talk with Gyi Daw Kyaing

ဂ်ီးေဒၚႀကိဳင္ႏွင့္ ထပ္မံ ေတြ႔ဆုံျခင္း
ရန္လုိကြ်ဲ
မတ္ ၂၇၊ ၂၀၁၀

Moemaka.com အတြက္ ဂ်ီးေဒၚႀကိဳင္ႏွင့္ အင္တာဗ်ဴးရျပန္ေခ်ၿပီ။ တန္ခူးလ၏ အပူရိွန္က ေၾကာက္ခမန္းလိလိ ျဖစ္ေသာ္လည္း သတင္းေထာက္တုိ႔၏ ၀တၱရားတာ၀န္မ်ားေၾကာင့္ အိမ္ထဲတြင္ ေန၍ မျဖစ္ေပ။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ဂ်ီးေဒၚႀကိဳင္ႏွင့္ ေတြ႔ဆုံရန္ စီစဥ္ထားသည့္ အတုိင္း ေတြ႔ဆုံျဖစ္ေလသည္။

လုိရင္းေျပာရပါက ယခင္ စိတၱဇေဆးရုံအနီး အိမ္ေတာ္ႀကီးတြင္ ေနထုိင္သူ ဂ်ီးေဒၚႀကိဳင္က
ႏုိင္ငံျခားမွလာေသာ ကုိကာကုိလာ ေဖ်ာ္ရည္ျဖင့္ ကြ်ႏု္ပ္ကုိ ဧည့္ခံတုိက္ေကြ်းေလသည္။ ၿမိဳ႕ေတာ္ေဟာင္း ရန္ကုန္၏ ေႏြဦးရာသီတြင္ သုံးေဆာင္ရသည့္ ကုိကာကုိလာသည္ အရသာ ရိွလွပါဘိ။

ထူးျခားမႈ တခုအျဖစ္ ပန္းေဂၚဖီမ်ား ၿခံလုံးျပည့္ ေပါက္ေနသည္ကို သတိျပဳမိသည္။ ဟုတ္သည္ ပန္းေဂၚဖီမ်ား ၿခံလုံးျပည့္ ေပါက္ေနၾကသည္။

ကြ်ႏု္ပ္ – ဂ်ီးေဒၚေရ - အရမ္းကုိ ေျပာင္းလဲေနပါလား၊ ဟုိတခါ က်ေနာ္ ဒီကုိ လာတုန္းက ၿခံစည္းရုိး ၾကက္ဆူေတြ စုိက္ထားတာေတြ႔တယ္၊ အခု ေပါက္လာေတာ့ ပန္းေဂၚဖီေတြ ျဖစ္ေနတယ္ေနာ္။ အရမ္း ထူးဆန္းတာပဲေနာ္။

ဂ်ီးေဒၚႀကိဳင္ – ထူးဆန္းပါဘူးဟယ္။ ေဗဒင္ဆရာက ခုတ္ဆုိလုိ႔ ၿခံစည္းရုိးၾကက္ဆူေတြ ခုတ္ခုိင္းလုိက္၊ ၿပီးေတာ့ ေျမးေလးကုိ ေဂၚဖီ ေျပာင္းစုိက္ဆုိလုိ႔ စုိက္ခုိင္းလုိက္ေတာ့ ေဂၚဖီေတြ ေပါက္လာတာေပါ့။

ကြ်ႏု္ပ္ – ေၾသာ္ - မွတ္သားစရာပါပဲ။ ေဗဒင္ဆရာက ဘာေၾကာင့္ ေဂၚဖီေတြ စုိက္ခုိင္းရတာလဲ။

ဂ်ီးေဒၚႀကိဳင္ – အခ်စ္ဆုံးေျမးေလးရဲ႕ အႀကိဳက္ဆုံးပန္းကုိ ၿခံလုံးျပည့္စုိက္ဆုိလုိ႔ စုိက္လုိက္တာ အခု မင္းျမင္တ့ဲအတုိင္း ေဂၚဖီပန္းေတြ တင္းက်မ္းျပည့္ေနတာေပါ့ကြယ္။

ေဗဒင္ဆရာ ႏွင့္ ဖုိးလျပည့္တုိ႔၏ ပူးေပါင္းမႈေၾကာင့္ စုိက္ပ်ဳိးစြမ္းအား အလြန္႔အလြန္ ထြန္းကားလ်က္ ရိွပုံကုိ ဂ်ီးေဒၚႀကိဳင္က ရွင္းျပေလသည္။ ၿခံလုံးျပည့္ ေဂၚဖီပန္းတုိ႔ ေ၀ဆာေစႏုိင္ခ့ဲေသာ ဖုိးလျပည့္၏ အရည္အခ်င္းေၾကာင့္ နာမည္ေက်ာ္ တကၠသုိလ္ႀကီးမ်ားသုိ႔ ေစလႊတ္ၿပီး ပညာသင္ယူလွ်င္ သင့္ေလ်ာ္မည္ဟု ကြ်ႏု္ပ္ အႀကံေပးလုိက္မိသည္။

ဂ်ီးေဒၚႀကိဳင္ – ႀကံႀကီးစည္ရာကြယ္။ ငါ့ေျမးေလးက စာဘယ္လုိက္ႏုိင္ပါ့မလဲ။ ၿပီးေတာ့ ဟုိေရာက္ရင္ အေပၚစီးကေနခြင့္တုိ႔၊ ရမ္းကားခြင့္တုိ႔ ဘာတုိ႔ ရိွေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူး။ ဒီမွာေနလည္း ႏုိက္ကလပ္ ဆုိတာေတြ တက္လုိ႔ရေနတာပဲ။ ဟ့ဲ - ႀကဳံလုိ႔ ေျပာရဦးမယ္၊ ငါ့ေျမးက စြယ္စုံရတယ္ဟ့ဲ။ ႏုိက္ကလပ္မွာ ဒီေဂ်ဆုိလား ဘာဆုိလား အဲဒါလည္း ကြ်မ္းကြ်မ္းက်င္က်င္ လုပ္တတ္တယ္ဆုိပဲ။

ကြ်ႏု္ပ္ – ဟုတ္က့ဲ။ ၀မ္းသာပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဖုိးလျပည့္က ေနျပည္ေတာ္မွာ မေနဘဲ ရန္ကုန္မွာပဲ ေနတယ္ေနာ္။

ဂ်ီးေဒၚႀကိဳင္ – နင္ကလည္း သတင္းေထာက္ျဖစ္ၿပီး တုံးလုိက္တာ၊ ႏုိက္ကလပ္ ဆုိတာေတြက ရန္ကုန္မွာပဲ မ်ားမ်ားစားစား ရိွတယ္ေလ။ သူ႔ေၾကာင့္ ငါတုိ႔လင္မယားလည္း ရန္ကုန္မွာပဲ ေနျဖစ္တာ မ်ားပါတယ္ေအ။ ေျမးကုိ ခ်စ္လြန္းေတာ့လည္း ေျမးနားမွာပဲ ေနရမွာေပါ့။ ၿပီးေတာ့ အနာဂတ္ရဲ႕ ႏုိင္ငံ့ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ဖုိ႔ ငါတုိ႔က အနီးကပ္ ေလ့က်င့္ပ်ဳိးေထာင္ေပးလုိ႔လည္း ရတယ္ေလ။

ဂ်ီးေဒၚႀကိဳင္၏ စကားေၾကာင့္ ကြ်ႏု္ပ္ ကုိကာကုိလာ သီးၿပီး အသက္ရွဴပင္ ရပ္သြားသည္။

ဂ်ီးေဒၚႀကိဳင္ – ဒါေပမယ့္ ငါ့ေျမးက ရည္မွန္းခ်က္ သိပ္မႀကီးဘူး။ သူ႔ကုိ ဘာျဖစ္ခ်င္သလဲ ေမးေတာ့ ဘယ္လုိေျဖတယ္ မွတ္သလဲ။ ေက်ာင္းအုပ္ႀကီး ျဖစ္ခ်င္တယ္ တ့ဲ။ ဆရာေတြကုိ ရုိက္ခ်င္လုိ႔ ဆုိပဲ။

ကြ်ႏု္ပ္ – စာည့ံတ့ဲသူက ဘယ္လုိ ေက်ာင္းအုပ္ ျဖစ္ႏုိင္မလဲ။

ဂ်ီးေဒၚႀကိဳင္ – ေနာက္ေတာ့ ေျပာေသးတယ္၊ မထသ ဥကၠ႒ ျဖစ္ခ်င္တယ္ တ့ဲ။ ၿပိဳင္ကားေမာင္းခ်င္လုိ႔ ဆုိပဲ။ သူျဖစ္ခ်င္တာေတြကလည္း သိပ္မ်ားတယ္ကြယ္။ မန္ယူ ေဘာ္လုံးအသင္းမွာလည္း ေဘာ္လုံးး ကန္ခ်င္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ေလတပ္ဦးစီးခ်ဳပ္လည္း ျဖစ္ခ်င္တယ္ တ့ဲ။ ရဟတ္ယာဥ္ေမာင္းခ်င္လုိ႔ ဆုိပဲ။ ဒါေပမယ့္ တပ္မေတာ္ထဲ မ၀င္ဘဲနဲ႔ ေလတပ္ဦးစီးခ်ဳပ္ ဆုိတာ ဘယ္လုိျဖစ္ႏုိင္မလဲကြယ္။

ကြ်ႏု္ပ္ – ဒါဆုိရင္လည္း သူ႔ကုိ စစ္ထဲ ေပး၀င္လုိက္ေပါ့ဗ်ာ။

ေျမးေတာ္ေမာင္ကုိ တပ္မေတာ္သားတဦးအျဖစ္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ေစသင့္ေၾကာင္း အႀကံဉာဏ္ေၾကာင့္ ဂ်ီးေဒၚႀကိဳင္ မ်က္လုံးမ်ား ျပဴးထြက္ကုန္သည္။ ထုိ႔ေနာက္ ျပာျပာသလဲျဖင့္ -

ဂ်ီးေဒၚႀကိဳင္ – ေပး၀င္လုိ႔ ျဖစ္မလား ဟ့ဲ၊ ငါ့ေျမးက ငယ္ငယ္ေလးဟာကုိ။

ကြ်ႏု္ပ္ – အသက္ ဘယ္ေလာက္ငယ္ငယ္ ရပါတယ္၊ တပ္မေတာ္က အသက္ ၁၂ ႏွစ္ ေက်ာ္ရင္ လက္ခံေနတာပဲ။ ေၾသာ္ - ႀကဳံလုိ႔ ေမးရဦးမယ္၊ ဟုိတေလာတုန္းက ကမၻာေအးဘုရားလမ္းေပၚက ေကာ္ဖီဆုိင္ကုိ ဖုိးလျပည့္ ၀င္ရုိက္ၿပီး ေသာင္းက်န္းသြားတာက ဘာေၾကာင့္လဲ။

ဂ်ီးေဒၚႀကိဳင္ – ငါ အဲဒါ ေျပာမလုိ႔ပဲ။ ငါ့ေျမးက သိပ္ေတာ္တာဟ့ဲ၊ ေခါင္းေဆာင္ ျဖစ္ခ်င္လုိ႔ လက္စြမ္း ျပလုိက္တာ။ အဲဒီသတင္း မုိးမခ ေဒါ့ကြန္မွာ ငါတုိ႔ ဖတ္လုိက္ရေသးတယ္။ သတင္းကုိ မင္း ေရးတာလား။ ကေလာင္နာမည္က မုိးမခ အေထာက္ေတာ္ ရန္ကုန္ ဆုိလား ဘာဆုိလား။

ကြ်ႏု္ပ္ – ဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ။ မုိးမခ အေထာက္ေတာ္ ရန္ကုန္ ဆုိတာက ဘုံပုိင္ နာမည္ပါ။ မႏၱေလးက ကုိဘီယာ၊ ပဲခူးက ကုိ၀ီစကီ တုိ႔လည္း ဒီနာမည္ ယူသုံးေနၾကတာပဲ။ အဲ - ဖုိးလျပည့္ လက္ခ်က္နဲ႔ ေကာ္ဖီဆုိင္လည္း စုတ္ျပတ္သတ္သြားတယ္ေနာ္။

ဂ်ီးေဒၚႀကိဳင္ – ေအး - အဲဒီ ေကာ္ဖီဆုိင္ကုိ ၀င္ရုိက္အၿပီးမွာ ဖုိးလျပည့္ ျဖစ္ခ်င္တာေတြ အားလုံး အဆင္ေျပသြားတယ္။ သူ႔အဖုိးလည္း စိတ္တုိင္းက် သြားတယ္ဆုိပါေတာ့ေအ။ ဖုိးလျပည့္ ေရွ႕ေရးအတြက္ အရမ္းကုိ စိတ္တုိင္းက်သြားတာ။ ရွစ္လုံးကုိေတာ့ ေခ်ာ့ရတာေပါ့။

ကြ်ႏု္ပ္ – ဘာလဲဗ် ရွစ္လုံး ဆုိတာ။

ဂ်ီးေဒၚႀကိဳင္ – ရွစ္လုံး ဆုိတာ သီဟသူရ တင္ေအာင္ျမင့္ဦး ဆုိတ့ဲ ပုဂၢဳိလ္ေပါ့။ နာမည္က ၈ လုံး ရိွလုိ႔ ေခၚရတာ ရွည္တာနဲ႔ တုိ႔က ရွစ္လုံးလုိ႔ လြယ္လြယ္ ေခၚလုိက္တာပါ။ ေအး - အဲဒီေကာ္ဖီဆုိင္က သူ႔သားရဲ႕ စတုတၳေျမာက္ မယားငယ္က ဖြင့္ထားတာ ဆုိလားပဲ။ ဆုိင္ပ်က္စီးသြားေတာ့ ေနာက္တေနရာမွာ ေနာက္တဆုိင္ ထပ္ေဆာက္ပါကြယ္လုိ႔ ေခ်ာ့ရတာေပါ့ေအ၊ ဟင္းဟင္းဟင္း၊ ငါ့ေျမးကလည္း လက္သံေျပာင္ပါေပ့၊ ေျပာင္ပါေပ့။ အဲဒီလုိ ေျပာင္လုိ႔လည္း သူ႔အဖုိးရဲ႕ စိတ္ႀကိဳက္ ျဖစ္သြားတာေပါ့။

ကြ်ႏု္ပ္ – သူ႔အဖုိးက သူ႔ကုိ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ေစခ်င္တာပဲ။ အခု ဖုိးလျပည့္က လမ္းသရဲလုိလုိ လူမုိက္လုိလုိ ဘာလုိလုိ - -

ဂ်ီးေဒၚႀကိဳင္ – ေအး - ဖုိးလျပည့္က ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ဖုိ႔ ႀကိတ္ၿပီး ႀကံေနတာေလ။ သူ႔အဖုိးကလည္း မင္းေျပာသလုိ သူ႔ကုိ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ေစခ်င္တာပဲ။ သုိ႔ကလုိ ေကာ္ဖီဆုိင္ကုိ ၀င္ၿပီး ရုိက္ႏွက္ ေသာင္းက်န္း လက္သံေျပာင္ျပလုိက္ေတာ့ သူ႔အဖုိးက သူ႔ကုိ သိပ္ၿပီး သေဘာက်သြားတယ္။ ဒါနဲ႔ပဲ သူ႔ကုိ စြမ္းအားရွင္ အဖဲြ႔ရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္အျဖစ္ စိတ္ခ်လက္ခ် ခန္႔လုိက္ေတာ့တာပါပဲကြယ္။

ကြ်ႏု္ပ္ – ဘာလဲဗ် စြမ္းအားရွင္ အဖဲြ႔ ဆုိတာ။

ဂ်ီးေဒၚႀကိဳင္ – ေၾသာ္ - မုိးမခသတင္းေထာက္ကလည္း ည့ံလုိက္ပါဘိ။ စြမ္းအားရွင္အဖဲြ႔ ဆုိတာ ေပၚေနတာ ၁၅ ႏွစ္ ေက်ာ္ေနၿပီ။ ဒီမုိကေရစီ ဟုိမုိကေရစီ ေလွ်ာက္ေအာ္တ့ဲသူေတြကုိ ရုိက္ဖုိ႔ ႏွက္ဖုိ႔ သတ္ဖုိ႔ ျဖတ္ဖုိ႔ အာဏာကုန္ လဲြအပ္ထားတယ္ေလ။ အခု ငါ့ေျမးက အဲဒီအဖဲြ႔မွာ ေခါင္းေဆာင္ကဲြ႔။ အဲဒါ မင္း အင္တာဗ်ဴးခ်င္တယ္ ဆုိရင္ သူ႔ကုိ ဗ်ဴးေပေတာ့။

ဂ်ီးေဒၚႀကိဳင္ႏွင့္ အေမးအေျဖအၿပီးတြင္ ကြ်ႏု္ပ္လည္း ေဂၚဖီပန္းၿခံႀကီးအတြင္းမွ ေလးလံစြာ ထြက္ခြာခ့ဲေလသတည္း။