(မုိးမခ) ေဖေဖာ္ဝါရီ ၂၅၊ ၂၀၁၇
ဘဝကုိ အစုန္အဆန္အိပ္မက္ထဲ
အႀကိမ္ႀကိမ္ ျပန္ခ်ဥ္းကပ္ခဲ့ရတဲ့ ရန္ကုန္ျမိဳ႕ေတာ္ႀကီး
ခင္ဗ်ားသတင္းေတြၾကားေနရတယ္
ခင္ဗ်ားမွာ ရန္မကုန္ေသးဘူး
ဒီေဆာင္းကလဲ အစာမေက်ဘူးထင္ပါရဲ႕
ႏွင္းေတြနဲ႔ မႏွစ္သိမ့္ေပးဘူး
ပူေလာင္မႈေႏြထဲကုိ အတင္းတြန္းပုိ႔ေနတယ္
တက္ေခါက္သံေတြကလဲ
ခင္ဗ်ားရဲ႕ပလက္ေဖာင္းေပၚမွာေခြၽးဒီးဒီးက်ေနၾက
အက်ႌအသစ္ေျပာင္းဝတ္လုိက္ပါျပီလုိ႔ေျပာလဲ
ဘဝေတြအေရာင္မေတာက္ပခဲ႔ဘူး
ခင္ဗ်ားမိခင္နိုင္ငံေတာ္ကလဲ
ခင္ဗ်ားကုိလူ႔ေလာကမွာ ခ်မျပခ်င္ေလာက္ေအာင္
စိတ္ဓါတ္က်ေနတယ္။
အခုအခ်ိန္မွာခင္ဗ်ားသိဖို႔ေကာင္းျပီ
ငါးမရွိတဲ့ကန္ထဲ၊ ငါးမွ်ားမေနနဲ႔ေတာ့
သုံးရာသီစလုံး အုံးဂြမ္ေအာ္ေနတဲ့ဖားေတြအေၾကာင္း
နည္းနည္းေလ့လာျပီး ဖားရိုက္ထြက္ေတာ့
ျမိဳ႕ျပႀကီးကုိ ေတာ႐ိုင္းအျဖစ္ပုံသြင္းေနတဲ့
က်ားေတြ ျခေသၤေတြကုိဖမ္းဖို႔ မုဆိုးလုိက်င့္ေတာ့
ေရႊသမင္ဘယ္ကထြက္ မင္းႀကီးတာကထြက္ဆိုတဲ့
စကားပုံလုိေတာ့မျဖစ္ေစနဲ႔
ယုန္ကုိပညာရွိ အမတ္မင္းခန္႔ၿပီး မုန္လာဥဂိုေဒါင္ေသာ့အပ္လုိက္ရင္ေတာ့
ခင္ဗ်ားေနာက္ေက်ာကုိ ဓားအထိုးခံလုိက္
ခင္ဗ်ားဝတ္႐ံုထဲမွာ အတၱခပ္ႀကီးႀကီး ဝိညာဥ္စိမ္းေတြ
ကပ္ပါေနၾကတယ္ဆိုတာလဲ မေမ့လုိက္နဲ႔။
ဒီမွာရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္ႀကီး
ခင္ဗ်ားကလဲခပ္ညံ့ညံ့ဆိုေတာ့
သင္ပုန္းေခ်ေရးဆိုတာလူၾကား႐ံုပဲျဖစ္လိမ့္မယ္
ခင္ဗ်ားကလဲေလးဖက္နံရံထဲေနရသလုိ
လမ္းမထက္မွာက်ခဲ့တဲ့ေသြးေတြမေျခာက္ေသးဘူး
ဘယ္ေတာ့မွလဲေျခာက္သြားမွာမဟုတ္ဘူး
ႏွလုံးေသြးေတြျပန္ဆူပြက္လာရင္
ေသြးေတြက်ခဲ့တဲ့လမ္းေပၚ ေအာ္သံေတြျပန္ၾကားရလိမ့္မယ္
သမိုင္းဘာသာဟာ အေနတဲ့လူေတြေရးခဲ့တာမဟုတ္ဘူးဆိုတာေတာ့
သတိေပးလုိက္ခ်င္ရဲ႕
ဒါပါပဲ၊ရန္မကုန္ေသးတဲ႔ရန္ကုန္ေရ။ ။
ျမတ္လိႈင္း