႐ုိးတံ (ပုလဲနယ္) ● အိမ္ေဝးငွက္မ်ား

႐ုိးတံ (ပုလဲနယ္) ● အိမ္ေဝးငွက္မ်ား
(မုိးမခ) ေဖေဖာ္ဝါရီ ၂၃၊ ၂၀၁၈

ခက္ထန္မာေက်ာတဲ့ ရင္အံုမွာ
ေလာကဇာတ္ခံုရဲ႕မ်က္ႏွာဖံုးေအာက္
ေျခာက္ေသြ႔ေနတဲ့မ်က္လံုး
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ အျပံဳးအတြက္
နက္နဲလြန္းေနေတာ့… ။

ခပ္ျပင္းျပင္း စိတ္ကူး
ေက်ာက္တူးေဖာ္စိတ္သြင္းလိုက္တဲ့ေန႔တိုင္း
ကိုယ့္ကိုယ္ကိုေခါင္းေပါင္းက်င္း
နာက်င္မႈေတြခဏခဏမ်ိဳခ်ရင္း
အနာဂတ္ တထစ္ခ်ခုန္ဆင္းလိုက္တယ္ ။

ေနျဖစ္ထိုင္ျဖစ္ကို ခ်စ္တတ္ၾက
စားျဖစ္ေသာက္ျဖစ္ကို လြမ္းတတ္ၾက
ကိုယ့္အခ်င္းနဲ႔
ကိုယ့္အလင္းနဲ႔
ကိုယ့္ပလုတ္ကိုက်င္းၿပီး မ်ိဳခ်လိုက္႐ံုကလြဲလို႔ ။

အုံလိုက္က်င္းလိုက္
ကိုယ့္ခံတြင္းနဲ႔ကိုယ္ႏိႈက္လို႔
စ႐ိုက္ တျဖည္းျဖည္းလိႈက္စား
နံရံေတြ
ပဲ့တင္သံေတြ
ကိုယ့္ေတာင္ပံကိုယ္ျဖန္႔ခင္းၿပီးနားခဲ့ရတယ္ ။

စကားလံုးေတြ ထိုးစစ္ဆင္တတ္လာတယ္
ပါဝါ ၊ အာဏာ ၊ အဆင့္အတန္း
မေမာမပန္း မက္မက္ေမာေမာထမ္းလို႔
အေပ်ာ္အပါးတံခါးအဝင္
ဖိတ္စင္တဝက္
ေတာင္ပံခတ္ ရပ္မရတဲ့လမ္းမထက္မွာ… ။

ကႏၱာရ
ဒုကၡ
ျမည္းစမ္းခ်င္ၾကတဲ့ သဘာဝေခၚသံ
အနံ႔အသက္
အၿခံအရံေတြနဲ႔
လူမွန္ ေနရာမွန္ ျပန္မေရာက္ႏိုင္ဘူး ။

လူေသလို႔ေငြမျဖစ္
မ်က္ရည္ေတြ ပ်စ္ပ်စ္ညစ္ညစ္ ထြက္က်လာရင္း
ၾကမ္းတမ္းခက္ထန္တဲ့ေျမစာကြင္းမွာ
အခ်ိန္ေတြ ဆြဲကစားေနၾကတုန္း ။

ေလာပန္းေလာင္းတဲ့
ဥတုေခ်ာင္းေဘးက
မိသားစုဆည္လည္းသံလည္းမၾကားရ
ရတနာရိွရာ ရတနာရတယ္တဲ့လား
ရတနာေျမထက္မွာ ေပေပေတေတဘဝမ်ား
ကေလကေခ်ဘဝမ်ား
အေသအေၾကဘဝမ်ား
ဝမ္းတထြာက သမုဒၵရာထက္က်ယ္လြန္းလို႔
ထမင္းစားေက်ာက္ေလာက္ရရင္ပဲ ။

စီးပြားေရးစနစ္က
ဘဝသတိလစ္ေအာင္ ေရးထိုးေနတဲ့ညမ်ား
အေမွာင္ကေန အလင္းေရာက္လို႔ေရာက္
အလင္းကေန အေမွာင္ေရာက္လို႔ေရာက္
ခရီးေဆာင္အိတ္ထဲမွာေနသားတက်မရိွဘဲ
ေရာက္ရာေပါက္ရာ ပလူပ်ံေနၾကဆဲ ။

အိမ္ခ်စ္ငွက္ေတြ အိပ္တန္းပ်က္လို႔
လြတ္ထြက္သြားတဲ့ေနရာမွ
အာသာေျပရံု
ေျခမလံုတလံုတဲ့ ဘဝကိုယ္စီနဲ႔
အေမ့ အနားတဝိုက္
ပန္းစိုက္ဖို႔ ျပန္လာၾကတယ္ ။

အေမအိမ္ခဏဆိုေပမယ့္
ဘုရားခန္းက
အေမ ဝတ္ျပဳေနတဲ့တရား
ရတနာသံုးပါး
ႏွလံုးသားမွာ ၿငိမ္းေအးေစပါေရာ့လား ။    ။

႐ိုးတံ (ပုလဲနယ္)