ေနထက္ႏုိင္ ● က်ီးကန္း

 ေနထက္ႏုိင္ ● က်ီးကန္း
(မုိးမခ) ဇန္နဝါရီ ၇၊ ၂၀၁၈

ငါတို ့က်ီးကန္းေတြမဟုတ္ဘူး
ဒါေပမဲ့ က်ီးကန္းေတြနဲ႔တူေနတယ္။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ႏွစ္ဆယ့္ေလးနာရီ က်ီးကန္းေတြြလို
ေအာ္ၾကတယ္၊ ႏွစ္ဆယ့္ေလးနာရီေလာက္ပဲဝိုင္းေအာ္တတ္တယ္ ။

လက္ဖက္ရည္ခြက္ထဲကယင္ေကာင္ေသေတြအတြက္
က်ီးေတြလိုဝိုင္းအာခဲ့တယ္။
ငါတို႔ဟာ က်ီးကန္းအဖြဲ႔အစည္းမဟုတ္ဘူး။
က်ီးကန္းေတြက ကဗ်ာမဖတ္ဘူး
ငါတို႔က ကဗ်ာဖတ္တယ္။
ငါတုိ႔ေရးခ်ဳိးတယ္ က်ီးကန္းေတြလည္း ခ်ဳိးပါတယ္။
က်ီးကန္းေတြလည္း သူတုိ႔ကိုယ္သူတုိ႔ သၾကတယ္။
ငါတို႔လည္းငါတို႔ကိုယ္ငါတို႔သၾကတယ္။
က်ီးကန္းေတြကမနက္စာစားဖို႔ပိုက္ဆံမလိုဘူး။
ငါတို႔က မနက္စာစားဖို႔ ပိုက္ဆံအျမဲလိုခဲ့တယ္။

ငါတို႔ကေန႔လည္စာကိုစားေသာက္ဆိုင္မွာစားတဲ့အခါ
က်ီးကန္းေတြ ကလမ္းေဘးကအေကာင္ေသေတြစားၾကတယ္။

ငါတို႔ငါမွာညီၫြတ္တဲ့ေအာ္သံေတြအျမဲမရိွဘူး
က်ီးကန္းေတြမွာ ညီၫြတ္တဲ ့
ေအာ္သံေတြအျမဲရိွတယ္။

က်ီးကန္းေတြကသူတို႔ အမ်ဳိးအတြက္ေအာ္ၾကတယ္
ငါတို႔လည္းငါတိုအမ်ဳိးအတြက္ ငါတို႔အခြင့္အေရး
ေတြအတြက္ေအာ္ၾကတာပဲ ေအာ္တာပဲ။

က်ီးကန္းတေကာင္က နင့္အိမ္နားသစ္ပင္ေပၚကေန
သာသာယာယာ အ' အ' သံေပးရင္
နင္ကဧည့္သည္လာေတာ့မယ္ဆိုတာသိတယ္။
အဲဒီအခ်ိန္မွာနင္ကမအားခ်င္ဟန္ေဆာင္တယ္။
ဒါေပမဲ့ က်ီးကန္းေတြနဲ႔တူတူလာတယ္။

တေနရာရာမွာတခုခုျဖစ္ေနတဲ့အခ်ိန္ က်ီးကန္းေတြ
အင္တာနက္မသံုးတတ္လို႔
ငါတို႔အိပ္ေကာင္းျခင္းအိပ္ရတယ္။

ငါတို႔ဟာက်ီးကန္းေတြမဟုတ္ဘူး
ဒါေပမဲ့ က်ီးကန္းေတြနဲ႔တူတူလာတယ္။

ေ န ထ က္ ႏိုင္
ဂ်ဴလိုင္ ၆ ၊၂၀၁၇
(မုိးမခမဂၢဇင္း ၂၀၁၇ ၾသဂတ္စ္လထုတ္ပါ ကဗ်ာ)