လင္းသက္ၿငိမ္ - အိမ္ေဝး(မုိးမခ) ႏုိ၀င္ဘာ ၃၀၊ ၂၀၁၅
ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းမ်ားရ့ဲတစ္ဖက္မွာ
မေမွ်ာ္လင့္ထားတ့ဲအရာေတြရိွသလား
အိပ္မက္လွလွေလးေတြန႔ဲ
ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းကို ခဏမ်က္လံုးမိွတ္ထားတယ္
မိိသားစုအသိုက္အျမံဳေလးဆီအေတြးကို
ေလတံခြန္လို လြင့္တင္လို႔
ကြၽန္ေတာ္ဖ်ားေနတယ္ ေမေမ။
မနက္ျဖန္ကို အေတာက္ပဆံုးခ်ယ္သဖို႔
ဒီကေန႔ ပင္ပန္းႏြမ္းနယ္မႈမ်ား
ဒဏ္ရာမ်ား
ေခြၽးသီးေခြၽးေပါက္မ်ား...
လူခ်င္းအတူတူမွာ ကြၽန္ေတာ္က
ဘာအတြက္ခက္ခဲေနရတာလဲ
တက္ရမယ့္ေလွကားထစ္ေတြကိုၾကည့္ရင္း ဘယ္ကိုမွမေရာက္ေသးမွန္းသိရေတာ့
ညည အိပ္မေပ်ာ္တာ အထူးအဆန္း
မဟုတ္ေတာ့ပါဘူးေမေမ။
တျဖည္းျဖည္း က်ယ္ေလာင္လာတ့ဲ
နာရီသံမ်ား
တစ္ေန႔တစ္ျခား ႀကီးရင့္လာတ့ဲ
အသက္အပိုင္းအျခား
ေရႊအိုးထမ္းျပန္လာမယ့္သားကို
ေမွ်ာ္ေနပါသလားေမေမ ။
တစ္ေန႔ ထမင္းႏွစ္နပ္စားသလို
စိတ္ဓာတ္လည္း ပံုမွန္က်တယ္
ေအာင္ျမင္မႈ ေခါင္ေနတ့ဲရပ္ဝန္းမွာ
အေကာင္းျမင္ဝါဒေတြ
မေပါက္ေရာက္တတ္ၾကဘူး ေမေမ။
တရားလည္း ႏွလံုးမသြင္းႏိုင္
အမွားလည္း လံုးလံုးမကင္းႏိုင္
အလိုလိုေနရင္း မာေက်ာကြၽတ္ဆတ္
အလကားေနရင္း ေသြးဆူ
အားလံုးကို ရန္သူလို႔မျမင္မိေအာင္
မနည္းထိန္းထားရတယ္
ခါးပါတယ္ ေမေမ
တကယ့္ကို ခါးသီးလြန္းလွပါတယ္
ဘဝမွာ ကဗ်ာမရိွခ့ဲရင္
ကြၽန္ေတာ္ ေသဆံုးေနတာၾကာေပါ။့
ဘာကို အရသာခံရမွာလဲ
ဘယ္လို ေရာင့္ရဲတင္းတိမ္ရမွာလဲ
လာလာၿပီးတရားျပၾကသူတိုင္းရ့ဲလည္ပင္းထက္မွာ အနည္းဆံုး
ေရႊ ၁ က်ပ္သားေလာက္ဆင္ယင္လို႔
ရယ္ရတယ္ ေမေမ
မ်က္ရည္ထြက္ေအာင္ကို ရယ္ရတယ္
နည္းနည္းေပးၿပီးမ်ားမ်ား
ေက်းဇူးဆပ္ခံခ်င္တ့ဲလူမ်ား
တစ္ခုမွမေပးဘဲ
အလကားရတ့ဲေလအတြက္
ေက်းဇူးအတင္ခံခ်င္သူမ်ား
အ႐ူးေတြပါ
အ႐ူးႀကီးေတြပါ ေမေမရယ္...။
ေႁမြမ်ိဳခံရတ့ဲ အံစာတံုးကစားနည္းလို
အစက ျပန္ျပန္စေနရတာန႔ဲ
အေပၚလည္း မေရာက္ႏိုင္
ေအာက္မွာလည္း မေပ်ာ္ႏိုင္
ဘာကိုမွ ဆုပ္ကိုင္စရာလည္းမရိွဘူး
အရိွကို အရိွအတိုင္း လက္ခံဖို႔
သုည ကသိုဏ္းရႈေနရတယ္
အားလံုးဟာ အေမန႔ဲခြဲခ့ဲရတ့ဲ
သားေတြခ်ည္းပဲတ့ဲ
အစ္ကိုတစ္ေယာက္ေျပာဖူးတယ္
သူလည္းေပ်ာ္မွာမဟုတ္သလို
ကြၽန္ေတာ္လည္း မေပ်ာ္ပါဘူး ေမေမ။
ေငြသံေၾကးသံေတြကိုနားစြင့္ရင္း
ေအာင္ျမင္မႈကို အမွ်င္မျပတ္ေမွ်ာ္ရင္း
မနက္ျဖန္ကို ေခြၽးစက္ေတြန႔ဲ႔ဲထုဆစ္လို႔
တစ္ခုခုကိုေပးဆပ္ခ့ဲရမွေတာ့
တစ္ခုခုျပန္ရမယ္ဆိုတာ
ကြၽန္ေတာ္ယံုတယ္ ။
ဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္ေတြက
အနာဂတ္ကို တံတားထိုးျခင္းပဲ
ရံႈးနိမ့္ျခင္းေတြက ရင့္က်က္မႈေတြကိုေပးတယ္
ကြြ်န္ေတာ္မေလွ်ာ့နိုင္ဘူး
ဘယ္ေတာ့မွ မေလွ်ာ႔ဘူး
ဒီထက္ ေလွ်ာ့စရာလည္း
မရိွေတာ့ပါဘူးေမေမ။
အိမ္ျပန္ခ်ိန္ေတြက ခက္ခဲသလား
ဘာမွမလြယ္ကူတ့ဲဘဝမွာ
စိတ္ကူးေတြကို ဇက္ႀကိဳးမေလွ်ာ့ႏိုင္ဘူး
ေမေမ့ပန္းခင္းေလးထဲ
ကြၽန္ေတာ္ျပန္လာမယ့္ေန႔
တိမ္ေတြက သိုက္စာေပးထားတယ္
ကြၽန္ေတာ္ျပန္လာခ့ဲပါ့မယ္
ကြၽန္ေတာ္ျပန္လာခ့ဲပါ့မယ္ ေမေမ ။ ။
လင္းသက္ၿငိမ္
ဇူလုိင္ ၇၊ ၂၀၁၄
သိႏၷီၿမိဳ႕