စမ္းစမ္းႏြဲ႔ (သာယာ၀တီ) - အရွင္ဇ၀န၏ ေရႊပုရပိုဒ္
(မိုးမခ) ေမ ၁၃၊ ၂၀၁၆
အရွင္ဇ၀န(ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေဟာင္း)၏ “ သံတိုင္ၾကားမွ ရဟန္းတစ္ပါး” စာအုပ္စီစဥ္သူ သားရဟန္း(ရဟန္းစာဆို သာေအးည)၏ အမွာစာေရးေပးပါရန္ဟူေသာ စာတိုကေလးျဖင္႔ တစ္ခ်က္လႊတ္တာ၀န္ေပးလာပါသည္။
အရွင္ဇ၀န၏ ရသေဆာင္းပါးတစ္ခ်ဳိ႕ကို ဖတ္မိသမွ် အမွတ္ထင္ထင္ရွိခဲ႔သည္။ ဘ၀ျဖတ္သန္းမႈ ပံုရိပ္ကိုလည္း အေတာ္အတန္ၾကားဖူးနား၀ရွိထားသည္။ အထူးသျဖင္႔ ပတၱာနိကၠဳဇၨနကံေဆာင္ကာလမ်ားမွာ ကၽြန္မတို႔၏ စံျပသူရဲေကာင္း ရဟန္းတစ္ပါးအျဖစ္ ျမင္ခဲ႔ၾကားခဲ႔ရပါသည္။ ပုဂၢိဳလ္ေရး ကၽြမ္း၀င္မႈ အလ်ဥ္းမရွိခဲ႔ေသာ္လည္း ကၽြန္မ ေလးစားခ်စ္ခင္ေသာ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္မိတ္ေဆြႀကီး “ဦးေမာင္ကို” ႏွင္႔အတူ ၀င္ထြက္သြားလာ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးခဲ႔ေသာ ေနရာအခ်ိဳ႕မွာ “အရွင္ဇ၀န” ကို ျမင္ဖူးခဲ႔သည္။ ဆရာေတာ္ကေတာ႔ သတိထားမိမည္ မဟုတ္ပါ။
ေထာင္သံုးေထာင္ လွည္႔လည္ခဲ႔သည္႔ အေတြ႔အႀကံဳအျပင္ ေထာင္က်သက္ကလည္း ဆယ္႔ေျခာက္ႏွစ္တစ္လစြန္း။
ေရႊျပည္သာ ပရိယတၱိစာသင္တိုက္ကို တည္ေထာင္ဖြင္႔လွစ္ခဲ႔ၿပီး ရဟန္းသာမေဏမ်ားကို ပရိယတၱိစာေပ သင္ၾကားပို႔ခ်ခဲ႔ေသာ ဆရာေတာ္သည္ သာသနာ၀န္သာမက ေလာကတာ၀န္ႀကံဳလာသမွ်ကိုပါ အၾကားအလပ္မရွိ ထမ္းရြက္ေက်ပြန္ခဲ႔သူ ျဖစ္ပါသည္။
“သံတိုင္ၾကားမွ ရဟန္းတစ္ပါး” ဟူေသာ စာအုပ္နာမည္ေၾကာင္႔ အက်ဥ္းစံ ရဟန္းတစ္ပါး၏ အေတြ႔အႀကံဳဟု အၾကမ္းဖ်င္း ခပ္က်ဥ္းက်ဥ္း ေတြးယူလွ်င္ ဧကန္ လြဲေရာ႔မည္။
အက်ဥ္းစံဘ၀မွာ က်ဥ္းထဲၾကပ္ထဲ ဆံုေတြ႔ခဲ႔ရေသာ “ အာဂႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသား” တစ္ခ်ိဳ႕၏ အေတြ႔အႀကံဳႏွင္႔ လွပေသာ စရိုက္အဖံုဖံုကို ေ၀ဖန္သံုးသပ္ အကဲျဖတ္မွတ္တမ္းတင္ရာမွာ စာေရးသူ ပါ၀င္ပတ္သတ္မႈကို ခပ္ပါးပါးကေလး ေရးဖြဲ႔ သြားျခင္းျဖစ္ရာ ဖတ္႐ႈခံစားရင္း အႏုေမာဒနာမျပဳပဲ မေနႏိုင္ေတာ႔။ ေထာင္က်ဖူး႐ံုႏွင္႔ “ ငါႏွင္႔ငါသာ ႏႈိင္းစရာ” ျဖစ္ေနသူမ်ား သင္ယူဖို႔ေကာင္းလွသည္။
ဆရာေတာ္မွတ္တမ္းတင္ ေရးဖြဲ႔အပ္ေသာ ဤစာအုပ္ပါႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားမ်ား၏ ပံုရိပ္မွာ ေလးစားအပ္ေသာ ဂုဏ္သေရရွိ ပုဂၢိဳလ္မ်ားခ်ည္းျဖစ္ေၾကာင္း ခံစားနားလည္ခြင္႔ရေစသည္ျဖစ္ရာ “ အာဂႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ား” ဟု က်မဆိုခဲ႔လွ်င္ စိုးစဥ္းမွ် မလြန္ကဲႏိုင္ပါ။ ယံုၾကည္ခ်က္ၿမဲၿမံသူမ်ား၊ စရိုက္လွပသူမ်ား၊ ခ်စ္ခင္ေလးစားအားထားထိုက္သူမ်ား၊ သူတို႔တေတြ ရွင္သန္ခဲ႔ဖူးပါသည္။
ဂုဏ္သိကၡာႀကီးစြာ ရွင္သန္ခဲ႔ဖူးပါသည္။
“ဦးသု” ဟုအမ်ားေခၚၾကေသာ “ကိုေအာင္ေမသု” ၏ ပံုရိပ္တြင္ ဆရာေတာ္ေရးဖြဲ႔ထားပံု တစ္စြန္းတစ္စကို ေဖာက္သည္ခ်ခ်င္ပါေသးသည္။
“သူနဲ႔ ဦးဇင္းက ဘာသာတရားစည္းတားထားေပမဲ႔ ယံုၾကည္ခ်က္က ဦးဇင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္ကို ေပါင္းစည္းေစတယ္။ ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္က လက္တြဲေစတယ္။ တူညီတဲ႔ ဆံုးျဖတ္ခ်က္က ျခားနားခ်က္ေတြကို က်ဥ္းေျမာင္းေစတယ္”
စာဖတ္သူမ်ာ သတိထားမိပါေစ၊ မ်က္စိက်ပါေစဟု ဆႏၵျပဳရေသာ စာသားေတြပါ။
က်မႏွင္႔ေဒသတူ သာယာ၀တီခရိုင္ မင္းလွၿမိဳ႕သား ကိုေအာင္ေမသုကို အထူးႏွေျမာတသ လြမ္းဆြတ္မိသည္။ ၁၉၆၀ ေက်ာ္ကာလမ်ားက ခရိုင္ေက်ာင္းသား သမဂၢတြင္ ကၽြန္မတုိ႔၏ စံျပေခါင္းေဆာင္တစ္ဦး။ အနစ္နာခံမႈ၊ သိမ္ေမြ႔ေသာ ျပတ္သားမႈ၊ သူ႔ထံမွ သင္ယူခဲ႔ရတာေတြမ်ားလွသည္။
အမ်ိဳးသား ဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ တည္ေထာင္စ ကာလမွ သူႏွင္႔ ျပန္ဆံုရေတာ႔ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ေတြ
ျဖစ္ရျပန္သည္။အက်င္႔မတူေသာ္လည္း စရိုက္တူလွေသာ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္။ ဘာသာျခားလည္း အဟန္႔အတားမျဖစ္။ က်င္႔၀တ္ကိုယ္စီသာ အျပန္အလွန္ ေလးစားလိုက္နာခဲ႔ၾကသည္။ သက္ေတာင္႔သက္သာပါပဲ။
ေထာင္တြင္း အစာငတ္ခံတိုက္ပြဲႏွင္႔ ပတ္သတ္ၿပီး ကိုေအာင္ေမသု၏ “ကၽြန္း” အေတြ႔အႀကံဳ သင္ခန္းစာေတြ အတိေပးခဲ႔ပံု၊ သတိေပးခဲ႔ပံုေတြ ဖတ္ရျပန္ေတာ႔ သူလုပ္သင္႔ေသာ အလုပ္ကို တာ၀န္ေက်ေက် လုပ္သြားတဲ႔သူ၊ အာဂလူလို႔ ဂုဏ္ျပဳမိျပန္ပါသည္။
အစာငတ္ခံတိုက္ပြဲမွာ အသက္ေပးသြားသည္႔ “ကိုေအာင္ေက်ာ္မိုး” ႏွင္႔ ထပ္တူထပ္မွ်ပါ။
လြတ္ရက္ေစ႔ၿပီးမွ ပုဒ္မ၁၀(က)ႏွင္႔ ျပန္အခ်ဳပ္ခံခဲ႔ရေသာ ကိုေအာင္ေမသု ကြယ္လြန္ျခင္းကို စာေရးသူ ေရးဖြဲ႔ထားသည္မွာ ရင္ကိုလႈပ္ခါပါဘိျခင္း၊
“အာဏာရွင္တို႔ကေတာ႔ ဦးသုကိုသတ္တာ အစာအိမ္ေရာဂါလို႔ေျပာမယ္။ ေနာက္အစာအိမ္ကင္ဆာလို႔ေျပာမယ္။ ရဲေဘာတစ္ေယာက္ေရးဘူူးတဲ႔ ကဗ်ာထဲက စာသားကိုပဲ ဦးဇင္းက်ယ္ေလာင္စြာ ရြတ္ဆိုရေတာ႔မယ္။
ကင္ဆာ…..
ဦးသုကိုသတ္တဲ႔ ကင္ဆာ….အျမန္ဆံုးက်ဆံုးပါေစ”
က်မ အလ်ဥ္းသင္႔တိုင္း ေျပာတတ္ေသာ စကားရွိပါသည္။
“စာေရးဆရာတိုင္း ႏိုင္ငံေရးသမားမျဖစ္ႏိုင္သလို ႏိုင္ငံေရးသမားတိုင္း စာေရးဆရာ မျဖစ္ႏိုင္ပါ” ဟူ၍ လူမႈပဋိပကၡမ်ားကို ဓမၼႏွင္႔ယွဥ္၍ ဥာဏ္ပညာေရွ႕သြား လႈပ္ရွားရြက္ေဆာင္ခဲ႔ေသာ သာသနာ႔ ၀န္ထမ္းဆရာေတာ္ “အရွင္ဇ၀န”ကိုျဖင္႔ စာေရးဆရာ သို႔မဟုတ္ ရဟန္းစာဆိုတစ္ပါးအျဖစ္ ေလးစားၾကည္ညိဳရပါသည္။
ရသထံုမႊန္းေသာ စာစုမ်ားကို “ သံတိုင္ၾကားက ရဟန္းတစ္ပါး” ဟုအမည္တပ္ၿပီး ျဖစ္ေသာ္လည္း က်မကေတာ႔ “အရွင္ဇ၀န၏ ေရႊပုရပိုဒ္” ဟုသာခံစားေနမိသည္
ဓမၼပုဂၢိဳလ္တို႔ မွတ္တမ္းတင္ရာ ဤေရႊပုရပိုဒ္ကို က်မ၏ အမွာစာျဖင္႔ စီျခယ္ရန္ မေလ်ာ္ကန္လွပါ။
ဖတ္႐ႈခံစားသိနားလည္ခြင္႔ရျခင္းအတြက္သာ ေခတ္ျပိဳင္၊ မ်ိဳးဆက္သစ္ စာဖတ္သူမ်ားစြာႏွင္႔အတူ ေက်းဇူးအထူးတင္ရမည္မို႔
မုဒိတာႏွလံုးသားျဖင္႔ အဦးအဖ်ားဆိုအပ္ေသာ ေက်းဇူးစကားသာ ျဖစ္ပါေၾကာင္း
စမ္းစမ္းႏြဲ႔ (သာယာ၀တီ)