ျမတ္လႈိင္း ● ပုဂၢိဳလ္ေရးကုိးကြယ္မႈဆန္ေနေသးသည့္ ဒီမိုကေရစီအသြင္ကူးေျပာင္းေရး

ျမတ္လႈိင္း ● ပုဂၢိဳလ္ေရးကုိးကြယ္မႈဆန္ေနေသးသည့္ ဒီမိုကေရစီအသြင္ကူးေျပာင္းေရး
(မုိးမခ) ၾသဂတ္စ္ ၂၁၊ ၂၀၁၇

ကြၽန္ေတာ္တို႔ျမန္မာနိုင္ငံဟာ ပေဒသရာဇ္မင္းေတြအုပ္ခ်ဳပ္ရာကဆင္းသက္လာတဲ့ နိုင္ငံျဖစ္ပါတယ္။ ပေဒသရာဇ္ေခတ္ေတြ မွာ ဘုရင္ကုိ ကုိးကြယ္ခဲ့ၾကတာပါ။

ပေဒသရာဇ္ေခတ္ဘုရင္မ်ားဟာ သက္ဦးဆံပုိင္စနစ္နဲ႔ တဦးတည္းဆုံးျဖတ္ျပီး တိုင္းျပည္ကုိအုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့ၾကတယ္ဆိုတာ အား လုံး အသိပါ။ တိုင္းသူျပည္သားမ်ားကလည္း သူတို႔ရဲ႕ ဘုရင္ကုိေၾကာက္ရြံ႕ေပမယ့္ မ်ားေသာအားျဖင့္ ခ်စ္ျမတ္နိုးျပီးကုိးကြယ္ ခဲ့တာကုိ ေတြ႔ရပါတယ္။

တကယ္တမ္းေျပာရမယ္ဆိုရင္ေတာ့ သက္ဦးဆံပုိင္ဘုရင္ေတြဟာ အာဏာရွင္ႀကီးေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္ပုိင္းမွာ ကြၽန္ ေတာ္တို႔နိုင္ငံဟာ စစ္အာဏာရွင္လက္ေအာက္ကုိ က်ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ သက္ဦးဆံပုိင္ဘုရင္ေတြကုိ အစဥ္အလာအရ တိုင္း သူျပည္သားေတြဟာ ခ်စ္ခင္ျမတ္ႏိုးခဲ့ေပမယ့္၊ တိုင္းျပည္ကုိ လက္နက္အားကုိးသိမ္းယူထားၾကတဲ့ စစ္အာဏာရွင္ေတြကုိ ေတာ့ ျပည္သူေတြက မခ်စ္ခဲ႔ပါဘူး။ မခ်စ္တဲ့အျပင္ မုန္းတီးရြံရွာခဲ့ၾကပါတယ္။

ကမာၻေပၚမွာ ေခတ္တေခတ္ျဖစ္ခဲ့တဲ့ ကြန္ျမဴနစ္စနစ္မွာဆိုရင္လည္း ကြန္ျမဴနစ္ေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြက အာဏာရွင္ျဖစ္သြား တာ မ်ားခဲ့ပါတယ္။ ကြန္ျမဴနစ္ႏိုင္ငံက ကြန္ျမဴနစ္ေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြအေပၚ ျပည္သူေတြက ခ်စ္ခင္ျမတ္နိုးတန္ဖိုးထားခဲ့ ပါ တယ္။

ခ်စ္ခင္ျမတ္နိုးတန္ဖိုးထားတဲ့အျပင္ ပုဂၢိဳလ္ကုိးကြယ္မႈေတြပါျဖစ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒီလိုပုဂၢိဳလ္ ကုိးကြယ္မႈေတြကေန အာဏာရွင္ အျဖစ္ တြန္းပုိ႔လိုက္ၾကတာပါ။ အာဏာရွင္ ျဖစ္သြားတဲ့အခါ ျပည္သူေတြထဲမွာႀကိဳက္ႏွစ္သက္သူေတြရွိေနသလို၊ မႀကိဳက္ႏွစ္ သက္တဲ့လူေတြလည္း ရွိလာပါတယ္။ အာဏာရွင္ျဖစ္သြားသူေတြရဲ႕သဘာဝအတိုင္း မိမိကုိယ္ကုိယ္ အထင္ႀကီးစိတ္ျဖစ္ခဲ့ သလို၊ မိမိကုိမႀကိဳက္ႏွစ္သက္သူေတြရဲ႕ တန္ျပန္ေတာ္လွန္လာမွာကုိလည္း ေၾကာက္တတ္လာပါတယ္။

ကြၽန္ေတာ္ေျပာခ်င္တာက ျပည္သူေတြေလးစားအားကုိးမႈကုိခံရတဲ့အခါ အာဏာရွင္တေယာက္ျဖစ္သြားတတ္ပါတယ္။ ဒီလို မျဖစ္ေအာင္ ေခါင္းေဆာင္တေယာက္ကုိ လုိအပ္ခ်က္အရ တင္ေပးခဲ့သူေတြအေနနဲ႔ အျမဲဝန္းရံၾကပ္မတ္ေပးၾကဖို႔လိုသလို၊ အျမဲလမ္းေၾကာင္းမွန္ေအာင္ အၾကံေပးနိုင္ဖို႔လည္း လိုပါတယ္။ ဥပမာအေနနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔နိုင္ငံမွာ နယ္ခ်ဲ႕ျဗိတိသွ်ကုိ ေတာ္လွန္ဖို႔အတြက္ တကယ္ကုိအရည္အခ်င္းရွိၿပီး  တကယ္ကုိက်ဳိးစြန္႔အနစ္နာခံတဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကုိ တိုင္းျပည္ရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္အျဖစ္ တင္ေပးလိုက္ပါတယ္။

တိုင္းျပည္ေခါင္းေဆာင္ (သုိ႔မဟုတ္) အမ်ဳိးသားေခါင္းေဆာင္အျဖစ္တင္ေပးလိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ အမ်ဳိးသားေရးအင္အားစုအေန နဲ႔ သခင္ျမတို႔လုိ၊ ဒီးဒုတ္ဦးဘခ်ဳိတို႔လို အမ်ဳိးသားေရး ေခါင္းေဆာင္ေတြက ဝန္းရံေပးထားခဲ့ပါတယ္။ အျမဲတမ္းလည္း အၾကံ ေပးနိုင္ခဲ့ပါတယ္။

အမ်ဳိးသားေခါင္းေဆာင္၊ လူထုေခါင္းေဆာင္ျဖစ္လာတဲ့အခါ ျပည္သူေတြရဲ႕ ခ်စ္ခင္ျမတ္နိုးမႈကုိ ရရွိခဲ့ပါတယ္။ ဒီကေနကုိး ကြယ္မႈမျဖစ္ေအာင္ ဒီမိုကေရစီစနစ္ကုိ ေရြးနိုင္ခဲ့ပါတယ္။

အားလုံးသိၾကတဲ့အတိုင္း ဒီမိုကေရစီစနစ္ဟာ ျပည္သူေတြဆီကဆင္းသက္တဲ့ အာဏာနဲ႔ အုပ္ခ်ဳပ္ရတဲ့စနစ္ပါ။ ဒီမိုကေရစီစနစ္ကုိအားလုံးသိၾကေပမယ့္ နည္းနည္းေတာ့ ျပန္ေျပာျပခ်င္ပါတယ္။ ဒီမိုကေရစီ (Democracy) ဆိုတာက ျပည္သူ႔ထံက ဆင္းသက္လာတဲ့ အာဏာကုိျပည္သူတို႔ဆီကုိျပန္လည္စီးဆင္းတယ္ဆိုျပီး အဓိပၸါယ္ရပါတယ္။

ဒီမိုကေရစီကုိကာကြယ္ေပးထားတာက (Constitution) ဆိုတဲ့ဖြဲ႔စည္းပုံအေျခခံဥပေဒပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဖြဲ႔စည္းပုံအေျခခံဥပေဒကုိ လည္း ျပည္သူေတြကုိယ္တိုင္က သေဘာတူလက္ခံတဲ့အခ်က္ေတြနဲ႔ ေရးဆြဲနိုင္ရပါလိမ့္မယ္။ ဖြဲ႔စည္းပုံအေျခခံဥပေဒအရအာဏာခြဲေဝေပးတဲ့ ဥပေဒျပဳေရးမ႑ိဳင္၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမ႑ိဳင္၊ တရားစီရင္ေရးမ႑ိဳင္တို႔က မ႑ိဳင္တရပ္နဲ႔တရပ္ ထိန္းညိႇ တည့္မတ္ေပးရပါတယ္။

ဒီမိုကေရစီစနစ္ကုိသြားမယ္ဆိုရင္ မ႑ိဳင္တခုစီမွာ အရည္အခ်င္းျပည့္ဝတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ေတြ ရွိရပါတယ္။ မ႑ိဳင္တရပ္တိုင္း ရဲ႕ေခါင္းေဆာင္ေတြမွာလည္း (level) တူ ဝန္းရံသူ (သုိ႔မဟုတ္) အဆင့္သိပ္မကြာျခားတဲ႔ေခါင္းေဆာင္ေတြရွိရပါတယ္။ ဒီ ပုဂၢိဳလ္ေတြဟာျပည္သူ ေရြးေကာက္တင္ေျမႇာက္ထားတဲ့ျပည္သူ႔ကုိယ္စားလွယ္ေတြထဲက ျပန္လည္ေရြးခ်ယ္တင္ ေျမႇာက္ခံ ထား ရသုူေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလိုတဆင့္ျပန္ေရြးခ်ယ္ထားတဲ့ မ႑ိဳင္ေခါင္းေဆာင္မ်ားကုိ ျပည္သူေတြအေနနဲ႔မႀကိဳက္ႏွစ္သက္ဘူးဆိုရင္ ျပန္လည္ျဖဳတ္ခ်နိုင္ပါတယ္။ ဒါဟာလည္း ျပည္သူေတြပါဝင္ေဆာင္ရြက္တာပဲျဖစ္ပါတယ္။

မ႑ိဳင္ႀကီးသုံးရပ္က ဆုံးျဖတ္မႈတိုင္း၊ လုပ္ေဆာင္မႈတိုင္းကုိျပည္သူေတြ သိေစရပါတယ္။ မ႑ိဳင္တခုနဲ႔တခုလည္း အျမဲေစာင့္ ၾကည့္ေနမွတာဝန္ကုိ ေက်ပြန္မွာပါ။

ဒီလိုအေျခအေနေတြရွိလို႔လည္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းအပါအဝင္ ေခါင္းေဆာင္ေတြက ျမန္မာျပည္ကုိ ဒီမိုကေရစီစနစ္နဲ႔တည္ေဆာက္သြားနိုင္ဖို႔ေရြးခ်ယ္ခဲ့တာပါ။ ၁၉၄၇ ဖြဲ႔စည္းပုံ အေျခခံဥပေဒအရ ပါလီမန္ေခၚယူခဲ့ၿပီးရင္ ျမန္မာျပည္မွာလူထုေခါင္း ေဆာင္တဦးထဲဦးေဆာင္မယ့္ နိုင္ငံမဟုတ္ဘူးဆိုတာ ျပခဲ့ပါတယ္။ မ႑ိဳင္သုံးခုက ေခါင္းေဆာင္ေတြ တေယာက္ကုိ တ ေယာက္ ေစာင့္ၾကည့္ရေတာ့မွာပါ။ မ႑ိဳင္သုံးရပ္ကေခါင္းေဆာင္ေတြေပါင္းျပီး အုပ္ခ်ဳပ္မယ့္နိုင္ငံတခုျဖစ္သြားမွာပါ။

ကြ်န္ေတာ္တို႔ျမန္မာနိုင္ငံမွာ အဲဒီလိုအေျခအေနျဖစ္ဖို႔ အမ်ားႀကီးႀကိဳးစားရဦးမွာပါ။ အခုလက္ရွိအေနအထားအရေျပာရရင္ ဒီမိုကေရစီဆိုတဲ့နာမကုိေခၚေဝၚနိုင္ဖို႔ေတာင္ မျဖစ္ေသးပါဘူး။ ေရးဆြဲထားတဲ့ဖြဲ႔စည္းပုံအေျခခံဥပေဒဟာ ျပည္သူေတြရဲ႕ တရားဝင္အသိအမွတ္ျပဳ မခံရပဲေရးဆြဲလိုက္တဲ့အေျခအေနက ဒီမိုကေရစီစကားရပ္နဲ႔မညီျဖစ္ေနတာကုိၾကည့္ရင္ သိနိုင္ပါ တယ္။ ဒီမိုကေရစီဆိုတဲ့စကားလုံးကုိအသုံးမျပဳနိုင္ေသးတဲ့အခါ ဒီမိုကေရစီမွာပါဝင္ေနရမယ့္ လြတ္လပ္မႈ၊ တရားမွ်တမႈ၊ သာတူညီမ်ွမႈ၊လူ႔အခြင့္အေရးေတြကလည္းေပ်ာက္ကြယ္ေနမွာပါပဲ။ ဒီမိုကေရစီဆိုတဲ့စကားစုကုိအသံထြက္နိုင္ဖို႔ အရင္ႀကိဳး စားရမွာပါ။

အခုဆိုကြ်န္ေတာ္တို႔ျမန္မာျပည္မွာ ဒီမိုကေရစီကုိေဖာ္ေဆာင္မယ့္ အရပ္သားႀကီးစုိးတဲ့ လႊတ္ေတာ္ေတြနဲ႔ အရပ္ဘက္အစုိးရတျခမ္းေပၚေပါက္လာခဲ့ပါျပီ။ ဒါေပမဲ့ အရပ္သားေတြႀကီးစုိးတဲ့ လႊတ္ေတာ္ႀကီးကုိ စတင္ေခၚယူက်င္းပျခင္းျခင္းပဲ ဘဝင္မက် ခဲ့ရဘူး။

လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒ေရြးတဲ့ျမင္ကြင္းဟာ အေပၚကခ်ေပးတဲ႔ေလာင္းစာရင္းကုိ က်န္တဲ့ အရပ္သားလႊတ္ေတာ္ကုိယ္စားလွယ္ ေတြက တၿပိဳင္နက္ထဲေထာက္ခံ အတည္ျပဳလိုက္တဲ့သေဘာျဖစ္ေနခဲ့တယ္။ အၿပိဳင္မဲဆြယ္ၿပီး ယွဥ္ၿပိဳင္အေရြးခံရၿပီးမွတင္ ေျမႇာက္တဲ့ပုံစံကုိ မေတြ႔ ခဲ့ရဘူး။

ဒါဟာ မဆလတစ္ပါတီအာဏာရွင္စနစ္က ပုံစံမ်ဳိးလိုပါပဲ။ ဒီမိုကေရစီကုိပုံေဖာ္မယ့္ ဒီမိုကေရစီပါတီက ဒီမိုကေရစီစနစ္ကုိပုံစမေဖာ္နိုင္ခဲ့ပါဘူး။ အရပ္ဘက္အစုိးရတျခမ္းမွာလည္း နိုင္ငံေတာ္သမၼတကုိ ေရြးခ်ယ္တင္ေျမႇာက္တဲ႔အခါ ေစာေစာကေျပာ ခဲ့တဲ့အတိုင္း အေပၚက ခ်ေပးတာကုိ ဝုိင္းေထာက္ခံေပးတာကုိျမင္ေတြ႔ခဲ့ရပါတယ္။ အစုိးရဝန္ႀကီးေတြ ေရြးခ်ယ္ခန္႔အပ္ တဲ့အခါ တဦးတေယာက္ရဲ႕ဆုံးျဖတ္ေရြးခ်ယ္တဲပုံစံမ်ဳိးပါပဲ။ အရပ္သားလႊတ္ေတာ္ (အင္အယ္ဒီ လႊတ္ေတာ္ကုိယ္စား လွယ္ မ်ား) အမ်ားစုလႊမ္းမိုးတဲ့လႊတ္ေတာ္ေတြမွာ စတင္ႀကီးစုိးခ်ိန္ကတည္းက တပါတီစနစ္ပုံစံမ်ဳိးေတြ အခုအခ်ိန္ထိ ေတြ႔ျမင္ ေနရတုန္းပါ။


အင္အယ္ဒီလႊတ္ေတာ္ကုိယ္စားလွယ္တစ္ဦးတင္မယ့္အဆိုကုိအင္အယ္ဒီပါတီက ႀကီးၾကပ္စိစစ္ျပီးအတင္မခံရဆိုတဲ့အျဖစ္မ်ဳိးေတြ မျဖစ္သင့္ေတာ့ပါဘူး။ ဒီမိုကေရစီစနစ္လုိ႔ေခၚနိုင္ဖို႔ေတာင္ ခက္ေနေသးတဲ႔အေျခအေနမွာ အင္အယ္ဒီအစုိးရအေန နဲ႔ေရာ၊ လႊတ္ေတာ္ေတြ အေနနဲ႔ပါ ဒီမိုကေရစီစနစ္ကုိ တျဖည္းျဖည္းပုံေပၚလာနိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားေနရပါလိမ့္မယ္။ လႊတ္ေတာ္နဲ႔အစုိးရကုိထိန္းေက်ာင္းေပးတဲ့ပုံစံမ်ိဳးေတြလည္း ေပ်ာက္ေနပါတယ္။

အဓိကေျပာခ်င္တာက လႊတ္ေတာ္ေတြမွာဒီမိုကေရစီရဲ႕အႏွစ္သာရျဖစ္တဲ့ လြတ္လပ္မႈ၊ တရားမ်ွတမႈ၊ သာတူညီမ်ွမႈ၊ လူ႔ အခြင့္အေရးစတာေတြကုိ က်င့္သုံးနိုင္ဖို႔ လိုေနပါျပီ။ အင္အယ္ဒီလႊတ္ေတာ္ကုိယ္စားလွယ္ေတြကုိ လြတ္လပ္စြာအဆို တင္ ခြင့္၊ လြတ္လပ္စြာျငင္းခုန္ခြင့္ေတြေပးနိုင္ဖို႔ လိုေနပါတယ္။ ဒီပုံစံအတိုင္းသာဆက္သြားေနမယ္ဆိုရင္ တစ္ပါတီအာဏာရွင္စနစ္ေရာက္သြားနိုင္ပါတယ္။

အစုိးရေခါင္းေဆာင္ေဒၚေအာင္းစုၾကည္မွာလည္း အခက္အခဲမ်ားစြာရွိေနပါလိမ့္မယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းလုိဝန္းရံအၾကံျပဳနိုင္တဲ့သုခမိန္ေတြမရွိတဲ့အခက္အခဲဟာ လက္ရွိျဖတ္ သန္းေနရတဲ့နိုင္ငံေရးဘဝအတြက္ စိန္ေခၚမႈႀကီးတရပ္ပဲျဖစ္ပါတယ္။

စစ္အာဏာရွင္ေခတ္ေအာက္ကရုန္းထြက္လာရတဲ့အေျခအေနမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အေနနဲ႔ စြန္႔လြတ္စြန္႔စားခဲ႔မႈေတြ ေၾကာင့္ ျပည္သူေတြရဲ႕ခ်စ္ခင္ျမတ္နိုးမႈကုိ ခံခဲ့ရတာပါ။

အတိုက္အခံဘဝမွာ အင္မတန္မွၾကမ္းတမ္းတဲ့လမ္းကုိေလွ်ာက္ခဲ့ရျပီးစစ္အာဏာရွင္ စနစ္ကုိ အေသခံတိုက္ပြဲဝင္ရဲတာ ေၾကာင့္ ျပည္သူေတြက လူထုေခါင္းေဆာင္အျဖစ္ သတ္မွတ္ ခဲ့ၾကတာပါ။ ဒါေပမဲ့ တိုင္းျပည္ကုိဒီမိုကေရစီစနစ္နဲ႔သြားဖို႔ရည္ရြယ္ျပီးအစုိးရေခါင္းေဆာင္အျဖစ္ ကုိ ေရြးခ်ယ္ခဲ႔ပါတယ္။ လူထုေခါင္းေဆာင္ဆိုတာ ျပည္သူေတြရဲ႕ခ်စ္ျမတ္နိုးမႈကုိခံရတဲ့သူ တေယာက္ပါ။ ဒါေပမဲ့ အစုိးရေခါင္းေဆာင္ဆိုတာ အခ်ိန္အကန္႔ အသတ္ရွိေနသလို ေဝဖန္မႈေတြလည္း မ်ားျပားစြာေပၚ လာ မွာပါ။

အေရးႀကီးတာက တိုင္းျပည္ကုိစစ္အာဏာရွင္စနစ္ေအာက္ကရုန္းထြက္နိုင္ဖို႔ ျပည္သူ ေတြကုိဦးေဆာင္နိုင္ခဲ့တ့ဲေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကုိ ဝန္းရံေပးေနတဲ့ လူေတြအေပၚမွာလည္း မူတည္ေနပါတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ေျပာတာေတြကုိေဝဖန္အၾကံျပဳနိုင္ရပါ လိမ့္မယ္။ ေခါင္းေဆာင္ေနာက္က သစၥာရွိရွိလိုက္ေနရံုေလာက္နဲ႔မျဖစ္ပါဘူး။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေျပာသမ်ွ ေခင္းညိတ္ျပေနရံုေလာက္နဲ႔ဆို ဒီမိုကေရစီကုိပုံေပၚေအာင္ မေဖာ္နိုင္ပါဘူး။

အခုျဖစ္ေနတာကုိၾကည့္မယ္ဆိုရင္ လႊတ္ေတာ္ေတြနဲ႔အရပ္ဘက္အစုိးရတခုလုံး ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အေပၚမူတည္သလိုျဖစ္ေနပါတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အေပၚ မွီခိုအေခ်ာင္လိုက္သလိုျဖစ္ေနတယ္လို႔ ထင္မိပါတယ္။ ဒီမိုကေရစီေခတ္ ကုိ အသြင္ကူးေျပာင္းေနတဲ့ကာလမွာ မ႑ိဳင္တိုင္းကလူေတြအားလုံးထက္ျမက္သြက္လက္ေနရမွာပါ။ နဂုိရွိေနတဲ့ အရည္ အခ်င္းထက္ ပုိျပီးရွိေအာင္ ႀကိဳးစားေနရမွာပါ။ အခုအခ်ိန္ဟာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အတြက္ေရာ အရပ္ဘက္အစုိးရ အတြက္ပါ ႀကီးမားတဲ့စိန္ေခၚမႈကုိ ရင္ဆိုင္ေနရပါတယ္။

ပုံသ႑ာန္မတူတဲ့အစုိးရအဖြဲ႔အခ်င္းခ်င္း ခက္ခဲစြာဆက္ဆံေနရတဲ့အေန အထားေတြ၊ အဖ်က္အႏၱရာယ္ေတြလည္း မ်ားေန တဲ့အခ်ိန္ပါ။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဦးေဆာင္တဲ့ အရပ္ဘက္အစုိးရရဲ႕ဝန္ႀကီးေတြ လုပ္ငန္းမကြၽမ္းက်င္တာေတြ၊ ပါးနပ္စြာ မကုိင္တြယ္တတ္တာေတြ၊ အရည္အခ်င္းနည္းပါးတာေတြေၾကာင့္ အခုဆိုျပည္သူေတြထဲမွာမေက်နပ္တဲ့ေလသံေတြ ၾကား ေနရပါျပီ။ ေျပာရမယ္ဆိုရင္ အရပ္ဘက္အစုိးရဝန္ႀကီးေတြခန္႔အပ္တာဝန္ေပးတာ ႀကိဳတင္ ေရြးခ်ယ္ထားတာ၊ ေနရာခ်ထားတာေတြမရွိခဲ့လို႔ျဖစ္တယ္ဆိုတာ အခုတစ္ႏွစ္ေက်ာ္ၾကာတဲ့အခါမွာ သိသာလာပါတယ္။ ဒီၾကားထဲမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကုိင္စြဲထားတဲ့ ရင္ၾကား ေစ့ေရးမူကလည္း အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္ေစခဲ့ပါတယ္။

ေနာက္အေရးအႀကီးဆုံးတခ်က္က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕အာဏာရအင္အယ္ဒီ ပါတီမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကုိအ ၾကံဉာဏ္ေပးနိုင္တဲ့ေခါင္းေဆာင္ေတြမရွိေတာ့ပါဘူး။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ေျပာသမွ်စကားကုိ ေခါင္းညိတ္လက္ညိႇဳး ေထာင္ၾကတဲ့လူေတြပဲ ရွိေနတယ္လို႔ ထင္မိပါတယ္။ ဒါဟာ မဆလတစ္ပါတီအာဏာရွင္စနစ္က ပုံစံလိုပါပဲ။ ေဒၚေအာင္ဆန္း စုၾကည္အတြက္ အခုကာလဟာအခက္ခဲဆုံးအခ်ိန္ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ ျပည္တြင္းျပည္ပ အေထြေထြစိန္ေခၚမႈေတြကုိ ရင္ဆိုင္ ေက်ာ္ျဖတ္ရမယ့္ဒီမိုကေရစီအသြင္ကူးေျပာင္းေရးကာလ တခုပါ။

ဒီလိုသာ ျမန္မာျပည္ဒီမိုကေရစီလမ္းကုိဆက္သြားေနမယ္ဆိုရင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္မွာ ခ်စ္ျမတ္နိုးသူေတြ၊ မလိုမုန္း ထားသူေတြၾကားမွာ အထီးက်န္ဆန္သြားပါလိမ့္မယ္။ ကမၻာအေရွ႕တိုင္းျပည္ေတြမွာကလည္း ပုဂၢိဳလ္ေရးကုိးကြယ္တတ္တာ အစဥ္အလာတခုလို ျဖစ္ေနတဲ့တြက္ ျပည္သူေတြကခ်စ္ခင္အားကုိးၿပီး ပုဂၢိဳလ္ေရးကုိးကြယ္မႈဟာ အႏၱရာယ္ရွိပါတယ္။ ကြၽန္ ေတာ္တို႔ျမန္မာနိုင္ငံဒီမိုကေရစီအသြင္ကူးေျပာင္းေရးအတြက္ပါ အႏၱရာယ္ရွိမွာ စုိးရိမ္မိပါတယ္။

ျမတ္လိႈင္း

photo credit : The New York Times