - က်ေနာ္ တုံးပါသည္

ေအးျငိမ္း - က်ေနာ္ တုံးပါသည္
(မိုးမခ) ဒီဇင္ဘာ ၂၂၊ ၂၀၁၈

ကြ်န္ေတာ္ကား အလြန္တံုးသည့္ ငတံုးတစ္ဦးသာ ျဖစ္ပါသည္ ဆုိျခင္းအေၾကာင္း

(၁)

ကာလနယ္ ဆိုးပါဘိ
သူခိုးက လူလူ
အေလ့ေပါက္ မင္းမူတယ္
အိမ္သူကို ဧည့္ေစာင္း
သူေကာင္းကို အျပစ္တင္တယ္
ေတာင္ယာရွင္ ေမ်ာက္ေတြကေမာင္း။

သည္ေခတ္ႀကီးကို ေရွးလူႀကီးေတြက ဝိပၸတိၱေခတ္၊ ဆုတ္ေခတ္ဟု ဆိုၾက၏။ နည္းပညာေတြ တစ္ေန႔တျခား တိုးတက္လာပါလ်က္ အဘယ့္ေၾကာင့္ ဆုတ္ေခတ္ဟုေခၚသနည္း။

ရုပ္ဝတၳဳေတြတိုးတက္လာသည္ႏွင့္အမွ် စိတ္ပိုင္းဆုိင္ရာ၊ ကုိယ္က်င့္တရား၊ အေတြးအေခၚအယူအဆတို႔ ဆုတ္ယုတ္ပ်က္ျပား လာေသာေၾကာင့္ ျဖစ္၏။ ကမၻာႀကီးတိုးတက္ေျပာင္းလဲလာ၍သာ ရုပ္ဝတၳဳမ်ား ေျပာင္းလဲလာရသည္။ လူမ်ား၏ အေတြးအေခၚ၊ အယူအဆ၊ အက်င့္စရိုက္မ်ားမွာ ေရွးယခင္ကာလမ်ားကႏွင့္ ဘာမွ မထူး။

အမွန္ဆိုရလွ်င္ ျမန္မာျပည္ႀကီး၌ အႏွစ္ ၁၀၀ ခန္႔အေတာအတြင္း တိုးတက္လာတာ တစ္ခုမွ ကြ်န္ေတာ္ မျမင္ေသးပါ။ လြန္ခဲ့သည့္ အႏွစ္ ၁၀၀ ေလာက္ကႏွင့္ သည္ကေန႔၊ အားလံုး အတူတူပင္ ျဖစ္၏။ ပိုလို႔ေတာင္ ဆိုးလာေသးသည္။ အသင္တို႔ မယံုလွ်င္ ဆရာႀကီး ဦးဘဂ်မ္း၏ ကာတြန္းမ်ားကို ၾကည့္ပါ။

ဆရာႀကီး၏ ကာတြန္းမ်ားမွာ ယေန႔ ျဖစ္ေပၚေနသည့္ အေျခအေနမ်ားအတိုင္းခ်ည္း ျဖစ္၏။ ၁၉၃၀ - ၄၀ ပတ္ဝန္းက်င္ကတည္းက ေရးဆဲြခဲ့သည့္ ကာတြန္းမ်ား ယေန႔ထိ မွန္ေနေသးသည္မွာ အဘယ္ေၾကာင့္နည္း။ အေျဖမွာ ရွင္းပါသည္။ ဘာတစ္ခုမွ မေျပာင္းလဲေသးသည့္အတြက္ ျဖစ္ပါသည္။

ထို႔အတူ အခ်ဳပ္တန္းဆရာေဖႏွင့္ ဦးပုညတို႔ ကဗ်ာမ်ားသည္လည္း ယေန႔ေခတ္ကို အတိုင္းသာ ထင္ဟပ္ေန၏။ ထိုေခတ္က လူမ်ား ဆိုးညစ္ယုတ္မာပံုမ်ားႏွင့္ ယခုေခတ္လူမ်ား ဆိုးညစ္ယုတ္မာပံုမ်ားမွာ အတူတူပင္ ျဖစ္၏။ ယခုေခတ္လူမ်ားက ယခင္ လူမ်ားထက္ေတာင္ သာေသးသည္။

ျပည္သူမ်ားတင္ မဟုတ္ပါ။ အစိုးရပိုင္းမွလူမ်ား ဆိုးညစ္ယုတ္မာပံုမ်ားသည္လည္း အတူတူပင္ ျဖစ္၏။ ယခု ပူးတဲြေဖာ္ျပထားသည့္ ဦးဘဂ်မ္း၏ ကာတြန္းတစ္ကြက္ကိုၾကည့္ရံုမွ်ႏွင့္ သိႏုိင္ပါသည္။

ဝိပၸတိၱေခတ္ကို အရွင္းဆံုးဘာသာျပန္ရလွ်င္ "လူေတာ္လူေကာင္းေတြ ေျမာင္းထဲေရာက္ၿပီး လူဆိုး၊ လူယုတ္မာ၊ လူညစ္ပတ္၊ လူ႔ဗလခ်ီးနမ္း၊ လူ႔အႏၶ၊ လူ႔ဗရုတ္သုကၡ (ဘာက်န္ေသးတံုး) တို႔ ေနရာရ၊ ေကာင္းစားေနေသာေခတ္" ျဖစ္သတည္း။


(၂)

သည္ကေန႔မနက္ မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္ပို႔လာသည့္ ဓာတ္ပံုႏွစ္ပံုကိုေတြ႔လုိက္ရ၍ ကြ်န္ေတာ္ အလြန္စိတ္မေကာင္း ျဖစ္မိ၏။ မဟုတ္တာေတြကို ေထာက္ျပထားသည့္ ပို႔စ္တစ္ခုအတြက္ ပို႔စ္ေရးသူကုိ ခံုရံုးဖဲြ႔စစ္မည့္အေၾကာင္း ျဖစ္၏။

Ref:
https://www.facebook.com/soe.thuyazaw/posts/1887796441341203

ပို႔စ္ေရးသည့္ ဆရာကေလးကို အလြန္ေလးစားပါသည္။ သည္ပို႔စ္သည္ ငါးပိေၾကာ္နံ႔ နံေနမွန္း သူသိပါလိမ့္မည္။ သို႔တိုင္ မေၾကာက္ရံြ႔ဘဲ အမွန္တရားကို ပိႆာေလးႏွင့္ ေဘးပစ္သလို ေရးထားေလရကား အပစ္ခံရသည့္ ဟုိလူႀကီးမ်ားမွာ အနာေပၚ ဝါးရင္းတုတ္က်သကဲ့သို႔ ေဒါသူပုန္ထကာ ခံုရံုးဖဲ႔ြစစ္မည္ ျဖစ္ေလေတာ့၏။ (ဟိ - မွန္တာေျပာေတာ့လည္း မခံႏိုင္ဘူး။ အေတာင္ ၂၀ ဝတ္ မင္းေယာက်္ားဂ်ီးေတြ တန္မဲ့။ ၂ လံုးရည္နဲ႔ အေတာ္ျပည့္စံုရွာၾကေပသကိုး။)

ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ ဆရာေလးဘက္မွ အျပည့္အဝရပ္တည္ပါသည္။ အမွားေထာက္ျပျခင္းအႏုပညာ ဆိုၿပီး မ်ားမၾကာမီက ကြ်န္ေတာ္ ပို႔စ္တစ္ပုဒ္ေရးခဲ့ပါေသး၏။ တိုင္းျပည္မွာ မဟုတ္တာေတြျဖစ္ေနတာ ေထာက္ျပပါမွ ထုိ မဟုတ္တာေတြကို ျပင္ၿပီး ဟုတ္တာေတြ ျဖစ္လာမွာ မဟုတ္ပါလား။ ယခုေတာ့ ကိုယ္ကလည္း မဟုတ္တာလုပ္ေသး။ မဟုတ္တာကို မဟုတ္ပါလို႔ေျပာတာ က် မခံႏိုင္။ မည္ကဲ့သို႔ တိုးတက္ႏိုင္ပါမည္နည္း။

မဟုတ္တာေတြ လုပ္ခဲ့လို႔ မဟတ္တာေတြ ျဖစ္ခဲ့ေပါင္းမ်ားၿပီ။ (နည္းနည္းေလာက္ နမူနာျပရလွ်င္ ဟို သံုးလို႔စားလို႔မရေသာ ရထားတဲြ၊ ရထားလမ္းႏွင့္ ဘူတာမ်ားကို ၾကည့္ပါ။ ေတာထဲမွာေဆာက္ထားသည့္ so call တက္ကသို ဆိုတာႀကီးေတြကို ၾကည့္ပါ။) သဟာနဲ႔မ်ားေတာင္ ယခုထိ သင္ခန္းစာ မယူႏိုင္ေသး ဆုိလွ်င္ျဖင့္ ၎တို႔ေလာက္ မိုက္မဲသူ ဒီေလာကႀကီးမွာ မရိွႏိုင္။ အဲေလ ယခုထိလည္း ၎တု႔ိမွာ အမိုက္ဆံုးပုဂၢဳိလ္မ်ားပင္ မဟုတ္ပါလား။ ၎တို႔ မည္မွ်မိုက္မဲသည္ကို ေဖ့စ္ဘုတ္တြင္ေျပာေနေသာ သူတို႔ စကားမ်ားအရ သိႏုိင္ပါသည္။ အသိဉာဏ္ဆိုတာလည္း တစ္စက္ကေလးမွ မရိွ။ စကားကို ငါ့စကားႏြားရေျပာသည္။

ဝန္ထမ္းေတြဘဝက ပိုဆိုးေသး၏။ မန္ေနဂ်ာျဖစ္ေနတာေတာင္ ဘာဆံုးျဖတ္ပိုင္ခြင့္မွ မရိွ။ အထက္က ခုိင္းသည့္အတိုင္း ဟုတ္ကဲ့ခင္ဗ်၊ အင္းခင္ဗ် လုပ္ေနရသည္။ ဆုိးေပစြ။ ေနာက္ၿပီး ဟိုဟာမလုပ္ရ၊ ဒီဟာမကိုင္ရ။ အစစအရာရာ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ထား ေသးသည္။

(အယ္မယ္ေလး၊ ေၾကာက္လွပါတယ္ ေမာင္မင္းႀကီးသားတို႔။ ဘာမွ အေရးယူတာေတြ တရားစြဲတာေတြ ေလွ်ာက္လုပ္မေနနဲ႔အံုး။ ဒီေလာက္ကေလးေတာ့ ေျပာပါရေစေနာ။ တစ္ေခါက္တစ္ေခါက္ျပန္ဘုိ႔ဆိုတာ လြယ္တ့ဲ ကိစၥမဟုတ္ေပဘူး။ ေတာ္ၿပီေနာ္။ ထပ္မေရွေတာ့ဘူး။ ေနာ္ ေနာ္လို႔။)

သို႔ေသာ္လည္း ဤကိစၥမွာ ယခုမွ ျဖစ္တာမဟုတ္။ ဟိုး ေရာမေခတ္၊ ဆိုကေရးတီးတို႔ လက္ထက္ကတည္းက ျဖစ္ခဲ့တာ ျဖစ္၏။ ဆိုကေရးတီးက လူငယ္မ်ား အေတြးအေခၚမွန္လာေစရန္ သြန္သင္ျပသ ဆုိဆံုးမေပးသည္။ ဤသည္ကို အစိုးရအရာရိွမင္းတို႔က သူတို႔ကို ပုန္စားပုန္ကန္ျပဳရန္ သင္ေပးေနပါသည္ ဟု စြပ္စဲြကာ ဆုိကေရးတီးကို ၎၏ အယူအဆမ်ား စြန္႔လႊတ္ခိုင္း၏။ သုိ႔ေသာ္ ဆုိကေရးတီးကမူ ေနလမ္း ႏွင့္ ေသလမ္း ႏွစ္လမ္းရိွသည့္အနက္ ေသလမ္းကိုသာ ရဲရဲဝ့ံဝံ့ ေရြးခ်ယ္ခဲ့ေလသည္။ ၎၏ မွန္ကန္ သည့္ အေတြးအေခၚ အယူအဆမ်ားကိုမူ မစြန္႔လႊတ္ခ့ဲ။

(၃)

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ စင္ကာပူလာတံုးက ဒီေခတ္ႀကီးမွာ ေၾကာက္ေနတဲ့သူဟာ အေတာ္တံုးတဲ့သူပဲ တဲ့။ တယ္လဲစာလိုက္တဲ့ ဆိုပါကလား။ သုိ႔ေသာ္လည္း မေၾကာက္မရံြ႔ ေထာက္ျပတဲ့သူက်ေတာ့ ဒီလုိအေရးယူသတဲ့လား ခင္ဗ်ာ။

ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ အဖမ္းခံရမွာ ေၾကာက္သည္ႏွင့္ မေရးရဲပါ။
ထို႔ေၾကာင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည့္စကားအရ ကြ်န္ေတာ္ကား အလြန္တံုးေသာ ငတံုးတစ္ေယာက္သာ ျဖစ္ပါေၾကာင္း။

ေအးၿငိမ္း
၂၁ ဒီဇင္ဘာ၊ ၂၀၁၈