ဴမန္မာ့ ထုံးစံသစ္မဵား
ခၾန္ပန္းစိန္
ဇန္န၀ၝရီ ၃၀၊ ၂၀၀၈
(၁)
ဒီလိုေနရာေလးမႀာ ေနရတာ သိပ္သက္သာတာပဲ။ ဘာလုိႚဆို ဒီမႀာက ဘယ္ေလာက္ပဲ ကိုယ္က အကူအညီေပးခဲ့ဖူး ခဲ့ဖူး၊ ဘယ္ေနရာမႀာပဲ ဴပန္ေတၾႚေတၾႚ၊ ႎႀႂတ္ဆက္တာ ဴပံႂးဴပတာမဵိႂး ဒီအရပ္မႀာမရႀိဳကဘူးေလ။ ဒၝေဳကာင့္ သိပ္သက္သာတယ္လိုႚေဴပာတာ၊ ေစဵးပဲသၾားသၾား လဘက္ရည္ဆိုပဲထိုင္ထိုင္ ဴပံႂးဴပႎႀုတ္ဆက္တ့ဲဲ ဓေလ့မရႀိႚဳကဘူး။
တခုေတာ့ရႀိတယ္။ ေကာင္းဘၾိႂင္ကားေတၾထဲကလို တေယာက္ကို တေယာက္ေတၾႚဳကရင္ ခၝးက ေသနတ္နဲႚ ထုတ္ပစ္ဳကေတာ့မယ့္ အိုက္တင္နဲႚ၊ ၀င္ထိုးေတာ့မယ့္ပံုနဲႚ တေယာက္ကို တေယာက္ဳကည့္ဳကတယ္။ ကိုယ္က တက္ကဆက္တိုႚ မက္ဆီကိုတိုႚ ေရာက္ေနသလား ေအာက္ေမ့ရတယ္။ ဒၝကလည္းတခုခုအေဳကာင္းေတာ့ရႀိမႀာေပၝ့ေလ၊ ထားလိုက္ပၝေတာ့၊ ဘယ္ေနရာ သၾားသၾား ဘယ္သူႚကိုမႀ သၾား ဴပံႂးဴပစရာ မလိုေတာ့ ေအးတာပဲ။ ကိုယ့္ကိုလည္း ဘယ္သူကမႀ အေရးလုပ္ ႎႀႂတ္ဆက္မႀာမဟုတ္ဘူး ဆိုတာလည္း သိထားရပၝမယ္။
ဳကာလာေတာ့လည္း ကိုယ္ေတာင္ အဲလို မိုက္ကန္းကန္း ဂဵစ္တစ္တစ္ပံု ေပၝက္ေနဴပီလား မသိဖူး။ ေတၾႚတဲႚလူေတၾက "ပံုစံကေဴပာင္းေနတယ္" ေဴပာတယ္၊ "လူက လူမိုက္ပံု ေပၝက္ေနတယ္" လိုႚ ေဴပာဳကတယ္။ "ေရ ေဴမ လိုက္လိုႚ ေနမႀာပၝ " လိုႚေဴဖရတယ္။
တေနႚမနက္ခင္းမႀာ ကိုယ္ ဂဵာနယ္ေလး ဖတ္ေနတုန္း၊ အိမ္ထဲကို စိနတေယာက္ ၀င္ခဵလာတယ္။ သူက လက္ထဲကိုင္ထားတဲႚ ဘုရားပံု ပိုႚစကဒ္ေလးတခု ကိုယ့္လက္ထဲ လာထည့္ေပးတယ္။ ကိုယ္ကလည္း ရုတ္တရက္ဆိုေတာ့ ေဳကာင္သၾားတာေပၝ့။ ဒီလိုပဲ ထီသမားေတၾ လုပ္တတ္ဳကတယ္ေလ။ မထိုးခဵင္၊ မခဵင္ အတၾဲလိုက္ ထိုးခိုင္း၊ ဇၾတ္ေရာ တအားေရာ လုပ္တတ္ဳကေတာ့ ကိုယ္က တၾန္ႚသၾားတယ္။
ဳကည့္လိုက္ေတာ့ ဟိုဘက္ဴပည္က စိန ငနဲပဲ။ ဴမန္မာလို မတတ္ဘူး။ သူက စိနလို ေဴပာဴပီး သူႚကဒ္ကို ထိုးေပးေနတယ္။ ထီသမားေတၾလိုပဲ ကိုယ္က မယူဘူး၊ လက္ခၝဴပ … နားမလည္ဘူး။ ရႀပ္ပတဲႚ လုပ္လည္း မရဘူး။ အံမယ္ … ဴပံႂးမဵားေတာင္ ဴပံႂးလိုက္ေသးတယ္။ ထပ္ ထိုး လာေပးဴပန္တယ္။
ကိုယ္ကလည္း "ေဳသာ္ … သူက အလကား လိုက္ေ၀တယ္ ထင္တယ္၊ အားနာပၝတယ္ေလ" ဆိုဴပီး ဘုရားပံုကဒ္ေလးကို ယူလိုက္တယ္၊ ဴပီးဴပီးေရာေပၝ့ေလ။ ဴပန္မယ္ ေအာက္ေမ့တာ၊ မဴပန္ဘူးဗဵ။ စိန လို ေဴပာဴပန္ပၝေရာ။ ကိုယ္လည္း ေဳကာင္ ဳကည့္ေနတာေပၝ့။ နည္းနည္း ဳကာလာေတာ့ ဒီ စိန ငနဲက ေဒၝပၾလာတယ္။ သူႚေဘာင္းဘီအိတ္ထဲက ဴမန္မာပိုက္ဆံ၊ စိနပိုက္ဆံေတၾ ထုတ္ဴပီး ေအာ္ေဴပာတယ္။
အံမယ္ … သူက ပိုက္ဆံေတာင္းတာကိုး။ ထင္သားပဲ၊ သူႚကဒ္ကို ဴပန္ေပးလိုက္တယ္၊ လက္ခၝဴပတယ္၊ သူကပဲ ေဒၝပၾ ကိုယ့္ကို ေအာ္ေသးတယ္။ ဒီဘက္မႀာ ဒီလိုခဵည္းပၝပဲ။ ပိုက္ဆံလည္း ေတာင္းေသး၊ ကုိယ္ကပဲ ဴပန္ေတာင္းပန္၊ မဵက္ႎႀာခဵိႂေသၾးရဦးမယ့္ကိန္း။ စိတ္ေတၾ ညစ္လိုက္ပၝဘိဗဵာ။ မနက္ေစာေစာ ကဵက္သေရ တံုးလိုက္တာ။
(၂)
ေနႚလည္ဆို ကိုယ္က ညစာအတၾက္ ေစဵးကိုသၾားဴပီး ေစဵး၀ယ္ရတယ္။ ထံုးစံအတိုင္း ထၾက္ရတာေပၝ့။ ဒၝနဲႚ ေစဵးလမ္းေလးထဲလည္း ေရာက္ေရာ၊ လူေတၾ အံုေနဳကတယ္၊ လမ္းေတာင္မႀ ပိတ္ေနတယ္၊ ဘာေတၾ ဴဖစ္ေနလိုႚပၝလိမ့္ေပၝ့။
ကိုယ္က ဆိုင္ကယ္ကို အသာရပ္ရင္း ဳကည့္လိုက္တယ္၊ စက္ဘီးတစီး လက္ကိုင္ကို ပိန္ႎၾဲႚႎၾဲႚ ရိုးတိရိုးတပံု ခပ္ႎၾမ္းႎၾမ္း လူတေယာက္ကတဘက္ ဂဵစ္တစ္တစ္ ပံု ဂဵင္းေဘာင္းဘီ တီရႀပ္အစင္းဳကားနဲႚဆံပင္ဘုတ္သုိက္နဲႚလူကတဘက္ ဆၾဲေနဳကတယ္၊
ကိုယ္လည္း ဘာလဲေပၝ့။ ခပ္ရိုးတိရိုးတာပံု လူကေဴပာတယ္။
" ေတာင္းပန္ပၝတယ္။ ဒၝ ကဵေနာ္ ေပဵာက္သၾားတဲႚ သမီးစက္ဘီးေလးပၝ၊ ယူသၾားမိတာလား။"
ဂဵစ္တစ္တစ္လူက စက္ဘီးကို လက္မလၿတ္ဘဲ ကိုင္ထားရင္း
" ဟုတ္တယ္ ဘာလုပ္ခဵင္လဲ။ ကဵႂပ္ မရႀိလိုႚ ခိုးတယ္ဗဵာ၊ လုတယ္ဗဵာ၊ ခင္ဗဵား ဘာလုပ္ခဵင္လဲ။"
ဳကည့္ေနတဲႚ လူေတၾ ဴငိမ္ေနဳကတယ္။ ဒၝေပမဲႚ ရိုးတိရိုးတာလူက ဴပန္ေဴပာတယ္။
"ကဵေနာ့္သမီးေလးအတၾက္ ဒီစက္ဘီေလး၀ယ္ေပးဖိုႚ သံုးႎႀစ္ေတာင္ မနည္းေခ႗တာဴပီး စုလာခဲႚရတာပၝဗဵာ။ ကဵေနာ့္သမီးေလး စက္ဘီးကို ဴပန္ေပးပၝဗဵာ။"
ဂဵစ္တစ္တစ္ငနဲက ပိုေတာင္ မဵက္ႎႀာထားက မာလာေသးတယ္။
"ဴပန္ယူခဵင္လည္း ယူေပၝ့။ ဘာဴပႂလဲ။ ကဵႂပ္ကို ဘာလုပ္ခဵင္ေသးလဲ၊ ရဲတိုင္ဦးမႀာလား။ တိုင္ရဲ တိုင္ဳကည့္လိုက္ေပၝ့။ စမ္းလိုက္ေလ။ ေရာ့ … ခင္ဗဵားကိုသနားလိုႚ ဴပန္ေပးတာ၊ ဳကားလား ကဵႂပ္ေဴပာတာ။ ေသသၾားမယ္၊ တိုင္ရဲ တိုင္ဳကည့္ …"
ဂဵစ္တစ္တစ္လူက စက္ဘီးလက္ကိုင္ကို ေဆာင့္တၾန္းလိုက္ဴပီး ဘုဳကည့္ဳကည့္ဴပီး ထၾက္သၾားတယ္။ ရိုးတိရိုးတာလူက သူႚစက္ဘီးေလးကို ရိုႚရိုႚေလးဴပန္ယူဴပီး …
" ဟုတ္ကဲ့။ စိတ္ခဵပၝ မတိုင္ပၝဘူး …"
ေဴပာရင္း သူႚစက္ဘီးေလးကို ၀မ္းပန္းတသာ ယူရႀာတယ္။ ၀ိုင္းဳကည့္ေနတဲ့ လူေတၾလည္း မဵက္လႀည့္ေဆးေရာင္းပၾဲတခု ဴပီးသၾားသလို၊ အလ႖ိႂလ႖ိႂ ထၾက္သၾားဳကတယ္။ ဘယ္သူကမႀ ဘာမႀ မေဴပာဘူး။ ေအးေအးေဆးေဆးပဲ ထၾက္သၾားဳကတယ္။ ဂဵစ္တစ္တစ္လူလည္း လူေတၾဳကားမႀာ ေပဵာက္သၾားတယ္။
ကိုယ္က ဆိုင္ကယ္ေပၞကေန ဟာ ငၝလည္း ကုိယ္နဲႚ မဆိုင္သလို ရပ္ဳကည့္ေနတဲႚ အထဲ ပၝေနပၝလား လိုႚ ေတၾးမိဴပီး မဵက္ႎႀာဳကီးပူတက္လာတယ္။ စက္ဘီးသူခိုးက ေအးေအးေဆးေဆးပဲ ထၾက္သၾားတာ၊ လူေတၾလည္း ေအးေအးေဆးေဆးပဲ ထၾက္သၾားခဲႚဳကတာ၊ ကိုယ္လည္း ေအးေအးေဆးေဆးပဲ ဆိုင္ကယ္ကို ေမာင္းထၾက္လာခဲႚတယ္။
(၃)
ဒၝနဲႚ ဇာတ္ကမဴပတ္ဘူး။ ညေနကဵေတာ့ ဟိုဘက္ႎိုင္ငံက ဂဵယ္ေဂၝင္ထဲ သၾားဴပီး ဓၝတ္ဆီထည့္ရဦးမႀာမိုႚ ထၾက္လာခဲႚတယ္။ ထံုးစံအတိုင္း ဆင္ဴဖႃဂိတ္မႀာ တိုင္းဴပည္ကထၾက္ဖိုႚ ပိုက္ဆံ ေပးေနရတယ္။ သူမဵားတိုင္းဴပည္ကိုထၾက္ဖိုႚ ကိုယ့္တိုင္းဴပည္ကို ထၾက္ခပိုက္ဆံ ေပးရတာ။ တခၝ သူမဵားႎိုင္ငံသၾားဖိုႚ ကိုယ့္တိုင္းဴပည္အတၾက္ ဘီးလႀိမ့္ခ ေပးရပၝတယ္။ ကိုယ္လည္း ႎိုင္ငံသားဆိုေတာ့ ေပးရတာေပၝ့ေလ။ ေပးေပၝ့။ ေရာ့ … ။
ဒီတုန္းမႀာေပၝ့၊ ကိုယ္ေရႀႚက ဴမန္မာမိန္းမတေယာက္ လည္ပင္းမႀာ ေရၿဆၾဲဳကိႂးဳကီး ဆၾဲထားတယ္။ သူ ကိုယ့္ေရႀႚ ထၾက္သၾားဴပီး လမ္းေပၞလည္းဆင္းသၾားေရာ ဴဗႂန္းဆို လူႎႀစ္ေယာက္ သူႚနား ေဴပးကပ္သၾားဴပီး လည္ပင္းကဆၾဲဳကိႂးကို ဆၾဲဴဖႂတ္ဴပီး ေဴပးဳကတယ္။
လုတာက ဴမန္မာပိုင္နက္ ဂိတ္အေကဵာ္၊ လုေဴပးတဲ့လူႎႀစ္ေယာက္က ဴမန္မာဴပည္ဘက္ ထၾက္ေဴပးဳကတယ္။ ဆၾဲဳကိႂးအလုခံရတဲ့မိန္းမလည္း ေအာ္ေတာ့တာေပၝ့။
ဒၝကို ဳကည့္ေနတဲ့ စိနရဲက ဴမင္ေတာ့ ေဴပး ထၾက္လာတယ္။ သူ ေအာ္တယ္၊ ကိုယ့္ဘက္က လူေတၾကို စိနလို ေအာ္တယ္။
" လိုက္ … လိုက္ …။ ဆၾဲဳကိႂးဴဖႂတ္သၾားတဲ့ ေကာင္ႎႀစ္ေကာင္ ေနာက္လိုက္ …"
လိုႚ ေဴပာေနပံုပၝပဲ။
ကိုယ္လည္း ေဳကာင္ ဳကည့္ေနမိတယ္။ ဟိုလူႎႀစ္ေယာက္ လမ္းမတည့္တည့္ ခပ္တည္တည္ပဲ ေဴပးသၾားတယ္။ ေနာက္တခၝပဲ လႀည့္ဳကည့္တယ္။ အံမယ္ .. အေဴပးက ေႎႀးေတာင္ သၾားေသးတယ္။ လမ္းေလ႖ာက္ဴပိႂင္ပၾဲ၀င္ေနသလို သၾက္သၾက္ေလး ေလ႖ာက္ေနတာပဲ။ လူေတၾ အားလံုး ေငးေနဳကတယ္။ ဴပီးေတာ့ ကိုယ့္လမ္းကို ဆက္ ထၾက္ သၾားဳကတာပဲ။
ကိုယ္ ဳကည့္လိုက္ေတာ့ ဂိတ္က လက္နက္ကိုင္၀န္ထမ္း လူႎႀစ္ေယာက္ ေအးေအးေဆးေဆးပဲ၊ ထိုင္ဳကည့္ေနဳကတယ္။ စိနရဲက ေဒၝေတၾပၾဴပီး ဒီဘက္ကို လႀမ္းဆဲေနတယ္။ ဳကည့္ရတာ …
"ေဟ့ေကာင္ေတၾ … ဘာလုပ္ေနဳကတာလဲကၾ။ လိုက္ဳကပၝလား …" လိုႚ ေအာ္ေနပံုပဲ။
ကိုယ္လည္း ေငးဳကည့္ဴပီး ဟိုဘက္ စိန္ႚတိုင္းဴပည္ထဲ ဆိုင္ကယ္ကို ေမာင္း၀င္လိုက္တယ္။ ဟိုမိန္းမ မဵက္ရည္အရၿဲသားနဲႚ ငိုဴပီး ေဴပးလိုက္တယ္။ ကိုယ္ ထင္တယ္။ ဒၝ ဗီဒီယိုဇာတ္လမ္း ရိုက္ေနတာ ေနမႀာပၝ။ ဒၝေပမဲ့ ကင္မရာေတၾ ဒၝရိုက္တာေတၾ မေတၾႚဘူူး။ ဘယ္ကမဵား ရိုက္ေနဳကပၝလိမ့္ လိုႚ ေတၾးတယ္။
(၂၉ - ၁ - ၂၀၀၈)
Comments