ေယာဟန္ေအာင္ ● မြန္မ ေယာက္်ား ေခ်ာ့ခ်င္း (ဤကဗ်ာကို မြန္သံဝဲ၍ ဖတ္ပါ)

ေယာဟန္ေအာင္ ● မြန္မ ေယာက္်ား ေခ်ာ့ခ်င္း 

(ဤကဗ်ာကို မြန္သံဝဲ၍ ဖတ္ပါ)
(မုိးမခ) ၾသဂတ္စ္ ၂၊ ၂၀၁၇

သတိရလြန္းလို႔ပါ
သူဖတ္ႏိုင္မွာ မဟုတ္ေပမယ့္
ဒီကဗ်ာ ငါေရးတယ္၊ မိစိြဳက္ဒဲ
ငါ့ပဌာန္းဆက္ငဲ့
ဒီကနဲ … လြမ္းပလပ္ေနတယ္။

မဂဒူး ဟင္းရြက္ေစ့ႏိႈက္တဲ့ အိပ္မက္နဲ႔
ၿမိဳ႕ႀကီး ဒဂံု (း) ကို တက္လာတယ္
၃- ရက္နဲ႔ ေျပာင္းလဲၿပီဆိုသကိုး
ဒီကနဲ ယံု (း) မိတာေပါ့။

ခုခ်ိန္ထိ
ဒီၿမိဳ႕ႀကီးမွာ
ေနမထိ၊ စားမထိပါ
ကိစၥအကုန္ ပူထိတယ္၊
ဘယ္ေၾက့ေၾက့ (ၾကည့္ၾကည့္)
ကားေတြပိတ္တယ္၊ တက္လမ္းေတြ ပိတ္တယ္
စီးပြားပိတ္တယ္
လက္တလံုးျခား သြားတဲ့ေကာင္ပဲ ေရွ႕ကိုေရာက္
ေသာက္ႏိုင္စားႏိုင္သူေတြက ဂ်င္းေကာင္ေတြ
စတစ္ေကာ္လာ တေထာင္ေထာင္နဲ႔။

ရန္ဂုန္ (း) မွာ စြမ္းအင္ကုန္ (း) လာၿပီ မိန္းမ
ဘယ္သူ႔ကို ယုံ (း) လို႔ ယ (း) ရမွန္းမသိ
အခုက လူေတြ မ်က္ႏွာဖံုးေတြနဲ႔ခ်ည္း
ျပံဳးလားမသိ၊ မဲ့လားမသိ
ကိုယ့္အသိေတြေတာင္ မမွတ္မိေတာ့ဘူး။

ၿမိဳ႕ႀကီးသားေတြလို ဘယ္သူလာလာ
"စိတ္ပ်က္တယ္ဗ်ာ" လို႔ စ ႏႈတ္ဆက္
ဒါက ေခတ္သစ္ႏႈတ္ဆက္ပံု (း) ျဖစ္လာတယ္
ပညတ္သြားရာ ဓာတ္သက္ပါေနတာေပါ့။

ဒီလိုနဲ႔
သိပ္သတိရလာရင္
ဒူးႏွစ္ဖက္ကိုေကြး
ေခါင္းအံုးႀကီးကို ပါးနဲ႔ ငါ ေသြးေနရတယ္၊
ဒုကၡသည္ေတြလို ခိုလႈံ (း) ရာငတ္ေနတယ္
ဗိုလ္က်ခံရတဲ့ ကေလးလို
အိမ္ကို အေျပးျပန္ တိုင္ခ်င္ေနၿပီ
ရာသီတုတ္ေတြး ဆိုးပံုနဲ႔
ငါတို႔ ျပန္မဆံု (း) ဘူး ျဖစ္သြားမယ္ေနာ္… မိစိြဳက္ဒဲ။

ျပန္လာေတာ့မယ္ မိန္းမ…
ဆည္းလည္းလိႈက္သံ ၾကားခ်င္လွၿပီ
နင့္ရယ္သံ ၾကားခ်င္လွၿပီ။

ငါတို႔ ရယ္ၾကမယ္
ဦးဒယ္ဂ႐ိုင္ (အဲဒးၿဂိဳင္)* ၊ ငါတို႔ ရယ္ၾကမယ္
ပုဆိုးကို ပတ္ခ်ာလည္ လွည့္ဝတ္တဲ့
ေရႊဗမာ (ဟမယ္) ေတြ လည္ပံုအေၾကာင္း
ေကာင္းေကာင္းေျပာျပ ငါတို႔ ရယ္ၾကမယ္။

ဘြတ္ ရႊတ္နဲ႔ အက်အန
ဝတ္ေကာင္းစားလွနဲ႔ ၿမိဳ႕အထြက္
လမ္းမထက္မွာ ဗြက္စင္ေရနစ္
ေရဒူးဆစ္ထဲ ငါအရွက္ကြဲတာ ေျပာၿပီး ရယ္ၾကမယ္
ဦးဒယ္ဂ႐ိုင္ (အဲဒးၿဂိဳင္)၊ ငါတို႔ ရယ္ၾကမယ္။

ဦးဒယ္ဂ႐ိုင္ (အဲဒးၿဂိဳင္)
တို႔ေရြးထားတဲ့ အမတ္ေတြကြယ္
သင္ပုန္းႀကီး အၿပိဳင္အဆုိင္ေအာ္က်က္လို႔
ဦးဒယ္ဂ႐ိုင္ (အဲဒးၿဂိဳင္)
ေလာ္ဘီေတြကြယ္
ၿမိဳင္ၿမိဳင္ဆိုင္ဆိုင္ ဖာလိုက္ကြဲလိုက္။

ငါျပန္လာေတာ့မယ္…
ဘယ္လိုမွ အစားထိုးမရပါ
မက္ဆင္ဂ်ာ တခါတေလနဲ႔
အဆာမေျပပါဘူး မိစိြဳက္ဒဲ…။

ေစ်းထဲ ငါးဥေတြ ေပါၿပီေပါ့
ကဒတ္ဥ ေပ်ာ့ခြၽဲခြၽဲနဲ႔ ပင္စိန္းဟင္း အနံ႔ရလာ
မွ်စ္စိမ္း ဒညင္းသီး ဇင္ႁပြန္းသီး
ငါ လွ်ာရည္လည္ေအာင္ သတိရေနပါၿပီ မိန္းမ။

အိမ္ျပန္လာတဲ့အခါ
ေၾကာင္လိမၼာေလးလို
ေခါင္းေဝွ႔ အသံေပး
သူ႔ေနာက္က ေျပးလိုက္ေနမွာေပါ့။

အိမ္ျပန္လာတဲ့အခါ
ျခံဳေတြ ငါခုတ္ပါ့မယ္
ငရုတ္ေတြ ငါခူးပါ့မယ္
နင္ေမာလာရင္ တဖက္လွည့္ ဇက္ေက်ာကို ကိုယ္တိုင္ဆြဲပါ့မယ္
မေဟာသဓာ စိတ္နဲ႔ အိုးပုတ္ဖုတ္၊ ဖ်ာယက္
ေခတ္ပ်က္ထဲ ခဏနိမ့္ေနခ်ိန္
မိန္းမကို ဖက္အိပ္ၿပီး အိမ္မွာေနတာက ပိုေကာင္းပါရဲ႕ကြယ္။

သူရွက္တတ္တဲ့
သူ႔ ခ်ဳိင္းေခြၽးနံ႔ကို ငါအလစ္နမ္းမယ္
ကြန္ဝု ** တို႔ ေစာေစာအိပ္ၾကစမ္းကြဲ႔
ေဖေဖ ပင္ပန္းလာတယ္။

ၾသဂုတ္ ၂၊ ၂၀၁၇။
*မြန္ဘာသာစကား၊ "ရယ္ရတယ္"
**မြန္ဘာသာစကား၊ "သမီး"