စီစီသြယ္ (S/OKA - 089818) - က၀ိအုုိရဲ့ အိမ္ျပန္ခ်ိန္
(မိုုးမခ) ဇူလိုုင္ ၂၃၊ ၂၀၁၆
ေပါင္မုုန္႔ဆိုုင္မွာ အလုုပ္လုုပ္ရင္း ေခါင္းထဲ၀င္လာတဲ့ စာလုုံးက “က၀ိ”။ “က၀ိအိုုရဲ့ အိမ္ျပန္ခ်ိန္” ။ ဇူလိုုင္ ၈၊ ၉ ၊ ၁၀၊ ၁၁ ရက္ (၂၀၁၆) တြင္ ခံစားရမႈမ်ား
တိုုင္းျပည္အက်ဳိးေမွ်ာ္ကိုုး၍ က်မ စီစီသြယ္ (S/OKA 089818) မွာ ျဖစ္ရပ္မွန္ စာတဖြဲ႕၊ “က၀ိအုုိ၏ အိမ္ျပန္ခ်ိန္” ကိုု ေလးစားစြာ တင္ျပအပ္ပါသည္။
အိမ္ျပန္ခ်ိန္ ေရာက္ျပီး က၀ိအုုိလည္း အိမ္ေရာက္ခ်င္ျပီေပါ့။ ထိုုအခါ အိမ္ေရာက္ခ်င္သူတိုုင္းရဲ့ ဆုုလာဘ္ က်လာတယ္။ အဲဒီဆုုလာဘ္က “ခံ၀န္ခ်က္ထိုုး၊ အသနားခံစာ တင္၊ ဘယ္ထဲမွ ၀င္ပါနဲ႔” တဲ့။
က်မ အေတြး၀င္လာတယ္။ က၀ိအိုုရဲ့ အႏွစ္ ၂၀ ေက်ာ္ၾကာခဲ့တဲ့ ႏိုုင္ငံေရးအေတြ႔အၾကဳံေတြ၊ ကမာၻ႔ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ သံတမန္မ်ားရဲ့ အေတြးအေခၚ အယူအဆ ဆက္ဆံေရးေတြ ျပန္မမွ်ေ၀ရဘူးလား။
ႏိုင္ငံေရး အေတြ႔အၾကဳံေတြ မမွ်ေ၀ရရင္ေတာင္ ဆယ္စုုႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ဖတ္လာခဲ့တဲ့ စာအုုပ္ေတြရဲ့ တစိတ္တေဒသ၊ အိမ္နားက စာၾကည့္တိုုက္မွာ ဖတ္စရာမက်န္ေတာ့ေလာက္ေအာင္ အပတ္တိုုင္း ေက်ာပိုုးအိတ္နဲ႔ သယ္ျပီး ဖတ္ခဲ့တဲ့ စာအုုပ္ေတြထဲက အေၾကာင္းေတြ၊ ကမာၻေက်ာ္ သခ်ာၤဂ်ာနယ္မွ “အယ္ဒီတာ” လုုပ္ရန္ အၾကိမ္ၾကိမ္ ေခၚျခင္း ခံရေလာက္ေအာင္ ဆည္းပူးခဲ့တဲ့ သခ်ာၤပညာေတြ၊ အခ်ိန္လုုျပီး ဖတ္ခဲ့တဲ့ သခ်ာၤစာအုုပ္ေတြထဲက အေၾကာင္းေတြကိုု ေက်ာင္းသားေတြ၊ လူငယ္ေတြ၊ စိတ္၀င္စားတဲ့သူေတြကိုု ျပန္ ေ၀မွ်ခြင့္ မရေတာ့ဘူးလား။
ဒဲဒါေတြဟာ ႏိုုင္ငံေကာင္းေအာင္ တစိတ္တပိုုင္းက ပါခဲ့တဲ့ ႏိုုင္ငံေရးအဖိုုးအိုုတေယာက္အတြက္ ဆုုလာဘ္ေတြလား။ သူျမတ္ႏိုုးတဲ့ သခ်ာၤသမားဘ၀ကိုု စြန္႔လႊတ္၊ မိသားစုုအေရးကိုု ပယ္ျပီး တိုုင္းျပည္အေရးကိုု သယ္၊ (၁၀၁) ႏွစ္အထိ ေနသြားခဲ့တဲ့ အေမအိုုခင္မ်ာ သားအတြက္ ဆုုေတာင္းျခင္းမွလြဲ၍ စာတေၾကာင္း၊ ဖုုန္းတေခၚမွ် မရရွသြားခဲ့ဘူး။ ႏိုုင္ငံအတြက္ လုုပ္သက္တေလ်ာက္လုုံးမွာ ျခိဳးျခိဳးျခံျခံ ေနခဲ့တဲ့ (သမိုုင္းပစၥည္းနဲ႔ သမိုုင္း၀င္ပစၥည္းဟုု ျငင္းရေလာက္ေအာင္၊ တိုုင္းရင္းသားမ်ားက မွတ္ခ်က္ ခ်ရေလာက္ေအာင္၊ ႏိုုင္ငံျခားသားမ်ားက integrityဟုု အၾကိမ္ၾကိမ္ ေျပာရေလာက္ေအာင္) ႏိုုင္ငံေရးအဘိုုးအိုုတေယာက္ရဲ့ အိမ္ျပန္ခ်ိန္မွာ ရတဲ့ ဆုုလာဘ္က “ခံ၀န္ခ်က္ လက္မွတ္ထိုုး၊ အသနားခံစာ တင္၊ ဘယ္ထဲမွ ၀င္မပါနဲ႔၊ ေဆြမ်ဳိးေတြနဲ႔ဘဲ ေတြ႔” တဲ့လား။
ျပည္၀င္ခြင့္ေလ်ာက္ျပီး ျပန္လာတဲ့သူေတြရဲ့ နာက်င္တဲ့ မ်က္ႏွာနဲ႔ အသံေတြကိုု အခုုအခ်ိန္မွာ နားလည္ ခံစားလာရတယ္။ “သိကၡာရွိစြာ အိမ္ျပန္ႏိုုင္ေရး” ဆိုုတဲ့ စကားလုုံးကိုု စကားလုုံးရဲ့ အဓိပၺါယ္နဲ႔ မဟုုတ္ဘဲ ရင္ထဲက ခံစားခ်က္နဲ႔ သိလာတယ္။
ဘယ္ေတာ့မွ သိကၡာရွိရွိ အိမ္ျပန္ရပါ့မလဲ။ ကမာၻအႏွံ႔ ျပန္႔က်ဲေနတဲ့ က၀ိအုုိေတြ၊ တိုုင္းျပည္အတြက္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ “ေတာ ျဖတ္၊ ေထာင္ ျဖတ္” ခဲ့ရသူေတြ၊ ေရာက္ရာေနရာေတြမွာ အေတြးေရာ အလုုပ္ေရာ ျမန္မာျပည္အတြက္ ေပးဆပ္ေနသူေတြ ဘယ္ေတာ့ “ခံ၀န္ခ်က္ ထုုိးရတဲ့ဘ၀” က လြတ္မလဲ။ “အကူအညီလိုုပါတယ္ ဆိုုတဲ့ တုုိင္းျပည္” ကိုု ၀င္လာတဲ့ တိုုင္းတပါးသားေတြေရာ ဘယ္ေတာ့ ခံ၀န္ခ်က္ ထိုုးရတဲ့ ဘ၀က လြတ္မလဲ။ က်မအေတြးထဲမွာ ေမးခြန္းေပါင္းမ်ားစြာနဲ႔ပါ။
အိမ္ျပန္သင့္ျပီ။ အထူးဆုု မလိုုခ်င္ပါ။ “အားလုုံးအတြက္ ဂုုဏ္သိကၡာ ရွိျခင္း အျမန္ဆုုံးရခဲ့ရင္” က၀ိအိုုတေယာက္ က်န္းမာေရး ခ်ဳိ႔တဲ့ေနျပီျဖစ္တဲ့ သူ႔အကိုု (ႏိုုင္ငံအတြက္ ၅ ႏွစ္ေက်ာ္ ေထာင္ျဖတ္ခဲ့ရေသာ) ႏွင့္ ေတြ႔ခြင့္ရမွာပါ။ မိအိုုမ်ား ဖအိုုမ်ားလည္း ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေ၀းကြာေနတဲ့ သားသမီးမ်ားႏွင့္ ေတြ႔ခြင့္ရမွာပါ။ တိုုင္းတပါးသားမ်ားလည္း ျမန္မာျပည္ရဲ့ ေႏြးေထြးမႈ၊ ယဥ္ေက်းမႈကိုု အျပည့္အ၀ ခံစားခြင့္ ရရွိမွာပါ။
စီစီသြယ္၊ S/OKA ၀၈၉၈၁၈
ေခတၱ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုု
စာၾကြင္း - ျပည္သူတင္ေျမွာက္ထားေသာ ျပည္သူ႔အစိုုးရကိုု ေလးစားရိုုေသေသာအားျဖင့္ တိုုင္းျပည္တာ၀န္ ထမ္းေဆာင္ျခင္းႏွင့္ ကူညီျခင္းမွ လြဲ၍ က်န္တာမလုုပ္ပါဟုု ေရးထိုုးခဲ့ျပီးပါျပီ။ (၇၊၇၊ ၂၀၁၆ work history form) ။ က်န္တဲ့ ခံ၀န္ခ်က္မ်ား ထပ္မထိုုးသင့္ေတာ့ပါ။ အိုုျခင္းကိုုလည္း အသက္အရ သုုံးႏႈံးထားပါသည္။ ဥာဏ္အားတြင္ေတာ့ သတင္းစာတြင္ ဖတ္ရေသာ “ေလ့က်င့္ထားေသာ အသက္ ၇၀ေက်ာ္၏ ဥာဏ္အားသည္ အသက္ ၂၀ ႏွင့္ အတူတူပင္ ျဖစ္ေၾကာင္း” ၏ နမူနာျပယုုဂ္ တခုုျဖစ္ပါသည္။ အျခားျပယုုဂ္မ်ားလည္း အမ်ားၾကီး ေတြ႔ေနရပါသည္။ ေနာက္ထပ္ျပယုုဂ္တခုမွာေတာ့ ရက္ပိုုင္းအတြင္း ေတြ႔ခဲ့ရေသာ အသက္ ၉၈ ႏွစ္အရြယ္တြင္ ဟင္းခ်က္ႏိုုင္တုုန္း ျဖတ္လတ္ေနတုုန္း၊ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေ၀းကြာေနသူမ်ားကိုု နာမည္နဲ႔တကြ ေမးႏိုုင္ေသာ မွတ္ဥာဏ္အား ေကာင္းဆဲျဖစ္ေသာ ဗိုုလ္ခ်ဳပ္ကေတာ္ ဘြားဘြား ေဒၚခင္ၾကည္၏ ညီမ အန္တီ မာ ျဖစ္ပါသည္။
အမ်ားသူငါ ခံ၀န္ခ်က္ မထုုိးရမည့္ အခ်ိန္ကိုု ေမွ်ာ္လင့္ ေစာင့္စားရင္း
စီစီသြယ္ (S/OKA 089818)
ဇူလိုုင္ ၂၀၊ ၂၀၁၆၊ ၉ နာရီ ၅၀ ည