Maung Luu Yae - Essay

ေပါက္လႊတ္ပဲစားတုိ႔ရဲ႕ ျမစ္ဖ်ား
ေမာင္လူေရး
ေမ ၂၆၊ ၂၀၁၃



ျမပုဏၰမာအဖြဲ႔သားေတြနဲ႔ ျပည္သူ႔အၿငိမ့္ဆိုၿပီး ဇာဂနာ၊ ကင္းေကာင္၊ ငွက္ေပ်ာ္ေၾကာ္၊ ကုသိုလ္၊ အရုိင္းတုိ႔နဲ႔ သီးေလးသီးတို႔ ျပည္သူ႔ရင္ျပင္မွာ အၿငိမ့္ကၾကတယ္။ ဘယ္ရက္ကလဲေတာ့ မသိဘူး။ အဲဒီပြဲမွာ ဟာသေတြကို တခန္းရပ္ဆန္ဆန္ေျပာရမလားမသိဘူး၊ ပ်က္လံုးထုတ္ၾကတယ္။

ျပက္လံုးေတြထဲမွာ ဆႏၵျပပြဲေတြကို သေရာ္တဲ့အခန္းပါတယ္။ “ ဒို႔အေရး ဒို႔အေရး “နဲ႔ “ အလုိမရွိ”ဆို တဲ့စာတမ္းေတြကိုင္ၿပီး ဆႏၵျပၾကတဲ့အခန္းကို အရိုင္းကဦးေဆာင္တယ္။ ဇာဂနာက မီဒီယာေပါ့ေလ။ အဲဒီျပက္လံုးမွာ ဆႏၵျပသူေတြဟာ အျဖစ္အပ်က္တုိင္း၊ ေနရာတုိင္း၊ ၿမိဳ႕တုိင္းမွာ ဒီလူေတြခ်ည္းဘဲ၊ ဒီအဖဲြ႕ဘဲဆိုတဲ့သေဘာကိုျပတာေပါ့ေလ။ လြိဳင္ဇာလိုေနရာေတာင္ ဒီလူေတြကဘဲ လုိက္ျပေနတဲ့ သေဘာေျပာ ထားေသးတယ္။ ေန႔ေရာညပါ ေနရာတကာ ဒီလူေတြပါဘဲေပါ့။ စားဖုိ႔ဘယ္ကပိုက္ဆံရလဲလို႔ မီဒီယာဇာဂနာကေမး ေတာ့ ဆႏၵျပေခါင္းေဆာင္အရုိင္းက တေန႔ကို သံုးေထာင္ရတယ္ဟဲ့လုိ႔ေျဖတယ္၊ အဲဒီမွာေတာင္ အရိုင္းက ေယာက်္ားေလးတေယာက္အေနနဲ႔မဟုတ္ဘူး၊ အမ်ဳိးသမီးအသြင္ေဆာင္တာလား၊ အေျခာက္အသြင္ေဆာင္တာလားမသိဘူး၊ အမ်ဳိးသမီးအဝတ္အစားေတြ ဝတ္ထားေသးတယ္။

အဲဒီျပက္လံုးၾကည့္ရတုန္းက ရင္ထဲေတာ္ေတာ္ေအာင့္တယ္။ ပိုဆိုးတာက ေျပာတဲ့သူေတြက ဇာဂနာတုိ႔ ျဖစ္ေနတာကိုး။ ဒို႔ျပည္သူေတြ ဒုကၡမ်ဳိးစံုေရာက္၊ ဦးပိုင္၊ ဝမ္ေဘာင္၊ ခရိုနီႀကီးေတြ၊ တပ္မေတာ္ေတြ၊ ရဲေတြ၊ ကုမၸဏီႀကီးေတြ၊ အစိုးရေတြနဲ႔ အားမမွ် အင္မမွ်၊ ယက္ကန္ရင္ဆိုင္ေနၾကရတဲ့အခ်ိန္မွာ ဒီလုိမ်ဳိးျပက္လံုးထုတ္ၿပီး သေရာ္ရက္ေလာက္ေအာင္ ဒီလူေတြႏွလံုးသားေတြ ဘာေတြျဖစ္ကုန္ၿပီ လဲေပါ့။

သမတႀကီးက အဲဒီအၿငိမ့္ေခြမ်ားၾကည့္မိသလားမသိဘူး၊ ဇာတ္သမားရဲ႕ ဘလပ္စကားေတြယံုၿပီးေတာ့လား၊ ဇာဂနာတုိ႔ေရွ႕ကရွိတာဘဲ၊ ဂြင္ေတာ့ေတြ႔ၿပီဆိုၿပီး သိသိႀကီးနဲ႔နင္းလိုက္သလားမသိဘူး၊ သံုးေထာင္ရလို႔ ဆႏၵျပၾကတာဆိုတဲ့ ေပါက္လႊတ္ပဲစားစကားေတြ အေမရိကန္ လုိႏုိင္ငံႀကီးသြားတုန္း ေျပာမိပါေလေရာ့။

သမတေရာ၊ ျပည္သူေရာ ဂြမ္းတာဘဲ။

ေဟာ ခုေတာ့ ရန္ကုန္မွာ သမတႀကီးရဲ႕ ေပါက္လြတ္ပဲစားစကားကုိမေက်နပ္လုိ႔ ဆႏၵျပၾကတယ္တဲ့။

ကဲ တရားခံဘယ္သူလဲဆိုတာ သိၿပီမဟုတ္လား။

ျပည္သူ႔ရင္ျပင္မွာကတဲ့ ျပည္သူ႔အၿငိမ့္က ျပည္သူ႔အခ်စ္ေတာ္ လူရႊင္ေတာ္ဆိုတာႀကီးေတြေလ။

တကယ္က လက္ရွိႏိုင္ငံေရးအေျခအေနကိုအေၾကာင္းျပဳၿပီး ျပည္တြင္းျပည္ပ အက်ဳိးဗရပြခံစားေနၾကရသူေတြထဲမွာ အဲဒီဆႏၵျပ လမ္းေပၚ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြ၊ အၿငိမ္မေနႏုိင္သူေတြမပါၾကပါဘူး။

အခုတေလာ ျပည္သူကိုအထင္ေသးၾကတဲ့အထဲမွာ သမတအႀကံေပးေတြ၊ ႏိုင္ငံေရးသမားလူရႊင္ေတာ္ေတြ၊ လူထုေခါင္းေဆာင္ေတြ၊ ခရိုနီ ေတြ၊ အမတ္ေတြ၊ INGOs ဝန္ထမ္းေတြ၊ မဟာဗ်ဴဟာသမားေတြ၊ ေပါလတီကယ္ဆိုင္းယင့္ဆင္းေတြ ေတာ္ေတာ္ေလးေတြ႔ရပါတယ္။ အဲ အဲ ဖတ္ေန ၾကားေနရပါတယ္။

ငါမကယ္ေသဖြယ္ရွိဆိုတဲ့စကားမ်ဳိးေတြနဲ႔ေပါ့ေလ။ ငါကယ္တင္လိုက္မွဘဲ ေနရာေပ်ာက္၊ ေရပါေနာက္နဲ႔ ေသရြာေရာက္ကုန္ၾကတာေတြ အမ်ားႀကီးပါ့။ လက္ပံေတာင္းေတာင္ျပႆနာဘဲၾကည့္ေပါ့ေလ။

ခု အဲဒီလုိ သမတႀကီးက ကိုယ့္ျပည္သူျပည္သားေတြရဲ႕ခံစားခ်က္ေတြကို မသိဘဲ၊ ကိုယ့္တိုင္းျပည္ရဲ႕အေျခအေနမွန္ကုိ နားမလည္ဘဲ၊ ဒါမွမဟုတ္ မသိက်ဳိးကၽြန္ျပဳၿပီး သေရာ္ေစာ္ကား ေျပာလုိက္တဲ့စကားကို မေက်နပ္လို႔ ဆႏၵျပေနၾကတယ္။ ဝိုင္းသမေနၾကတယ္။ တကယ္တရားခံက ျပည္သူ႔အသံဆိုတဲ့ ျမပုဏၰမာအဖြဲ႔သားေတြပါ။ ခရိုနီ႔အသံလား၊ ပလိုဂ်ိအသံလား၊ အလုိရိအသံလား၊ ဘယ္ျပည္သူ အဲေလ ဘယ္အဆီထူရဲ႕အသံကို ကိုယ္စားျပဳတယ္ေတာ့ မသိဘူးေပါ့ေလ။

ဒီဟာသအကြက္ကုိ ဘယ္သေကာင့္သားရဲ႕ ရင္တြင္းက ျဖစ္သလဲေတာ့ ေမးရေတာ့မွာေပါ့ေလ၊ ပြင့္လင္းျမင္သာမႈကိုေတာင္းဆိုေနတဲ့ ကမၻာ့အဆင့္မီ မဟာဒီမုိကေရစီလူရႊင္ေတာ္ႀကီးေတြဆုိေတာ့ကာ၊ ေနာက္ၿပီး ျပည္သူ႔အသံကိုယ္စားလွယ္ႀကီးရွင္ေတြဆုိေတာ့ကာ ျပည္သူ ကိုေျပာလိမ့္မယ္ထင္ပါတယ္။


ဇာဂနာတုိ႔ေထာင္က်ေတာ့ ဒီလုိအၿငိမ္မေနႏိုင္သူေတြ( သူမ်ားအေရး၊ ႏုိင္ငံေတာ္အေရး ကိုယ့္အေရးမွတ္သူေတြ) က ကိုယ့္ထမင္းကိုယ္စား ေတာင္းဆိုခဲ့ၾကတာပါ။ ေတာင္းဆိုတဲ့ထဲမွာ အရုိင္းတို႔ေတာင္ ပါခဲ့မယ္မထင္ပါဘူး။

Comments