ေမာင္လွဝင္း (ျမင္းျခံ) ● ဗိုလ္ေက်ာ္ေဇာ ေမာ္ကြန္း
(မုိးမခ) မတ္လ ၄၊ ၂၀၁၉
သူတို႔အသက္မီးအိမ္ေတြ ဘယ္မွာ ခ်ိတ္ဆြဲထားခဲ့ပါလိမ့္
ေလာက္ေလးထဲမွာ သူတို႔ဘဝေတြ ပစ္လႊဲလိုက္သလိုပဲ။
ေလ႐ိုင္းကလည္း ထန္လို႔
ည႐ိုင္းကလည္း ပိန္းပိတ္လို႔
ျမင္း႐ိုင္းႀကီးေတြရဲ႕ လည္ဆံေမြးေတြကလည္း တဖားဖားလြင့္လို႔
လည္ဆံေမြးေတြကို ဆုပ္ကိုင္ခိုတြဲထားရင္း
စူးစူးတစ္တစ္ ဟစ္ေအာ္ကာ သူတို႔ဝင္လာႂကေတာ့
ေကာင္းကင္မည္း မ်က္ႏွာ
ဆတ္ခနဲ တခ်က္တုန္ခါသြားတယ္။
ဒီညထဲမွာပဲ သူတို႔အလံေတာ္ကို လႊင့္ခဲ့ၾကတယ္
ေသြးရည္ဖလားထဲမွာ သစၥာတရားေတြ ပလံုစီလို႔
နာၾကည္းေဒါသေတြ ပြက္ပြက္ဆူလို႔
ေခတ္သစ္မွာ လႊင့္လိုက္တဲ့ အလံသစ္ပါ
တပ္ေတာ္ၪီးမွာ တလူလူ လြင့္လို႔
ဟုတ္တယ္ ... အဦးဆံုး တပ္ေတာ္ရဲ႕ တပ္ေတာ္ဦး။
ေျမ႐ိုင္းေတြကို ထြန္ယက္ရတဲ့အခါ
သူရဲေကာင္းတို႔ရဲ႕ရင္မွာ ထြန္ျခစ္ရာေတြ ထင္းလို႔
အလင္းေခတ္ကို ဘယ္သူေတြ သိုဝွက္ထားတာလဲ
ညအသေခ်ၤရဲ႕အနားသတ္ဟာ ဘယ္မွာလဲ။
ကႏၲာရ ဆူးၾကမ္းႀကီးေတြ လက္သည္းေတြထုတ္လို႔
ေကာင္းကင္မ်က္ႏွာ ကုတ္ျခစ္ပစ္မလို႔တဲ့
အလင္းေပးခဲ့သူေတြရဲ႕ေက်းဇူးနဲ႔
မဟူရာ ညရဲ႕ အလင္းပ်ပ်မွာ
ကန္လယ္မွာ ၾကာေတြဖူးျမဲ ဖူးလို႔
လယ္ေျမက အနင္းခံ ေကာက္႐ိုးႏြယ္ေတြက
႐ုန္းကန္ လူးလြန္႔ထလို႔။
ဒီလိုနဲ႔ပဲ
မလင္းေသးတဲ့ ညေကာင္းကင္ထိပ္မွာ
သူတို႔ႏွလံုးသားေတြ ခ်ိတ္ဆြဲခဲ့ၾကေတာ့ ...
အဲဒါ ... ၾကယ္နီေတြေလ ... ။
ငိုေႂကြးေနတဲ့ ဆင္းရဲသားအမယ္အိုရဲ႕
မ်က္ရည္ပူေတြ သုတ္ေပးတဲ့အထဲမွာ သူ ပါခဲ့တယ္။
ကေလးငယ္ေလးေတြ ေပြ႔ခ်ီၿပီး ကမာၻမေၾက သီခ်င္းဆိုရင္း
မ်ဳိးေစ့ေတြ ဗမာျပည္အႏွံ႔ သူပက္ၾကဲခဲ့တယ္။
စစ္သားတေယာက္ရဲ႕ ႏူးညံ့အသည္းနဲ႔
တုိင္းခ်စ္ ျပည္ခ်စ္တေယာက္ရဲ႕ သစၥာလက္နဲ႔
ခ်ဳိးျဖဴငွက္ေလးေတြ သူ အႀကိမ္ႀကိမ္လႊတ္ေပးခဲ့ေပမယ့္
ခ်ဳိးငွက္ေလးေတြ ျမႇားဒဏ္ခ ေၾကကြဲဖြယ္ ဒီေန႔အထိပဲ။
ဒီေန႔အထိပဲ ... ဒီေန႔အထိပဲ ... ဒီေန႔အထိပဲ ...
အမ်ဳိးသားဂုဏ္သိကၡာ ပြင့္ေႂကြေတြနဲ႔အတူ ကုန္းေကာက္ရေတာ့မယ္
ျပည္သူ႔မ်က္ရည္ သုတ္ေပးသူတြ ထပ္မံ ေမြးဖြားရဦးမယ္
ျပည္သူ႔လက္ထဲ မ်ဳိးေကာင္းတေစ့ ေက်ာက္ေကာင္းတပြင့္
ထည့္ေပးမယ့္သူေတြ မုန္းတုိင္းထဲကအလာ ေစာင့္ႀကိဳေနရဦးမယ္
ငိုေႂကြးသံေတြဆုိတာ သန္းေခါင္ခ်ိန္မွာ ပုိက်ယ္ေလာင္တတ္တယ္
ေက်ာက္ေဆာင္ ေက်ာက္သားထက္ သစ္ခြနီပြင့္ဖုိ႔ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ
လူထုအသိန္းအသန္းကို ႏွစ္ျမႇဳပ္ပစ္တဲ့ လိႈင္းလံုးေတြတက္ေနတာ
ႏွစ္ေပါင္းမၽားစြာ
ဒီလိုနဲ႔ပဲ ဗိုလ္ေက်ာ္ေဇာဟာ အနီပြင့္ပန္းခင္းကို ျဖတ္ပီး ကိုယ့္အိမ္ကိုယ့္ရာ
ျပန္လာတယ္။
စစ္ဘုရင္ေတြ ယုတ္မာေသာင္းက်န္း မိုးေကာင္းတုန္း ရြာေနဆဲ ...
ႏိႈင္းယွဥ္ၾကည့္လိုက္တိုင္း အႀကိမ္ႀကိမ္ ဂုဏ္ျပဳတယ္
အႀကိမ္ႀကိမ္ၪီးညြတ္တယ္
အႀကိမ္ႀကိမ္ အေလးနီျပဳတယ္ ထာဝရ ဂုဏ္ယူေနမယ္ ...
မိုးသက္မုန္တိုင္းထဲမွာ တို႔အားလံုးအတြက္ တႁပည္လံုးအတြက္
ဗိုလ္ေက်ာ္ေဇာဟာ လက္တဖက္က မီး႐ွဴးတန္ေဆာင္ကို ေျမႇာက္ကိုင္လို႔
လက္တဖက္က လက္ညႇဳိးညႊန္ျပလုိ႔ ....
ခ်ီတက္ၾကေလာ့ ....။
ေမာင္လွဝင္း (ျမင္းျခံ)
(မုိးမခ) မတ္လ ၄၊ ၂၀၁၉
သူတို႔အသက္မီးအိမ္ေတြ ဘယ္မွာ ခ်ိတ္ဆြဲထားခဲ့ပါလိမ့္
ေလာက္ေလးထဲမွာ သူတို႔ဘဝေတြ ပစ္လႊဲလိုက္သလိုပဲ။
ေလ႐ိုင္းကလည္း ထန္လို႔
ည႐ိုင္းကလည္း ပိန္းပိတ္လို႔
ျမင္း႐ိုင္းႀကီးေတြရဲ႕ လည္ဆံေမြးေတြကလည္း တဖားဖားလြင့္လို႔
လည္ဆံေမြးေတြကို ဆုပ္ကိုင္ခိုတြဲထားရင္း
စူးစူးတစ္တစ္ ဟစ္ေအာ္ကာ သူတို႔ဝင္လာႂကေတာ့
ေကာင္းကင္မည္း မ်က္ႏွာ
ဆတ္ခနဲ တခ်က္တုန္ခါသြားတယ္။
ဒီညထဲမွာပဲ သူတို႔အလံေတာ္ကို လႊင့္ခဲ့ၾကတယ္
ေသြးရည္ဖလားထဲမွာ သစၥာတရားေတြ ပလံုစီလို႔
နာၾကည္းေဒါသေတြ ပြက္ပြက္ဆူလို႔
ေခတ္သစ္မွာ လႊင့္လိုက္တဲ့ အလံသစ္ပါ
တပ္ေတာ္ၪီးမွာ တလူလူ လြင့္လို႔
ဟုတ္တယ္ ... အဦးဆံုး တပ္ေတာ္ရဲ႕ တပ္ေတာ္ဦး။
ေျမ႐ိုင္းေတြကို ထြန္ယက္ရတဲ့အခါ
သူရဲေကာင္းတို႔ရဲ႕ရင္မွာ ထြန္ျခစ္ရာေတြ ထင္းလို႔
အလင္းေခတ္ကို ဘယ္သူေတြ သိုဝွက္ထားတာလဲ
ညအသေခ်ၤရဲ႕အနားသတ္ဟာ ဘယ္မွာလဲ။
ကႏၲာရ ဆူးၾကမ္းႀကီးေတြ လက္သည္းေတြထုတ္လို႔
ေကာင္းကင္မ်က္ႏွာ ကုတ္ျခစ္ပစ္မလို႔တဲ့
အလင္းေပးခဲ့သူေတြရဲ႕ေက်းဇူးနဲ႔
မဟူရာ ညရဲ႕ အလင္းပ်ပ်မွာ
ကန္လယ္မွာ ၾကာေတြဖူးျမဲ ဖူးလို႔
လယ္ေျမက အနင္းခံ ေကာက္႐ိုးႏြယ္ေတြက
႐ုန္းကန္ လူးလြန္႔ထလို႔။
ဒီလိုနဲ႔ပဲ
မလင္းေသးတဲ့ ညေကာင္းကင္ထိပ္မွာ
သူတို႔ႏွလံုးသားေတြ ခ်ိတ္ဆြဲခဲ့ၾကေတာ့ ...
အဲဒါ ... ၾကယ္နီေတြေလ ... ။
ငိုေႂကြးေနတဲ့ ဆင္းရဲသားအမယ္အိုရဲ႕
မ်က္ရည္ပူေတြ သုတ္ေပးတဲ့အထဲမွာ သူ ပါခဲ့တယ္။
ကေလးငယ္ေလးေတြ ေပြ႔ခ်ီၿပီး ကမာၻမေၾက သီခ်င္းဆိုရင္း
မ်ဳိးေစ့ေတြ ဗမာျပည္အႏွံ႔ သူပက္ၾကဲခဲ့တယ္။
စစ္သားတေယာက္ရဲ႕ ႏူးညံ့အသည္းနဲ႔
တုိင္းခ်စ္ ျပည္ခ်စ္တေယာက္ရဲ႕ သစၥာလက္နဲ႔
ခ်ဳိးျဖဴငွက္ေလးေတြ သူ အႀကိမ္ႀကိမ္လႊတ္ေပးခဲ့ေပမယ့္
ခ်ဳိးငွက္ေလးေတြ ျမႇားဒဏ္ခ ေၾကကြဲဖြယ္ ဒီေန႔အထိပဲ။
ဒီေန႔အထိပဲ ... ဒီေန႔အထိပဲ ... ဒီေန႔အထိပဲ ...
အမ်ဳိးသားဂုဏ္သိကၡာ ပြင့္ေႂကြေတြနဲ႔အတူ ကုန္းေကာက္ရေတာ့မယ္
ျပည္သူ႔မ်က္ရည္ သုတ္ေပးသူတြ ထပ္မံ ေမြးဖြားရဦးမယ္
ျပည္သူ႔လက္ထဲ မ်ဳိးေကာင္းတေစ့ ေက်ာက္ေကာင္းတပြင့္
ထည့္ေပးမယ့္သူေတြ မုန္းတုိင္းထဲကအလာ ေစာင့္ႀကိဳေနရဦးမယ္
ငိုေႂကြးသံေတြဆုိတာ သန္းေခါင္ခ်ိန္မွာ ပုိက်ယ္ေလာင္တတ္တယ္
ေက်ာက္ေဆာင္ ေက်ာက္သားထက္ သစ္ခြနီပြင့္ဖုိ႔ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ
လူထုအသိန္းအသန္းကို ႏွစ္ျမႇဳပ္ပစ္တဲ့ လိႈင္းလံုးေတြတက္ေနတာ
ႏွစ္ေပါင္းမၽားစြာ
ဒီလိုနဲ႔ပဲ ဗိုလ္ေက်ာ္ေဇာဟာ အနီပြင့္ပန္းခင္းကို ျဖတ္ပီး ကိုယ့္အိမ္ကိုယ့္ရာ
ျပန္လာတယ္။
စစ္ဘုရင္ေတြ ယုတ္မာေသာင္းက်န္း မိုးေကာင္းတုန္း ရြာေနဆဲ ...
ႏိႈင္းယွဥ္ၾကည့္လိုက္တိုင္း အႀကိမ္ႀကိမ္ ဂုဏ္ျပဳတယ္
အႀကိမ္ႀကိမ္ၪီးညြတ္တယ္
အႀကိမ္ႀကိမ္ အေလးနီျပဳတယ္ ထာဝရ ဂုဏ္ယူေနမယ္ ...
မိုးသက္မုန္တိုင္းထဲမွာ တို႔အားလံုးအတြက္ တႁပည္လံုးအတြက္
ဗိုလ္ေက်ာ္ေဇာဟာ လက္တဖက္က မီး႐ွဴးတန္ေဆာင္ကို ေျမႇာက္ကိုင္လို႔
လက္တဖက္က လက္ညႇဳိးညႊန္ျပလုိ႔ ....
ခ်ီတက္ၾကေလာ့ ....။
ေမာင္လွဝင္း (ျမင္းျခံ)
Comments