ဖုိးထက္ - လူပါး၀ေသာ စာအုပ္
(မုိးမခ) ေမ ၂၉၊ ၂၀၁၅
(မုိးမခ) ေမ ၂၉၊ ၂၀၁၅
အျခားေသာဘာသာစကားေတြမွာ ဘယ္သုိ႔ ဘယ္ပံုရိွမည္ ကြၽန္ေတာ္မသိ။ မကြၽမ္းက်င္။ ျမန္မာစကားကေတာ့ ႐ႈပ္လည္း ႐ႈပ္သလို ခ်စ္လည္း ခ်စ္စရာ ေကာင္းသည္။ စကားလံုး အသံုးအႏႈန္းေပၚမူတည္ၿပီး အဓိပၸါယ္ အမ်ားႀကီး ကြာသြားႏိုင္သည္။ စကားလံုးကိုလိုက္ၿပီး ဆန္႔က်င္ဘက္အဓိပၸါယ္ ေကာက္ယူလုိ႔ရသြားႏိုင္သျဖင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံရိွ လက္ရိွႏိုင္ငံေရးသမားမ်ား စကားလံုး အသံုးအႏႈန္း၊ စကားလံုးေရြးခ်ယ္မႈ ဆင္ခ်င္လာတာ သတိထားမိသည္။ ဘာစနစ္ႀကီးနဲ႔အုပ္ခ်ဳပ္ေနမွန္း မသိသည့္ လက္ရိွ အစိုးရ၀န္ႀကီးမ်ားပင္လွ်င္ အခုေနာက္ပိုင္း စကားလံုးေရြးခ်ယ္တတ္လာသည္။ ျမန္မာစကားမွာ စကားလံုး ႐ႈပ္ေထြး၊ မ်ားေျမာင္ လွသည္။
သာဓကအားျဖင့္ “လူရည္လည္ေသာလူ” ႏွင့္ “လူလည္” ဆိုသည့္ စကားလံုးႏွစ္လံုးကို ၾကည့္ပါ။ လူရည္လည္ျခင္းသည္ လူ တိုင္းမွာမရိွေသာ အရည္အခ်င္း။ ပါးရည္ နပ္ရည္ရိွတာကို ရည္ညႊန္းသည္။ မိမိဘ၀တက္လမ္းကို မိမိသိသည့္ အရည္အခ်င္း။ လူအမ်ားထက္ ေရွ႕ေျခတလွမ္း ဘယ္လိုလွမ္းရမည္ဆိုတာကို အလိုလိုသိေနတတ္သည့္အတတ္ပညာ။ ေလ့က်င့္လုိ႔ ရေကာင္းေသာ အရည္အခ်င္းမဟုတ္လုိ႔ ကြၽန္ေတာ္ထင္သည္။
လူလည္ကေတာ့ လူလည္က်ျခင္းက လာသည္။ သိသိႀကီးနဲ႔ အညႊန္႔ခူးျခင္း။ တစ္ဖက္သားကို တြန္းထိုး နင္းေျခၿပီး မိမိေျခ တလွမ္း ေရွ႕ကိုပိုေရာက္ဖို႔ ႀကိဳးစားသည့္အရည္အခ်င္း။ လူေတြ သေဘာမက်သည့္ လူ့ပညာ။ ေအာ့ႏွလံုး နာစရာ မ်က္ႏွာ ေျပာင္တိုက္တတ္သည့္လူမ်ားကို ကြၽန္ေတာ္တို႔က ကင္ပြန္းတတ္ၾကသည္ မဟုတ္ပါလား။ “ဒီေကာင္ လူလည္”။ ဒီလူလည္ က်တာကေတာ့ ေလ့က်င့္လွွ်င္ရသည္။ မ်က္ႏွာေျပာင္ဖို႔ဘဲ လိုသည္။ ဘယ္သူ ဘာျဖစ္ျဖစ္ တဖက္သားရင္ခုန္သံကို နား ေထာင္ဖို႔မလိုလွ်င္ ျဖစ္သည္။ အျခားသူမ်ား၏ မ်က္ႏွာအေရာင္မ်ားကိုလိုက္ၿပီး မဖတ္ဘဲေနလွ်င္ ျဖစ္၏။
ၿပီးေတာ့ ခ်စ္စရာ ေကာင္းသည္ဟု ယူဆလွ်င္လည္းရ၊ အျမင္ကတ္ခ်င္ရင္လဲ ရႏိုင္သည့္ လက္ရိွ ကြၽန္ေတာ္တို႔အသံုးျပဳေနသည့္ ျမန္မာစကား တစ္ခြန္းလဲ ရိွသည္။ “႐ူးခ်င္ေယာင္ေဆာင္သည္” ဆိုသည့္စကား။ ျမန္မာျပည္ ေရာ့ခ္စတားႀကီး ကိုေလးျဖဴ ဆိုသည့္ “႐ူးခ်င္ေယာင္ေဆာင္မေနနဲ႔” ဆိုသည့္ သီခ်င္းထဲမွာပါသည့္ ႐ူးခ်င္ေယာင္ေဆာင္သည္ဆိုသည့္စကားကေတာ့ အႏုတ္လကၡဏာျပသည့္ အဓိပၸါယ္ကို ယူႏိုင္သည္။ “မာယာေတြေပၚမွာ ေသြးပ်က္ၿပီးေတာ့ အိပ္မေနနဲ႔” “ငိုေနတာေတြကို လက္ပိုက္ၿပီးေတာ့ ၾကည့္မေနနဲ႔” ဆိုသည့္ သီခ်င္းစာသားမ်ား။ ေတးေရးဆရာ ကိုေမာင္ေမာင္ေဇာ္လတ္က ႐ူးခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ေသာ လူေတြကိုရည္ရြယ္ၿပီး ေတးသီဖြဲ႕ခဲ့ျဖင္း ျဖစ္သည္။
ကြၽန္ေတာ္တို့ ေဘာ္ဒါေတြ အခ်င္းခ်င္းၾကားထဲမွာၾကေတာ့ “ဟိုေကာင္ ႐ူးခ်င္ေယာင္ေဆာင္မေနနဲ႔။ တကယ္႐ူးသြားအံုးမယ္” လုိ႔ ေျပာတတ္ၾကသည္။ ဒါကေတာ့ ခ်စ္ခင္ၾကင္နာမႈ၊ သံေယာဇဥ္ေတြရိွေနေသာေၾကာင့္ ခ်စ္စႏိုးနဲ႔သံုးေသာစကား။ “ကိုင္း.. ကိုင္း… ႐ူးခ်င္ေယာင္ေဆာင္မေနနဲ႔။ လုပ္လိုက္ေတာ့ လုပ္လိုက္ေတာ့” ဟု ေကြၽးရ ေမြးရမည့္ကိစၥမွာ အင္တင္တင္လုပ္ေနသူကို ခ်စ္ခင္ ၾကင္နာဖြယ္ တိုက္တြန္းႏႈိးေဆာ္သည့္စကား။
ေနာက္ထပ္ စကားတလံုးလည္း ရိွေသးသည္။ “လူပါး” နဲ႔“လူပါး၀” သည္ဆိုသည့္စကား။ လူပါးဆိုသည့္စကားကေတာ့ နည္း နည္းေလး အလာဂ်ီရိွေသာ္လည္း သူ့အရည္ အခ်င္းကို အသိအမွတ္ျပဳသည့္ စကား။ “ဟာ..ဒီေကာင့္ကို ပူမေနနဲ့။ သူက လူပါး ပါကြာ” ဆိုသည့္စကားမွာ စိတ္ပူမေနနဲ႔။ သူက လူ႔ေလာကကို သိနားလည္တယ္လုိ႔ယူဆေသာ္ ရေကာင္း၏။ လူပါး၀တာက်ေတာ့ အခန္႔မသင့္ရင္ ထသတ္ၾကေတာ့သည္။ “မင္းလူပါး၀တာ ငါသိတာေပါ့ကြာ” လုိ႔ေျပာလိုက္လွ်င္ အေျပာ ခံရသူ ရာသီဥတုၾကည္လင္ေသာ္ အက်ယ္ အက်ယ္ မၿငိမ္းဖြယ္ကိစၥမ်ား မျဖစ္ႏိုင္။ အေျပာခံရသည့္ သူက သူမွန္ေနပါရဲ႕နဲ႔ သူမဟုတ္တာ မလုပ္ပါဘဲနဲ႔အေျပာခံလိုက္ရလွ်င္ မဆံုးႏိုင္ေသာရန္မီးမ်ား ေတာက္ေစသည္။ လူပါး၀ဆိုသည့္ႀကိယာကို ေနာက္က “ေသာ” လိုက္ၿပီး ေနာက္က နာမ္လိုက္လွ်င္ ေသာက္ညင္ကတ္စရာႀကီး ျဖစ္လာသည္။
လက္ရိွ ျမန္မာျပည္တြင္ လူပါး၀ေသာစာအုပ္ႀကီးတအုပ္ ရိွသည္။ အမ်ားသိၾကသည့္ ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပံု ဥပေဒစာအုပ္ႀကီး။ သူ့ထဲက အပိုဒ္ေျခာက္တြင္ လူပါး၀ေသာအခ်က္မ်ားပါသည္။ ထိုအပိုဒ္ေျခာက္တြင္ ႏိုင္ငံေတာ္သည္ ...
၁။ ျပည္ေထာင္စု မၿပိဳကြဲေရး
၂။ တုိင္းရင္းသား စည္လံုး ညီညြတ္မႈ မၿပိဳကြဲေရး
၃။ အခ်ဳပ္အခ်ာ တည္တံ့ခိုင္ျမဲေရး
၄။ စစ္မွန္၍ စည္းကမ္းျပည့္၀ေသာ ပါတီစံု ဒီမိုကေရစီစနစ္ထြန္းကားေရး
၅။ ႏိုင္ငံေတာ္၌ တရားမွ်တျခင္း၊ လြတ္လပ္ျခင္းႏွင့္ ညီမွ်ျခင္းတည္းဟူေသာ ေလာကပါလတရားမ်ား ပိုမိုထြန္းကားေရးႏွင့္
၆။ ႏိုင္ငံေတာ္၏ အမ်ိဳးသားႏိုင္ငံေရး ဦးေဆာင္မႈအခန္းက႑တြင္ တပ္မေတာ္က ပါ၀င္ထမ္းေဆာင္ႏိုင္ေရးတို႔ကို အစဥ္တ စိုက္ ဦးတည္သည္.. ဆိုသည့္ အခ်က္ (၆) ခ်က္ပါ၀င္သည္။
ျပည္ေထာင္စု မျပိဳကြဲေရးတဲ့။ တိုင္းရင္းသား စည္းလံုးညီညြတ္မႈ မၿပိဳကြဲေရးတ့ဲ။ ျဖတ္ခနဲ႔ၾကည့္လိုက္လွ်င္ သိပ္ေကာင္းတယ္လုိ႔ ထင္စရာ။ ျမန္မာ တက်ပ္။ ရွမ္းတစ္က်ပ္။ ကရင္ တက်ပ္။ ျမန္မာ တက်ပ္။ တိုင္းရင္းသားေတြအကုန္လံုး တက်ပ္စီရေနခ်ိန္မွာ ျမန္မာလူမ်ိဳးက ေငြတစ္ရာေက်ာ္ေက်ာ္ရေနလွ်င္ အဘယ္မွာ ျပည္ေထာင္စုထဲက ခြဲမထြက္ခ်င္ေသာ တိုင္းရင္းသား ရိွပါအံ့။ တန္းတူရည္တူ ဖြံ႕ျဖိဳးတိုးတက္ေစမည့္ အာမခံခ်က္မ်ား၊ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ား မရိွပါဘဲ ဘယ္ကရင္ႀကီးက ေက်နပ္ပါအံ့။ ဘယ္ရွမ္းႀကီးက “ေတာက္” မေခါက္ဘဲ ေနပါအ့ံ။ အခုေတာ့ ျမန္လာလူမ်ိဳးလည္း တစ္ျပားမွမရ။ တိုင္းရင္းသားေတြလဲ တမူးမွ ႐ွဴစရာမရိွပါဘဲ ျပည္ေထာင္စု မျပိဳကြဲေရး။ အခ်ဳပ္အျခာ တည္တံ့ခိုင္ျမဲေရး စသည့္ ျမန္မာစကားေတြက အဓိပၸါယ္ လည္း မရိွ။ တန္ဖိုးလည္း မဲ့ ...။
အခ်ဳပ္အခ်ာ တည္တံ့ခိုင္ျမဲေရးတဲ့။ ျပန္မေျပာနဲ႔။ အေျမာက္စာမိခ်င္သလားဆိုသည့္အခ်ိဳးမ်ိဳးကေတာ့ ေတာင္ကိုဖိလွ်င္ ေျမာက္ဘက္ က ႂကြမည္။ အေရွ႕ကို နင္းလွ်င္ အေနာက္က ထမည္။ တရားဥပေဒဆိုတာ မ်က္ႏွာႀကီးရာ ဟင္းဖတ္ပါေနသေရြ႕ ေမွ်ာ္လင့္မေနေကာင္းေသာ အခ်ဳပ္အျခာ တည္တ့ံခိုင္ျမဲေရး။ ေနေသးသပ ခ်ဳံထဲက လူေတြခ်ည္းဘဲ ျဖစ္လာမည္။
ေလာကပါလ တရားမ်ား ပိုမိုထြန္းကားေရးတဲ့။ ေလာကပါလဆုုိတာ ေလာကကုုိေစာင့္ေရွာက္ျခင္းလုုိ႔ အဓိပၸါယ္ရတယ္တဲ့။ ေလာကနဲ႔ပါလဆုုိတဲ့ ပါဠိစကားႏွစ္လုုံးကုုိ ေပါင္းစပ္ထားတာ။ ျမတ္စြာဘုုရားက ဟိရီနဲ႔ၾသတၱပၸလုုိ႔ေခၚတဲ့ ရွက္ျခင္းနဲ႔ ေၾကာက္ျခင္းတရားႏွစ္ပါးကုုိ ေလာကပါလလုုိ႔ ရည္ညႊန္းခဲ့တာတဲ့။ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ားကိုယ္တိုင္ အရွက္ဆိုတာ မုန္႔ပ်ား သလက္လားလုိ႔ ျပန္ေမးေနသေရြ႕ ဘယ္မွာလဲ ေလာကပါလ။ မိမိတိုင္းသူျပည္သားမ်ား၏ေျမကို ႏိုင္ထက္စီးနင္း သိမ္းယူေန ေသာ၊ သိမ္းယူခဲ့ေသာသူမ်ားက ေလာကပါလတရားမ်ား ပိုမိုထြန္းကားေရးတဲ့။ ပိုမိုထြန္းကားေရးဆိုေတာ့ အရင္က နည္း နည္းေတာ့ ရိွေနသေယာင္ေယာင္။ အခ်ည္းအႏီွးမဲ့ စကားလံုးမ်ား။
“ႏိုင္ငံေတာ္၏ အမ်ိဳးသားႏိုင္ငံေရး ဦးေဆာင္မႈအခန္းက႑တြင္ တပ္မေတာ္က ပါ၀င္ထမ္းေဆာင္ႏိုင္ေရးတို့ကို အစဥ္တစိုက္ ဦးတည္သည္” ဆိုသည့္ အခ်က္ကေတာ့ လူပါး၀သည့္လူပါးမ်ားက သက္သက္မဲ့ လူပါး၀သည့္ကိစၥႀကီး။ ဘာလဲ အမ်ိဳးသား ႏိုင္ငံေရး။ အမ်ိဳးသမီးမ်ား မပါရဆိုသည့္သေဘာမို႔ အမ်ိဳးသမီးႀကီးကို ဖဲ့တုိက္ေနၾကေလသလား။ ဟင့္အင္း…ဖယ္ဘူး။ ဖယ္ေပးဘူး။ ဘယ္သူ ဘာေျပာေျပာ လံုး၀ လံုး၀ မဖယ္ဘူးလုိ႔ အစဥ္တစိုက္ ဦးတည္သည္လုိ႔ ဆိုခဲ့ၾကေလသေလာ။ ကိုယ့္ professional ကိုယ္မလုပ္ဘဲ နတ္အိုးကြဲလုပ္ခ်င္သည့္ကိစၥ။ ဟိုေနရာလည္း ပါခ်င္။ ဒီေနရာလည္း ပါခ်င္။ ပါေလရာ ငပိခ်က္ လုပ္ခ်င္သည့္ ဦးအကုန္သိ၊ ဦးအကုန္တတ္ Mr. Know လုပ္ခ်င္ၾကျခင္းသာ။ ကိုယ့္အလုပ္ ကိုယ္မလုပ္ဘဲ ငါတို႔မပါရင္ နင္တို႔ အကုန္ေခြးျဖစ္မယ္။ ဒါေၾကာင့္ ငါတို႔ပါမယ္။ ၿပီးရင္ ငါတို႔ဘဲ ေကာင္းတာေလးေတြ ေရြးစားမယ္ေနာ္ ဆိုသည့္ အေပါက္ မ်ိဳးႏွင့္ေတာ့ တႏိုင္ငံလံုး ေခြး၀ဲစားသာသာ ျဖစ္ေနတာဘဲ ရိွမည္။ ဦးေဆာင္သူ၊ ေခါင္းေဆာင္သူဆိုတာ လုပ္ခ်င္တိုင္း လုပ္လုိ႔ရေကာင္းေသာ အရာမဟုတ္။ သမိုင္းေၾကာင္း သန္႔ရွင္း ျဖဴစင္ရမည္။ တုိင္းသူျပည္သားတို႔၏ ယံုၾကည္ကိုးစားမႈ လိုသည္။ ဒီလိုမွ မဟုတ္ပါဘဲ ဒီထုိင္ခံု ငါ့ထိုင္ခံုေနာ္။ ငါေပးမွ နင္တို႔ထိုင္ဆိုသည့္အခ်က္ႀကီးသာ ျဖစ္သည္။
ကိုင္း..ကြၽန္ေတာ္ မေျပာဘူးလား။ ဒီ ၂၀၀၈ ျမန္မာျပည္ ဖြဲ႕စည္းပံုစာအုပ္ အစိမ္းႀကီးေလာက္ လူပါး၀တဲ့စာအုပ္ ဒီစာအုပ္ဘဲ ရိွတယ္။ ႏုိးတူးစာအုပ္ႀကီး။ ဒီစာအုပ္ႀကီးကို လူပါးမ်ားက လူပါး၀ေရးခဲ့ၿပီး လူလည္က် ႐ူးခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနတာကို လူရည္လည္ေသာ လူလည္မ်ားက ျဖည္းျဖည္းေပါ့လုပ္ေနၾကတာ ကြၽန္ေတာ္ျဖင့္ အံ့ၾသလုိ႔ မဆံုး။ ႐ူးခ်င္ေယာင္ေဆာင္ရင္း ႐ူးကုန္ၾကလွ်င္ သူတို႔ခ်ည္းသာဆို ေတာ္ေသးသည္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ကိုပါ ႐ူးခ်င္ေယာင္ေဆာင္ခိုင္းတာေတာ့ ႏိုင္ငံေရးမွာ လူရည္လည္ေနသည့္ ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ားအတြက္ စပ္ဖ်ဥ္းဖ်ဥ္းႀကီး ခံစားေနရသည္။
ဖိုးထက္