စုိးလြင္ ● ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္း ဘ၀လမ္းမ်ား

စုိးလြင္ ● ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္း ဘ၀လမ္းမ်ား
(မုိးမခ/ သစ္ခက္သံလြင္) ၾသဂတ္စ္ ၁၄၊ ၂၀၁၆

==============
၁၉၈၈  ျပည္သူ႔အေရးေတာ္ပံုေနာက္ပိုင္းကာလ စစ္အာဏရွင္စနစ္ အဆုံးတိုင္ပ်က္သုဥ္းခ်ဳပ္ၿငိမ္းေရးအတြက္ တိုက္ပြဲဝင္ခဲ့ၾက တဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံလံုးဆိုင္ရာ ေက်ာင္းသားမ်ား ဒီမိုကရက္တစ္တပ္ဦး (မ.က.ဒ.တ) ရဲ႕ ေတာ္လွန္ေရးခရီးလမ္းတေလွ်ာက္ က်ေနာ္ပါဝင္ခဲ့ရာ (၁၉၈၈-၁၉၉၄) ကာလ ကိုယ္ေတြ႔ၾကဳံဆုံခဲ့ရမႈမ်ား ကို က်ေနာ္နဲ႔အတူ သက္စြန္႔ဆံဖ်ားတိုက္ပြဲ၀င္ခဲ့ၾကတဲ့ ရဲေဘာ္သူငယ္ခ်င္းမ်ားအား အမွတ္ရဂုဏ္ျပဳျခင္းအျဖစ္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ေနာင္ ျမန္မာ့လူ႔ေဘာင္အဖြဲ႔အစည္းက လူငယ္ မ်ိဳးဆက္သစ္မ်ား သိရွိေလ့လာႏိုင္ရန္အတြက္ေသာ္လည္းေကာင္း.. မုိးမခ၊ သစ္ခက္သံလြင္တုိ႔မွတဆင့္ ေရးသားတင္ဆက္ လိုက္ပါသည္။

စိုးလြင္
(၂၁၁) (၀မ္ခ)
============

● စစ္လည္း တိုက္၊ ၀မ္ေရးလည္း လုပ္
“ေႏြေရာက္လာၿပီ။ ရန္သူက မီးေလာင္ဗုံးေတြ ပစ္ေတာ့မယ္။ မင္းရဲ႕ဘန္ကာအမိုးေတြ ဖ်က္ထားေတာ့” လို႔ အတူေနအဘဗိုလ္ မန္းဘိုက သတိေပးတယ္။

ဒါနဲ႔ပဲ ေနာက္ေန႔မနက္ ၄ နာရီေလာက္ထ၊ ကိုယ့္အေရွ႕ေတာင္ကုန္းမွာကလည္း ရန္သူက ပိြဳင့္ဖိုက္  စက္ေသနတ္ႀကီးနဲ႔ 76 ေနာက္ပြင့္႐ိုင္ဖယ္က ဆင္ထား။ တပ္စိတ္မွာကလည္း အသက္အႀကီးဆုံးနဲ႔ တာ၀န္အရွိဆုံးက ကိုယ္ပဲျဖစ္ေနေတာ့..ေၾကာက္ေၾကာက္နဲ႔ပဲ ဘန္ကာအမိုးေပၚတက္ အမိုးကို ျဖည္းျဖည္းဖ်က္ခ်။။ ရဲေဘာ္တေယာက္ကိုေတာ့ ရန္သူပစ္မွာကို ၾကည့္ခိုင္း ထားရတယ္။

ပိြဳင့္ 5 ပစ္ရင္ က်ည္ဆံလာရာလမ္းေၾကာင္းက မီးတန္းႀကီးျဖစ္ေနေတာ့..မီးက်ည္တန္းျမင္ရင္ ရဲေဘာ္က သတိေပး။ ကိုယ္က ခုန္ဆင္း ၀ပ္ေနေတာ့ပဲ။ ရန္သူကလည္း ဘယ္အခ်ိန္ကထဲက ေခ်ာင္းေနလည္းမသိဘူး။ ဖ်က္လို႔ တ၀က္ေလာက္ လည္းရ ေရာ ပစ္ေတာ့တာပဲ..။ ကိုယ္ေတြအတြက္ကံေကာင္းတာက ေနာက္ပြင့္႐ိုင္ဖယ္မပစ္တာဘဲ..၊ ပစ္ရင္ မေခ်ာင္ဘူး..ဒီလိုနဲ႔ပဲ ပစ္ရင္ ခုန္ခ်ပုန္းလိုက္၊ အပစ္ရပ္ရင္ တက္ဖ်က္နဲ႔ မိုးလင္းေတာ့လည္း ဖ်က္တာ ၿပီးသြားတာပဲ။

ေနာက္တေန႔.. က်ေနာ့္ကင္းအလွည့္က မနက္၂ နာရီက ၄ နာရီ။

ကင္းအလွည့္ၿပီးေတာ့ ၄ နာရီကေန ၆ နာရီအထိတာ၀န္က်တဲ့ ေအာင္၀င္းကိုႏိႈး၊ ေအာင္၀င္းနဲ႔ ကင္းလဲၿပီးေတာ့ က်ေနာ္လည္း မအိပ္ေတာ့ဘဲ ဘန္ကာအကြယ္ကေလးနားမွာ ေဆးလိပ္ေသာက္ေနလိုက္တယ္။ ခဏေနေတာ့ ေအာင္၀င္း က်ေနာ္ဆီ ေရာက္လာၿပီး ဓာတ္မီးႏွစ္လက္အတြက္ ဓာတ္ခဲေတာင္းတယ္..။ က်ေနာ္လည္း ထုတ္ေပးလိုက္တယ္...မၾကာပါဘူး ေအာင္ ၀င္းဆီကေန ဓာတ္မီးအေရာင္ေတြ ထြက္လာလို႔ သူဆီေျပးသြားၾကည့္လိုက္ေတာ့..

ေအာင္မယ္ေလးဗ်ာ.. ကိုယ္ေတာ္ေခ်ာက ဓာတ္မီးႏွစ္လုံးၿပိဳင္တူဖြင့္ၿပီး အေရွ႕ေတာင္ကုန္းက ရန္သူကို ေဝွ႔ျပေနတယ္။ က် ေနာ္လည္း သူ႔ကိုရပ္ခိုင္း..၊ ဆူလဲဆူ..ၿပီးေတာ့ ဓာတ္မီးႏွစ္လက္လုံး သိမ္းၿပီးတဲ့ အခ်ိန္မွာ..ရန္သူလက္နက္ႀကီးက မီးေရာင္ ျမင္တဲ့ က်ေနာ္တို႔ေနရာကို လက္နက္ႀကီးနဲ႔ပစ္ပါၿပီ။ က်ေနာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္လည္း ဘန္ကာထဲေျပး၀င္..။

ေတြ႔ပါၿပီးခင္ဗ်ာ။ ဘန္ကာထဲမွာ ခင္ေမာင္ေအး၊ ေအာင္မိုး၊ ၀င္းထြန္လင္းတို႔က ေပါက္တူးကိုယ္စီနဲ႔။

က်ေနာ္သိလိုက္ပါၿပီ။ ဒီေကာင္ေတြ ညကထဲကစီစဥ္ထားၾကတာ..က်ေနာ္ကိုအသိေပးရင္ ခြင္႔့မျပဳမွာစိုးလို႔..။

ရန္သူကလည္း မီးေလာင္ဗုံးေတြကို တလက္စပ္ပစ္..ဘန္ကာနားတ၀ိုက္မွ က်ကြဲၿပီးမီးေလာင္...။

အပစ္က်ဲသြားတာနဲ႔ ဒီေကာင္ေတြအုပ္စုလည္း အျပင္ကိုေျပးထြက္ ရရာသစ္ကိုင္းနဲ႔ မီးကို႐ုိက္သတ္။ ၿပီးမွ မီးေလာင္ဗုံးက်တဲ့ ေနရာကိုတူးၿပီး ဗုံရဲ႕ဒလက္ကိုယူ..မီးေလာင္ဗုံရဲ႕ဖင္ကဒလက္က ဒန္သတၱဳ ဆိုေတာ့ ေရာင္းစားလို႔ရတယ္ေလ..။

ဒီလိုနဲ႔အပစ္မ်ားရင္ ဘန္ကာထဲ ျပန္ေျပး၀င္။ အပစ္က်ဲရင္ထြက္တူးလိုက္နဲ႔ ရန္သူအပစ္ရပ္ေတာ့ ဒလက္ေတြ ၃ ကီလို ၄ ကီလိုေလာက္ရလိုက္တယ္။

(ေကအန္ယူကလည္း ထြက္တူးၾကေတာ့...သူ႔အဖြဲ႔ ကိုယ့္အဖြဲ႔ အၿပိဳင္အဆိုင္ တူးလိုက္ၾကတာ၊ ေနာက္ပိုင္း အရနည္းမွာစိုးလို႔ ဘန္ကာထဲပါမ၀င္ေတာ့ဘဲ နီးရာအပင္မွာကပ္ေနၾကလို႔ ဘန္ကာထဲ ၀င္ဖို႔ မနည္းေျပာယူ ရတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ေကအန္ယူနဲ႔ေက်ာင္းသားေတြေဆြးေႏြးၿပီး..ဘယ္အပင္နဲ႔ ဘယ္အပင္ၾကားက ေကအန္ယူပိုင္..ဘယ္အပင္နဲ႔ ဘယ္အပင္ၾကားက ေက်ာင္းသားပိုင္ဆိုၿပီး ခြဲထားလိုက္ေတာ့..လက္နက္ ႀကီးပစ္ၿပီးမွေအးေအးေဆးေဆး ထြက္တူး႐ုံပဲ)။

ေနာက္ ၃...၄ရက္ေနေတာ့ ထုံစံအတိုင္း ထိုင္းဘက္ကမ္းမွာ က်ဥ္ခြံ၀ယ္တဲ့ ကားလာေတာ့ ၾကက္႐ိုး ငါးႀကီးနဲ႔ အလဲအလွယ္ လုပ္ၾကေပါ့။ ၿပီးေတာ့ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး ခ်က္စားၾကေပါ့။

ဒီလိုေန႔မ်ဳိးဆို အားလုံးမ်က္ႏွာမွာ အျပဳံးေတြနဲ႔....။

(၀န္ခံပါသည္...ရဲေဘာ္ေတြ ထြက္တူးေတာ့ ထိခိုက္ဒဏ္ရာရမွစိုး၍ ႏႈတ္အားျဖင့္ မတူးဖို႔ တားခဲ့ပါသည္။ ဒါေပမဲ့ စားရ၀ါးရ ေတာ့မည္လို႔ ႀကိဳျမင္ေနေတာ့ က်ေနာ့္မ်က္ႏွာက ျပဳံးေနပါလိမ့္မည္။ ထိုေၾကာင့္ ညီေလးေတြရဲ႕စြမ္းအားနဲ႔ရ႐ွိတဲ့ ထိုဟင္းကို စားရခ်ိန္မွာ ေရွ႕မ်က္ႏွာေနာက္ထား၍ ရင္ထဲတြင္ ရွက္ရွက္နဲ႔ စားခဲ့ရပါေၾကာင္း…)

စိုးလြင္ (၀မ္ခ) (၂၁၁)