ေရႊရင္ေမွ်ာ္
စံညိမ္းဦး
(မိုးမခ) စက္တင္ဘာ ၁၆၊ ၂၀၁၇
က်ားၿမီးနဲ႔
ေမ်ာက္ၿမီး
တြဲခ်ည္ထားမိသလို
ျဖစ္ရ
ႏိုင္ငံေတာ္နဲ႔
ႏိုင္ငံသားထု
ကံတရားထဲ
လြင့္ေနတဲ႔
လက္ဖ်ံရိုးဟာ
ဒါးေျမွာင္တန္းလန္းနဲ႔ တုန္ေနတယ္။
မခ်ိဳၿမိန္ေသာလမ္းမ်ားထက္
မရွိတဲ႔ပန္းတိုင္ကို
ေလွ်ာက္
ေနရသလိုလို
အနဴလက္
ဆူးမ်က္
ေန႔ရက္တိုင္းဟာ
အကန္းလို။
လူပ်က္မ်ားအတြက္
ဝပ္ေရွာ့မရွိတဲ့ တိုင္းျပည္မွာ
လူေကာင္းေတြ
မိလႅာကားတိုက္ၿပီး
မသာေပၚရ
ဘုရားအားလံုး
မ်က္လံုးျပဴးၾကရပါတယ္။
ခပ္ခ်ဥ္ခ်ဥ္နဲ႔
ေစ်းက်ေနတဲ႔
အမွန္တရားကို
တိုင္ရိုက္ၿပီး
ရိႈက္ၾကည့္ျပန္ေတာ့
ေငြျမင္မွ
စင္ေတာ္ေကာက္ခ်င္တဲ့
အက္တမိုစပီးယားႀကီးေတြ႔ေပါ့ကြာ။
ဘုန္းေတာ္က်ဴးမွ
ဖူးပြင့္ရ
ခါေတာ္မီပန္းခင္းႀကီးလည္း
ေတြ႕ေပါ့ကြာ။
ငါတို႔
ေခတ္ၿပိဳင္မ်ား
ဘယ္သူက
စစ္မွန္ေသာအရူးလည္း
သိဖို႔
တေယာက္ေခါင္း
တေယာက္
ပုလင္းနဲ႔ ရိုက္ခြဲ
ေခါင္းကြဲေတာ့လည္း
ရိႈက္ႀကီးတငင္ငင္
ဖက္ငိုၾကရျပန္တယ္။
မေအာ္ဖူးတဲ့ အိမ္ရွိပါ့မလား
ငါ့အဘိုးလည္း
တို႔ေခတ္ကိုေတာ့ေရာက္ရမည္မွာမလြဲပါ
ေအာ္ရင္း
ငါ့ေဘး
လို
ေျမႀကီးထဲ
ဆင္းသြားခဲ႔ရရွာတယ္။
စံညိမ္းဦး
ပါ
သန္း
၅၀ အမႈတြဲ
စီရင္ထံုးကိုဖတ္ရင္
ေျခဥကို
ဖင္အတုမို႔
ဖီလင္မျဖစ္ျခင္းမ်ားအေပၚ
မတရားသျဖင့္
တရားစြဲခံရျခင္းကို
သိလိမ့္မယ္။
အဲဒါ
သံုးေရာင္ခ်ယ္အလံမဟုတ္ဘူး
ေသြးေရာင္ခ်ယ္
အလံကြ
လူထုေသြးေတြနဲ႔ ခ်ယ္ထားတဲ႔
အလံကြ
မ်က္ရည္ေပါက္ႀကီးငယ္နဲ႔
အေလးျပဳလိုက္ၾကစမ္းေတာ့။
သံဖေနာင့္
ရိုက္ခ်ိဳး
ရွည္လြန္းတဲ႔
က်ြန္ဇာတာကို
ၿဖိဳ
ေရႊေဒါင္းေတာင္ဆိုမယ့္ေတးဟာ
ဘယ္ေတာ့လဲ။
အသက္ ၄၀ ေက်ာ္ၿပီ
လိင္ရမၼက္လည္းရွိတယ္။
ဇိမ္ရမၼက္လည္း ရွိတယ္။
လူ႔ေဘာင္သာယာေရးအိပ္မက္ေတြလည္းရွိတယ္
ဘာဆန္းလဲ
ဒီအရြယ္ႀကီးမွေတာ့
အမွန္ေျပာဖို႔ ဘာကိုေၾကာက္ေနတာတဲ့လဲ
လာကြယ္
ကဗ်ာတပုဒ္နဲ႔ျဖစ္ျဖစ္
မတရားမႈကို
နားရင္းအုပ္
ခ်ဥ္ဖတ္ကမ႓ာအပုပ္ထဲမွာ
ငါတို႔
ေနေပ်ာ္ၾကရမွ
ျဖစ္မယ္။
ငရဲဘံုထဲမွာ
သုခဘံုရွိေၾကာင္း
ယံုတမ္း
ဘဝထမ္းၿပီး
ေျပာခဲ့ၾကရံု။
စံညိမ္းဦး
( ၆ ၉ ၂၀၁၇ ေမြးေန႔ သို႔)
Comments