(မုိးမခ) ဒီဇင္ဘာ ၂၁၊ ၂၀၁၆
ပရင့္ထုတ္ထားတဲ့ ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းက
အိမ္ေျခမဲ့ ျပခန္းေတြကို ပိုမိုက်ယ္ျပန္႔ ပြဲခင္းတခုအျဖစ္
လူျမင္ကြင္းနဲ႔မ်က္ဝန္းေတြကို
ကြင္းလုံးျပည့္လိုက္ခ်ိတ္ျပစ္လိုက္တယ္။
မည္ကာမတ္ကာ သေကၤတနဲ႔
သေႏၶရိပ္သန္းရုံ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ရုံေလး
မနက္ျဖန္ရယ္
ရွင္နဲ႔က်မက
ေတာ္လွန္ေရးတခုျခားေနတုန္းလား။
ျငင္းဆန္မႈက ပြတ္တိုက္မႈလိုပဲ
ဝင္းလက္လာတဲ့ႏွစ္ငါးဆယ္ေက်ာ္
ျပင္းထန္တဲ့ေမာ္တာလည္သံ
မႊတ္လာတဲ့ ပန္ကာဒလက္က
အလင္းေရာင္ကိုမာယာဆင္လိုက္တယ္။
ပန္ကာရဲ႕ခုတ္ရွ ဒဏ္ရာမ်ားနဲ႔
အလင္းေရာင္က ႀကိဳးေတြ ျပတ္က်ေတာ့မဲ့
စိတ္ရဲ႕ဘက္ကန္ခံထားရတဲ့ နံရံေသြးေၾကာထဲ
အတုံးလိုက္အခဲလိုက္ စီးဝင္ေနတဲ့ယႏၱရားတလုံးပဲ။
စိတ္ရူးေပါက္ေနတဲ့အလင္းက
ပ်င္းရိၿငီးေငြ႔ဖြယ္ေန႔လည္ခင္းထဲ
တၿမိဳ႕လုံးအႏွံ႔ေလွ်ာက္သြားေနေလရဲ႕
ျမႇဴဆြယ္မႈဟာ
ဝင္သက္ကိုတႀကိမ္ ထြက္သက္ကိုတႀကိမ္
က်မတို႔ထိုင္ေစာင့္ေနတာမဟုတ္ပဲ
ေလေတြထဲမွာ
ေျခသံလုံလုံနဲ႔ကပ္ပါလာတယ္။
ဝါက်ျဖဴ