ေမာင္ေမာင္စုိး ● ႏွင္းဆီနီနီ အိပ္မက္မ်ား အပိုင္း - (၃၆)

ေမာင္ေမာင္စုိး ● ႏွင္းဆီနီနီ အိပ္မက္မ်ား အပိုင္း - (၃၆)
(မုိးမခ) ဇူလုိင္ ၂၅၊ ၂၀၁၇

● ရဲေဘာ္စိုးသိန္း
မေမာမပမ္း စကားေျပာႏိုင္သူျဖစ္သည္။ ၁၉၅ဝ ခုႏွစ္ခန္႔ တ႐ုတ္ျပည္သုိ႔တက္မလာမီ မသုံးလုံးေဒသ (မႏၲေလး၊ ျမင္းျခံ၊  မိတၱီလာ) ဘက္ကဟု သိရသည္။ ထိုစဥ္က ရဲေဘာ္ထြန္း ေခၚ ဗိုလ္က်င္ေမာင္၏ ေယာကၹျဖစ္သည္ဟု သိရသည္။ မိမိတုိ႔အား အေရွ႕ေျမာက္စစ္ေဒသအေျခအေနအခ်ဳိ႕အား ကနဦးမိတ္ဆက္ေပးသူမွာ သူျဖစ္သည္။ မင္းလတ္ရဲေခါင္အေၾကာင္း၊ မုန္း ကိုးေဒသ ဒူဝါမ်ားအေၾကာင္း၊ ဝ နယ္အေၾကာင္း စသျဖင့္ အေၾကာင္းအရာစုံလင္လွသည္။ ထိုျပင္ နိုင္ငံေရးေဆြးေႏြးျခင္း ကိုလည္း အထုံပါသူျဖစ္သည္။

သူ၏ဇနီးသည္ကေတာ့ စစ္ခြၽမ္းျပည္နယ္မွ တ႐ုတ္အမ်ဳိးသမီးျဖစ္သည္။ သူ၏ဇနီးသည္ႏွင့္ သမီးငယ္ႏွစ္ေယာက္က မိမိတုိ႔ နိုင္ငံေရးဌာနတြင္အတူရွိၾကသည္။ သမီးအငယ္က ေမြးခါစျဖစ္သည္။ သားအႀကီး ႏွစ္ေယာက္ကေတာ့ ေက်ာင္းေနအ ရြယ္ျဖစ္သျဖင့္ တ႐ုတ္ျပည္ မန္စီအနီးရွိ ၁၈၂ ေက်ာင္းသုိ႔ ေရာက္ေနၾကသည္ဟု သိရသည္။ အေရွ႕ေျမာက္စစ္ေဒသသည္ တည္ျငိမ္ေသာ အေျခခံစခန္းတခုျဖစ္လာျပီျဖစ္၍ ေနာက္တန္းဌာန ေနာက္တန္း႐ံုးမ်ားတြင္ အိမ္ေထာင္သည္မ်ား ကေလး မ်ား ေနရာခ်ထား၍ ရေနျပီျဖစ္သည္။

● ရဲေဘာ္ဆမ္ပရား
ေက်ာင္းတုန္းကသင္ခ့ဲသည့္ ပထဝီတုိ႔ သမိုင္းတုိ႔တြင္ ဝ ေဒသႏွင့္ ဝ လူမ်ဳိးဆိုသည္ကို သတိမထားမိခ့ဲေပ။ စာအုပ္ေတြဖတ္ျဖစ္ ေလ့လာျဖစ္သည့္ကာလပိုင္းတြင္လည္း သတိမထားမိေသး။ နိုင္ငံေရးစိတ္ဝင္စားလာၿပီး အေရွ႕ေျမာက္ CPB မွ ထုတ္လႊင့္ သည့္ ျပည္သူ႔အသံႏွင့္ ယဥ္ပါးသည့္ေနာက္တြင္ ဝ ေဒသ ဝ လူမ်ဳိးဆိုသည္ကို စတင္သတိထားမိခ့ဲသည္။ ျမန္မာျပည္ နယ္နမိတ္အတြင္းရွိ တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးတမ်ဳိးျဖစ္ေသာ္လည္း ျပည္မကလူမ်ားႏွင့္ အလွမ္းကြာလြန္းေနခ့ဲသည္။ ျပည္မက အမ်ားစုသည္ ဝ လူမ်ဳိးမ်ားကို ယခုတိုင္ ေကာင္းစြာမသိၾက။ အေရွ႕ေျမာက္ CPB ႏွင့္ေရာ၍ ဝ ဆိုလ်င္ တ႐ုတ္ဟု ထင္ ေနၾကသူမ်ားလည္း ေတြ႕ရသည္။

မိမိတပ္မဟာ ၂ စေရာက္ခါစက မိမိႏွင့္ တပ္စိတ္တစိတ္တည္းတြင္ ဝ ရဲေဘာ္ ၃ ေယာက္ခန္႔ရွိသည္။ ထိုရဲေဘာ္မ်ားထဲတြင္ ရဲေဘာ္ဆမ္ပရာလည္း တေယာက္အပါအဝင္ျဖစ္သည္။ ဆမ္ပရာတုိ႔ ဝ ရဲေဘာ္မ်ားသည္ အသားည္ိဳညိဳ တုတ္တုတ္ခိုင္ခိုင္ မ်ားျဖစ္ၾကၿပီး အညာသားမ်ားႏွင့္ ခပ္ဆင္ဆင္ျဖစ္သည္။ အၾကမ္းပတမ္းခံႏိုင္ရည္ရွိသူမ်ားျဖစ္သည္။ ေတာေတာင္ေရေျမ သဘာဝကို ရင္ဆိုင္ေက်ာ္လႊားနိုင္သည့္ ခႏၶာကိုယ္မ်ဳိးကို သဘာဝက် စြာဤေတာင္တန္းမ်ားေပၚတြင္ ဖန္တီးေပးထားသည္ဟု ဆိုရပ္မည္။

မိမိတုိ႔ေတြေရာက္ခါစက တေယာက္ႏွင့္တေယာက္ စကားမေပါက္ၾကသျဖင့္ ေျခဟန္ လက္ဟန္ျဖင့္ ေျပာၾကရသည္။ ႏွစ္ ဖက္ အလြယ္တကူနားလည္နိုင္ေသာ စကားတခြန္းစ ႏွစ္ခြန္းစႏွင့္ ေျခဟန္ လက္ဟန္ေရာသုံးရသည္။ စကားမေပါက္ၾကေပမဲ့ ဝ ရဲေဘာ္မ်ား၏ ခ်ဳိျမေသာအျပံဳးကို မိမိတုိ႔ခံစားမိသည္။ ေတာင္တက္ခရီးမ်ားတြင္ ေမာပမ္းတႀကီးျဖစ္ေနေသာ မိမိတုိ႔အား ၾကည့္၍ မိမိတုိ႔၏ ေသနတ္ ေက်ာပိုးအိတ္တို႔ကို အတင္းကူသယ္ေပးၾကသူမ်ားျဖစ္သည္။ သူတုိ႔ထံမွ ရဲေဘာ္ရဲဘက္စိတ္ ႏွင့္စာနာမႈကို သူတုိ႔ႏွင့္ အတူတကြျဖတ္သန္းစဥ္ အျမဲလိုေတြ႕ရသည္။

ဆမ္ပရာသည္လည္း အသားညိဳညိဳ တုတ္တုတ္ခိုင္ခိုင္ ဗလေတာင့္ေတာင့္ ဝ ရဲေဘာ္တဦးျဖစ္သည္။ အသက္ ၁၇ /၁၈ ခန္႔ သာရွိေသးသည္။ တပ္ဖြဲ႕ခ်ီတက္စဥ္ အစဥ္အျမဲျဖတ္လတ္တက္ႂကြေနသက့ဲသုိ႔ အမိန္႔အတိုင္းနာခံေဆာင္ရြက္ရန္ အသင့္ ရွိေနသူျဖစ္သည္။ ထို႔အတူ တပ္ဖြဲ႕နားသည္ႏွင့္ ထင္းရွား ေရခပ္ ခ်က္ျပဳတ္ရန္ မနားတမ္းလႈပ္ရွားေနသူျဖစ္သည္။ အဆိုပါ တပ္တာဝန္မ်ားၿပီးသည္ႏွင့္ မိမိတုိ႔ဗမာရဲေဘာ္မ်ားထံလာၿပီး ဗမာစာ ဗမာစကားကို တက္တက္ႂကြႂကြ သူ႔သေဘာႏွင့္သူလာသင္တတ္သူျဖစ္သည္။ သူ၏စိတ္အားတက္ႂကြထက္သန္မႈေၾကာင့္ အခ်ိန္တိုအတြင္း ဗမာစကားေကာင္းစြာေျပာတတ္လာသက့ဲသုိ႔ တပ္မဟာ ၂ ဗမာရဲေဘာ္မ်ားၾကား ဆမ္ပရာဆိုလ်င္ မသိသူမရွိဟု ဆိုရမည္။

ဆမ္ပရာႏွင့္မိမိသည္ ေနာက္ပိုင္း ယူနစ္မတူေသာ္လည္း ေဒသတခုတည္းမို႔ မၾကာခဏေတြ႕ျဖစ္သည္။ ၁၉၈၉ CPB ျပိဳ ကြဲခါနီး၌ သူသည္ ရင္း ၃ဝ၃၇ ေခၚ ရင္း ၃ ၌ ဒုတပ္ရင္းမွဴးတာဝန္ ထမ္းေဆာင္ေနသည္။ ထိုအခ်ိန္ကစ၍ သူႏွင့္ မိမိ ကြဲကြာသြားသည္။ သုိ႔ေသာ္ သူ၏သတင္းကိုေတာ့ တဆင့္စကားျဖင့္ ၾကားသိေနရဆဲျဖစ္သည္။ သူသည္ သူ၏ဆရာျဖစ္သူ တပ္မဟာ ၂ မွဴးေဟာင္း က်န္းစစ္မင္ႏွင့္အတူ ယခင္ CPB ၈၁၅ စစ္ေဒသတျဖစ္လဲ NDAA မိုင္းလားအဖြဲ႕သုိ႔ ေရာက္ရွိသြား သည္ဟုၾကားရသည္။ ၂ဝ၁ဝ ပတ္ဝန္းက်င္တြင္ ဆမ္ပရာတေယာက္ NDAA မိုင္းလားရွိ တပ္မဟာတခုတြင္ တပ္မဟာမွဴ း ျဖစ္ေနသည္ဟုၾကားရသည္။

၂ဝ၁၆ ခုႏွစ္ ပထမအၾကိမ္ပင္လုံညီလာခံကာလက ေနျပည္ေတာ္တြင္ သူႏွင့္တေခါက္ျပန္ေတြ႕သည္။ မိုင္းလာကိုယ္စားလွယ္ အဖြဲ႕တြင္ သူပါလာသည္။ အသက္ရြယ္က ၆ဝ ခန္႔ဆိုေတာ့ လူက ဝဝလုံုံးလုံးျဖစ္ေနၿပီ၊ ထိပ္လည္းအေတာ္ေျပာင္ေနၿပီး မ်က္ မွန္လည္းတပ္ေနရၿပီ။ တာဝန္က တပ္မွာမဟုတ္ေတာ့။ မိုင္းလားလုံျခံဳေရးဌာနတြင္ ဒုတာဝန္ခံအျဖစ္ေဆာင္ရြက္ေနသည္ဟုသိရသည္။ အရြယ္ေရာက္ကထဲက လက္နက္ကိုင္တပ္ဖြဲ႕အတြင္း ႀကီးျပင္းရွင္သန္လာခ့ဲရသည္ဟု ဆိုရမည္။

● ဝ နယ္
ဝ ေဒသကို မိမိတုိ႔ အေရွ႕ေျမာက္တြင္ေနခ့ဲစဥ္ကာလက ဝ နယ္ဟူေသာအေခၚအေဝၚျဖင့္ ႏႈတ္က်ဳိးေနသည္။ ထိုစဥ္က မိမိသည္ ဝ နယ္သုိ႔ မေရာက္ေသးေပ။ ေနာက္ ၅ ႏွစ္ၾကာမွ ဝ နယ္ ပန္ဆန္းသုိ႔ မိမိေရာက္သည္။ သုိ႔ေသာ္ ပါတီေခါင္းေဆာင္ ေကဒါမ်ား ဝရဲေဘာ္မ်ား ဝ နယ္သုိ႔ တာဝန္ျဖင့္ေရာက္ဘူးၾကေသာ ရဲေဘာ္မ်ားတုိ႔၏ မိတ္ဆက္ခ်က္မ်ားေၾကာင့္ ဝ နယ္၏ ပုံရိပ္မ်ားကို မိမိအထိုက္အေလ်ာက္ သိရွိေနျပီဟု ဆိုရပါမည္။

တကယ္တမ္းဆိုလ်င္ ျမန္မာျပည္၏အေရွ႕ေျမာက္ သံလြင္ျမစ္အေရွ႕ဖက္ျခမ္းရွိ ဝ နယ္သည္ ျမန္မာပိုင္ျဖစ္ေသာ္လည္း လြန္ ခ့ဲသည့္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာကထဲက ျပည္မအုပ္ခ်ဳပ္ေရး လက္လွမ္းမမွီခ့ဲသည့္ေဒသျဖစ္သည္။ အဂၤလိပ္တုိ႔ ျမန္မာျပည္သိမ္းပိုက္ အုပ္ခ်ဳပ္သည့္အခ်ိန္ကာလကပင္ ဝ နယ္အား Unadministrative area ဟုဆိုခ့ဲသည္။ ဝ နယ္ေတာင္တန္းမ်ားႏွင့္ပတ္သက္၍ ေတာင္တန္းဝန္ေထာက္ တေယာက္ထားခ့ဲ့ေသာ္လည္း အုပ္ခ်ဳပ္ေရးလက္လွမ္းမမွီခ့ဲေပ။

ဝ နယ္သည္ ျမင့္မားေသာေတာင္တန္းမ်ား ေတာင္ေၾကာမ်ား အထပ္ထပ္သြယ္တန္းေနေသာေဒသျဖစ္သည္။ ေျမျပန္႔နဲပါး သည္။ ေတာင္တန္း တခုႏွင့္တခုၾကား သြယ္ဆင္းလာေသာ ေခ်ာင္းမ်ားေဘးတြင္ ေျမျပန္႔လြင္ျပင္ငယ္ေလးမ်ားရွိတတ္သည္မွအပ ေတာင္စဥ္အထပ္အထပ္ ရစ္ပတ္ေနေသာ ေဒသဟုဆိုရပါမည္။ ထိုေတာင္တန္းမ်ားေပၚတြင္ ဝ လူမ်ဳိးတုိ႔ေနထိုင္ၾကရာ သီးသန္႔ကမၻာေလးျဖစ္ေနခ့ဲသည္။ ၁၉၇၆ ခုႏွစ္အထိ ဝ နယ္၌ လမ္းပမ္းဆက္သြယ္ေရးမေကာင္းဘဲ တေတာင္ဆင္း တ ေတာင္တက္ခရီး လမ္းေလွ်ာက္ ခရီးဆက္သည္ျဖစ္ရာ ျပင္ပကမၻာႏွင့္ အဆက္အသြယ္ျပတ္သည္မွလည္း သဘာဝက်သည္ ဟု ဆိုရမည္။

ဝ နယ္သုိ႔ CPB စတင္ဝင္ေရာက္သည့္ ၁၉၇ဝ ခုႏွစ္မတိုင္မွီ ဝ နယ္၌အုပ္ခ်ဳပ္ပုံမွာ ဝ မ်ဳိးႏြယ္စုတစုအား မ်ဳိးႏြယ္စုေခါင္း ေဆာင္မ်ားက အုပ္ခ်ဳပ္ၾကသည္။ ဝ ေတာင္တန္းတခုလ်င္ ဝ မ်ဳိးႏြယ္စုတစု၏ ရြာမ်ားတည္ရွိသည္။ ရြာအလိုက္ ရြာသူႀကီးရွိ သည့္အျပင္ ထိုမ်ဳိးႏြယ္စုတခုလုံး၏ ေခါင္းေဆာင္လည္းရွိသည္။ ဝ တုိ႔၏ ထူးျခားခ်က္တခုကား မိမိမ်ဳိးႏြယ္စုေခါင္းေဆာင္၏အမိန္႔အား တေသြမတိမ္း နာခံၾကျခင္းျဖစ္သည္။ ဝ ေတာင္တန္းေဒသတြင္ အခ်ဳိ႕က မ်ဳိးႏြယ္စုႀကီး ၉ စုရွိသည္ဟု ဆိုၾက သည္။ မိမိလက္လွမ္းမွီေလ့လာေတြ႕ရွိရသည္မွာ မ်ဳိးႏြယ္စု ၃၄ စုရွိသည္ဟု ဆိုပါသည္။ ယခင္အခါက ဝ မ်ဳိးႏြယ္စုမ်ားသည္ နတ္ကိုးကြယ္ၾကၿပီး မ်ဳိးႏြယ္စုတခုတြင္ မ်ဳိးႏြယ္စုေခါင္းေဆာင္ႏွင့္ နတ္ဆရာတုိ႔သည္ အခရာက်သည္။

ဝ မ်ဳိးႏြယ္စုမ်ားသည္ ေတာင္ေၾကာတေၾကာလ်င္ တစုေနၾကၿပီး ဘာသာစကားလည္း ကြဲျပားမႈ အတန္ငယ္ရွိသည္။ အ ေၾကာင္းမွာ ကူးလူးဆက္ဆံမႈ မရွိၾက၍ ျဖစ္သည္။ ထိ့ုျပင္ ယခင္အခါက မ်ဳိးႏြယ္စုတခုႏွင့္တခုၾကား တိုက္ခိုက္ေနၾကေလ့ရွိသည္။ တိုက္ခိုက္ၿပီးအနိုင္ရသူက တဖက္၏က ဖမ္းဆီးရမိသူမ်ားအား ကြၽန္အျဖစ္ ဖမ္းဆီးေခၚေဆာင္ထားၾကသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ လည္း ဝ တုိ႔၏ ထူးျခားခ်က္ေနာက္တခုမွာ ၎တုိ႔သည္ ေမြးရာပါစစ္သားမ်ားျဖစ္ေနၾကသည္ဟု ဆိုရပါမည္။ ထို႔ျပင္ တစုႏွင့္ တစု တိုက္ခိုက္ေနၾကသည္ျဖစ္ရာ အဓိကက်သည့္ ဝ ရြာႀကီးမ်ားပတ္လည္တြင္ တပ္စည္း႐ုိးလုံေအာင္ကာထားၿပီး လိုက္ က်င္းမ်ား၊ ကတုတ္မ်ားႏွင့္ ခံတပ္ရြာမ်ားအျဖစ္ တည္ေဆာက္ထားသည္။

ထိုသုိ႔တိုက္ခိုက္ၾကရာတြင္ မူလက ဒါး လွံ ေလးျမႇား တူမီးတုိ႔ကို အသုံးျပဳခ့ဲၾကေသာ္လည္း ဒုတိယကမၻာစစ္အတြင္းမွ အစျပဳ ၍ ရိုင္ဖယ္ေသနတ္မ်ားသည္ ဝ နယ္အတြင္းသုိ႔ ဝင္ေရာက္လာခ့ဲၾကသည္။ ထို ဒုတိယကမၻာစစ္ကာလက စစ္အတြင္း ျပန္႔က်ဲ ေနေသာ ရိုင္ဖယ္မ်ားကို ႏွစ္လက္စ သုံးလက္စ စုေဆာင္း၍ ဝ နယ္သုိ႔သြားေရာင္းပါက ေစ်းေကာင္းရသည္ဟု ကြန္လုံနယ္ တဝိုက္တြင္ ေနထိုင္ခ့ဲဘူးသူ ကခ်င္လူမ်ဳိး ရဲေဘာ္လလစ္ (ကြယ္လြန္) က ေျပာျပဘူးသည္။ လက္နက္ဘိုးကို ကြၽဲ သုိ႔မဟုတ္ အဂၤလိပ္ေခတ္သုံး ေငြဒဂၤါးျဖင့္ ေပးေခ်ၾကသည္ဟု ဆိုသည္။

ဝ နယ္သုိ႔ အဂၤလိပ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ေပါက္ေပါက္ေျမာက္ေျမာက္ မေရာက္ခ့ဲေသာ္လည္း အဂၤလိပ္သုံးပိုက္ဆံျဖစ္သည့္ ေငြဒဂၤါး ႏွင့္ ေၾကးျပားမ်ားကေတာ့ျဖင့္ အေတာ္ေလးေရာက္ခ့ဲပုံရသည္။ ဝ နယ္တခုလုံးတြင္ ထိုအဂၤလိပ္ေခတ္သုံး ေငြဒဂၤါးႏွင့္ ေၾက ျပားမ်ားကို ၁၉၈၁ ခုႏွစ္ မိမိ ဝ နယ္ေရာက္သည့္အခ်ိန္ ပန္ဆန္းေစ်းအတြင္း၌ တြင္တြင္က်ယ္က်ယ္ သုံးေနၾကဆဲျဖစ္သည္။ ေဂ်ာ့ဘုရင္မင္းျမတ္၏ ဦးေခါင္းပုံႏွင့္ တခြၽင္ခြၽင္ျမည္ေသာ ေငြဒဂၤါးသည္ ဝ နယ္၌ တရားဝင္ေငြေၾကးအျဖစ္ ရပ္တည္နိုင္ဆဲျဖစ္ သည္။

နတ္ကိုးကြယ္စဥ္ကာလက ေခါင္းျဖတ္ယာဇ္ပူေဇာ္ျခင္း အေလ့အထရွိခ့ဲသည္။ နတ္ကိုးကြယ္မႈ အယူအဆအရ ေကာက္စိုက္ ခ်ိန္ႏွင့္ ေကာက္ရိတ္သိမ္းခ်ိန္တြင္ လူေသြးျဖင့္ နတ္ပူေဇာ္မွ သီးႏွံအထြက္ေကာင္းသည္ဟု အယူရွိၾကသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ တဖက္အုပ္စုႏွင့္ျဖစ္ပြါးခ်ိန္တြင္ ဖမ္းဆီးထားသူရွိပါက ထိုသူအားလည္းေကာင္း၊ မရွိပါက တဖက္အုပ္စုသုိ႔ ေခ်ာင္းေျမာင္း    ခ်ဥ္းကပ္၍ ဖမ္းဆီးျခင္းျဖင့္ ရရွိလာသူအားလည္းေကာင္း၊ ေခါင္းျဖတ္ ယာဇ္ပူေဇာ္ၾကသည္။ ထိုဦးေခါင္းအား ရြာထိပ္နတ္စင္ အနီး အရြယ္ေတာ္သစ္လုံးအားျဖတ္၍ အလ်ားလိုက္ေထာင္ထားသည့္ သစ္လုံးတိုင္မ်ားေပၚတြင္တင္၍ ပသၾကသည္။ အင္အားေတာင့္တင့္သည့္ ဝ ရြာႀကီးမ်ား၏ ရြာထိပ္ သစ္ပင္အုံ႔အုံ႔ဆိုင္းဆိုင္းေအာက္ရွိ နတ္စင္အနီးတြင္ ယာဇ္ပူေဇာ္ရာတြင္ သုံးခ့ဲၾကသည့္ အရြယ္ေတာ္သစ္လုံးတိုင္မ်ား အစီအရီရွိခ့ဲၾကဘူးသည္။

သုိ႔ေသာ္ ထိုအစဥ္အလာ နတ္ကိုးကြယ္မႈ ၾကားမွ အျမင္က်ယ္ေသာဝ လူငယ္မ်ား ထြက္ေပၚလာခ့ဲသည္။ ၁၉၄၉ ခုႏွစ္ႏွစ္ကုန္ တ႐ုတ္တြင္ တ႐ုတ္ကြန္ျမဴနစ္တုိ႔ အာဏာရလာၿပီးေနာက္ပိုင္း တ႐ုတ္ပိုင္နယ္နမိတ္တြင္းရွိ ခြၽမ္းရယ္ခရိုင္သည္ ဝ ကိုယ္ပိုင္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးေဒသျဖစ္လာၿပီး လမ္းပမ္းသာလာသက့ဲသုိ႔ စာသင္ေက်ာင္းမ်ားလည္း ေပၚလာသည္။ တ႐ုတ္ပိုင္နက္တြင္းရွိဝ ေဒသရွိ ျမန္မာပိုင္နက္တြင္းရွိ ဝ တုိ႔ ကူးလူးဆက္ဆံမႈ ရွိလာသည္။ ဆားႏွင့္ အဝတ္အစားအတြက္ ျမန္မာနယ္နမိတ္တြင္းရွိ ဝ လူမ်ဳိးတုိ႔သည္ တ႐ုတ္နယ္တြင္းရွိ ဝ တို႔ႏွင့္ ကူးလူးဆက္ဆံမႈ ရွိလာသည္။ ထိုသုိ႔ကူးလူးဆက္ဆံမႈႏွင့္အတူ ဆက္ဆံမႈ မ်ားေသာ ဝ လူမ်ဳိးတုိ႔၏ ဒုတိယဘာသာစကားသည္ တ႐ုတ္စကားျဖစ္လာေတာ့သည္။ ဝ နယ္အတြင္းပိုင္းရွိ ဝ လူမ်ဳိးအမ်ား စုသည္ ျမန္မာဖက္ႏွင့္ေတာ့ လမ္းလည္းမသာ ကူးလူးဆက္ဆံမႈလည္း မရွိခ့ဲၾကေပ။ သုိ႔ေသာ္ ကြန္လုံ ဟိုပန္ႏွင့္ တန္႔ယန္း ႏွင့္နီးေသာ ဝ လူမ်ဳိးအုပ္စုမ်ားကသာ ျမန္မာဖက္ႏွင့္ နီးနီးကပ္ကပ္ဆက္ဆံလာခ့ဲၾကသည္ဟု ဆိုသည္။ ထို႔အတူ တ႐ုတ္ဖက္ ႏွင့္ နီးစပ္ေသာ ဝ လူမ်ဳိးမ်ားသည္ မိမိကေလးမ်ားအားတ႐ုတ္ပိုင္ ခြၽမ္းရယ္ေဒသရွိ တ႐ုတ္စာသင္ေက်ာင္းမ်ားသုိ႔ ေစလႊတ္၍ စာသင္ၾကားေစခ့ဲရာ တ႐ုတ္စာတတ္ ဝ လူမ်ဳိးမ်ားလည္း တစ တစ ထြက္ေပၚလာေပေတာ့သည္။

၁၉၅ဝ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ဝ နယ္၌ အေျပာင္းအလဲတခုေပၚလာသည္။တ႐ုတ္ျပည္မွ စစ္႐ႈံးလာေသာ ယူနန္ျပည္နယ္ ကူမင္ တန္တပ္မွဴး ဗိုလ္ခ်ဳပ္လီမီေခါင္းေဆာင္သည့္ ကူမင္တန္တပ္ဖြဲ႕မ်ားသည္ ဝ နယ္အားျဖတ္၍ ရွမ္းျပည္တြင္းသုိ႔ ဝင္ေရာက္လာ ျခင္းျဖစ္သည္။ အေစာပိုင္းတြင္ ကူမင္တန္တပ္မ်ားသည္ ဝ နယ္မွ တဆင့္ ရွမ္းျပည္ေတာင္ပိုင္းတြင္ ထိုင္းနယ္စပ္ရွိ အေမရိ ကန္ CIA အကူအညီျဖင့္ရပ္တည္ရန္ ၾကံရြယ္ခ့ဲေသာ္လည္း ျမန္မာအစိုးရႏွင့္ တ႐ုတ္အစိုးရတုိ႔ ပူးေပါင္းတိုက္ခိုက္မႈေၾကာင့္ ေနာက္ဆံုးတြင္ထိုင္းနိုင္ငံအတြင္းသုိ႔ ဆုတ္ခြာသြားခ့ဲၾကရသည္။

သုိ႔ေသာ္ ျမန္မာျပည္တြင္ ေျခကုပ္ရရန္ၾကိဳးစားေနစဥ္ ကာလအတြင္းကူမင္တန္တုိ႔သည္ ဝ လူမ်ဳိးအုပ္စုအခ်ဳိ႕ကို သိမ္းသြင္း စည္းရံုးထားနိုင္ခ့ဲသည္။ ထိုသူတုိ႔သိမ္းသြင္းထားေသာ ဝ လူမ်ဳိးမ်ားမွတဆင့္ တ႐ုတ္ျပည္မအား သတင္းေထာက္လွမ္းျခင္း ေႏွာက္ယွက္တိုက္ခိုက္ျခင္းမ်ားျပဳလုပ္ရန္ ၾကံရြယ္လုပ္ေဆာင္ခ့ဲၾကသည္။ ထိုအခါ တ႐ုတ္ျပည္မႀကီးလည္း ကူမင္တန္တုိ႔ အား တန္ျပန္နိုင္ရန္အတြက္ နယ္စပ္ ျမန္မာပိုင္နက္အတြင္းရွိ ဝ လူမ်ဳိးအခ်ဳိ႕ အားစည္းရံုးသိမ္းသြင္းမႈမ်ားျပဳ လုပ္လာခ့ဲၾက ေတာ့သည္။

သုိ႔ႏွင့္ တ႐ုတ္ကြန္ျမဴနစ္တုိ႔သည္ တ႐ုတ္ပိုင္ ခြၽမ္းရယ္ ဝ ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးေဒသအတြင္း ေက်ာင္းလာတက္ေနေသာ တ႐ုတ္စာ တ႐ုတ္စကားတတ္ေနၾကျပီျဖစ္သည့္ ျမန္မာျပည္သား ဝ လူငယ္မ်ားအား စည္းရံုး၍ကူမင္တန္ဆန္႔က်င္ေရးတပ္ဖြဲ႕ ဖြဲ႕စည္းခ့ဲၿပီး ျမန္မာပိုင္ ဝ နယ္အတြင္းရွိ ကူမင္တန္တုိ႔အား တန္ျပန္ရန္ ၾကိဳးစားလာခ့ဲေတာ့သည္။ အဆိုပါ ဖြဲ႕စည္းခ့ဲသည့္ကူမင္တန္ဆန္႔က်င္ေရး ဝ တပ္ဖြဲ႕တြင္ ေက်ာက္ညီလိုင္၊ ေပါက္ယိုခ်မ္း စသည့္ေနာင္ထင္ရွားသည့္ ဝ လူမ်ဳိးေခါင္းေဆာင္ မ်ားျဖစ္လာမည့္ ဝ လူငယ္မ်ားပါဝင္သည္ဟု ဆိုပါသည္။

ဆက္လက္ေဖၚျပပါမည္။
ေမာင္ေမာင္စိုး

ဓာတ္ပုံ - တခ်ိန္က အေရွ႕ေျမာက္မွ CPB တပ္ဖြဲ႕ဝင္အခ်ဳိ႕