ေဝျမင့္ေမာင္
(မိုးမခ) ဒီဇင္ဘာ ၄၊ ၂၀၁၇
နင့္ကုိခ်စ္တယ္လို႔သူေျပာလာမွာပဲဆိုျပီး သူမ အျမဲထင္ေနခဲ့တယ္။ ရွည္လ်ားတဲ့
ညေတြမွာဆို အိမ္ အေပၚ ထပ္က တေဒါက္ေဒါက္နဲ ့အသံေတြၾကားရတတ္တာ အေသအခ်ာသိေတာ့
အဲဒီအသံေတြကုိ
သူမ ေစာင့္ ေနတတ္တယ္။ တခါတေလေတာ့လည္း အဲဒီျကားေနရတဲ့ အသံေလးေတြကုိ
ေနျကာေစ့ကေလးျဖစ္ပါေစ၊ ခ်ဳိခ်ဥ္ကေလး ျဖစ္ပါေစလုိ႔ဖန္တီးျပီး သူမ
ဝါးစားတတ္တာပဲ။ သူမအတြက္ အေကာင္းဆုံး အပ်င္းေျဖမွု တခုပဲ။
ဘုရားသခင္အေနနဲ႔ေတာ့ သူမကုိ တားဆီးကန္႔ကြက္စရာ အထူးအေထြရိွမေနပါဘူး။ ဆဲတာမွ မဟုတ္ဘဲ။ အဲဒါေၾကာင့္လည္း
သူမကေတာ့ သိပ္ျပီးမတတ္နိုင္စရာမရိွပါဘူး။ သူမဟာ ေနျကာေစ့ကေလး လက္ထဲက ဝါးရင္း သူ႔လည္ပင္းေတြ
သူ႔ပါးေတြ နွုတ္ခမ္းေတြကို နမ္းေနမိတယ္။ တျပိဳင္နက္ အလုပ္နွစ္ခုလုပ္တယ္ဆို တာ ဒါမ်ဳိးကုိ
ေျပာတာျဖစ္မလားပဲ။ တခါတေလေတာ့လည္း သူ႔ကုိ ဒီအတိုင္း သူမ ထိုင္ျကည့္တတ္တယ္။ ဒီအတိုင္းျကည့္ေနရတာကလည္း
ေပ်ာ္စရာေကာင္းတာအမွန္ပါပဲ။ အိပ္မက္ထဲမွာဆို သူနဲ႔ခ်စ္မွုေတာင္ ျပဳ တယ္လို႔ သူမ မက္တတ္တယ္။ ေမာပန္းမွု
ေပ်ာ္ရႊင္မွုေတြဟာ သူမနိုးလာတဲ့အခါ အလိုမျပည့္မွု အလိုမက် မွုအျဖစ္သာ ေျပာင္းလဲသြားတတ္ျကတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္ေတြမွာဆို
သူမအေနနဲ႔ ထထျပီး ေရေသာက္ေပးရ တယ္။ ခါတိုင္း ေသာက္ေနက် ေရခြက္ျကီးဟာ သိပ္ေလးတာပဲလို လည္း သူမ ထင္တတ္တာေပါ့။
ဟုိေန႔ညကဆို ေရပုံးျကီးကုိ သူမဝါးစားပစ္လိုက္တာ။ သူ မ ပါးစပ္ထဲမွာ
ေရေတြ ေရဗူးအခြံအပိုင္းအစေတြ အျပည့္။ တခ်ဳိ႕ေရေတြဆို သူမပါးစပ္ထဲက အူလ်ားဖားလ်ား ထြက္ေျပးခုန္ထြက္လာတတ္ၾကတယ္။
သူမကေတာ့
အဲဒါကုိ ျကည့္ျပီး ရယ္ေမာေနတတ္တယ္။ ၿပီးေတာ့လည္း သူမ ခုတင္ေပၚကုိ ျပန္ေရာက္တဲ့ အခါ သူ႔အေၾကာင္းေတြထဲ ျပန္ေရာက္သြားတာပါပဲ။
သူမ
တခါမက ေတြးဖူးတယ္။ သူ ငါ့အနားကုိ အခုေနေရာက္ရင္ သိပ္ေကာင္းမွာပဲဆိုတဲ့ဟာမ်ဳိးေ
ဥပမာ
ဆိုပါစုိ႔။ သူဟာ သူမခုတင္ေပၚ ဝုန္းဆိုျပီးေရာက္လာတဲ့အခ်ိန္မ်ဳိ
ဒီေတာ့ ကုိယ္ေတာ့္ အေနနဲ ့ လုပ္ေပးနိုင္စရာ တခုပဲရိွတယ္။
မိန္းကေလး
မင္းႀကုိက္ရာေတာင္းပါ ေျပာ လာမယ္ဆို သူမအေနနဲ႔ ေက်းဇူးပါအရွင္ဘုရား
တပည့္ေတာ္မ ေတာင္းဆိုစရာ
တခုပဲရိွပါတယ္။
အဲဒါကေတာ့ အခုခ်က္ခ်င္း ဒီအခန္းထဲ ကေန ကုိယ္ေတာ္
ေရွာင္ေပးပါလို ့ေျပာမယ္။ အဲဒီအခါ သူက သူမ ကုိ အံ့ၾသေနတဲ့
မ်က္လုံးေတြနဲ႔ၾကည့္မယ္။ ပါးစပ္ကေတာ့မေျပာဘူး။ သူမက
သူ႔ကုိၾကည့္ျပီး ကဲ စရေအာင္ လို ့ေျပာမယ္။ ဘုရားသခင္ကေတာ့ လူသားကုိ
ခ်စ္တဲ့သူမို႔ သူမရဲ႕ဆႏၵကေလးကုိ လိုက္ေလ်ာေပးမွာ ေသ ခ်ာပါတယ္။
အဲဒီလိုေတြးျပီး သူမရယ္ေနတတ္တယ္။ သူမရယ္တဲ့အခါ
အခန္းဟာ ပိုျပီးေသးလာသလိုလို ဘာလိုလိုပဲ။ သူမ မ်က္နွာဟာလည္း
ရွည္လာသလိုလိုပဲ။ အခန္းမ်က္နွာက်က္ေပၚက
ပန္ကာဟာလည္း အရည္ေတြ ေပ်ာ္က်ေနသလိုပဲ။
တခါတေလေတာ့လည္း
အခန္းထဲမွာထိုင္ျပီး စားပြဲေပၚက ပန္းအိုးကေလးကုိ ေငးျကည့္ေနမယ္။
ေငးျကည့္တာမ်ား
ဘယ္လိုထိုင္ရမယ္ ဘယ္လိုေတာ့ ထရမယ္ဆိုျပီး သတ္သတ္မွတ္မွတ္မရိွေလေတာ့ သူမအေနနဲ႔ေအးေဆးပါပဲ။ တခါတေလလည္း
ထိုင္ျပီး ျကည့္တာပဲ။ တခါတေလေတာ့လည္း ရပ္ျကည့္ေန မိတာပဲ။ အဲဒီပန္းအုိးေလးဟာ
စိတ္ကူးယဥ္ဇာတ္လမ္းေတြထဲကလို စားပြဲေပၚကေနခုန္ဆင္းလာျပီး သူျဖစ္ သြားမယ္။
အဲဒီအခါ သူမေပ်ာ္သြားျပီး
သူ႔ကုိဆြဲဖက္မယ္။ သူကလည္း သူ မကုိၿပဳံးျပျပီး အားပါးတရျပန္ ဖက္မယ္။
ဖက္လို႔ ဝတဲ့အခါမွာေတာ့
အခန္းထဲပတ္ျပီး လမ္းေလွ်ာက္ၾကမယ္။ ၿပီးေတာ့ ငါတို႔ဘာလို႔မ်ား
ဒီအခန္းေလးထဲမွာ ကမၻာ ႀကီးမရိွေတာ့သလိုမ်ဳိး မေမာမပန္းေလွ်ာက္ေနၾကရတာလဲလို
့သူမက သူ႔ကုိ ေျပာမယ္။ ၿပီးတာနဲ႔ ေလွ်ာက္ေနတာ ကုိရပ္ျပီး
နွစ္ေယာက္သား ျပိဳင္တူရယ္ေမာၾကမယ္။ ၿပီးေတာ့ သူမ ပါးကုိ ဖြဖြေလးနမ္းျပီး
သူဟာ စားပြဲေပၚကုိ
ျပန္တက္သြားမယ္။ ပန္းအိုးေလးအျဖစ္ ျပန္ေျပာင္းသြားမယ္။
အဲဒီလိုမ်ား
သူမေတြးတဲ့ ေန႔ေတြဆို ထိုင္ရာကထျပီး စားပြဲေပၚက ပန္းအိုးေလးကုိ
ေျပးဖက္ပစ္တာပဲ။ အားပါးတရနမ္းေနမိတတ္တယ္။ ၿပီးေတာ့
သတိလြတ္သြားတာကုိ ျပန္သတိရတဲ့အခါ ရြာေတာ့မယ့္ မိုးတိမ္မည္းမ်ားလို
သူမမ်က္နွာဟာ
ေမွာင္ေနမယ္။ အဲဒီလိုအျဖစ္အပ်က္ ေတြက ခဏခဏျဖစ္ေန တတ္ေတာ့ သူမအေနနဲ
့ဘာျဖစ္တာလဲလို ့စဥ္းစားမေနေတာ့ဘူး။ ဒါက
ပုံမွန္လုပ္စရာ တစ္ခုလိုမ်ဳိးတာင္ ျဖစ္လာျပီ။ တေန႔နဲ႔တေန႔ေတာ့
လုံးဝမတူနိုင္ဘူးေပါ့။ အဲဒီလိုဆို
ပ်င္းစရာျကီး ျဖစ္ေနေတာ့မွာ။
တခါတေလ
စာက်က္ရတဲ့ညမ်ဳိးမွာဆို သူမစာအုပ္ထဲကစကားလုံးေတြဟာ သူ႔ပုံရိပ္ေတြခ်ည္းပဲ။
သူ႔နာမည္ေတြ သာ သူမပါးစပ္က ထြက္ထြက္လာတတ္တယ္။ နာမည္ဆိုတာကလည္း သူမ
ေပးထားတာ ပါ။ အဲဒီလိုမ်ဳိးကစားနည္းက ေပ်ာ္စရာေတာ့ ေကာင္းတာအမွန္ပဲ။ တခါတေလမ်ားဆို
စာအုပ္ထဲက စကား လုံးေတြဟာ တစ္လုံးခ်င္း
အျပင္ကုိ ခုန္ထြက္လာျကတယ္။ ၿပီးေတာ့ စကားလုံးေတြဟာ စက္ရုပ္တရုပ္လို မ်ဳိး
အခ်င္းခ်င္းဆက္သြယ္ ခ်ိတ္ ဆက္ျကျပီးတဲ့အခါ လူတေယာက္ျဖစ္လာတယ္။ အဲဒါ သူေပါ့။
သူမ သိပ္ ေတြ႔ခ်င္တဲ့သူေပါ့။ သူတို႔စကားေတြ အျပန္ျပန္အလွန္လွန္ ေျပာျကမယ္။
တခုခုစကားေျပာရတာ အဆင္ မေျပဘူးဆို သူမဟာ
သူ႔ကုိ လက္နဲ႔ ခုတ္ပစ္လိုက္တာပဲ။ ၿပီးတာနဲ႔အသစ္ကေန ျပန္စတာေပါ့။
ဒီလိုညေလးေတြလည္း
ရိွတာေပါ့။ အခန္းထဲက ဘီဒို။ အဝတ္ ေတြ။ စာအုပ္ေတြ။ တခါသုံး အီဗာေတြ။
လွ်ပ္စပ္ပစၥည္းေတြ။ ပန္ကာ။ ဖိနပ္။ အတြင္းခံ အစရိွရိွသမွ် အရာအား လုံးဟာ
သူျဖစ္ေနတတ္ပဲ။ တခါတေလမ်ားဆို
ေက်ာင္းသြားတဲ့အခါ ေက်ာပိုးအိတ္ထဲမွာ သူ႔ကုိ အဝတ္နဲ႔ ပါးစပ္ပိတ္ေပးျပီး
သူမေခၚ လာတာပဲ။ တခါတေလေတာ့လည္း
သူဟာ သူမ စက္ဘီးေနာက္က ထိုင္လို႔။ သူမက စက္ဘီးကေလးကုိ အားပါးတရ နင္းလို႔။
" ဘီးကေလးကုိစီး အခ်စ္ကေလးကုိ တင္ျပီး .... ေမာေတာ့ေမာတာေပါ့
ဒါေပမဲ့ မေမာဘူး"
စုိင္းထီးဆိုင္ရဲ
့သီခ်င္းကုိညည္းျပီး သူမ စက္ဘီးကေလး နင္းလို႔။ သူဟာ သူမေနာက္က ထိုင္လို႔။
သူမရဲ႕ အရာအားလုံးဟာ သူပါပဲ။ သူမအေနနဲ႔ဒီလို ဖန္တီးရတာ သိပ္ေပ်ာ္တယ္ေလ။
အာသာေျပတာပဲ။ သူမ ေပ်ာ္ေနတာပဲ။
သူမအေနနဲ႔ကေတာ့
သူဟာ သူမကုိခ်စ္တယ္လို ့ေျပာလာလိမ့္မယ္။ ၿပီးေတာ့
လက္ထပ္ပါရေစေျပာျပီး လက္စြပ္ကေလးနဲ႔ ဒူးေထာက္လိမ့္မယ္။ အဲဒီလို အျပည့္အဝ
သူမယုံၾကည္ထားတယ္။သူမက သူ႔လက္စြပ္ ကုိလက္ခံျပီး ေခါင္းညိတ္မယ္။ ၿပီးတာနဲ႔မဂၤလာေဆာင္ျကမယ္ေပါ့။
မိဘမဲ့ေဂဟာတခုမွာ မိတ္ရင္းေဆြရင္း ေတြကုိဖိတ္ျပီး အလွဴလုပ္ရင္း
မဂၤလာေဆာင္မယ္ေပါ့။ အိမ္ကေလးတလုံးဝယ္ျကမယ္။ အိမ္ကေလးဟာ
ခ်စ္စရာေကာင္းေန မယ္။ ပန္းပင္ကေလးေတြ သစ္ပင္ကေလးေတြ စားပင္ကေလးေတြလည္း
ရိွေနမယ္။
အိမ္ထဲမွာ
စာျကည့္ တိုက္ကေလးတခုလည္း ထားမယ္ေပါ့။ တနဂၤေႏြေန႔မ်ားဆုိ လက္ခ်င္းခ်ိတ္ျပီး
ဘုရား ေက်ာင္းအတူသြားၾကမယ္။ စေန
ေန႔မ်ားဆို ရုပ္ရွင္အတူျကည့္ျကမယ္။ မိုးတအားရြာတဲ့ေန့မ်ားဆို သူ႔ကုိ
တင္းတင္းေလးဖက္ထားျပီး
အိပ္ မယ္။ နံနက္နိုးလာတဲ့အခါ သူ႔နွုတ္ခမ္းကုိနမ္းျပီး ထလို႔ရမယ္ေပါ့။
ယုန္ကေလးလည္း
ေမြးမယ္။ အေမ့အတြက္ ေငြေလးပို႔ေပးမယ္။ တစ္နွစ္ေလာက္ေနျပီးတဲ့အခါ
ခ်စ္စရာ ကေလးေလးတစ္ေယာက္ယူမယ္။ သူနဲ႔တူတဲ့ ကုိယ္ပြားေလးေပါ့။ သူမအေနနဲ႔ေတာ့
ကေလးေလးဟာ သူမနဲ ့နည္းနည္းကေလးတူရင္ ေက်နပ္ပါတယ္ေပ႔ါ။ အဲဒီလိုေတြ
ေတြးျပီး သူမ ေပ်ာ္ေနတတ္တယ္။ တခါတေလေတာ့လည္း ငါေလးဟာ သိပ္စိတ္ကူးယဥ္ေနပါလား
လို ့သူမ
ေတြးမိတတ္ေပမယ့္ ဒါက ခဏပါပဲ။ ၿပီးေတာ့လည္း ျပန္ေတြးတာပါပဲ။
သူ႔ကို
တခါပဲ သူမ ေတြ႔ဖူးတယ္။ အဲဒီေနာက္ပိုင္း လုံးဝမေတြ ့ရေတာ့ဘူးလုိ႔
သူမအေနနဲ႔ေျပာမယ္ဆို ၾကည့္ရတာ မွားမယ္ထင္တယ္။ သူမက သူ႔ကုိ ခဏခဏေတြ႔ေနရတာပဲ။
စကားေတြလည္း
ေျပာေနရ တာပဲ။ ဒါေပမဲ့ တကယ့္ ျပင္ပျဖစ္ျခင္းမွာေတာ့ သူမဟာ သူ႔ကုိ တခါပဲ
ေတြ႔ဖူးေသးတယ္။ ျမင္ျမင္ခ်င္း
ခ်စ္တယ္ဆိုတာမ်ဳိးထက္ပိုတယ္ ေျပာရမလားပဲ။ ဒါကုိေတာ့ သူမ တခါတေလ
ျပန္ေတြးမိတတ္တယ္။
ခဏတာ
ျပန္လည္ေရာက္ရိွတဲ့ ရွားရွား ပါး ပါးအခ်ိန္ေလးေတြမွာေပါ့။
အဲဒီလိုအခ်ိန္မွာဆို သူမပါးေတြဟာ
နီရဲေနတတ္တယ္။ တေယာက္ေယာက္က သူ႔ကုိ သြားျပီးစကားေျပာရင္
ခ်က္ခ်င္းျပန္ေျပာနိုင္မယ့္အေ
သူ႔အျပဳံးေတြဟာ သူမအတြက္ေတာ့
အံ့ၾသစရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ ဆန္းျကယ္လို႔။ အခ်စ္ဆိုတာမ်ဳိး ထက္ပိုတဲ့
အရာျဖစ္မယ္။ သူ႔ကုိ
ျကည့္ျပီး အံ့ၾသေနတုန္းမွာပဲ သူမသတိျပန္ဝင္လာတယ္။ ၿပီးေတာ့ သူမပါးစပ္က
အျပဳံးလိုလိုအရာတခု ထြက္က်လာတယ္။ ကဗ်ာဆရာတေယာက္ကမ်ား အဲဒီအျဖစ္အပ်က္ ကုိ
ျမင္ရမယ္ဆို သူမႏႈတ္ခမ္း ေပၚက
နွင္းဆီဖူးကေလးထြက္က်လာ အဲဒီလို ေရးမလားပဲ။ ခက္တာက ကဗ်ာဆရာလည္း
အဲဒီမွာရိွမေနဘူး။ သတိျပန္ဝင္လာျပီး ျပန္ျပဳံးျပတဲ့အခါ သူဟာ သူမ ေရွ
့နားမွာ မရိွ ေတာ့ဘူး။ သူမ ေငးေနတာ ေတာ္ေတာ္ေလး
ျကာ သြားပုံပါပဲ။ အဲဒီေနာက္ပိုင္း မေတြ႔ရေတာ့တာ ဘယ္ ေလာက္မ်ားျကာျပီလဲ။
တကယ့္ျပင္ပမွာေပါ့။ ဒါေပမဲ့
သူမအတြက္ေတာ့ အဲဒီေန႔ဟာ သိပ္ျပီးၾကည္ႏူးဖို႔ ေကာင္းတာမ်ဳိ
ခ်စ္စရာေျကာင္ကေလးကုိ
အပိုင္ ပိုင္ဆိုင္ ရတာမ်ဳိးလား။ ဒါမွမဟုတ္။ ကေလးငယ္တေယာက္
ကစားစရာ အရုပ္သစ္ရသလိုမ်ဳိးလား။ အဲဒီလိုခံစားမွုမ်ိဳးလို႔ ေျပာရမွာပဲ။ ဒီလို
ေျပာရတာမ်ိဳးက သိပ္ေတာ့ ေကာင္းတဲ့ ကိစၥမဟုတ္ဘူး။ ပုံတူကုိ
ျပန္လည္တည္ေဆာက္ျပတဲ့အရာပဲ။ ေရွ ့ကတခုနဲ ့အခု ေနာက္ျဖစ္လာတဲ့
တခု ဟာ ဘယ္လိုမွမတူညီနိုင္ဘူးဆိုတာေတာ့ ေသခ်ာပါတယ္။ သူမကေတာ့ ေအးေဆးပါပဲ။
သူ႔ေဘးနားက ဘြားေတာ္ျကီးက ဘယ္သူလဲ။ သူ႔အေမမ်ားလား။ သူ႔အေဒၚမ်ားလားပဲ။ ၾကည့္ရတာ
သား အမိေတြလိုလို ဘာလိုလို ထင္ခ်င္စရာေကာင္းတာေတာ့ အမွန္ပါပဲ။ ဒီလိုေတြးတဲ့အခါမ်ဳိးဆို
သူမမ်က္နွာ ဟာ ျပဳံးေနလို႔။ ၾကည့္ရတာ သူ႔အေမဟာ ငါ့အေမပဲလို႔မ်ား သူမ သတ္မွတ္လိုက္ျပီလားမေျပာနိုင္ဘူ
ေသခ်ာတာကေတာ့ အဲဒီလိုေတြးမိတိုင္း သူမေပ်ာ္ေနတတ္တာပဲ။ သူမရဲ ့အျပဳံးကေလးဟာ
ပ်ား တေကာင္ ျဖစ္မယ္ဆို သူဟာ လွလွ ပပပြင့္အာေနတဲ့ ပန္းကေလးတပြင့္ျဖစ္မွာေပါ့။
ပ်ားကေလးဟာ
ပန္းပြင့္ကေလးနားမွာ တဝီဝီနဲ႔ရိွေနသင့္တာေပါ့။ မဟုတ္ဘူးလား။ တခါတေလေတာ့လည္း
သူမေတြးမိတာ ကတမ်ိဳး။ အဲဒီတခုကုိေတြးတဲ့ေန႔မ်ားဆို သူမ မ်က္နွာ ဟာ
ေျကြျပီးေျခာက္သြားတဲ့ပန္းကေလး
ေဟ့
အဘြားျကီးလာစမ္း ခင္ဗ်ားမ်က္နွာကုိ က်ဳပ္ဓားနဲ လွီးပစ္မယ္ အဲဒီလို
အသံက်ယ္ျကီးနဲ႔ သူမ ေအာ္ပစ္ လိုက္တယ္။ အဘြားျကီးကေတာ့
သူမေအာ္တာကုိမျကားဘူး။ ၿပဳံးၿပဳံးေလးနဲ႔သြားေနတာပါပဲ။ သူနဲ႔အတူ ေပါ့။ သူမ
ေအာ္ေလ အဘြားျကီးက မျကားေလပဲ။ ဒါေပမဲ့ ေသခ်ာတာကေတာ့ အဲဒီလိုေတြးမိတိုင္း
သူမ မတရား ပင္ပန္းရတာပဲ။ အျပင္းအထန္ေျပးျပီး
တအားေမာဟုိက္ေနရွာတဲ့အေျပးသမား
ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္။
နံနက္ခင္းေစာေစာနိုးလို႔ မ်က္လုံးေတြဖြင့္တဲ့အခါ သူဟာ သူမေဘးနားမွာ
အရင္လို အိပ္ျမဲ။ သူမနဲ႔အတူ နံနက္စာအတူ စားျမဲ။ သြားျမဲလာျမဲ။ သူမကေတာ့
သူဟာ
သူမကုိခ်စ္တယ္လို႔လာ ေျပာမယ္လို႔ အျမဲတမ္းယုံၾကည္ေနတယ္။ တကယ့္ ျပင္ပဘဝဆိုတာ
ခဏေလးပဲ။
အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ
သူဟာ သူမ ေဘးနားရိွေနတုန္းပဲ။
ေဟာဟုိမွာ။ ေျပာေနတုန္းမွာပဲ သူမကုိ လက္ထပ္ခြင့္ေတာင္းဖို႔ သူလာေနျပီ။
သူမ တခ်က္ျပဳံးလိုက္တယ္။
တကယ္ကုိရွည္လ်ားျပီး မျပီးနိုင္မဆုံးနိုင္တဲ့အျပဳံး
ေဝျမင့္ေမာင္
Comments