ေအာင္သဇင္ ● ၿငိမ္းခ်မ္းေရးျမင္းကို တက္စီးျခင္း
(မုိးမခ) ဇူလုိင္ ၉၊ ၂၀၁၆
ဗမာျပည္မွာ NLD အစိုးရသစ္ တက္လာၿပီျဖစ္လို႔ ႏွစ္ ၆၀ ေက်ာ္ ျပည္တြင္းစစ္ ရပ္စဲၿပီး ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရးရဖို႔ တာဝန္ဟာ သမ႐ိုးက်အျမင္နဲ႔ၾကည့္ရင္ NLD အစိုးရနဲ႔ တကယ့္အစိုးရေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တာဝန္ ျဖစ္လာၿပီလို႔ ထင္စရာပါဘဲ။ ဒီအတြက္လဲ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးျမင္းကိုတက္စီးဖို႔ ေဒါက္တာတင္မ်ဳိးဝင္းကို ရပ္သိရြာသိ အဓိက တာဝန္ေပးထားတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ လက္ေတြ႔အေျခအေနတခ်ဳိ႕ကို ေလ့လာၾကည့္ေတာ့ အခုလိုေတြ႔ရပါ တယ္။
ဇြန္ ၁၇ ရက္မွာ ေဒါက္တာတင္မ်ဳိးဝင္းဟာ ဗမာျပည္ရဲ႕ အင္အားအႀကီးဆံုး တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔ျဖစ္တဲ့ UWSA ဝ အဖြဲ႔နဲ႔ ပင္မ မဟာမိတ္ မိုင္းလားအဖြဲ႔ေတြကို ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးဖို႔ က်ဳိင္းတံုကတဆင့္ မိုင္းလားကို ခရီးထြက္ခဲ့ တယ္။ ဒီေနရာမွာ စကတည္းကယဥ္သကုိျဖစ္တာက အစိုးရေဟာင္းလက္ထက္ ေအာင္မင္း၊ ေအာင္ေသာင္း၊ သိန္းေဇာ္၊ ေအာင္သန္းထြဋ္တို႔ အပစ္ရပ္စာခ်ဳပ္လက္မွတ္ထိုးေရးကိစၥ၊ NCA လက္မွတ္ထိုးေရးကိစၥေတြ လာစကား ေျပာ စည္း႐ံုးနားခ်တဲ့အခါတိုင္း က်ဳိင္းတံု သုိ႔မဟုတ္ လား႐ႈိးကေန ရဟတ္ယာဥ္နဲ႔ လာတာခ်ည္းလိုလို ျဖစ္ေပမဲ့ အစိုးရ သစ္ရဲ႕ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးခရီးစဥ္မွာေတာ့ ရဟတ္ယာဥ္မသံုးႏိုင္ဘဲ ကားနဲ႔ဘဲ လာရတာ ျဖစ္တယ္။ ဒါ့အျပင္ က်ဳိင္းတံုကေန မိုင္းလား-အစိုးရနယ္ျခား ဝမ္တာပင္းအထိ ခရီးစဥ္မွာလဲ ဘာလံုျခံဳေရးအေစာင့္အေရွာက္မွ ပါမလာခဲ့ပါဘူး။
ဒီခရီးစဥ္မတိုင္ခင္ ဧၿပီလကုန္ပိုင္းကေတာ့ တိုင္းရင္းသားေရးရာေကာ္မတီဝင္ NLD လႊတ္ေတာ္အမတ္၊ ဗိုလ္မႉး ခ်ဳပ္ေဟာင္းစိုးေဌးဟာ ေဒသခံတာဝန္ခံအဆင့္ NLD တေယာက္ေခၚၿပီး UWSA ဌာနခ်ဳပ္ ပန္ဆန္းကို ကိုယ့္အစီအစဥ္ နဲ႔ကိုယ္သြားၿပီး ဝ ေခါင္းေဆာင္ေတြရဲ႕ အျမင္သေဘာထားေတြကို တီးေခါက္ၾကည့္ခဲ့တယ္။ တကယ္ေတာ့ ဗမာ စစ္တပ္ကအရာရွိမွန္သမွ်ဟာ လက္ရွိတာဝန္ထမ္းေဆာင္ေနသူျဖစ္ျဖစ္၊ အၿငိမ္းစားျဖစ္ျဖစ္၊ ကစထမႉး တိုင္းမႉး တပ္မမႉးအဆင့္ထိတာဝန္ယူခဲ့ဖူးသူျဖစ္ျဖစ္ ဘယ္သူမဆို စီနီယာကတာဝန္မေပးဘဲ ကိုယ့္သေဘာနဲ႔ကိုယ္ ဘာမွ ထိုးထြင္းေရွ႕ေဆာင္ မလုပ္တတ္၊ အထက္အမိန္႔မရဘဲ ဘာမွမလုပ္တတ္ မကိုင္တတ္ျဖစ္တာ လူတိုင္းသိထာဝရ အမွန္တရား ျဖစ္တယ္။ အရင္အဖြဲ႔အစည္းမဟုတ္ေတာ့ဘဲ အဖြဲ႔အစည္းသစ္ကို ေရာက္သြားေပမဲ့ အရင္အဖြဲ႔အစည္း တံုးက စီနီယာျဖစ္ခဲ့သူ၊ အဲ့ဒီစီနီယာကလဲ အခုအဖြဲ႔အစည္းသစ္မွာ တရားမဝင္ဒုဥကၠဌအဆင့္လိုလို အင္မတန္ေပါက္ ေရာက္ေနသူလို႔ နာမည္ႀကီးေတာ့ အက်င့္ေဟာင္းမျပင္ႏိုင္ မေဖ်ာက္ႏိုင္ဘဲ နာခံမိေပမဲ့ အစြယ္(မ)လိုသူမိဖုရား (မဟုတ္တဲ့ဘုရင္မႀကီး)၊ အသြားေစခိုင္းသူဘုရင္(႐ူး)နဲ႔ ေလးပစ္သူမုဆိုး(ျပဳတ္) ၃ ဦး ၃ ဖလွယ္အနက္က ထံုးစံ အတိုင္း ေလးပစ္သူဘဲ ငမိုက္သားျဖစ္ခဲ့ရတယ္။
ဒီလိုနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးျမင္းကိုစီးဖို႔ ခြဲစိတ္ဆရာဝန္ကို တာဝန္ေပးလိုက္ေတာ့ အင္မတန္အေရးႀကီးတဲ့ မိုင္းလားခရီးစဥ္ ျဖစ္လာခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ မိုင္းလားကျပန္သြားတဲ့အထိ တကယ္ျမင္းတက္စီး ဇက္ႀကိဳးကိုင္ေနတာ ဘယ္သူလဲ မရွင္း လင္းေသးပါဘူး။
အစည္းအေဝးမွာ ခင္ေဇာ္ဦးက ထိုင္းကေတာင္းဆိုထားတဲ့ ဝ ေတာင္ပိုင္းကစခန္း ႐ုပ္ေပးဖို႔ေျပာတယ္။ ဒီေတာ့ ဝ ေခါင္းေဆာင္ ေက်ာက္ေကာ္အန္းက "ထိုင္းက စခန္းဆုတ္ခိုင္းမႈဟာ ထိုင္းနယ္နိမိတ္ထဲကစခန္းမဟုတ္၊ ဗမာျပည္နယ္ နိမိတ္ထဲက စခန္းျဖစ္လို႔ ဗမာျပည္အခ်ဳပ္အျခာအာဏာနဲ႔ဆိုင္တယ္၊ ဒါေၾကာင့္ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာ စြန္႔လႊတ္သူ အျဖစ္ သမိုင္းတရားခံ အျဖစ္မခံႏိုင္ဘူး၊ မဆုတ္ႏိုင္ဘူး" လို႔ ျပတ္ျပတ္ေျပာလိုက္လို႔ ခင္ေဇာ္ဦးၿငိမ္သြားတယ္။ ၂၁ ရာစု ပင္လံုညီလာခံတို႔ ျပည္ေထာင္စုၿငိမ္းခ်မ္းေရးညီလာခံတို႔တက္ဖို႔ ေဒါက္တာတင္မ်ဳိးဝင္းတို႔ေတြကေျပာေတာ့ ဝ နဲ႔ မိုင္းလားက တက္မယ္ မတက္ဘူး ဘာမွမေျပာဘဲေနခဲ့တယ္။
ဝ နဲ႔ မိုင္းလားက AA TNLA MNDAA ၃ ဖြဲ႔န႔ဲေတြ႔ဖို႔ အၾကံေပးလို႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႔က ေနျပည္ေတာ္ (ေဒၚစုနဲ႔မင္းေအာင္လႈိင္ကုိ) ျပန္ေမးၿပီး ေနာက္တေန႔မွာ အလြတ္သေဘာ နာရီဝက္ေလာက္ေတြ႔ခဲ့ၾကတယ္။ တိုင္းရင္း သားဘက္က TNLA ဥကၠဌ၊ AA ဒုဦးစီးခ်ဳပ္၊ MNDAA အေထြေထြအတြင္းေရးမႉး၊ ဝ ေခါင္းေဆာင္ ေက်ာက္ေကာ္အန္း၊ အထူး(၄)ေခါင္းေဆာင္ စိုင္းလင္းတို႔ပါၿပီး အစိုးရဘက္က ေဒါက္တာတင္မ်ဳိးဝင္း၊ ဒုဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေဟာင္းခင္ေဇာ္ဦး နဲ႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေဟာင္းသိန္းေဇာ္တို႔ဘဲပါတယ္။ ဝ က လွေမာင္ေရႊ၊ မင္းေဇာ္ဦးစတဲ့ MPC စာေရးေတြ ပါတာလက္မခံဘူး ေျပာထားလို႔ ဒီခရီးစဥ္မွာ MPC တေယာက္မွ မလိုက္ခဲ့ရပါ။ NLD ကိုယ္စားလွယ္အျဖစ္ပါလာတဲ့ မိုးေဇာ္ဦးကိုေတာင္ မင္းေဇာ္ဦးနဲ႔မွားၿပီး လက္မခံဘူးလုပ္ေနလို႔ အေတာ္ရွင္းလိုက္ရပါေသးတယ္။
ဒီေဆြးေႏြးပြဲေတြမွာ ေက်ာက္ေကာ္အန္း ေျပာတာ အဓိက ၃ ခ်က္ရွိတယ္။-
(၁) ဝ ေတာင္သမိုင္းေၾကာင္းကို ေဒါက္တာတင္မ်ုိးဝင္းနဲ႔ ခင္ေဇာ္ဦးသိေအာင္ ရွင္းျပတယ္၊ ဗိုလ္သိန္းေဇာ္ကေတာ့ စီနီယာပိုက်ေတာ့ သိႏိုင္ေလာက္တယ္။ ထိုင္းနယ္စပ္ မိုင္းတံု-မိုင္းဆတ္-ပံုပါက်င္-မိုင္းယြန္း ေဒသကို ဗမာစစ္တပ္က သြားခိုင္းလို႔ ဝ တပ္သြားရတာ၊ ဒီထက္ရွင္းရွင္းေျပာရရင္ စစ္ကူေတာင္းလို႔ စစ္ကူသြားေပးရတာ ျဖစ္တယ္။ စစ္ကူ ေပးၿပီးေတာ့ ယြက္စစ္တပ္ ျပန္ေျခမခ်ႏိုင္ေအာင္ ဝ အရပ္သားေတြပါ ေျပာင္းလာေစခ်င္တယ္လို႔ အဲ့ဒီတံုးက တပ္ခ်ဳပ္ ႀကီးသန္းေရႊကေျပာခဲ့ၿပီး အဲ့ဒီအစီအစဥ္ကို တ႐ုတ္ကလဲ ေထာက္ခံခဲ့တယ္။ (တ႐ုတ္နယ္စပ္နားက ဘိန္းစိုက္သမား ၈ ေသာင္းေလာက္ေလ်ာ့သြားလဲ မနည္းဘူးဆိုတဲ့ စိတ္ထားနဲ႔ တ႐ုတ္ကေထာက္ခံတာျဖစ္ႏိုင္)။ ဒီလို ဝ အရပ္သား ၈ ေသာင္းမိသားစုလိုက္ေရႊ႕ဖို႔ကားေတြကို နဝတ-နအဖ အစိုးရကစီစဥ္ေရႊ႕ေျပာင္းေပးခဲ့တာျဖစ္တယ္။
(၂) ဗမာစစ္တပ္က ယြက္စစ္နဲ႔ ရွမ္းျပည္မွာ ၁၅ ႏွစ္ေလာက္တိုက္ခဲ့တာ ကိုးကန္႔နဲ႔တိုက္ခဲ့တာထက္ ၁၀ ဆ-၁၅ ဆ ပိုက်ခဲ့တယ္။ မိုုင္းကၽြတ္၊ ဟိုယြတ္တို႔ကို ယြက္စစ္တပ္က အၾကာႀကီးသိမ္းထားႏိုင္ခဲ့တယ္။ ဒါကို UWSA က ကူတိုက္ ေပးၿပီး ျပန္သိမ္းခဲ့ရတာျဖစ္တယ္။ ယြက္စစ္ဟာ နယ္စပ္မွာ ထိုင္းစစ္တပ္အကူအညီနဲ႔ ဝင္တိုက္ၿပီး တိုင္းျပည္အခ်ဳပ္ အျခာအာဏာကိုေတာင္ ထိပါးခဲ့တယ္။ တိုင္းျပည္ကခြဲထြက္မယ္လို႔လဲ ေျဗာင္ေၾကညာဖူးတယ္။
အဲလိုလူမ်ဳိးကိုေတာင္ အခု ၿငိမ္းခ်မ္းေရးစကားေျပာႏိုင္ၿပီး လည္ပင္းဖက္ေနတာ ကိုးကန္႔ ပေလာင္ ရခိုင္ကို ဘာလို႔ စကားမေျပာႏိုင္သလဲ။ AA TNLA MNDAA ၃ ဖြဲ႔က ခြဲထြက္မယ္လို႔လဲ တခါမွမေၾကညာခဲ့ဖူးဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ဒီ ၃ ဖြဲ႔ကို မေဆြးေႏြးႏိုင္ဘူး ဆိုတာ လက္ေတြ႔မက်ဘူး။
(၃) ဒါေၾကာင့္ ဒီ ၃ ဖြဲ႔မပါရင္ ဝ နဲ႔ မိုင္းလားအဖြဲ႔ေတြ ဘာအစည္းအေဝး ညာအစည္းအေဝးေတြမလာဘူး၊ တကယ္လို႔ ေလ့လာခ်င္လို႔ လာတက္ရင္လဲ ဘာစာခ်ဳပ္မွ လံုးဝ(လံုးဝ) လက္မွတ္မထိုးဘူးလို႔ ေက်ာက္ေကာ္အန္းက အျပတ္ ေျပာလိုက္တယ္။
ခင္ေဇာ္ဦး ျပန္ေျပာတာက ယြက္စစ္ဟာ ၂၀၁၅ ေဖေဖာ္ဝါရီ ၁၂ ျပည္ေထာင္စုေန႔ထမင္းစားပြဲမွာ သိန္းစိန္ကို 'လက္နက္ကိုင္လမ္းစဥ္ကို စြန္႔ပါ့မယ္'လို႔ ကတိေပးၿပီး လက္မွတ္လဲထိုးခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူတို႔နဲ႔တြဲတာတဲ့၊ ဒါေၾကာင့္ အနာေဟာင္းေတြကို ေခ်ဖ်က္ၿပီး အခုလိုဆက္ဆံတာျဖစ္တယ္တဲ့။ RCSS သွ်မ္းေခါင္းေဆာင္ႀကီးရဲ႕ အေန အထားက အဲ့သလုိ။
တကယ္လို႔ ၃ ဖြဲ႔က ေဆြးေႏြးခ်င္ရင္ (၁) လက္နက္ကိုင္လမ္းစဥ္စြန္႔မယ္လို႔ ေၾကညာရမယ္ (လက္နက္ကေတာ့ ၃-၅ ႏွစ္ၾကာမွစြန္႔လဲရတယ္ ဆိုဘဲ)၊ (၂) ၿပီးခဲ့တဲ့ ေနာက္ဆံုး ၂-၃ ႏွစ္အတြင္း ကိုးကန္႔ ရခိုင္ ပေလာင္တပ္ လုပ္ခဲ့သမွ် အားလံုးမွားေၾကာင္း လူသိရွင္ၾကားဝန္ခ် ေတာင္းပန္ရမယ္၊ ဒါမွ ေတြ႔ဆံုႏိုင္မယ္လို႔ ေဒါက္တာတင္မ်ဳိးဝင္းေရွ႕မွာဘဲ တင္းတင္းမာမာေျပာတယ္၊ ဒီ ၃ ဖြဲ႔ကို အစိုးရက ေတြ႔ခ်င္ေတြ႔၊ တပ္ကေတာ့ အဲ့ဒီ ၂ ခ်က္ မလုပ္ရင္ မေတြ႔ႏိုင္ဘူး၊ ဒါကိုလက္မခံရင္လဲ တိုက္ေပါ့ကြာလို႔ေျပာၿပီး စည္းေဝးခန္းထဲ ထိုင္ေတာင္မထိုင္ေတာ့ဘဲ အျပင္ထြက္သြားခဲ့တယ္။ ဝ နဲ႔ အတိုင္းအတာတခုရင္းႏွီးေနၿပီျဖစ္တဲ့ သိန္းေဇာ္ကေတာ့ မ်က္ႏွာပ်က္ပ်က္နဲ႔က်န္ခဲ့ၿပီး ေဒါက္တာတင္မ်ဳိးဝင္းကေတာ့ ၿငိမ္ကုပ္ေနခဲ့တယ္။ ေဒါက္တာႀကီးဟာ အထက္ကိုျပန္တင္ျပေပးပါမယ္လို႔ဘဲ 'ထံုးစံအတိုင္း' ေျပာႏိုင္ၿပီး ျပန္သြားခဲ့ ေတာ့တယ္။
တကယ္စစ္တိုက္ေနတဲ့အဖြဲ႔ေတြမပါဘဲ ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး ၿငိမ္းခ်မ္းေရးညီလာခံ၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးစာခ်ဳပ္ ျဖစ္ႏိုင္မွာလဲ။ ဒီလို အဓိပၸာယ္မရွိတဲ့ အေတြးအေခၚျဖစ္လာတဲ့အေၾကာင္းရင္းက ကိုးကန္႔စစ္ပြဲမွာ မင္းေအာင္လႈိင္ ခံထားရတာကို တအား စိတ္နာေနလို႔ျဖစ္တယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ စိုးဝင္းရဲ႕စီမံခ်က္၊ ကစထမႉး တိုင္းမႉးေတြအၾကံေပးခ်က္ အားလံုး ပယ္ခ်ၿပီး သူ႔တဦးတည္းသေဘာနဲ႔ ထင္ရာစိုင္းခဲ့တာေတြ၊ ဘယ္ကုန္းကို ဘယ္တပ္နဲ႔ ဘယ္ေန႔မွာ ဘယ္ေဒါင့္ကေန ဘယ္လိုတိုက္ ဆိုတာကအစ အေသးစိတ္ဝင္ပါခဲ့တာမွာ အႀကီးအက်ယ္ကြဲလို႔ အရွက္ႀကီးရွက္၊ အနာႀကီးနာေနလို႔ဘဲ ျဖစ္တယ္။ ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ တရားခံရွာခံရတဲ့ ကစထမႉး ေအာင္သန္းထြဋ္၊ တိုင္းမႉးေအာင္စိုးနဲ႔ ဒကစမႉးေစာျမင့္ဦး ဘဲ ထိသြား လြင့္သြားခဲ့ရတယ္။ အခုေတာ့ တခ်ိန္က ဦးတည္ရန္သူ ကုလားမယားလို႔ ဆဲေပးခဲ့ရတဲ့ ရန္သူ႔ျပည္နယ္ လႊတ္ေတာ္တို႔၊ ရန္သူ႔ျပည္နယ္အစိုးရတို႔ထဲ အိပ္ငိုက္ေနၾကရၿပီ။
ေလာေလာဆယ္ေတာ့ မင္းေအာင္လႈိင္ဟာ ဦးပိုင္မွာ အဝါးမေတာ္လို႔ျပုတ္လာတဲ့ ခင္ေဇာ္ဦးကို လက္တိုလက္ေတာင္း ခိုင္းစားေနတယ္။ တကယ္လို႔ ပံုမလာရင္လဲ အခ်ိန္မေရြး အမႈေဟာင္းေတြျပန္ေဖာ္ၿပီး ေဆာ္ႏိုင္လို႔ ခင္ေဇာ္ဦးဟာ သခင္အားရ ကၽြန္ပါးဝ လုပ္ျပေနရတယ္။
တဖက္မွာလဲ တပ္ထဲက ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္အဆင့္၊ ဗိုလ္မႉးႀကီးအဆင့္ေတြ အပါအဝင္ ၃၈၄ ေယာက္ကို ရာထူးေညာင္းေနလို႔ ဆိုၿပီးထုတ္ခဲ့တယ္။ (ရာထူးသက္ၾကာေနတဲ့ စစ္သံမႉး ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ေတြေတာ့ မျပဳတ္) ဒါေပမဲ့ သူကိုယ္တိုင္ကေတာ့ ပင္စင္သက္ ၅ ႏွစ္တိုးလို႔ စိုးဝင္း၊ ေက်ာ္ေဆြ၊ ျမထြန္းဦးတို႔ချမာ တက္လမ္းမရွိေတာ့တဲ့ဘဝ ေရာက္သြားရွာတယ္။ စာဖတ္ေနသူႀကီးသေဘာက်တဲ့ ျမထြန္းဦးကေတာ့ ရန္ကုန္မွာ အေဖအသုဘလုပ္တာ ေလာ္စစ္ဟန္ၿပီးရင္ ဒုတိယ အႀကီးက်ယ္ဆံုးအသုဘျဖစ္သြားကတည္းက မင္းေအာင္လႈိင္က ေတးထားခဲ့တယ္။ အခုေတာ့ တိုင္းမႉးေတြအားလံုး လိုလို သူ႔လူေတြထည့္ထားၿပီး မၾကာခင္ အထက္ထိုးတင္ ကန္တင္၊ ဒီ့ေနာက္ အပတ္စဥ္အင္မတန္ကြာတဲ့လူေတြကို တိုင္းမႉးေတြ ထပ္တင္ဖို႔ စီစဥ္ေနတယ္။ ပိုတိတိက်က်ေျပာရရင္ သူ႔ေအာက္မွာ လုပ္ခဲ့ဖူးတဲ့ တပ္မ ၄၄၊ ႀတိဂံတိုင္းနဲ႔ ခမရ ၁၂၀ က ဂ်ဴနီယာေတြကိုတင္ဖို႔ျဖစ္တယ္။ အရင္က ေနဝင္း-သန္းေရႊတို႔နည္းေဟာင္းအတိုင္းဘဲ အာဏာနီတည္ ေဆာက္ေနတယ္။
နဝတ ဥကၠဌ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးေစာေမာင္က တြင္း-၁ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးခင္ညြန္႔ကိုထိန္းဖို႔ သူ႔လူ ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္သန္းထြန္းကို တင္ခဲ့ သလို နအဖ ဥကၠဌ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးသန္းေရႊကလဲ တြင္း-၁ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးခင္ညြန္႔ကို သူ႔လူ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေက်ာ္ဝင္းနဲ႔ထိန္းခဲ့ၿပီး အခု မင္းေအာင္လႈိင္ကလဲ သန္းေရႊလူျဖစ္တဲ့ စရဖ ေထာက္လွမ္းေရးခ်ဳပ္ ျမထြန္းဦးကိုထိန္းဖို႔ သူ႔လူ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ သန္းထြတ္သိန္း ကို ဒုစရဖခ်ဳပ္ ခန္႔ထားတယ္။ တဖက္မွာလဲ NCA ၈ ဖြဲ႔ထဲက အေရးပါသူတခ်ဳိ႕ကို စရဖ က တိုက္နဲ႔ ကားေတြေပးၿပီး ထိန္းထားတယ္။ ဒါေပမဲ့ လတ္တေလာထုတ္ထားတဲ့ ၃၈၄ ေယာက္ကို အရင္လို အရပ္ဘက္ပို႔ မိုးက်ေရႊကိုယ္ေတြအျဖစ္ ဌာနဆိုင္ရာေတြ ထိုးထည့္ဖို႔ကလဲ မျဖစ္ေတာ့၊ ၾကံ႕ဖြတ္ပါတီနဲ႔ဦးပိုင္ထဲ ထည့္ဖို႔လဲ ဟိုက ဒါေလာက္ အမ်ားႀကီး ေနရာမေပးႏိုင္ ျဖစ္ေနလို႔ ျပႆနာေတြ စ,တက္ေနၿပီ။
UWSA ဟာ ၂၀၀၉ BGF အသြင္ေျပာင္းေရးတံုးက BGF လက္ခံမယ္၊ ထိုင္းနယ္စပ္က ၁၇၁ ေဒသ ဖ်က္သိမ္းၿပီး ေျမာက္ဖက္ျပန္ဆုတ္မယ္အထိ လိုက္ေလ်ာခဲ့ေပမဲ့ နအဖ က ရေလလိုေလအိုတေစၧ ျဖစ္ၿပီး ညစ္ကပ္ကပ္ေတာင္းဆို ခ်က္ေတြ ထပ္လုပ္လာလို႔ ပ်က္သြားခဲ့တယ္။ BGF လုပ္ဖို႔ UWSA တပ္အားလံုး က်ဳိင္းတံု နဲ႔ လား႐ႈိးမွာ လာစုရမယ္၊ လာသင္တန္းတက္ရမယ္၊ သင္တန္းတက္ေနခ်ိန္မွာ ဝ ေဒသကို ဗမာစစ္တပ္ေတြ ဝင္ထိန္းေပးမယ္လို႔ ေတာင္းဆိုလို႔ ဝ က သံသယေတြႀကီးသြားၿပီး BGF စီမံကိန္းပ်က္သြားတာျဖစ္တယ္။ အရင္ ဝ BGF လုပ္မယ့္အစီအစဥ္ ပ်က္သြား ေတာ့ စရဖ ရဲဲျမင့္(ေလး) တရားခံရွာခံရၿပီး လြင့္သြားသလို အခုလဲ ခင္ေဇာ္ဦးဟာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးပ်က္တဲ့ကိစၥမွာ တရားခံ ရွာခံရၿပီး ဦးပိုင္ ပုဒ္မေတြပါ တသီႀကီးတပ္ခံရမယ့္အလားအလာရွိေနတယ္။
ဒီ့ေနာက္ပိုင္းမွာ ဗမာစစ္တပ္အေပၚ ၁၉၈၉ က ၂၀၀၉ အထိထားခဲ့တဲ့ ႏွစ္ ၂၀ ၾကာယံုၾကည္မႈ ရာခိုင္ႏႈန္း ၈၀ ေလာက္ ပ်က္သြားၿပီး ေခတ္မွီလက္နက္ဝယ္ယူတပ္ဆင္မႈေတြ အႀကီးအက်ယ္လုပ္ခဲ့တယ္။ တခ်ိန္ထဲမွာ ကမ႓ာ့အႀကီးဆံုးသတၱဳ သိုက္ေတြထဲမွာ တခုအပါအဝင္ျဖစ္လာတဲ့ မန္ေမာ္သတၱဳမိုင္းကလဲ အရင္မူးယစ္ေဆးလုပ္တံုးကထက္ အမ်ားႀကီးပိုမ်ား တဲ့ဝင္ေငြေတြ ရလာေတာ့ ေလယာဥ္ ရဟတ္ယာဥ္ကအစ ဒံုးက်ည္ေတြ ေဟာင္ဝစ္ဇာေတြ ေလကာလက္နက္ေတြ ေသာက္ေသာက္လဲဝယ္ႏိုင္ခဲ့တယ္။ အခုဆိုရင္ UWSA ရဲ႕ စစ္အင္အားကို တိုင္းရင္းသားအဖြဲ႔အစည္းေတြၾကားထဲ သူ႔ၾသဇာရွိန္ဝါနဲ႔ေပါင္းစပ္လိုက္တဲ့အခါ ဗမာစစ္တပ္နဲ႔ တင္းျပည့္က်ပ္ျပည့္စစ္ပြဲႀကီး ျဖစ္လာရင္ တိုင္းရင္းသားအားလံုး ေတာင္ေပၚေျမျပန္႔မက်န္ ျပည္နယ္ျပည္မ,မခြဲ ေက်းလက္ၿမိဳ႕ျပ စစ္မ်က္ႏွာေပါင္းစံုနဲ႔ ေနရာအႏွံ႔ထၾကမွာျဖစ္လို႔ Mutually Assured Destruction (M.A.D.) ႏွစ္ဖက္စလံုး ေသခ်ာေပါက္ေၾကျပဳန္းမယ့္အဆင့္ကို ေရာက္ေနၿပီျဖစ္ တယ္။
အခုတခါလဲ AA TNLA MNDAA ၃ ဖြဲ႔က UWSA ဆီမွာ တပ္ေတြအပ္ထား သို႔မဟုတ္ လက္နက္ေတြအပ္ထားၿပီးမွ ၿငိမ္း ခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးရမယ္လိုလို ၾကားေနျပန္ၿပီ။ ၂၀၀၉-၂၀၁၀ တံုးက UWSA နဲ႔ တိုက္ခါနီးအေျခအေနေရာက္သြားခဲ့တာ ကို သင္ခန္းစာမယူႏိုင္ဘဲ လက္ေတြ႔မက်တဲ့၊ မျဖစ္ႏိုင္တဲ့ေတာင္းဆိုခ်က္ေတြ ထပ္လုပ္ဖို႔ ပုဇြန္ဦးေႏွာက္ေတြနဲ႔ စဥ္းစား ေနျပန္ၿပီ။ မူလလက္ေဟာင္းပင္လံုစာခ်ဳပ္ကို အေထာက္အကူမျဖစ္႐ံုမက မူလပင္လံုစိတ္ဓာတ္နဲ႔ လံုးလံုးႀကီးကြဲလြဲေန တဲ့စိတ္ကူးေတြ အၿပီးအျပတ္စြန္႔လႊတ္ခ်ိန္တန္ပါၿပီ။
၂၀၁၅ အေစာပိုင္းကတည္းက ေဒၚစုက တင္မ်ဳိးဝင္းကို တပ္နဲ႔ဆက္ဆံေရးကိုယ္စားလွယ္ ခန္႔ခဲ့လို႔ ဆက္ဆံေနခဲ့ၿပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြကိုင္တာ ႀကိဳးဆြဲတာခံထားရတဲ့သေဘာျဖစ္ေနတယ္။ လက္ရွိအေျခအေနမွာ တပ္ကိုမထိန္းႏိုင္တာ သိသာေနတယ္။ NCA လက္မွတ္ထိုးထားတဲ့ ၈ ဖြဲ႔အနက္ မင္းေအာင္လႈိင္တို႔ကို အတက္ႂကြဆံုးလည္ပင္းဖက္ေနတဲ့၊ အေရးအပါဆံုးအဖြဲ႔ျဖစ္တဲ့ KNU ရဲ႕ ဘိတ္-ထားဝယ္ခ႐ိုင္ တပ္မဟာ ၄ ဂြင္မွာရွိတဲ့ ထီးခီးဂိတ္ကို ကမ္း႐ိုးတန္းစစ္တိုင္း မႉးက NCA ခ်ဳိးေဖာက္ၿပီး ဆုတ္ခိုင္းတဲ့ကိစၥမွာ NLD ရဲ႕ တနသၤာရီတိုင္းဝန္ႀကီးခ်ဳပ္က စစ္တပ္ဘက္ကိုေထာက္ခံလိုက္ တဲ့ကိစၥဟာ ခ်ီးဘရိန္းျဖစ္မႈကိုျပေန႐ံုမက ျမင္းဘယ္သူစီးေနလဲဆိုတာ ျပတဲ့လကၡဏာလဲျဖစ္တယ္။
မိုင္းလားမွာ ၃ ဖြဲ႔ကို ခင္ေဇာ္ဦးေျပာတဲ့ ဒုတိယအခ်က္က လံုးဝမျဖစ္ႏိုင္တဲ့ကိစၥဆိုေတာ့ လက္ရွိမင္းေအာင္လႈိင္ ေခါင္း ေဆာင္ေနတဲ့ စစ္အုပ္စုဟာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးျမင္းကို အတင္းလုစီးၿပီး ျပည္တြင္းစစ္ကို ဆက္ေမြးခ်င္တဲ့အၾကံ ထင္ရွားလာ ေနတယ္။ မင္းေအာင္လႈိင္ရဲ႕ စီမံကိန္းကေတာ့ လက္ရွိၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးပြဲကို ၃-၅ ႏွစ္အခ်ိန္ဆြဲထားမယ္၊ ၂၀၂၀ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ သူကိုယ္တိုင္ေသာ္၎၊ သူ႔လူေသာ္၎ သမတျဖစ္မွ စိတ္ႀကိဳက္လုပ္မယ္၊ စိတ္ႀကိဳက္ေခ်မႈန္းမယ္ လို႔ စိတ္ကူးယဥ္ေနတယ္။ စစ္တပ္က ကိုယ္နဲ႔မဆိုင္တဲ့ ႏိုင္ငံေရး စီးပြားေရး လူမႈေရးနယ္ပယ္ေတြထဲ ႏွစ္ ၅၀ ေက်ာ္ ဝင္စြက္ခဲ့တဲ့ ရလဒ္အျဖစ္ ေျခလ်င္/ေျချမန္တပ္ရင္းတရင္းမွာ ေရွ႕တန္းထြက္တပ္ခြဲတခြဲဘဲ ထားႏိုင္ေတာ့တဲ့ ဒီကေန႔ ေခတ္မွာ လက္ေတြ႔နဲ႔ အေဝးႀကီးကင္းကြာေနတယ္။
ဒါေပမဲ့ မၾကာေသးတဲ့ ျပည္ေထာင္စုၿငိမ္းခ်မ္းေရးေကာ္မတီအစည္းအေဝးမွာေတာ့ ခင္ေဇာ္ဦးက ၃ ဖြဲ႔ကိုေရာ၊ တျခား လက္မွတ္မထိုးတဲ့အဖြဲ႔ေတြကိုေရာ အျပဳတ္တိုက္ပစ္မယ္ေျပာေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကေဟာက္ပစ္လိုက္တာ ဟာ လြတ္သြားတဲ့ျမင္းဇက္ႀကိဳးကို ျပန္ကိုင္ဖို႔ အလားအလာေကာင္းတဲ့ႀကိဳးပမ္းခ်က္ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ျမင္းနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့စကားပံုေတြအတိုင္း သတိထားရမွာေတြ အမ်ားသားပါ။ "ျမင္းစီးၿပီး အထီးမွန္းအမမွန္းမသိ" "ကိုယ့္ျမင္း ကိုယ္စိုင္း စစ္ကိုင္းေရာက္ေရာက္" "ျမင္း ဂ်ဳိတပ္ေပးသလို" "ျမင္းကမလႈပ္ ခံုကလႈပ္" "ပန္းခင္းကိုျမင္းစီးၿပီးေလွ်ာက္ ၾကည့္" "ေလွအဆင္း ျမင္းအတက္" "ေကာက္႐ိုးတမွ်င္ထပ္တင္လို႔ ျမင္းခါးက်ဳိး" "ျမင္းခြာ သံမႈိတခ်က္လြတ္လို႔ စစ္ပြဲ တခုလံုး႐ႈံး" "ျမင္းေကာင္း ခြာလိပ္" "ျမင္းျမင္းခ်င္း ႏြားႏြားခ်င္းဆိုသလို" စသည္စသည္ျဖင့္။ အဓိကျပႆနာကေတာ့ စစ္တပ္စိတ္ႀကိဳက္ဆြဲထားတဲ့ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒဇက္ႀကိဳးပါဘဲ။
ေအာင္သဇင္