ဇင္လင္း ● ဆိုးသြမ္းသံသရာထဲ၌ အခ်င္းခ်င္း ရန္လိုတိုက္ခိုက္ေနၾကလွ်င္ ဆင္းရဲျခင္းႏြံထဲမွ ႐ုန္းထြက္မရႏိုင္

 
ဇင္လင္း ● ဆိုးသြမ္းသံသရာထဲ၌ အခ်င္းခ်င္း ရန္လိုတိုက္ခိုက္ေနၾကလွ်င္ ဆင္းရဲျခင္းႏြံထဲမွ ႐ုန္းထြက္မရႏိုင္
(မုိးမခ) ဒီဇင္ဘာ ၂၃၊ ၂ဝ၁၈

ျမန္မာႏိုင္ငံ ျငိမ္းခ်မ္းေရး အေျခအေနသည္ တိမ္ေတာင္သဖြယ္ မင္းေရးက်ယ္ဟု ဆိုေနရဆဲရွိသည္။ ပုဂၢလဒိ႒ာန္ အယူအဆ မ်ားကို အေသဆုပ္ကိုင္ကာ ဆႏၵစြဲျဖင့္ လြန္ဆြဲေနၾကဆဲရွိသည္ကို ျမင္ေနၾကားေနရသည္။ စစ္္ေရးပဋိပကၡႏြံအတြင္းမွ ႐ုန္း ထြက္၍မရႏိုင္ ျဖစ္ေနသည္။ အထူးသျဖင့္ ျငိမ္းခ်မ္းေရးျပႆနာ အေျဖရွာေနဆဲကာလအတြင္း ရခိုင္ပဋိပကၡ အေျခအေနက ၾကာေလ ရႈပ္ေလ ျဖစ္လာေနသည္။ ကုလသမဂၢအပါအဝင္ ႏိုင္ငံတကာဖိအားမ်ားႏွင့္ပါ ရင္ဆိုင္လာရသျဖင့္ စီးပြားေရးဖြံ႕ျဖိဳး တိုးတက္ေရးကိုပါ သိသိသာသာ ထိခိုက္လွ်က္ရွိသည္။ လက္ရွိ NLD အစိုးရသက္တမ္း ၃ ႏွစ္ျပည့္ေတာ့ မည္ျဖစ္ေသာ္လည္း၊ တစ္ႏိုင္ငံလုံး အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး စာခ်ဳပ္-NCA လက္မွတ္ေရးထိုးျပီးခဲ့သည္မွာ ၃ ႏွစ္ေက်ာ္ခဲ့ျပီ ျဖစ္သည္။ NCA ကို ကရင္ အမ်ဳိးသားအစည္းအ႐ံုး (KNU)၊ ရွမ္းျပည္ ျပန္လည္ထူေထာင္ေရးေကာင္စီ (RCSS/SSA)၊ ဒီမိုကေရစီအက်ဳိးျပဳ ကရင့္ တပ္မေတာ္ (DKBA)၊ ခ်င္းအမ်ဳိးသားတပ္ဦး (CNF)၊ ပအိုဝ္းအမ်ဳိးသားလြတ္ေျမာက္ေရးအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ (PNLO)၊ ရခိုင္လြတ္ ေျမာက္ေရးပါတီ  (ALP) နဲ႕ ျမန္မာႏိုင္ငံလံုးဆိုင္ရာ ေက်ာင္းသားမ်ား ဒီမိုကရက္တစ္ တပ္ဦး (ABSDF) စသည့္ တုိင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕ (၈) ဖြဲ႕တို႔ ၂ဝ၁၅ ခုႏွစ္ ေအာက္တိုဘာလ ၁၅ ရက္ေန႔တြင္ ေနျပည္ေတာ္၌ လက္မွတ္ေရးထုိးခဲ့ၾကသည္။

ထုိ႔ေၾကာင့္ လက္ရွိ ျငိမ္းခ်မ္းေရးအလားအလာ အခင္းအက်င္းကို ေလ့လာၾကည့္လွ်င္ ဦးစြာပထမ အမ်ဳိးသားျပန္လည္သင့္ ျမတ္ေရး ေအာင္ျမင္ေစရန္ စစ္ေရးထိပ္တိုက္ေတြ႕မႈမ်ား ေလွ်ာ့ခ်ေရးကို အဓိကဝါယမစိုက္ထုတ္ ေဆာင္ရြက္သင့္သည္။ ႏိုင္ငံေရးေဆြးေႏြးပြဲမ်ား စဥ္ဆက္မျပတ္ျပဳလုပ္ၾကဖုိ႔လည္း လိုသည္။ ေဆြးေႏြးညႇိႏိႈင္းျခင္းသည္ စစ္ေရးဖက္ျပိဳင္ျခင္းထက္ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈ ပိုရွိသည္ကို လ်စ္လ်ဴမျပဳဖုိ႔လည္း လိုသည္။ တိုင္းရင္းသားမ်ား၏ ဆႏၵျဖစ္သည့္ တန္းတူေရးႏွင့္ ကိုယ္ ပိုင္ျပဌာန္းခြင့္ကိစၥကိုလည္း ေဆြးေႏြးခြင့္ လမ္းဖြင့္ေပးေစလိုသည္။ အမ်ဳိးသားအဆင့္၊ လူမ်ဳိးအဆင့္က႑မ်ား ပါဝင္ျခင္း မရွိ သျဖင့္ ျငိမ္းခ်မ္းေရးခရီးစဥ္ ေရွ႕တစ္လွမ္းတိုးေရး အခက္ေတြ႕ေနရေၾကာင္း သုံးသပ္ေျပာဆိုမႈမ်ားရွိေနသည္ကိုလည္း ဂ႐ုျပဳ ေစလိုသည္။

၂ဝ၁၅ အေထြေထြ ေရြးေကာက္ပြဲသည္လည္း (၃) ႏွစ္ျပည့္ခဲ့ျပီ။ ႏိုင္ငံေတာ္၏အတိုင္ပင္ခံပုဂိၢဳလ္က လာမည့္ ၂ဝ၂ဝ ခုႏွစ္ မတိုင္မီ ၂၁ ရာစု ပင္လုံညီလာခံတြင္ ဖက္ဒရယ္ဆိုင္ရာ အေျခခံမူမ်ား အျပီးအျပတ္ ခ်မွတ္ႏိုင္ေရးအထိ ရည္မွန္းထားသည္။ ယင္းရည္မွန္းခ်က္ ေအာင္ျမင္ေစရန္ ႀကဳိးပမ္းေဆာင္ရြက္ၾကဖုိ႔ တိုက္တြန္းလွ်က္ရွိသည္။ အေျခခံမူမ်ား  ထြက္ေပၚလာ ျပီး ေနာက္၊ အေသးစိတ္မူမ်ားကို ဆက္လက္ ေဆြးေႏြးရန္ ျပင္ဆင္ေနေၾကာင္းလည္း ၾကားေနရသည္။  ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က သူ႕အစိုးရ ယခုသက္တမ္းအတြင္း အေျခခံမူမ်ားကို အေၾကအလည္ ေဆြးေႏြးျပီးျပတ္ခဲ့ပါက ဖက္ဒရယ္မူဆိုင္ရာ ခိုင္မာသည့္ အုတ္ျမစ္တစ္ခ်ပ္ ထြက္ေပၚလာႏိုင္မည္ဟု ေမွ်ာ္မွန္းထားပုံရသည္။  

လက္ရွိ ကမၻာႏိုင္ငံေပါင္း ၁၂၇ ႏိုင္ငံ၏ စစ္အင္အားမ်ားကို ႏိႈင္းယွဥ္ေဖာ္ျပထားေသာ Global Fire Power (GFP)၏ ၂ဝ၁၇ ခုႏွစ္  စာရင္းအရ ျမန္မာတပ္မေတာ္တြင္ စစ္သား ၄ဝ၆,ဝဝဝ ေယာက္၊ တင့္ကား ၅၉၂ စီး၊ သံခ်ပ္ကာယာဥ္ ၁,၃၅၈ စီး၊ အ ေျမာက္လက္နက္ ၁,၃ဝဝ ခန္႔၊ တိုက္ေလယာဥ္ ၅၆ စီးအပါအဝင္ စစ္ဖက္သုံးေလယာဥ္ ၂၄၉ စီး ႏွင့္ စစ္ေရယာဥ္မ်ဳိးစုံ ၂ဝ၃ စီးရွိေၾကာင္း သုေတသနျပဳထားသည္။ ျမန္မာ့ကာကြယ္ေရး အသုံးစရိတ္ GFP ညႊန္းကိန္းအရ ေဒၚလာသန္းေပါင္း ၂,၄ဝဝ ရွိသည္ဟု ဆိုသည္။ တခ်ိန္တည္း၌ ႏိုင္ငံတကာေႂကြးၿမီ ေဒၚလာ ၉,ဝ၄၁ သန္းရွိေၾကာင္း ေဖၚျပထားသည္။ ယင္း အခင္း အက်င္းကို ေလ့လာလွ်င္ ျမန္မာႏုိင္ငံသည္ ျပည္ပရန္ မရွိဘဲ စစ္အင္အား ႀကီးမားလြန္းေနေၾကာင္း ေတြ႕ရသည္။ ျဖစ္သင့္ သည္မွာ ေလးလံလွေသာ စစ္စရိတ္မ်ားကို ေလ်ာ့ခ်ႏိုင္ရန္ အမ်ဳိးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးကို ခိုင္မာေအာင္ တည္ေဆာက္ သင့္သည္။၊ ျငိမ္းခ်မ္းေရးသို႔ ေရွး႐ႈ၍ အျပဳသေဘာေဆာင္ ႏိုင္ငံေရးေဆြးေႏြးပြဲမ်ား စဥ္ဆက္မျပတ္ျပဳလုပ္ရမည္ျဖစ္သည္။ ႏိုင္ငံႏွင့္ ျပည္သူအေပၚ အမွန္တကယ္ ေစတနာထားလွ်င္ စစ္ပြဲမ်ား အျမန္ရပ္ေရးအတြက္ ပုဂၢလဓိ႒ာန္ မာန္မာနမ်ားကို ေလွ်ာ့ခ်ႏိုင္ရမည္ ျဖစ္သည္။ တိုင္းျပည္ ဆင္းရဲမြဲေတေနရျခင္းသည္ စစ္စရိတ္ အဆမတန္က်ခံေနရေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ျပည္သူအမ်ား လူတန္းေစ့ ေနထိုင္စားေသာက္ႏိုင္ေရးအတြက္ စစ္စရိတ္ ဝန္ထုပ္ဝန္ပိုးကို ေလွ်ာ့ခ်ႏိုင္ရန္ အနီးဆုံး ၂၁ ရာစုပင္လုံျငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးပြဲတြင္ ထည့္သြင္းစဥ္းစားၾကေစလိုသည္။



ကာကြယ္ေရးအသုံးစရိတ္ ႏွစ္စဥ္ကုန္က်မႈ ပမာဏမွာ အေမရိကန္ေဒၚလာ ၂ ဒႆမ ၄ ဘီလီယံခန္႕ရွိေနသျဖင့္ ယင္း ဘ႑ာေငြေၾကး ပမာဏသည္ GDP ျပည္တြင္း အသားတင္ ထုတ္လုပ္မႈတန္ဖိုး၏ ၄ ရာခိုင္ႏႈန္းျဖစ္သည္ကို အထူးသတိျပဳ သင့္သည္။ တိုင္းျပည္အတြက္ စစ္စရိတ္မ်ားသည္ ဝန္ႏွင့္အား မမွ်ေလာက္ေအာင္ ႀကီးမားေနသည္။ အေျခခံအေဆာက္ အအံုႏွင့္ လူသားအရင္းအျမစ္ အရည္အေသြးကုိ ျမႇင့္တင္၍ စီးပြားေရး ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈ ဆက္လက္လုပ္ေဆာင္လွ်င္ ၂ဝ၃ဝ ျပည့္ႏွစ္တြင္ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ လူတစ္ဦးခ်င္းဝင္ေငြ တစ္ႏွစ္လွ်င္ အေမရိကန္ေဒၚလာ ငါးေထာင္အထိရလာႏုိင္ေၾကာင္း အာရွဖြံ႕ၿဖိဳးေရးဘဏ္ (ADB)၏ ၂ဝ၁၄ အစီရင္ခံစာ၌ ေဖာ္ျပခဲ့ဖူးသည္။ အာရွဖြံ႕ၿဖိဳးေရးဘဏ္၏ အစီရင္ခံစာအရ တစ္ဦးခ်င္း ဝင္ေငြ ျမင့္တက္ရန္ ပညာေရးအသံုးစရိတ္တုိးျမႇင့္ျခင္း၊ မူလတန္းႏွင့္ အလယ္တန္းေက်ာင္းမ်ားအတြက္ အဆင့္ျမႇင့္တင္ရန္ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈမ်ား ျပဳလုပ္သင့္သည္ဟု အႀကံျပဳထားသည္။

ထုိ႔ျပင္ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈမ်ားအတြက္ လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရး၊ စြမ္းအင္ႏွင့္ နည္းပညာဆုိင္ရာအေျခခံ အေဆာက္အအံုမ်ား ပိုမို ေကာင္းမြန္ရန္လုိေၾကာင္း အစီရင္ခံစာတြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။ ယခုအခါ ႏိုင္ငံ၏ စီးပြားေရးသည္ က်ဆင္းလွ်က္ရွိသည္။ အာရွဖြံ႕ၿဖိဳးေရးဘဏ္၏ အႀကံျပဳခ်က္မ်ားကို အေကာင္အထည္ေဖၚလိုပါက စစ္စရိတ္ကို ထက္ဝက္မက ေလွ်ာ့ခ်မွ ျဖစ္မည္။ ျငိမ္းခ်မ္းေရးမရွိဘဲ စစ္ပြဲမ်ား ဆက္လက္ဆင္ႏႊဲေနပါက ၂ဝ၃ဝ ျပည့္ႏွစ္တြင္ လူတစ္ဦးခ်င္းဝင္ေငြ တစ္ႏွစ္လွ်င္ အေမရိကန္ ေဒၚလာ ၅ဝဝဝ အထိရလာေရးဆိုသည္မွာ ေလထဲေဆာက္သည့္ တိုက္အိမ္သာ ျဖစ္ပါလိမ့္မည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ျပည္သူတို႕၏ ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာကို ရည္ေမွ်ာ္၍ ျငိမ္းခ်မ္းေရးျဖစ္စဥ္တြင္ ပါဝင္ေနသည့္ ေခါင္းေဆာင္အားလုံး “ျပည္တြင္းစစ္ အျမန္ရပ္ စဲေရး” ကို ပဓါနတာဝန္အျဖစ္ မျဖစ္မေန ဇြဲစိတ္ထက္ထက္သန္သန္ျဖင့္ ႀကိဳးပမ္းအားထုတ္ၾကေစလိုေၾကာင္းပါ။

မၾကာေသးမီက စီမံကိန္းႏွင့္ ဘ႑ာေရးဝန္ႀကီးဌာန ဒုတိယဝန္ႀကီး ဦးေမာင္ေမာင္ဝင္းက ၂ဝ၁၇-၂ဝ၁၈ ဘ႑ာေရးႏွစ္  စာ ရင္းအရ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ျပည္တြင္းျပည္ပ ေႂကြးၿမီမ်ားကို ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္၌တင္ျပခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။ ျပည္ပမွေခ်းယူ ထားသည့္ ေႂကြးၿမီမ်ားအနက္ လက္ရွိအခ်ိန္အထိ ေပးဆပ္ရန္ က်န္ရွိေနေသာ ေႂကြးၿမီပမာဏမွာ ၂ဝ၁၈ မတ္လ ကုန္အထိ  အေမရိကန္ေဒၚလာ ၁ဝ ဒႆမ ၂ ဘီလီယံရွိသည္ဟု စီမံကိန္းႏွင့္ ဘ႑ာေရးဝန္ႀကီးဌာန ဒုတိယဝန္ႀကီး ဦးေမာင္ေမာင္ဝင္းက ႏိုဝင္ဘာ ၂၉ ရက္ေန႔ကက်င္းပသည့္ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္အစည္းအေဝး၌ ေျပာၾကားခဲ့သည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံက ျပန္လည္ေပး ဆပ္ရမည့္ ေႂကြးၿမီ အမ်ားဆုံးႏို္င္ငံမွာ တရုတ္ျဖစ္သည္ဟု ဆိုသည္။ ဒုတိယေၾကြးရွင္မွာ ဂ်ပန္ ႏိုင္ငံျဖစ္ျပီး၊ ၎ေနာက္တြင္ ကမၻာ့ဘဏ္ျဖစ္သည္ဟု သိရသည္။ တခ်ိန္တည္းတြင္ ျပည္တြင္းေခ်းယူေငြ ေႂကြးၿမီမွာလည္း က်ပ္ေငြ ဘီလီယံေပါင္း ၂ဝ,၇ဝဝ ေက်ာ္ရွိသည္ဟု ဒုတိယဝန္ႀကီးက ဆိုသည္။ သို႕ျဖစ္၍ ျပည္တြင္းျပည္ပ ေႂကြးၿမီ စုစုေပါင္း က်ပ္ဘီလီယံေပါင္း ၃၄,၃ဝဝ ေက်ာ္ရွိသည္ဟု ဆိုသည္။ အဆိုပါ ေႂကြးၿမီကိန္းဂဏန္းအရဆိုလွ်င္ ျမန္မာႏိုင္ငံ လူဦးေရ ၅၂ သန္းျဖင့္တြက္ပါက၊ တစ္ဦးလွ်င္ က်ပ္ ၆၅ဝ,ဝဝဝ/- အေႂကြးတင္ေနသည့္ အေျခအေနျဖစ္သည္။

“ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရဖို႔ အခ်ိန္ၾကာေလ ႏုိင္ငံနာေလပဲ” ဟု ႏုိင္ငံေတာ္အတုိင္ပင္ခံပုဂၢိဳလ္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ၂ဝ၁၇ ခုႏွစ္ ဧၿပီလ ၁၁ ရက္ကျပဳလုပ္သည့္ ေက်းလက္ေတာရြာေန လူငယ္မ်ားႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးစကားဝုိင္းတြင္ ေျပာၾကားခဲ့ဖူးသည္။ ထိုမွတ္ခ်က္သည္ အလြန္မွန္ကန္ေသာ စကားရပ္ျဖစ္သည္။ လြတ္လပ္ေရးရကတည္းက ျပည္တြင္းစစ္မီး ေတာက္ေလာင္ ခဲ့ရာ ယခုအထိ ၿငိႇမ္းသတ္မရႏိုင္သည့္ အေနအထားျဖစ္ေနသည္။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးမရွိျခင္း၏  အက်ဳိးဆက္မ်ားသည္ အလြန္  ရွည္သည့္အတြက္ ဒုကၡသည္ စခန္းမ်ားရွိ တိုင္းရင္းသူ တိုင္းရင္းသားမ်ား မိမိတုိ႔ေနရပ္သို႔ျပန္လာၿပီး သူတို႔ဘဝမ်ားကို ျပန္ လည္ထူေထာင္ရန္ပင္လွ်င္ ေန႔ခ်င္းညခ်င္း မျဖစ္ႏုိင္ေၾကာင္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ေျပာျပခဲ့ဖူးသည္။ သို႔ျဖစ္၍ သူ႔အ ေနျဖင့္ လက္နက္ကိုင္တပ္ဖြဲ႕မ်ားကို စားပြဲဝိုင္းတြင္ထိုင္၍ ေဆြးေႏြးေစလိုသည္။ လိုခ်င္သည့္အရာကို ေတာင္းဆုိရန္၊ လက္ နက္ကိုင္၍ ျငင္းခုန္မည့္အစား ပါးစပ္ႏွင့္ဦးေႏွာက္ႏွင့္ ျငင္းၾကခုန္ၾကေစလိုသည္ဟုအၿမဲေျပာခဲ့ေၾကာင္း ႏိုင္ငံေတာ္၏အတိုင္ ပင္ခံက ရွင္းျပခဲ့ဖူးသည္။

၂ဝ၁၇ ခုႏွစ္က  အမ်ဳိးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဗဟိုဌာန (NRPC) အေနျဖင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရန္ပံုေငြ တစ္ရပ္ ထူေထာင္ခဲ့ရာ၊ က်ပ္ ၁၄ ဘီလီယံခန္႔ ေကာက္ခံရရွိခဲ့ေၾကာင္း၊ ထည့္ဝင္လႉဒါန္းၾကေသာ အလႉရွင္ျပည္သူမ်ားအား ေက်းဇူး တင္ေၾကာင္း ထုတ္ျပန္ေၾကညာခဲ့ဖူးသည္။ ျငိမ္းခ်မ္းေရးရန္ပံုေငြ ဘဏ္စာရင္း စတင္ဖြင့္လွစ္ခဲ့သည့္ ၂ဝ၁၇ ခႏွစ္ ဇန္နဝါရီ ၉ ရက္ေန႔မွ မတ္လ ၂ဝ ရက္ေန႔အထိ ရန္ပံုေငြက်ပ္ ၁၃ ဒႆမ ၉၄၈ ဘီလီယံခန္႔ရရွိခဲ့ေသာေၾကာင့္ အထူးအံ့ၾသဝမ္းေျမာက္ ျဖစ္ရေၾကာင္း NRPC က ထုတ္ျပန္ေၾကညာခဲ့သည္။ ႏုိင္ငံေတာ္၏ အတုိင္ပင္ခံပုဂၢိဳလ္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က NLD  အစိုးရ တာဝန္ယူမႈ တစ္ႏွစ္ျပည့္အထိမ္းအမွတ္ ေျပာၾကားသည့္မိန္႔ခြန္းတြင္ ျပည္သူမ်ားက ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရန္ပံုေငြထည့္ဝင္ ျခင္းေၾကာင့္ ခြန္အားျဖစ္ရသည္ဟု ထည့္သြင္းေျပာၾကားခဲ့သည္။ “အမ်ဳိးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ဗဟိုဌာန” NRPC ၏  ၂ဝ၁၇ ဧၿပီလ ၃ ရက္ေန႔ထုတ္ျပန္ခ်က္တြင္  ျမန္မာျပည္အႏွံ႔မွ  ျပည္သူလူထု၏ လႉဒါန္းမႈကို ေထာက္႐ႈ လွ်င္၊ အမ်ဳိးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို ျပည္သူလူထုက မည္မွ်ေတာင့္တေမွ်ာ္လင့္ေနၾကသည္ကို ေဖာ္ျပရာေရာက္သည္ဟု ေဖၚျပခဲ့သည္။

လက္ရွိအေျခအေနတြင္ NLD အစိုးရ၏ ျပည္ေထာင္စု ျငိမ္းခ်မ္းေရးညီလာခံ-၂၁ ရာစုပင္လုံအမည္ေအာက္၌ တတိယ အႀကိမ္အထိ က်င္းပႏိုင္ခဲ့သည္။ ယခင္ အစိုးရႏွင့္ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္ ၈ ဖြဲ႕၊ ယခုအစိုးရႏွင့္ ၂ ဖြဲ႕ NCA စာခ်ဳပ္ သေဘာတူ လက္မွတ္ေရးထိုးႏိုင္ခဲ့သည္။ မူဝါဒသေဘာတူညီခ်က္ ၅၁ ခ်က္ကို  ျပည္ေထာင္စုသေဘာတူစာခ်ဳပ္ (Union Accord) ၏ အစိတ္အပိုင္း(၁) ႏွင့္ (၂) အျဖစ္ အစုအဖြဲ႕အသီးသီး၏ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ အသိသက္ေသမ်ားက လက္မွတ္ ေရးထိုးႏိုင္ခဲ့သည္။ NCA သေဘာတူစာခ်ဳပ္အရဆိုလွ်င္ ႏိုင္ငံေရးေဆြးေႏြးမႈဆိုင္ရာ မူေဘာင္ကိုေရးဆြဲ သေဘာတူျပီး  ေနာက္၊ “အမ်ဳိးသားအဆင့္ ႏိုင္ငံေရးေဆြးေႏြးပြဲမ်ား”၊ “ျပည္ေထာင္စုျငိမ္းခ်မ္းေရးညီလာခံက်င္းပျခင္း”၊ “ျပည္ေထာင္စု သေဘာတူစာခ်ဳပ္ ခ်ဳပ္ဆိုျခင္း” “ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္သို႔တင္သြင္း၍ အတည္ျပဳခ်က္ရယူျခင္း”၊ “ျပည္ေထာင္စု သေဘာ တူစာခ်ဳပ္ (Union Accord)” ပါ သေဘာတူညီခ်က္မ်ားကို အေကာင္အထည္ေဖၚျခင္း” အစရွိေသာ ႏိုင္ငံေရး လုပ္ငန္းစဥ္ မ်ားကို ဆက္လက္ေဆာင္ရြက္သြားရမည္ ျဖစ္ေပသည္။ ၂ဝ၂ဝ ေရြးေကာက္ပြဲ မတိုင္မီ “ျပည္ေထာင္စု သေဘာတူစာခ်ဳပ္” ခ်ဳပ္ဆိုႏိုင္ဖြယ္ရွိ/မရွိဆိုေသာ ေမးခြန္းကိုေျဖဆိုႏိုင္ရန္ လက္ရွိအစိုးရ၌ တာဝန္ရွိေနသည္ဟု ဆိုရမည္ျဖစ္ေသာ္လည္း၊ ေျမ ျပင္လက္ေတြ႕အေျခအေနမ်ားအရ တပ္မေတာ္ကာကြယ္ေရး ဝန္ႀကီးဌာန၌လည္း မလြဲမေသြ တာဝန္ရွိသည္ဟု ေဝဖန္သုံး သပ္မႈမ်ား ရွိေနသည္။

NCA ပါ အခ်က္အလက္မ်ားအေပၚ အဓိပၸာယ္ဖြင့္ဆိုမႈ မတူျခားနားမႈမ်ားရွိေနျခင္းတို႔ေၾကာင့္ ႏွစ္ဖက္စိုးရိမ္မႈမ်ား ရွိၾကသည္  ဟု ဆိုသည္။ တစ္ႏုိင္ငံလံုးပစ္ခတ္တိုက္ခိုက္မႈ ရပ္စဲေရးသေဘာတူစာခ်ဳပ္(NCA) လုပ္ငန္းစဥ္ ေရွ႕တစ္လွမ္း တိုးေရးကိစၥ မွာ အခက္အခဲမ်ားႏွင့္ ရင္ဆိုင္ေနရဆဲျဖစ္သည္။ ၂၁ ရာစုပင္လုံ ျပည္ေထာင္စု ျငိမ္းခ်မ္းေရးညီလာခံ လုပ္ငန္းအဆင့္ဆင့္  ဆက္လက္ ေဆာင္ရြက္ရန္ကိုပင္ ရက္အတိအက် မသတ္မွတ္ႏိုင္ေသးသည့္ အေျခအေန ျဖစ္သည္။ လက္နက္ကိုင္  ႏွစ္ ဖြဲ႕စလံုးသည္ ကိုယ့္ယံုၾကည္ခ်က္ႏွင့္ ကိုယ္ ျပည္သူလူထု၏ အက်ိဳးစီးပြားကို ေစာင့္ေရွာက္ကာကြယ္ေနျခင္း ျဖစ္၍ ပစ္ခတ္မႈ ျဖစ္စဥ္မ်ားေၾကာင့္ ထြက္ေျပးတိမ္းေရွာင္ေနရသည့္ ျပည္သူလူထု၏အက်ိဳးစီးပြားကို ေထာက္ထားျခင္းျဖင့္ ၎တို႔၏ေန ရပ္ျပန္ေရး၊ တပ္မ်ား ျပန္လည္႐ုပ္သိမ္းႏိုင္ေရးႏွင့္ ႏွစ္ ဖက္တပ္မ်ားအၾကား အလားတူျဖစ္စဥ္မ်ဳိး ထပ္မံ မျဖစ္ေစေရး ညႇိႏိႈင္း ေတြ႕ဆံုမႈမ်ား အျမန္ဆံုးျပဳလုပ္ရန္ လိုအပ္ေနသည္။

ထုိ႔ေၾကာင့္ ျငိမ္းခ်မ္းေရး ေရွ႕လုပ္ငန္းစဥ္ကို ဆက္လက္အေကာင္အထည္ေဖၚရာ၌ NCA စာခ်ဳပ္၏ ရည္ရြယ္ခ်က္ႏွင့္ အညီ လုပ္ေဆာင္သင့္ သည္ကို တာဝန္ခံေခါင္းေဆာင္ အားလုံး သတိျပဳသင့္သည္။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလုပ္ငန္းစဉ္ အေကာင္အထည္ ေဖၚရာတြင္ တစ္ဖက္၌ ေဆြးေႏြးေနခိုက္၊ အျခားတစ္ဖက္၌ ထိုးစစ္ဆင္ျခင္း မလုပ္သင့္ဟု သုံးသပ္မႈမ်ားလည္း ရွိသည္။ ထုိသုိ႔ ေရွ႕ေနာက္မညီ လုပ္ေဆာင္ေနပါက ျပည္တြင္းစစ္ရပ္စဲေရး ေအာင္ျမင္ရန္ ခက္ခဲမည္။ စာခ်ဳပ္တြင္ ႏုိင္ငံေရး ျပႆနာ ကုိ စစ္ေရးနည္းျဖင့္ ေျဖရွင္းျခင္းမျပဳဘဲ၊ ႏုိင္ငံေရးနည္းျဖင့္ ေျဖရွင္းမည္ဟု လက္မွတ္ေရးထုိးသည့္အတိုင္း လက္ေတြ႕က်င့္ သုံးသင့္သည္။  မွားၿပီးသား အမွားမ်ားမ်ား ထပ္မမွားဖုိ႔ လိုသည္။  သို႕ျဖစ္၍ ႏိုင္ငံေရးနည္းျဖင့္ မရွင္းသမွ် အမ်ားလက္ခံႏိုင္သည့္ အေျဖထြက္မည္မဟုတ္ပါ။ စစ္အင္အားျဖင့္ အျပတ္တိုက္ခိုက္ ေခ်မႈန္း၍လည္း မရႏိုင္ပါ။ ဆယ္စု ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ စစ္ပြဲမ်ား၏ ရလဒ္မွာ စစ္ဒဏ္ေၾကာင့္ ေသေၾက အနာတရျဖစ္ကာ တိုင္းျပည္ ဆင္းရဲမြဲေတျခင္းသာ အဖတ္တင္သည္။ ဆင္းရဲမြဲေတမႈ ေအာက္တြင္ အျပန္အလွန္ ရန္လိုတိုက္ခိုက္ေနၾကလွ်င္ ဆင္းရဲျခင္းႏြံထဲမွ ရုန္းထြက္ မရႏိုင္ဘဲ ဆိုးသြမ္းသံသရာ လည္ေန မည္ ျဖစ္သည္ကို အစိုးရ၊ တပ္မေတာ္၊ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕မ်ားမွ ေခါင္းေဆာင္မ်ားအေနျဖင့္ ဆင္ျခင္တုံတရား လက္ကိုင္ထား၍ စဉ္းစားဆုံးျဖတ္ႏိုင္ၾကပါေစဟု တိုက္တြန္းအပ္ပါသည္။

Vol.1, No.229: 22 December 2018, Saturday ေန႔ထုတ္ သူရိယေနဝန္းဂ်ာနယ္၌ေဖၚျပသည့္ ေဆာင္းပါး။

Comments