ဴပည္သူလူထုဟာသစၤာမေဖာက္ဘူး
ဗဳသ
ဳသဂုတ္ ၂၅၊ ၂၀၀၇
ေညာင္ႎႀစ္ပင္ညီလာခံကေန ဴမန္မာဴပည္ႎိုင္ငံေရးကို ေသဒဏ္ေပးဖိုႛ ေနာက္ဆံုးစီရင္ခဵက္ခဵဖိုႛ စည္းေ၀းေနခဵိန္မႀာပဲ လမ္းမေတၾေပၞမႀာ ဴပည္သူလူထုဟာ အဲဒီေညာင္ႎႀစ္ပင္ညီလာခံအပၝ နအဖစစ္အုပ္စုကိုပၝ ေသဒဏ္ေပးဖိုႛ ဆႎၬဴပေနဳကတယ္။
နအဖအဖိုႛ အလစ္ခံလိုက္ရတာလိုႛ မေဴပာႎိုင္ဘူး။ သူတိုႛဴပင္ဆင္ထားတာေတၾ အမဵား႒ကီးပဲ။ ဒၝေပမယ့္ သူတိုႛတၾက္ထားတာထက္ ႓ဖိႂခၾဲရခက္ေနတာေတာ့ အမႀန္ပဲ။ ဆႎၬဴပပၾဲတစ္ခုကို ႓ဖိႂခၾဲရတာ မခက္ဘူး။ ဒၝေပမယ့္ ဆႎၬဴပပၾဲမႀန္သမ႖ ေပဵာက္သၾားေအာင္လုပ္ဖိုႛကဵေတာ့ သူတိုႛထင္သလိုမလၾယ္တာ ေတၾႛေနရတယ္။ ေနာက္႓ပီး ဒၝေတၾဟာ အခုမႀ အစပဲရႀိေသးတယ္ဆိုတာကို ဴမန္မာဴပည္ရဲႛ ႎိုင္ငံေရးအေဳကာင္း နားလည္သူတိုင္း သေဘာေပၝက္ဳကတယ္။ နအဖလည္း ေကာင္းေကာင္းနားလည္တယ္။ သူခိုးနဲႛ အိမ္ရႀင္သာသိတယ္ ဆိုတာမဵႂိး။ အခုကိစၤဟာ ေလာင္စာဆီ ဴပႍနာသက္သက္ မဟုတ္ဘူးဆိုတာလည္း ရႀင္းေနတယ္။
လမ္းေပၞမႀာ ဆႎၬဴပေနဳကသူေတၾက ပတ္၀န္းကဵင္ကလူေတၾကို
"မေဳကာက္ဳကပၝနဲႛ၊ ထၾက္ခဲ့ဳကပၝ၊ ပူးေပၝင္းလႀည့္ပၝ"လိုႛ လႀမ္း႓ပီးေခၞတာ မဆန္းဘူး။
ဒၝေပမယ့္ ဆႎၬဴပပၾဲေအာင္ဴမင္မႁမရတာ လူထု႒ကီး ေဳကာက္ေနလိုႛဆို႓ပီး နိဂံုးခဵႂပ္လိုႛကေတာ့ အမႀား႒ကီးမႀားဳကလိမ့္မယ္။ ဴမန္မာဴပည္သမိုင္းမႀာ နာမည္႒ကီးလႀတဲ့ လူထုအေပၞအဴမင္မႀားမႁ၊ ဴပစ္မႀားမႁ႒ကီးတစ္ခုကို ဳကားဖူးဳကမယ္ထင္တယ္။ အလံနီသခင္စိုး ကိစၤပဲ။
ဗကပထဲက ခၾဲထၾက္႓ပီးစမႀာ တဴခားသူအားလံုးကို အေခဵာင္သမားလိုႛ အဴပစ္တင္႓ပီး လက္မတၾဲႎိုင္ဘူးလိုႛ ေဳကညာထားတဲ့ သခင္စိုးဟာ ရန္ကုန္မႀာ လူထုဆႎၬဴပပၾဲ႒ကီးတစ္ခုကို သူတိုႛခဵည္းေဖာ္ထုတ္ဖိုႛ စည္းရံုးတရားေဟာေတာ့ လူထုက ထၾက္မလာဘူး။ သူတိုႛအလံနီေလး လက္တဆုပ္စာေလာက္ဆိုေတာ့ အစိုးရက ေရပိုက္ေတၾနဲႛ အလၾယ္တကူ ႓ဖိႂခၾဲပစ္လိုက္တယ္။ အဲဒီအခၝမႀာ အေတာ္ရႀက္သၾားတဲ့သခင္စိုးက
"ရန္ကုန္႓မိႂႛက လူထုဟာ လူထုမဟုတ္ဘူး၊ လဒူပဲ"လိုႛ ေဴပာခဲ့တယ္။
အဲဒီစကားဟာ ရာဇ၀င္ကိုတၾင္ေရာ ဆိုတာမဵႂိးဴဖစ္ခဲ့တယ္။ ဆိုလိုတာ လူထုကိုေသေသခဵာခဵာ အကဲဴဖတ္တာ၊ ပၝလာေအာင္လုပ္တာတိုႛဟာ အရည္အခဵင္းတစ္ခုဴဖစ္တယ္။ လူထုဟာ သမိုင္းဖန္တီးသူဴဖစ္တယ္ဆိုတာ တရားသေဘာ၊ သမိုင္းေခတ္နဲႛခဵီ႓ပီး ေဴပာတာဴဖစ္တယ္။ လႁပ္ရႀားမႁတစ္ခု၊ တိုက္ပၾဲတစ္ခုစီအတၾက္ သီးဴခားစီ ခၾဲဴခမ္းစိတ္ဴဖာ သံုးသပ္႓ပီး လုပ္ငန္းစဥ္ေတၾ၊ နည္းပရိယာယ္ေတၾ ခဵမႀတ္ရတယ္။
လူထုနဲႛပတ္သက္လာရင္ ကိုယ္က သူႛဆီကိုသၾားရတာဟာ အေဴခခံတရားဴဖစ္တယ္ဆိုတာ မေမ့သင့္ဘူး။ ကိုယ္က သူႛဆီကို ထဲထဲ၀င္၀င္ သၾားႎိုင္မႀ သူက ကိုယ့္ဆီကို လာမႀာ။ ကိုယ္ကအမိန္ႛေပးသလို ငၝ့ေနာက္ လိုက္ခဲ့ဳကလိုႛ ေခၞေနလိုႛမဴဖစ္ဘူး။ လူထုမပၝဘဲ ကိုယ္က ဘာမႀလုပ္လိုႛမရဘူး၊ လူထုဘက္ကေတာ့ ဒီေခၝင္းေဆာင္ကို မ႒ကိႂက္ရင္ ေနာက္ေခၝင္းေဆာင္ကို ေရၾးခဵယ္လိုႛရတယ္။ ဒီႎိုင္ငံမႀာ ဒီလူထုပဲရႀိတယ္။ ကိုယ့္မႀာ ေရၾးစရာမရႀိဘူး။ ဒီလူထု လက္ခံသေဘာေပၝက္ေအာင္ ဘယ္လိုလုပ္ရမယ္ဆိုတာပဲ စဥ္းစားသင့္တယ္။
တစ္ပၾဲတည္း၊ တစ္ခဵီတည္းနဲႛ လူထုတရပ္လံုး လမ္းေပၞတက္လာတယ္ဆိုတာ ဘယ္သမိုင္းမႀာမႀမရႀိဘူး။ရႀစ္ေလးလံုးအေရးေတာ္ပံု႒ကီး ေရႀႛမႀာ ဇာတ္တိုက္တာေတၾ ဘယ္ႎႀစ္႒ကိမ္ဘယ္ႎႀစ္လီ လုပ္ခဲ့ရတယ္ဆိုတာ ဴပန္စဥ္းစားဳကည့္ပၝ။ ကိုယ့္ဘက္က ဘယ္ေလာက္ ဴပင္ဆင္မႁေတၾ လုပ္ထားတယ္ဆိုတာလည္း အေရး႒ကီးတယ္။
အမာခံ အတၾင္းစည္း တည္ေဆာက္တာဟာ အရည္အတၾက္အားဴဖင့္ ဘယ္ေလာက္မဵားလိုႛ ဘယ္ေလာက္ကဵယ္ဴပန္ႛသလဲ။ ေနာက္႓ပီး လူထုထဲကို ဘယ့္ကေလာက္ စိမ့္၀င္ထားႎိုင္သလဲဆိုတာလည္း ဴပန္ဆန္းစစ္ရမယ္။ အရင္တုန္းက တေနရာရာက ေဖာက္ခၾဲလိုက္ရင္ အုံ႐ကၾလိုက္လာဳကတယ္ဆိုတာဟာ သူႛေရႀႛက၊ သိပ္မဳကာလႀေသးတဲ့ ကာလအတၾင္းမႀာ ဴဖစ္ေပၞခဲ့တဲ့ အေရးအခင္းေတၾ ရႀိေနလိုႛဆိုတာဟာ တစ္ေဳကာင္းဴဖစ္တယ္။
အခုဟာက အဲဒီလိုေရႀႛေဴပးေတၾ စ႓ပီးေဖာ္ထုတ္ေနတဲ့ အဆင့္မဵႂိးပဲရႀိေသးတယ္။ ေနာက္႓ပီး အရင္ကလည္း အဲဒီလိုေဖာက္ခၾဲတုန္းမႀာပဲ အဖမ္းခံသၾားရတယ္ဆိုတဲ့ အဴဖစ္အပဵက္မဵႂိးေတၾလည္း မနည္းဘူးဆိုတာ မေမ့သင့္ဘူး။
ဘယ္သူေတၾပၝသလဲ၊ ဘယ္သူေတၾမပၝဘူးလဲ၊ သူတိုႛေခၝင္းထဲမႀာ စဥ္းစားေနတာပဲ။
သူတိုႛ ေလးစားယံုဳကည္တဲ့ ဘယ္သူဘယ္၀ၝေတၾက ဘယ္လိုတုံႛဴပန္သလဲ။
ဘယ္လို သေဘာထားေဖာ္ဴပသလဲ။
သူတိုႛ မဲဆႎၬေပးခဲ့တဲ့ လူေတၾ ဘယ္လိုအခန္းက ပၝ၀င္သလဲ။
ဒၝေတၾအားလံုးကို ထည့္တၾက္ဳကတာ ဓမၳတာဴဖစ္တယ္။
ကိုယ့္အိမ္နီးနားခဵင္းထဲက ဘယ္သူေတၾပၝသလဲ၊ ကိုယ္သိတဲ့လူပၝသလား၊
ဒၝ့အဴပင္ ဘယ္သူေတၾ-ဘယ္သူေတၾ မပၝေသးသေရၾႛေတာ့ မပၝေသးဘူးဆိုတဲ့ စဥ္းစား နည္းမဵႂိးလူထုမႀာ ရႀိတတ္ဳကတာပဲ။
ဒၝမဆန္းဘူး။
လူထုကို ႎိုင္ငံေရးသမားလို တၾက္တာ၊ စဥ္းစားတာ၊ ေတာင္းဆိုတာဟာ ကိုယ္ သူငယ္မစင္ေသးတာကို ဴပတာသာဴဖစ္တယ္။
ဴမန္မာဴပည္မႀာ လူထုအံု႐ကၾမႁေတၾ မေပၞေစခဵင္တဲ့၊ ဴမန္မာဴပည္ဴပႍနာကို စစ္အစိုးရအလိုကဵ လိုက္ေလဵာေဴဖရႀင္းေစခဵင္ဳကတဲ့ ဴမန္မာဴပည္သားတခဵႂိႛနဲႛ ႎိုင္ငံဴခားသားတခဵႂိႛေတၾဟာ လူထုမပၝတာကိုေထာက္ဴပ႓ပီး ေညာင္ႎႀစ္ပင္ကို လက္ခံခိုင္းေနဳကတယ္။
စစ္ကား႒ကီးတစ္စင္း ဒုန္းစိုင္းေမာင္း၀င္လာတာကို ေရႀႛကေန ၀င္မတားနဲႛ၊ စပယ္ယာလုပ္႓ပီး စစ္ဗိုလ္ကို ယပ္ခတ္ေပးဖိုႛ တိုက္တၾန္းေနတဲ့ ပုဂၢိႂလ္ေတၾဟာလည္း သူတိုႛေဴပာသာမယ့္ အကၾက္ကိုေစာင့္ေနဳကတယ္။
အခုအထိေတာ့ သူတိုႛဘာမႀမေဴပာႎိုင္ဳကဘူး။ ေခဵာင္မႀာ ကုပ္ေနဳကတယ္။ ဒီေနႛတိုက္ပၾဲဟာ ကဵားနဲႛဆင္ လယ္ဴပင္ေတၾႛေနတဲ့ အေနအထားဴဖစ္တယ္။ နအဖဟာ ဘယ္လိုဳကား၀င္မႁကိုမႀ လက္မခံဘူး၊ ေသတဲ့အထိ မိုက္ဖိုႛ ဆံုးဴဖတ္ထားတယ္ဆိုတာ ရႀင္းေနတယ္။
သူတိုႛဟာ သူတိုႛရဲႛဖၾဲႛစည္းအုပ္ခဵႂပ္ပံု အတည္ဴဖစ္ဖိုႛအတၾက္ ဘာမဆိုလုပ္မႀာပဲ။ အဲဒၝဟာ ဴမန္မာဴပည္ႎိုင္ငံေရးနဲႛ ဴမန္မာဴပည္ရဲႛ အနာဂတ္၊ ဒီမိုကေရစီေရးတိုႛကို ေသဒဏ္စီရင္တာဴဖစ္မႀာပဲ။ ဒၝကို ပဵက္ေအာင္ဖဵက္ဖိုႛဟာ ဒီေနႛအေရး႒ကီးတာ၀န္ပဲ။
တကယ္ေတာ့ လူထုဆႎၬခံယူပၾဲအဆင့္ ေရာက္သၾားတယ္ဆိုရင္ပဲ နအဖအဖိုႛ အဴမတ္ရသၾား႓ပီ။ အဲဒီအဆင့္မႀာ သူတိုႛဖၾဲႛစည္းပံုကို ေထာက္ခံမဲရေအာင္ နည္းမဵႂိးေပၝင္းစံုနဲႛ ညစ္မယ္ဆိုတာ ဘာမႀသံသယဴဖစ္စရာမလိုဘူး။
အဲဒီလိုနည္းနဲႛ အတည္ဴပႂလိုႛရရင္ရ၊ မရရင္-။ မရရင္ေရာ ဘာ ထူးမႀာလဲ။ သူတိုႛ လက္ရႀိပံုစံအတိုင္း ဆက္အုပ္ခဵႂပ္သၾားလိုႛ အေဳကာင္းဴပစရာ ရသၾားတာပဲဴဖစ္မယ္။ ဒၝေဳကာင့္ ဆႎၬခံယူပၾဲဆိုတာ နအဖအဖိုႛေတာ့ ႎိုင္လည္းႎိုင္၊ ရံႁးလည္းႎိုင္ပဲ။
ဒီေနႛအခၝမႀာ ကိုယ့္ကိုေထာက္ခံတဲ့ မီဒီယာေတၾရႀိေနတယ္ဆိုတာ သမိုင္းရဲႛထူးဴခားခဵက္ပဲ။ အင္မတန္ေကာင္းတဲ့ အခဵက္လည္းဴဖစ္တယ္။ ဒၝေပမယ့္ မီဒီယာနဲႛ ေဴမေအာက္လုပ္ငန္းဟာ ဴပဒၝးတစ္လမ္း သံတစ္လမ္း ဴဖစ္တယ္ဆိုတာကို သတိေပၝ့လိုႛမဴဖစ္ဘူး။ ေနာက္႓ပီး ဒီမီဒီယာေတၾက ေအးလၾင္တိုႛ၊ ဇာနည္တိုႛလို လူေတၾကိုလည္း စင္ထိုးေပးေနတယ္ဆိုတယ္။ မီဒီယာနယ္ပယ္မႀာ မထင္မႀတ္ဘဲနဲႛ စစ္ပၾဲေတၾဴဖစ္ေပၞေနတယ္။ အဲဒီစစ္ပၾဲဟာ ဴပည္သူလူထုရဲႛ အေတၾးအေခၞကို အနည္းနဲႛအမဵား ဂယက္ရိုက္တယ္။
ဴပည္သူလူထုဟာ နအဖအေဳကာင္း မသိတာမဟုတ္ဘူး၊ သိတယ္။ ဒၝေပမယ့္ တိုက္ပၾဲ၀င္ဖိုႛ၊ လူထုလႁပ္ရႀားမႁ႒ကီးေတၾ ဆင္ႎၿဲဖိုႛ အေတၾးအေခၞအရ အသင့္ဴဖစ္႓ပီလား။ ဒီ ၂ ဆင့္ဟာ မတူဘူး။ အေတၾးအေခၞအဆင့္ ေရာက္ေအာင္ဆိုတာ လက္ေတၾႛအပၝ နည္းေပၝင္းစံုနဲႛ တဆင့္ဴမႀင့္တင္ရေသးတယ္။ ေနာက္႓ပီး လိုအပ္ရင္ရဲေဆးတင္တဲ့ တိုက္ပၾဲေတၾလည္း ဴဖတ္သန္းေစရေသးတယ္။
တစ္ခုကေတာ့ ေသခဵာတယ္။ ဴပည္သူလူထုဟာ ဘယ္ေတာ့မႀ သစၤာမေဖာက္ဘူး။ ။
Comments