တူေမာင္ညဳိ ● အတိုင္ပင္ခံပုဂၢိဳလ္ ေလွ်ာက္ေသာလမ္း အပိုင္း (၅)
(သီတဂူဘုန္းႀကီး၊ နာဂ်စ္နဲ႔ က်ီးကန္းပံုပမာ)
(မုိးမခ) ဒီဇင္ဘာ ၁၄၊ ၂၀၁၆
(သီတဂူဘုန္းႀကီး၊ နာဂ်စ္နဲ႔ က်ီးကန္းပံုပမာ)
(မုိးမခ) ဒီဇင္ဘာ ၁၄၊ ၂၀၁၆
၁၉၄၈ ခု၊ လြတ္လပ္ေရးရစဥ္က စၿပီးက်င့္သံုးခဲ့တဲ့ “ျမန္မာ့ႏုိင္ငံျခားေရးမူဝါဒ” ဟာ အေျခခံအားျဖင့္ မွန္ကန္ပါတယ္။ ခ်ိဳ အင္လုိင္း၊ ေနရူးတို႔ရဲ႕ ကမကထျပဳမႈနဲ႔ စတင္ခဲ့တဲ့ ဘက္မလုိက္လႈပ္ရွားမႈထဲပါခဲ့တာ၊ ဘန္ေဒါင္းမူႀကီး ၅ ခ်က္ ကိုကုိင္စြဲထား တာေတြ ဟာ တုိင္းငယ္ျပည္ငယ္ျဖစ္တဲ့ ျမန္မာျပည္အဖို႔ မွန္ကန္တဲ့ေရြးခ်ယ္မႈေတြပဲျဖစ္ပါတယ္။
အမွားအယြင္းေတြ၊ အတိမ္းအေစာင္းေတြ မရွိဘူးလားဆုိေတာ့ ကူမင္တန္တရုတ္ျဖဴက်ဴးေက်ာ္မႈမွာ ျပတ္ျပတ္သားသား မေျပာဝံ့ပဲမွာ အေမရိကန္ဘက္ယိမ္းခဲ့တာေတြရွိခဲ့တာပါပဲ။ ဒါ့အျပင္ ဗိုလ္ေနဝင္း (မဆလ) ေခတ္မွာ ကိုယ့္ျပည္တြင္း ျပႆ နာျဖစ္္္တဲ့ “စစ္ေတြဆန္ျပႆနာ” ကို အာရံုလႊဲဖို႔ တနပ္စား ႀကံမိႀကံရာႀကံရာကေန တရုတ္ဆန္႔က်င္ေရးလုပ္လုိက္မိလို႔ ႏွာေခါင္း က်ည္ေပြ႔ ေတြ႔ခဲ့ရတာမ်ိဳးေတြ လည္းရွိခဲ့ပါတယ္။ ဒီလိုအျဖစ္မ်ိဳးေတြ ၂၁ ရာစုမွာ အလားတူမျဖစ္ပြားဖုိ႔ လိုပါတယ္။ အုပ္စိုးသူေတြ အျမင္တုိရင္ ႏူရာဝဲစြဲ၊ လဲရာ သူခုိးေထာင္းဆုိတဲ့ကိန္းမ်ိဳးဆုိက္ေရာက္သြားပါလိမ့္မယ္။
တုိင္းငယ္ျပည္ငယ္လည္းျဖစ္၊ အမ်ိဳးသားေသြးစည္းညီညြတ္မႈကလည္းေရရွည္ပ်က္ျပား၊ ဆင္းရဲမြဲေတမႈကလည္း “အမြဲတ ကာ့ထိပ္ေခါင္ ဖြတ္မင္းေနာင္” ဆုိတဲ့ဘဝမ်ိဳးမွာ “ေအာက္အီအီးအြတ္” လို႔ တြန္ တတ္ရံု၊ အေမာက္ကေလးေထာင္ျပတတ္ရံု (အသံနဲ႔ဟန္ရွိရံု) ေလာက္နဲ႔တဲ့ ၾကက္ဖလုပ္ခ်င္လု႔ိမျဖစ္ႏုိင္ပါဘူး။ “အေတာင္နဲ႔အတက္” (အမ်ိဳးသားေသြးစည္းညီညြတ္မႈနဲ႔စီးပြားေရးေတာင့္တင္းခုိင္မာမႈ) ေကာင္းေကာင္းရွိ ဖုိ႔လိုအပ္ပါတယ္။ ဒါေတြမရွိရင္ေတာ့ ကုိယ့္ရွဴးကုိယ့္ပတ္တာပဲျဖစ္မွာပါ။ တုိင္းျပည္နဲ႔လူထုဖြံ႔ၿဖိဳးတုိးတတ္ေရးကို အမွန္ တကယ္လိုလားရင္ ကိုယ့္ျပည္တြင္းမွာညီညြတ္မႈနဲ႔ၿငိမ္းခ်မ္းမႈကိုခိုင္ခုိင္မာမာတည္ေဆာက္ထားရမွာက ပထမနဲ႔အေျခခံအက်ဆံုး အခ်က္ ပဲျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလိုတည္ေဆာက္ဖို႔ အတြက္ လုိအပ္ေနတာက တန္းတူရည္တူညွိႏိႈင္းေဆြးေႏြးအေျဖရွာဖုိ႔ပါ။ ဒီလိုမဟုတ္ဘဲ၊ ငါတို႔ခြင့္ျပဳ ထားတဲ့ေဘာင္ထဲ မင္းတို႔အရင္ဝင္ ဒီထဲမွာ ေပး ထားတဲ့ “ဒီမိုကေရစီ”နဲ႔ မင္းလို႔လုိခ်င္တာေတာင္းၾက ဆုိတဲ့ အေပၚစီးကေနလုပ္ေနလို႔ကေတာ့ အေျဖေကာင္း မရႏုိင္ဘူး။ ဒီလိုမရလို႔လဲ။ ေသနတ္သံ၊ အေျမာက္သံေတြ မရပ္မနား ျမည္ဟီးေနတာပါ။
ဒုတိယက မိမိအိမ္နီးခ်င္း၊ ေဒသတြင္း၊ ႏုိင္ငံတကာစတဲ့ နယ္ပယ္အလုိက္ မိမိကိုစာနာေထာက္ထား၊ဝန္ရံေထာက္ခံတဲ့၊ အား ေပးကူညီတဲ့ မိတ္ေဆြႏုိင္ငံေတြရွိထားရမွာပါ။ ဒါမွသာ အေကြ႔အဝိႈက္၊ အလႈပ္အရမ္းေတြမ်ားျပားေပြလီလွတဲ့ ႏုိင္ငံတကာႏုိင္ငံ ေရး သမုဒၵျပင္မွာ မိမိတုိင္းျပည္နဲ႔ ျပည္သူေတြရည္မွန္းတဲ့ ညီညြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းၿပီးေခတ္မီဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးဦးတည္ခ်က္ကို တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္၊ တည့္တည့္ တန္းတန္းေလွာ္ခတ္ႏုိင္မွာျဖစ္ပါတယ္။
မေလးရွားဝန္ႀကီးနာဂ်စ္ေျပာဆုိမႈဟာ အရင္းစစ္လိုက္ေတာ့ အညွီရွိလို႔ ယင္အံုတာမ်ိဳးသာျဖစ္တယ္။ ရခိုင္ျပည္နယ္ျပႆနာ ကို တည္တည္ၾကည္ၾကည္၊တည့္တည့္မတ္မတ္ေျဖရွင္းရမယ့္အစား ဆန္မရွိအစားႀကီးဆုိတာလုိမျဖစ္ညစ္က်ယ္လုပ္ရပ္ေတြေၾကာင့္ တန္ျပန္လာတဲ့ သက္ေရာက္မႈပဲျဖစ္ပါတယ္။ တကယ္က ရခိုင္ျပည္နယ္ မွာႀကံဳေနရ တဲ့အေရးဟာ ျပည္တြင္း ေရးပဲ။
အုပ္စုိးသူ အစိုးရအဆက္ဆက္ရဲ႕ အစုတ္ထုတ္၊ အရႈပ္ထုတ္ေတြထဲက တစ္ခုပဲ။ ဒီအထုတ္စုတ္ေတြ ဒီခ်ဳပ္ပါတီအစုိးရ ေခါင္း ေပၚရြက္ထားရတာပါပဲ။ ရခုိင္ျပည္နယ္က“အဝင္အလာကိစၥ”ကလည္းနယ္ခ်င္းစပ္ႏုိင္ငံနဲ႔ႏွစ္ႏုိင္ငံေရရွည္ေဆြးေႏြးညွိႏိႈင္းေျဖရွင္းေဆာင္ ရြက္ရမွာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ “အေနာက္တံခါး” က အဝင္အလာနဲ႔ “အေရွ႕ေျမာက္တံခါး” က အဝင္အလာဟာ မတူဘူး။ အေရွ႕ေျမာက္တံခါး က အဝင္အလာကိုေတာ့ ေလေတာင္မက်ယ္ဝံ့ဘူး။ “မုန္းဝန္းကိစၥ” အသံေတာင္ဟဟ မထြက္ဝံ့ဘူးမဟုတ္လား။
တနပ္စားဉာဥ္ဆိုးနဲ႔ “ဝိႈက္ကဒ္” ဆုိတာေတြ ထုတ္ေပးၿပီး ၂၀၁၀ေရြးေကာက္ပြဲမွာ မဲေတြယူခဲ့တာ (ႀကံ့ဖြံ႔ပါတီ) ပဲျဖစ္ပါတယ္။ အခုေတာ့ ဝိႈက္ကဒ္ျပန္သိမ္းၿပီး အမ်ိဳးသားေရးလက္သီးလက္ေမာင္းတန္းျပေနတာ၊ အဝင္အလာေတြအေပၚ ဖိေထာင္းၿပီး အမ်ိဳးသားေရး အလံေထာင္ ျပေနတာေတြဟာ အရွက္ကင္းမဲ့လြန္းတဲ့ ယုတ္မာမႈေတြပဲျဖစ္တယ္။
နာဂ်စ္ကဒီအခ်က္ကိုသူ႔ကုိယ္အက်ိဳးအတြက္ ေကာက္ ကုိင္ၿပီး အသံုးခ်သြားတာျဖစ္ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ မေလးရွား ဆို တာ (နဝတ-နအဖ) စစ္အစုိးရကို တေလွ်ာက္လံုး ေထာက္ခံလာတဲ့ တုိင္းျပည္ပဲ။ “မဟာသီယာ” ကို သူတုိ႔ ဆရာတင္ ခဲ့ၾကတာပဲ မဟုတ္လား။ အခုလည္း “မဟာသီယာ”က နာဂ်စ္ကို ဆံုးမေနတယ္။ ထိန္းေက်ာင္းေပးေနတယ္ မဟုတ္လား။ ဒီေတာ့ ကိုယ့္ဘက္ကလည္း ကိုယ့္ေကာင္ေတြကို ႀကိဳးျပန္တင္းသင့္တယ္၊ ကိုယ့္တပည့္ေတြကိုယ္ ထိန္းသင့္တယ္၊ မီးနဲ႔က စားျပတယ္ဆုိတာ မ်က္လွည့္ပြဲေလာက္ပဲ ၾကည့္ေကာင္းတာပါ၊ တုိင္းျပည္နဲ႔ခ်ီၿပီးမကစားသင့္ပါဘူး၊ အစိုးရက မီးကို တတ္ႏုိင္သေလာက္ၿငိွမ္းေနတယ္ဆုိတာျမင္ရပါတယ္။ ျပာဖံုးေနတဲ့မီးကို ယပ္ခပ္ၿပီး ဓာတ္ဆီေလာင္းေနတာ စစ္တပ္္နဲ႔ ေသနတ္ကို အားကိုးတဲ့၊ ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံျပဳထားတဲ့သူေတြ၊ အစိုးရေဟာင္းနဲ႔ေျခဆံုးေခါင္းေဆာင္းဆက္စပ္ေန သူေတြျဖစ္တယ္ ဆုိတာ လူတုိင္းသိၾက၊ ျမင္ၾကပါတယ္။
မဟာသီယာဆိုတာ တကယ္ေတာ့ “မေလးရွားဗိုလ္သန္းေရႊ”ပါပဲ။ (UMNO) ဆုိတာလည္း မေလးရွားႀကံ့ဖြံ႔ပါတီပဲ။ ေဒသ တြင္းနဲ႔ ႏုိင္ငံတကာမွာ အထီးက်န္တစ္ေကာင္ႂကြက္ျဖစ္ေနတဲ့ စစ္အစုိးရကို အာဆီယံထဲေခၚၿပီး လူရာသြင္းၾကသူေတြအထဲမွာ မေလးရွား က မဟာသီယာတို႔ ထိပ္ကပါခဲ့ၾကတာမဟုတ္လား။
မဟာသီယာဟာ သူေရြးထားတဲ့ သူ႔ကိုဆက္ခံမယ့္သူ အဏၰဝါအီဘရာဟင္ကို လိင္တူဆက္ဆံမႈဆိုတဲ့ စြပ္စြဲခ်က္နဲ႔ အပုပ္ ခ်ၿပီး ႏုိင္ငံေရးအေသ သတ္ခဲ့တယ္မဟုတ္လား၊ ျမန္မာ့ဒီမုိကေရစီအေရးလႈပ္ရွားသူေတြဟာ၊ (နဝတ-နအဖ) စစ္အစုိးရကို ေထာက္ခံခဲ့တဲ့ မဟာသီယာကို တေလွ်ာက္လံုးဆန္႔က်င္ခဲ့ၾကၿပီး “အဏၰအီဘရာဟင္” ကို စာနာေထာက္ခံခဲ့ၾကပါတယ္။
ျပည္တြင္း/ျပည္ပ ေဘးဆုိင္းမ်ိဳးစံု ၿမိဳင္ၿမိဳင္ဆုိင္ဆုိင္တီးၿပီး ဒီခ်ဳပ္ပါတီအစိုးရေလွႀကီးလူးေနေအာင္ အခြၽန္ေတြနဲ႔ဝုိင္းမေနခ်ိန္မွာ သီတဂူဘုန္းႀကီးက ဒကာရင္း/ဒကာေဟာင္းေတြဘက္ကေန ဝန္းရံေဖးမကူညီေနပါတယ္။
သီတဂူ ဘုန္းႀကီးေဟာေျပာသြားတာေတြကို စိစစ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အခုလိုေတြ႔ရပါတယ္။ ပထမအခ်က္က “ က်ီးကန္းသူ ေကာင္းေျမွာက္ ေခ်းေျခာက္ေကာက္စား” အသံုးအႏႈန္းပဲ။နာဂ်စ္ရုိင္းျပတာကို ကုိယ္ကရုိင္းျပစြာတုန္႔ျပန္မည္ေလာ။ ႏုိင္ငံတ ကာက်င့္ဝတ္အရ၊ ႏွစ္ႏုိင္ငံဆက္ဆံေရးသံတမန္ေရးက်င့္ထံုး အရ၊ အာဆီယံသေဘာထားေပၚလစီေတြအရ အစိုးရဘက္က လံုေလာက္စြာ ေျဖရွင္းေနၿပီ မဟုတ္လား၊ ဒီလုိအသံုးအနႈန္းမ်ိဳးက အထူးသျဖင့္အမ်ားက ၾကည္ညိဳေနတဲ့ ဘုန္းႀကီးတပါး အေနနဲ႔ ဒီလို႔ ၾကမ္းတမ္းတဲ့စကားကို မဆိုသင့္ပါဘူး။ (ဂမၼေဒါသေတာ့ေရာက္တယ္၊ေျပာပါရေစ) လုိ႔ ဘုန္းႀကီးကထည့္ ေဟာထားပါတယ္။ ဒါေပသိ “ေခ်းေျခာက္” နဲ႔ “အေကာင္” ဆုိတဲ့ စကားလံုးကို တႀကိမ္မဟုတ္ အႀကိမ္ႀကိမ္ေရရြတ္ၿပီး ပီပီျပင္ျပင္ႀကီးေဟာေျပာသြားတာ မဟုတ္လား။
( “ -ာသည္မ” လုိ႔ ဆဲတဲ့ ဘုန္းႀကီးနဲ႔သြားၿပီး တူညီေနပါလိမ့္မယ္)
ဘုန္းႀကီးရဲ႕ “က်ီးကန္း ပံုပမာ” ေဟာေျပာခ်က္ကို အေျမာက္က်င္းႏႈတ္ခမ္းဝမွာ မိန္႔မိန္႔ႀကီးထိုင္ၿပီး စစ္ေျမျပင္ကို ၾကည့္ေနတဲ့ ဘုန္းႀကီးရဲ႕ ဓာတ္ပံုေတြနဲ႔ ဆက္စပ္ၾကည့္မိသလုိ၊ သဲကုန္းကလယ္သမားကိစၥေဟာေျပာခ်က္၊ “မ်ိဳးေစာင့္ဥပေဒေအာင္ပြဲ”လို႔ ဆုိၾကတဲ့ သုဝဏၰအားကစားရံုမွာျပဳလုပ္တဲ့ အခမ္းအနားမွာေျပာၾကားခဲ့တဲ့ “ၾသဝါဒစကား” ဆုိတာေတြ နဲ႔ဆက္စပ္ၾကည့္မိ ပါတယ္။
ဒီအခါမွာသီတဂူဘုန္းႀကီးရဲ႕ႏုိင္ငံေရးသေဘာထားနဲ႔ရပ္တည္ခ်က္ဘာလဲ/ဘယ္လဲဆုိတာနဲ႔ဘုန္းႀကီးဟာ “ဘာသာ၊သာ သ နာ” အက်ိဳးတင္မကဘူး၊ “အာဏာ” အက်ိဳးကိုပါ ထမ္းေနပါေပါ့လား ဆုိတဲ့အခ်က္ထင္ရွားလာပါတယ္။ ဗုဒၶျမတ္စြာရဲ႕ “သိမ္ ေမြ႔တဲ့တရားဓမၼနဲ႔ ဖန္ရည္ဆုိးသကၤန္း” ဟာ “အာဏာနဲ႔ေသနတ္” ကို အကာအကြယ္ေပးရတဲ့၊ ေျမွာက္ပင့္ေပးရတဲ့ အေန အထားမ်ိဳးအထိ ဘယ္လိုနည္းနဲ႔ မွ ဆုိက္ေရာက္မသြားေစသင့္ပါဘူး။ ဒုတိယအခ်က္ ဒီအခ်က္က သတိထားရမယ့္ အဓိ အခ်က္ျဖစ္ပါတယ္။
လူထုဆႏၵျပမႈအေပၚ၊ လူထုလႈပ္ရွားမႈအေပၚ တဖက္သတ္ခ်ိဳးႏွိမ္တဲ့၊ မလိုလားတဲ့ သေဘာထားနဲ႔ အသံုးအႏႈန္းျဖစ္ပါတယ္။ “လမ္းေပၚထြက္ဆႏၵျပတာ သာမန္လူေတြအလုပ္တဲ့ အလုပ္မဟုတ္လား” တဲ့။ ဒီေဟာေျပာခ်က္က (ကုလားထုိင္ကုိ ယာ ယီစြန္႔ေပးထားရ တဲ့) အုပ္စုိးသူေတြနဲ႔ တထပ္တည္းရပ္တည္ေနတဲ့ သေဘာထား ေဖာ္ျပခ်က္ပါပဲ။
လူထုဆႏၵျပမႈဆုိတာဖိႏွိပ္မႈ/မတရားမႈ ဆုိတဲ့အေၾကာင္းတရားေတြေၾကာင့္သာ တုိက္ရုိက္ေပၚထြက္လာရတဲ့ ျပည္သူလူထုရဲ႕ တရားမွ်တၿပီး မွန္ကန္တဲ့ တုန္႔ျပန္လႈပ္ရွားမႈျဖစ္ပါတယ္။အက်ိဳးဆက္ရလဒ္ျဖစ္ပါတယ္။ ဖိႏွိပ္မႈ၊ မမွ်တမႈ၊ အဓမၼအႏုိင္က်င့္ မႈေတြရွိေနရင္ လူထုလႈပ္ရွားမႈေတြျဖစ္တဲ့ ဆႏၵျပတာ၊သပိတ္ေမွာက္တာ၊ခုခံေတာ္လွန္တာေတြဟာ ဘယ္သူေတြက ဘယ္ လိုပဲတားတား သဘာဝက်စြာ ေပၚေပါက္ေနမွာျဖစ္ပါတယ္။
“သာမန္လူေတြလုပ္ေေနတဲ့အလုပ္ကို ဟုိထိပ္ဆံုးအစိုးရအဖြဲ႔အႀကီးဆံုးအေကာင္က ဝင္ပါတာၾကည့္ေလ။ အဲဒါက်ီးကန္း သူေကာင္း ေျမွာက္သလုိျဖစ္သြားတာ ဒုိ႔တုိင္းျပည္ အဲဒီလို ဘယ္ေတာ့မွမျဖစ္ပါေစနဲ႔လို႔ ဒုိ႔မ်ားဆုေတာင္းေနတယ္” တဲ့။ ဒီအခ်က္က မေလးရွားက “နာဂ်စ္” တစ္ေယာက္ထဲကို သက္သက္ ဦးတည္ရည္ရြယ္တာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး။
ဒီအခ်က္က ေနာင္မွာ လူထုဆႏၵနဲ႔ လူထုဆႏၵျပပြဲႀကီးေတြနဲ႔ “ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ” ဖ်က္သိမ္းေရး သုိ႔မဟုတ္ ျပင္ဆင္ေရး အတြက္ လုပ္လာႏုိင္တဲ့ေျခလွမ္းမွာ ႏုိင္ငံေခါင္းေဆာင္ေတြ၊ ႏုိင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ေတြ ပါဝင္မလာႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳတင္ၿပီး တားျမစ္လိုက္ တာလုိ႔ ယူဆေတြးေတာစရာျဖစ္ပါတယ္။ ႀကိဳတင္ ပိတ္ပင္ကန္႔သတ္လုိက္တာျဖစ္ပါတယ္။ ႏွပ္ေၾကာင္းေပးလုိက္တာျဖစ္ပါတယ္။
(“ဥပေဒနဲ႔ညီညြတ္တဲ့ျပည္သူ႔ဆႏၵကိုကာကြယ္ဖုိ႔”ဆိုတဲ့ NCA တစ္ႏွစ္ျပည့္ပြဲ မွာ“ကာခ်ဳပ္” ေျပာတဲ့စကားနဲ႔ ဆက္စပ္စဥ္းစား ၾကည့္စမ္းပါ)
တတိယအခ်က္ကေတာ့ “ ေျခေလးေခ်ာင္းကိစၥ”
တကယ္ေတာ့ “သံဃာအင္အား ၅ သိန္းရွိတယ္” ဆုိတာ တမင္ထည့္ေျပာပဲ။ ဗုဒၶဘာသာႏုိင္ငံျဖစ္ေအာင္၊ ေရာက္ေအာင္ေျပာ တာပါပဲ။ ဒီေျပာစကားက ၿမိဳ႕ေတာ္ခမ္းမေရွ႕ နာဂ်စ္ဆန္႔က်င္ေရးပြဲမွာ သံဃာငယ္တစ္ပါး လက္သီးလက္ေမာင္း တန္းေျပာတဲ့ “လိုအပ္ရင္ လူဝတ္လည္းၿပီး စစ္ထဲလိုက္မယ္/စစ္တုိက္မယ္”ဆုိတာနဲ႔ တသေဘာထဲျဖစ္ပါတယ္။ ဒါကို အားေပးတဲ့ သေဘာ ျဖစ္ပါတယ္။ အရိပ္ျပလိုက္တာပဲ။ မင္းတုိ႔ အေကာင္ျမင္ၾကေပေတာ့ဆုိတ့ဲသေဘာပါပဲ။ ဒါ့အျပင္ “၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ” အရ အသိအမွတ္ျပဳထားတဲ့ အျခား ဘာသာနဲ႔ ကုိးကြယ္ယံုၾကည္ၾကသူႏိုင္ငံသားျပည္သူလူထုကို သြယ္ဝုိက္ၿခိမ္းေျခာက္လုိက္တဲ့သေဘာလည္းသက္ေရာက္ေနပါတယ္။
ႂကြက္မႏုိင္လို႔ က်ီးမီးရိႈ႕တယ္ဆုိတာ မိုက္မဲသူေတြရဲ႕ ေျဖရွင္းနည္းပါ။ ညစ္ေပလုိ႔ ႂကြက္ေပါတာပဲ။ အညွီရွိလုိ႔ ယင္အံုတာပဲ။ ဒီေတာ့ ကိုယ့္ျပည္တြင္းျပႆနာကို မွန္ကန္ၿပီးတည္ၾကည္ေျဖာင့္မတ္တဲ့သေဘာထားနဲ႔ေျဖရွင္းဖို႔ပါပဲ။ ဒီလိုမွမဟုတ္ရင္ေတာ့ အႏၱရာယ္ ေတြကိုဖိတ္ေခၚေနတာနဲ႔အတူတူပါပဲ။ ဒီအႏၱရာယ္ေတြကို လက္ယပ္ေခၚေနတာကလည္း တကယ္ေတာ့ စစ္ တပ္အုပ္စိုးမႈကို ပင့္ဖိတ္ေခၚ ယူတာသာျဖစ္ပါတယ္။ ဖြတ္သား စားခ်င္ တဲ့ဘုန္းႀကီးရဲ႕ ဝိနည္းလြတ္ေျပာနည္းမ်ိဳးပါပဲ။
တကယ္ေတာ့ တုိင္းျပည္မွာလိုအပ္ေနတာ ညီညြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းဖို႔ ဖြံ႔ၿဖိဳးတုိးတက္ဖို႔ပဲ။ ျဖစ္ေနတဲ့စစ္ေတြကို ရပ္စဲဖို႔၊ တန္းတူ ညွိႏႈိင္း ေဆြးေႏြးၿပီး ျဖစ္ေနတဲ့ ျပည္တြင္းစစ္၊ ပ်က္ျပားခဲ့တဲ့ အမ်ိဳးသားေသြးစည္းညီညြတ္ေရးကို ျပန္လည္တည္ေဆာက္ဖို႔ ေဟာေျပာ တရားျပသင့္တာပါ။ စစ္အုပ္စုကို ဆံုးမတရားျပသင့္တာပါ။ ဒါကိုလ်စ္လ်ဴရႈၿပီး ျပည္ပကို သြားဆဲေနတာ၊ သြားမဲ ေနတာဟာ ေက်ာက္ခဲမၿပီး ကုိယ့္ေျခမေပၚျပန္ပစ္ခ်တာပါပဲ။
အတိုင္ပင္ခံပုဂၢိဳလ္ေလွ်ာက္ေသာလမ္းမွာ ေႃမြပူရာ ကင္းေမွာင့္ၿပီး ဆူးေတြ၊ ခလုပ္ေတြ၊ ေညွာင့္ေတြက ေနရာမ်ိဳးစံု၊ ေဒါင့္ ေပါင္းစံု၊ အထက္လမ္းေအာက္လမ္းစံုလွပါကလား။ အတုိင္ပင္ခံပုဂၢိဳလ္ေလွ်ာက္ေသာလမ္းဟာ စစ္အုပ္စုက စိတ္ႀကိဳက္ခင္း ထားတဲ့ လမ္းျဖစ္ပါတယ္။
ဆက္ေရးပါအံုးမယ္။