ေမာင္ေအာင္မြန္ ● ကြၽန္ေတာ္ေတြးမိသလို ေရးပါမည္ (၃၉၄)
(မုိးမခ) ေဖေဖာ္ဝါရီ ၆၊ ၂ဝ၁၉
ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးကို ခံတက္ခ်ဥ္ႏွင့္ ယွဥ္၍ေလ့လာျခင္း
(မုိးမခ) ေဖေဖာ္ဝါရီ ၆၊ ၂ဝ၁၉
ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးကို ခံတက္ခ်ဥ္ႏွင့္ ယွဥ္၍ေလ့လာျခင္း
(၁)
သိမ္းပိုက္ခံထားရတဲ့ လယ္ယာေျမျပန္ရေရး ဆႏၵျပေတာင္းဆိုရင္း ေတာင္သူမႀကီး ေဒၚခင္ဝင္းေသဆံုးရခ်ိန္က ျမန္မာ့ႏိုင္ငံ ေရး အေျခအေန ေလ့လာၾကည့္ေသာအခါ၊ က်ေနာ့ေခါင္းထဲ ခံတက္ခ်ဥ္သုပ္ ဝင္လာတယ္။ မဆီမဆိုင္လိုက္တာလို႔ အျပစ္ တင္မေစာၾကပါနဲ႔၊ ဆက္ဖတ္ၾကည့္ရင္ သေဘာေပါက္သြားပါလိမ့္မယ္။
(၂)
ငယ္ငယ္တုန္းက က်ေနာ္တို႔ရြာ ၿခံထဲရွိခံတက္ပင္ႀကီးသံုးပင္ အရြက္ေတြကလည္း စိမ္းစိမ္းစိုစို ႏူးႏူးညံ့ညံ့။ ကိုယ္တိုင္ေရြးခူး ကိုယ္တိုင္ ခ်ဥ္ဖတ္တည္ၿပီး အေမသုပ္ေကၽြးတာကို မၾကာခဏ အားပါးတရ စားခဲ့ရတာ ဘယ္ေတာ့မွမေမ့ႏိုင္။
ၿမိဳ႕မွာေက်ာင္းသြားေန၊ ေက်ာင္းပိတ္ရက္ အိမ္ျပန္လည္း အေမအင္မတန္ႀကိဳက္တဲ့ ခံတက္ခ်ဥ္သုပ္ စားရစၿမဲ။ တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသားျဖစ္လာ၊ အေဆာင္ထမင္း အေဆာင္ဟင္း ေကာင္းသင့္သေလာက္ ေကာင္းပါရဲ႕၊ အေမ့လက္ရာကိုမမီ၊ ၿပီး ေတာ့ ခံတက္ခ်ဥ္သုပ္ ဘယ္တုန္းကမွမပါလို႔ ဟာတာတာ။
(၃)
၁၉၇ဝ ခု၊ႏွစ္ေအာက္တိုဘာလမွာ က်ေနာ္အိမ္ေထာင္က်ေတာ့ ဇနီးသည္အား ပူဆာမွ ခံတက္ခ်ဥ္သုပ္ ျပန္စားရ။ တေန႔ေတာ့ ရန္ကုန္ အလည္ေရာက္လာတဲ့ အေမ့ကိုဧည့္ခံဖို႔ ဟင္းလ်ာစီစဥ္ၾကၿပီး ကိုယ္တိုင္ေစ်းမွာ မိန္းမမွာလိုက္တာေတြ အစံုအလင္ အျပင္ ခံတက္ခ်ဥ္လည္းဝယ္ခဲ့တယ္။
အေမ ရုတ္တရက္ အံ့ၾသဝမ္းသာသြားေအာင္ ႀကိဳတင္အသိမေပးဘူး။
ေစ်းႀကီးခ်င္သေလာက္ ႀကီးပါေစ၊ တခါတေလသာ လာတဲ့အေမရင္းအတြက္မို႔ ပုစြန္ေျခာက္ေတြ မညက္တညက္ေထာင္၊ ၾကက္သြန္ေၾကာ္ ဆီခ်က္ေမႊးေမႊးအိအိကလည္း ခပ္ရႊဲရႊဲ၊ ႏွမ္းေတြထဲ ေရႊမန္းသူ အိမ္ရွင္မက ေျမပဲေထာင္းထည့္လိုက္ေသး၊ ဟန္က်ၿပီ။ အေမ ထမကရင္ ကံေကာင္း။
ထမင္းဝိုင္းထိုင္ၾကၿပီ။
အေမ့ကိုဦးခ်ၿပီး သံုးေယာက္သား စစားၾကရင္း အေမက ဟဲ့ဒါဘာလဲလို႔ေမးတာနဲ႔ ခံတက္ခ်ဥ္သုပ္ေလဆိုေတ့ အေမကျမည္း ေတာင္မျမည္းေသး၊ ပါးပါးလွီထားတဲ့ ခံတက္ခ်ဥ္ပတ္ကို ၾကည့္ၿပီးေခါင္းခါတယ္။ ငါ့သားက ၿမိဳ႕ေရာက္လို႔ ခံတက္ရြက္ေတာင္ မသိေတာ့ဘူးလားကြယ္လို႔ အေမ့ေျပာသံေၾကာင့္ ေခြၽးမအလိမၼာက ဖာဖာေထးေထးနဲ႔ အေမရယ္-- ရန္ကုန္မွာကေတာ့ ရာ ဘာရြက္ကို ခံတက္ရြက္လုပ္စားေနၾကတာပါလို႔ ရွင္းျပေပမယ့္ အေမက မတို႔ မထိလို႔ ဘယ္သူမွမစားမိၾကတဲ့ ခံတက္ခ်ဥ္သုပ္။
ႏွေမ်ာလြန္းလို႔ ေတာအိမ္ရွင္မႏွင့္ ၿမိဳ႕က အိမ္ရွင္မ ႏွစ္ေယာက္သား မ်က္ရည္ဝဲၾကႏွင့္။
(၄)
တန္ခိုးထက္တဲ့ ရာဘာရြက္၊ အရွင္လတ္လတ္ကေန ခံတက္ခ်ဥ္ပတ္အတု ျဖစ္နိုင္သကိုး။
ေဟာၾကည့္--၊ေတာင္သူမႀကီး ေဒၚခင္ဝင္းေခါင္းထဲ ေဖာက္ဝင္သြားတဲ့ က်ည္ဆန္အစစ္ကလည္း ရာဘာက်ည္ဆန္အတု ျဖစ္သြားရျပန္ေရာ။ အတုလို႔ဆိုလိုက္ရံုနဲ႔ အတုျဖစ္သြား--၊ဒါဆို အစိုးရမင္းရဲ႕ တန္ခိုးကပိုထက္ေနၿပီေပါ့ေနာ္။
ေခတ္တုန္းက ဗမာျပည္မွာသာ ဒါမ်ိဳးျဖစ္လို႔မ်ား သတင္းစာေတြက ဝိုင္းေရးၾကရံုမက လႈံ႕ေဆာ္ၾကနဲ႔၊ အတိုက္အခံတို႔အဖို႔ ဧရာမအခြင့္ေရးေကာင္းႀကီး၊ အေရးေပၚပါလီမန္လႊတ္ေတာ္ေခၚခိုင္းၿပီး ေဖန္ေဆြးေႏြးၾကလို႔ အစိုးရေတာင္ျပဳတ္က်သြား ႏိုင္တယ္။ လက္ရွိအစိုးရအတြက္ ကံေကာင္းခ်င္ေတာ့ ရာဘာတံဆိပ္တံုးထု (Rubber Stamp) လႊတ္ေတာ္အတု။
အဲ အတိုက္အခံဆိုတာကလည္း အစုိးရအၿငိဳအျငင္မွမခံခ်င္သမို႔ ေရငံုႏႈတ္ပိတ္ေနက်။
လူစုလူေဝးရွိလွ်င္ အာေပါင္အာရင္းသန္သန္နဲ႔ သႀကၤန္အေျမာက္ လာပစ္ၾကသူမ်ားလည္း ရာဘာအေျမာက္က်ည္ဆန္ ရွာမရေသးလို႔လားမသိ တေယာက္မွမျမင္မိ။ သူတို႔သာမဟုတ္ အစိုးရက မီးစိမ္းျပလိုက္ရင္ အားလံုးကို ဝိုင္းအာၾကမဟုတ္ ပါလား။
(၅)
အျဖစ္မွန္ကိုေရးမယ္လို႔ သတင္းသမား တေယာက္တေလက ေခါင္းေထာင္လာရင္လည္း ခရိုနီ၏ေငြကဖိ၊ ျပန္ၾကားေရးဝန္ႀကီးမ်က္ႏွာၾကည့္နဲ႔ ျပန္ငံု႔သြားရရွာေပလိမ့္မယ္။
ခံတက္ရြက္အတု ရာဘာခ်ဥ္ကိုသုပ္ မစားရတဲ့အျပင္ ပုစြန္ေျခာက္၊ ၾကက္သြန္ေၾကာ္၊ ႏွမ္းတို႔ အစစ္ပါသြားလို႔ ႏွေမ်ာစရာအျဖစ္သို႔ ေရာက္သြားရတာက က်ေနာ့အျပစ္ပါ။
ပကတိအေျခအေနမွန္ကို မသိမျမင္ႏိုင္ရင္၊ ေဒၚခင္ဝင္းေနာက္ တေယာက္ၿပီးတေယာက္ တေကာက္ေကာက္ လိုက္ၾကရေပ လိမ့္မယ္။ ယေန႔ျမန္မာ့နိုင္ငံေရးကို ကိုယ္ေတြ႕ ခံတက္ခ်ဥ္သုပ္နဲ႔ ယွဥ္ကာေလ့လာခ်က္ဖတ္ၿပီး စာဖတ္သူမ်ားကိုယ္တိုင္ ဆက္လက္ေတြးၾကည့္ၾကပါ။
၂ဝ၁၄ ခု၊ ဒီဇင္ဘာလ ၂၃ ရက္ေန႔။
(မွတ္ခ်က္။ ။ လြန္ခဲ့ေသာ ၄ ႏွစ္ေက်ာ္ကေရးခဲ့ျခင္းျဖစ္၏။ ေနာက္ထပ္ေပၚလာေသာ အတုမ်ားကိုမူ စာဖတ္သူတို႔ကိုယ္တိုင္ ျဖည့္စြက္ေတာ္မူၾကပါကုန္)
၂ဝ၁၉ ခု၊ ေဖေဖၚဝါရီလ (၁) ရက္ေန႔
Comments