ကုိေအာင္မႈိင္း ● ေဟာ္တယ္ေပၚက ပ်ားရည္စက္

ကုိေအာင္မႈိင္း ● ေဟာ္တယ္ေပၚက ပ်ားရည္စက္
(မုိးမခ) ဒီဇင္ဘာ ၃၊ ၂၀၁၈

တခ်ဳိ႕ကေျပာေတာ့
သိတ္ျမန္ေနဆိုဘဲ။
တခ်ဳိ႕ကလဲ
ေအးေဆးပါဘဲတဲ့။

ဒီလိုနဲ႔
ေဟာ္တယ္ေပၚက
ပ်ားရည္စက္ေတြဟာ
ျငိမ္းခ်မ္းေရး ခရီးျဖစ္သြားတယ္။

ကဗ်ာဆရာေတြလဲ
ပ်ားရည္စက္ေတြ ေက်ာပိုးရင္း
မိုင္ရွစ္ေထာင္ ခရီးၾကမ္းၾကီး
ႏွင္ေနၾကေလရဲ႕။

ကဗ်ာဆရာ
ဗားေတာ့ဗရက္ကေတာ့
ခံရတာကို ခံရတာလို႔မွတ္
ခံရတာကို ပ်ားရည္လို႔မမွတ္နဲ႔တဲ့။

အိပ္မက္ေတြလဲ
ထပ္တလဲလဲမက္ၾက
ကဗ်ာဆရာေတြလဲ
တေယာက္ျပီးတေယာက္
ႏုတ္ဆက္အနမ္းေတြေပးခဲ့ၾက။

ကဗ်ာျမစ္ႀကီးမွာ
ကူးၾကခတ္ၾက
လြမ္းေမာၾကနဲ႔
ကဗ်ာပင္လယ္ႀကီးထဲစီးဝင္လို႔သြားခဲ့ၾက။

မီးဟုန္းဟုန္းေတာက္ေနတဲ့
ကဗ်ာမီးေတာင္ေျခရင္းမွာ
သူတို႔ကဗ်ာေတြဟာေလ
ကဗ်ာမီးပန္းပြင့္ေတြနဲ႔ေ၀လို႔ေနခဲ့ၾက။

တာ၀န္ေၾကၾကပါေပတယ္
ကဗ်ာရွင္တို႔ရယ္
အလြမ္းတရာ ပန္းတရာပါကြယ္။

ၿငိမ္းခ်မ္းေရဂ်ဳိးကူသံလား
က်ီးအာသံလား ခြဲမရတဲ့ေခတ္ႀကီးမွာ

မိေခ်ာင္းအုိႀကီးေတြနဲ႔
ငမန္းသားေပါက္ေတြ
အေဆြခင္ပြန္းဖြဲ႔လို႔
အေမရိကန္ဂ်ပ္(စ္) ေတြ ကရင္း
ဝီပန္းရဲ႕တ႐ုတ္ဗားရွင္း မြန္းလိုက္ကို ဆိုလို႔ေနၾက။

ေခတ္ပ်က္မွာ အသစ္ထြက္မဲ့
ကဗ်ာ့အေရးအခင္းကေတာ့
ဟိုတယ္ေပၚက ပ်ားရည္စက္ေတြ
တန္ဘိုးမဲ့လို႔ ေနေလရဲ ႔။

ကိုေအာင္မႈိင္း
ဒီဇင္ဘာလ ၂ ရက္။