![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiMaFnyykOeDxpKyecN6E4yS201DU5y5RerDEnjNqArzzMk3MfH6b3KTeq5Dr27uPCQqG-g-buAHErGhyphenhyphen4bUKXMcuMdgu3F0tQjwKxvltk9NLrXd6IKYJEzoo_pZT0dIvcunYAbk_bncEY/s640/N06212_10.jpg)
စိုးခုိင္ညိန္း ● လမ္း
ဒီဇင္ဘာ ၁၀၊ ၂၀၁၈
ၿငိမ္ေနလို႔မွ မရပဲ
ၾကည့္ေနလို႔မွ မျဖစ္ပဲ။
အမွားတစ္ရာက
အမွန္တရား ျဖစ္မလာဘူး။
လိမ့္ေနတဲ့ ေက်ာက္တုံးမွာ
ဒဏ္ရာ ဒဏ္ခ်က္ဟာ အလွတရား။
ေရဟာ မေသခ်င္ရင္
စီးဆင္းေနမွ ျဖစ္မယ္။
နံရံေတြဟာ
ေအာ္သံေတြနဲ႔ တုန္ခါလို႔။
တခ်ဳိ႕လမ္းက
ေသြးနဲ႔ေဖာက္မွ ေပါက္တယ္။
စိုးခိုင္ညိန္း
ဒီဇင္ဘာ ၁၀၊ ၂၀၁၈
ၿငိမ္ေနလို႔မွ မရပဲ
ၾကည့္ေနလို႔မွ မျဖစ္ပဲ။
အမွားတစ္ရာက
အမွန္တရား ျဖစ္မလာဘူး။
လိမ့္ေနတဲ့ ေက်ာက္တုံးမွာ
ဒဏ္ရာ ဒဏ္ခ်က္ဟာ အလွတရား။
ေရဟာ မေသခ်င္ရင္
စီးဆင္းေနမွ ျဖစ္မယ္။
နံရံေတြဟာ
ေအာ္သံေတြနဲ႔ တုန္ခါလို႔။
တခ်ဳိ႕လမ္းက
ေသြးနဲ႔ေဖာက္မွ ေပါက္တယ္။
စိုးခိုင္ညိန္း
Comments