လင္းသက္ၿငိမ္ ● ေသြးညႇီနံ႔န႔ဲ ပန္​းပြင္​့မ်ား

လင္းသက္ၿငိမ္ ● ေသြးညႇီနံ႔န႔ဲ ပန္​းပြင္​့မ်ား
(မုိးမခ) မတ္လ ၂၈၊ ၂၀၁၈

(၁)
လူ႔အလို စစ္က မလိုက္ႏိုင္ဘူးတ့ဲ
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆိုတာ ခ်ဳိန႔ဲလားလို႔
ခေလးေတြက​ေတာင္​ ေမးကုန္ၾကၿပီ
တံဆိပ္႐ိုက္လို႔ေကာင္းတ့ဲ
ခ်ဳိးျဖဴငွက္ သံလြင္ခက္
ၾကည္​့​ေကာင္​းတ့ဲဆိုင္​းဘုတ္​ႀကီး​ေတြန႔ဲ
ခ်ဳိးျဖဴငွက္ သံလြင္ခက္
လူႀကိဳက္နည္းတ့ဲ အႏုပညာဆိုတာ
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးန႔ဲကဗ်ာ
တကယ္ေတာ့ အကုန္လံုး ေလဖမ္းဒန္းစီး​ေနၾကတာပါပဲ။
တံုးခုန္ ဇယ္ခတ္ေတြန႔ဲ အိမ္ထဲက
ပစၥည္းေလးေတြ ေျပာင္သလင္း​ခါ
ကုန္​ေပါ့
ကိုယ့္အခ်င္းခ်င္းအတြက္ ထက္ျမတ့ဲ သြားေတြမွာ
သြားရည္တျမားျမား
တစ္ေယာက္ေသြးနဲ႔ တစ္ေယာက္
ေျခေထာက္ ေဆးရတာ ညႇီေစာ္မနံေသးဘူးလားတ့ဲ
ခ်ဳိင္းေထာက္န႔ဲ ကေလးတစ္ေယာက္က ေမးေနတယ္။

(၂)
စကား၀ိုင္းရဲ့ ဇြန္းသံပန္းကန္သံမ်ားအၿပီး
လက္နက္ႀကီး ဆယ့္ေလးခ်က္တိတိ
ပစ္လိုက္တယ္
လက္ခုပ္သံေတြန႔ဲ ေအာင္ျမင္စြာ ဆုတ္ခြာလာခ့ဲၾက
ကင္မရာ႐ိုက္ခ်က္ေတြ တဒက္ဒက္ျမည္လို႔
ေျခေကာင္းလက္ေကာင္းမ်ား
ကားေပၚတက္သြားၾကၿပီး
မနက္ခင္းသတင္းစာထဲ
မ်က္ႏွာ​ေတြမွာ ေခါင္းပါမလာေၾကာင္း ေတြ႔ရိွၾကရ
ေခြးခ်င္းကိုက္လည္း ဖုန္ေတြ
တေထာင္းေထာင္းထတာပဲ။
က်စရာ မ်က္ရည္​ေတြ ခမ္​း​ေျခာက္​လို႔
ငိုသံေတြ လည္ေခ်ာင္းထဲ ျပန္ျပန္ျပဳတ္က်
ေခတ္အပ်က္​ႀကီးတ့ဲ
ဘယ္ေတာ့မွ ကြၽတ္​တမ္​းဝင္​မယ္​့ မိစာၦလဲ။

(၃)
ၿငိမ္​းခ်မ္​း​ေရးဆိုတာ
​ေခတ္​အဆက္​ဆက္​ က်ိန္စာသင​္​့​ေနတ့ဲနာမည္ပဲ
ရပ္ကြက္ထဲ ေမာင္ၿငိမ္းခ်မ္းလို႔ မွည္​့ထားတ့ဲ
​ေကာင္ေလးေတြ အေသေစာၾက
ေမာင္ၿငိမ္းခ်မ္းလို႔ အမည္မေပးရ ဆိုင္းဘုတ္ေတာင္
ခ်ိတ္​ထားရမယ္​့ အေနအထားပဲ။
ေ႐ွ႕အိမ္ကမီးဖိုေတာ့
ေနာက္ဘက္​အိမ္မွာ မီးခိုးသင္​့ရတယ္​
ပင့္ကူမွ်င္​ေတြ ယွက္သန္းေနတ့ဲ ေလာကနတ္႐ုပ္ဟာ
စင္ေပၚက​ေန သူ႔ဖာသာ ခုန္ခုန္ခ်
လက္​​ေတြက ပန္​းပု႐ုပ္​ကို ထုဆစ္​တယ္​
ပန္​းပု႐ုပ္​ကို လက္​​ေတြက ဖ်က္​ဆီးပစ္​တယ္​
လက္​နက္​ကို လက္​​ေတြန႔ဲျပဳလုပ္​ၿပီး
လက္​နက္​​ေတြရ႕ဲခလုတ္​ကို လက္​​ေတြက
အဆက္​မျပတ္​ႏွိပ္​​ေနခ့ဲ​ၾက​ေတာ့
လက္​​ေတြကို လက္​​ေတြက လက္​ဖ်ားခါ​ေနရ​ေတာ့တာပဲ။

(၄)
ကြၽဲ​ေတြက မ​ေသႏိုင္​​ေသးဘူး
​ေျမစာပင္​​ေတြခမ်ာ စုတ္​ျပတ္​သပ္​ ျပားကပ္​
႐ိုးရာသီခ်င္​း​ေတြအစား အ​ေျမာက္​သံ ဗံုးသံ​ေတြကိုပဲ
ဝတ္​ဆင္​​ေနၾကရ​ေတာ့
ညီအကိုလို႔ ဘယ္​​ေလာက္​​ေျပာ​ေျပာ
​ေသြးခ်င္​းသားခ်င္​းလို႔ ဘယ္​လိုဆိုဆို
ဆံုလိုက္တိုင္း ​​လက္​က ဓားဆီ​ေရာက္​ၿပီးသားပဲ
အဲဒီလို အ​ေနအထား​န႔ဲ
အဲဒီလို မ႐ိုးသားမႈ​ေတြန႔ဲ
အိမ္​ထဲက ဥစၥာ​ေတြ တစ္​​ေရတစ္​​ေျမဆီ
ပါ​ေတာ္​မူ​ေနရတာပဲ
​ေသဖို႔န႔ဲသတ္​ဖို႔ပဲ သိ​ေနရင္​
ဘယ္​လူ႔အဖြဲ႔အစည္​းမွ မ​ေကာင္​းႏိုင္​ဘူး။

(၅)
​ေရဒီယိုထဲက အသံက
​ေရဒီယိုထဲမွျပန္​မဝင္​ပဲ
သတင္​းစာထဲက စာသား​ေတြက
သတင္​းစာလိုမွ စုတ္​ျပဲမသြားပဲ
​ေခြး႐ူးက အရပ္​ထဲ​ေလွ​်ာက္​သြားတယ္​
အာဏာ႐ူး​ေရာဂါပိုးက ​
ေလထဲ​ေထာင္​း​ေထာင္​းထ လြင္​့​ေနတယ္​
တစ္​ခုခုဆို
ျပည္​သူ​ေတြ ​ေထြးခနဲ
တစ္​ခုခုဆို
ျပည္​သူ​ေတြ ​ေသြးသံတရဲရဲ
ျပည္​သူ ျပည္​သူန႔ဲ ျပည္​တည္​​ေနတ့ဲ အနာႀကီး​ေတြန႔ဲ
ယင္​​ေကာင္​​ေတြ တရံုးရံုး
​ေလာက္​​ေကာင္​​ေတြ တဖြြားဖြား
တရားန႔ဲ​ေျဖရမယ္​့ ကိစၥ​ေတြဟာ
​ေနရာတကာ အ​ေရာင္​ရင္​့ရင္​့ အပြင္​့ကားကား
​ေသြးန႔ဲပ်ဳိးထားတ့ဲပန္​း​ေတြ
ညႇီ​ေစာ္​နံ​ေနတာ ဆန္​းသလား
​ေျခတု လက္​တုပဲ ထုတ္​လုပ္​ႏိုင္​တ့ဲလူ​ေတြက
အသက္​​ေတြကို တျဖဳတ္​ျဖဳတ္​​ေႁခြ​​
လူဆိုတာ တစ္​ပြင္​့​ေႂကြၿပီးရင္​တစ္​ပြင္​့ျပန္​ပြင္​့တ့ဲ
အ​ေလန​ေတာ ပန္​းပင္​မဟုတ္​ဘူး
လူစိတ္​​မရိွတ့ဲလူ​ေတြ ​ေသြးပူ​ေလ့က်င္​့ခန္​းလုပ္​တ့ဲေနရာမွာ
ယာယီတဲက​ေလး​ေတြထဲက
ေန​ေရာင္​ျခည္​ငံ့လင္​့​ မ်က္​လံုး​ေတြ
မနက္​ျဖန္​ကို အသက္​န႔ဲ​ေလာင္​း​ေၾကးထပ္လို႔
႐ွင္​သန္​ျခင္​းရ႕ဲ ဆင္​းရဲဒုကၡကို ရင္​န႔ဲအမွ်​ေပြ႕ပိုက္​​ေနၾကရတယ္​။

(၆)
​ေကာင္​းမြန္​​ေသာမနက္​ခင္​းသတင္​း​မ်ား
မ်ဳိးတံုးကုန္​ၾကၿပီလား
မ​ေကာင္​းဆိုး၀ါး​ေတြ​ေကာ ​ေသြးဆံုး​မကိုင္​​ေသးဘူးလား
လူ​ေသ အ​ေလာင္​းျဖစ္​​ေတြ
မ​ေျပးႏိုင္​​ေတာ့တ့ဲလူ​ေသ​ေကာင္​​ေတြက
​ေသ​ေျပး႐ွင္​​ေျပးလူ​ေတြကို ​ေငးၾကည္​့​ေနၾကတယ္​
​ေျခ​ေထာက္​ျပတ္​သြားတ့ဲအနာကက်က္​​ေနပါၿပီ
သူ႔​ေျခ​ေထာက္​က​ေတာ့ နိစၥဓူ၀ ျပတ္​​ေနတုန္​းပဲ
သံထက္​ျမဲတ့ဲ အရာန႔ဲခပ္​ႏွိပ္​ခံထားရတ့ဲ
က​ေလးငယ္​​ေတြရ႕ဲညဟာ အိပ္​မက္​လွလွန႔ဲ​ေဝးကြာသြား​ေပါ့
​ေပ်ာက္​သြားတ့ဲအ​ေဖ အ​ေမ​ေတြ
ဘယ္​​ေတာ့မွ ျပန္​မလာၾက​ေတာ့ဘူး
မနက္​ျဖန္​​ဟာ မ​ေသမခ်င္​းျပဳတ္​က်​ေနမယ္​့
​ေက်ာက္​တံုးႀကီး​​ေတြပဲ
​ေကာင္​းမြန္​​ေသာ႐ွင္​သန္​ခြင္​့ဟာ
အ႐ူးလက္​ထဲက အျဖဴ ေရာင္​ ပုဝါစ​ေလးမွ်သာ။

(၇)
၇၀ ​ေက်ာ္​ဆိုတ့ဲ သက္​တမ္​းက
လူ႔အသက္​န႔ဲဆို​ေသသင္​့​ၿပီ
ျပည္​တ​ြင္​းစစ္​ဟာ အခုထိ က်န္​းက်န္​းမာမာ
​ေဒါင္​​ေဒါင္​ကိုျမည္​လို႔
ဇာတ္​တူသားစားထားလို႔ ​ေသမင္​းကို​မ်ား
​ေအာင္​ႏိုင္​​ေန​ေရာ့သလား
ၿငိမ္​းခ်မ္​း​ေရးဟာ အ​ေညႇာင္​့ထြက္​လာမလိုလိုန႔ဲ
​ေျမႀကီးထဲ ျပန္​ျပန္​ဝင္​သြား
မ်က္​ရည္​မိုး​ေတြနည္​း​ေသးလို႔လား
​ေသြးစီး​ေၾကာင္​း​ေတြ အားမ​ေကာင္​း​ေသးလို႔လား
​ေသနတ္​​သံန႔ဲ ဂီတသံ မွားယြင္​းအရသာခံ​ေနၿပီးမွ
လူလို႔ ​တံဆိပ္​အကပ္​ခံဝံ့ၾက​ေသးတာလား
အမွန္​တရားရ႕ဲခါး​ေအာက္​ပိုင္​းဒဏ္​ရာဟာ
​ေသြးထြက္​လြန္​လို႔​ေနပါၿပီ။

(၈)
ပိုက္​ဆံ႐ွား ​ေဆးဝါး႐ွား ​ေပ်ာ္​စရာ​ေတြ႐ွားတ့ဲ
တိုင္​းျပည္​က
က်ည္​ဆံက် တယ္​​ေပါသကိုး
ဘယ္​တြင္​းထဲ ႏႈိက္​ႏႈိက္​​ ေသျခင္​းက ႂကြယ္​ဝလြန္​းပါတယ္​
​ေခတ္​က လူ႔အသက္​ကိုလူ​ေတြပဲ
ႀကိဳးစားပမ္​းစား ကယ္​တင္​ရမယ္​့ အ​ေနအထား​ေရာက္​​ေနၿပီ
ဦးထုပ္​​ေဆာင္​းဖို႔ပဲပါလာတ့ဲ ​ေခါင္​း​ေတြက
အခုထိ အသိမ​ေျပာင္​း​ေသးဘူး။
ခြပ္​အား​ေကာင္​း​ေကာင္​းန႔ဲခြပ္​​ေန​ေတာ့
အိုးမဲ​ေတြ မရိွ​ေတာ့တာကို ၾကက္​​ေတြမသိၾကသလိုလား
ဘယ္​အ​ေကာင္​​ေသ​ေသ စြပ္​ျပဳတ္​ျဖစ္​မယ္​့​ေကာင္​​ခ်ည္​းပါပဲ
ကိုယ္​့အတက္​ သူ႔အတက္​ သရင္​း ျပရင္​း
အကုန္​ႂကြကုန္​ရင္​လည္​း နား​ေအးတာပဲ
အခု​ေတာ့ ၿငိမ္​း​ခ်မ္​း​ေရးဟာ
​ဘယ္​ဘုရားမွ မ​ေပးႏိုင္​တ့ဲ ဆုလာဘ္​ႀကီးလို
မစားရဝခမန္​း ​ေမွ်ာ္​​ေနၾက​ရ​ေပါ့။

(၉)
တကယ္​ဆို ဘယ္​ဖက္​ကမွမႏိုင္​ဘူး
ျပည္​သူ​ေတြပဲ ရႈံးခ့ဲတယ္​
အကြဲအျပဲက လုပ္​ဇာတ္​ႀကီးပဲ
အပ်က္​အစီးကလည္​း ညာညႇိထားသလိုႀကီးပဲ
စစ္​ကိုမုန္​းတယ္​ဆိုတ့ဲ ႏိုင္​ငံမွာ
စစ္​ဗိုလ္​​ေရးတ့ဲ စာအုပ္​က ​ေရာင္​းအား​ေကာင္​း​ေနတာ
ဟာသ မ​ေျမႇာက္​ဘူးလား
လက္​နက္​​ေတြ ​ေခတ္​န႔ဲအညီျဖစ္​ဖို႔
စာသင္​​ေက်ာင္​းက​ေလး အရပ္​ပု​ေနရဆဲ
​​ေလန႔ဲလြင္​့​ေနတ့ဲ အလံလို ​ေလတိုက္​တိုင္​း
တလႈပ္​လႈပ္​ လႈပ္​လို႔
​ယမ္​း​ေငြ႔​ေတြၾကားထဲ ဘယ္​ပန္​းကအျဖဴ ထည္​ပြင္​့မွာတ့ဲလဲ
လူကိုလူခ်င္​း အမဲလိုက္​တ့ဲ ​စနစ္​ကို
သူမ်ားထက္​ႏွာတဖ်ား အသာန႔ဲ ဦး​ေဆာင္​​ေနတ့ဲ
​ေနရာမွာ လူျဖစ္​လာရ​ေတာ့
မ်က္​ရည္​​ေတြ အလကားရ​တာကိုပဲ
႐ွာၾကံ​ေက်းဇူးတင္​​ေနရ​ေတာ့တယ္​။

(၁၀)
ရက္​စြဲ​ေဟာင္​း​ေတြက ​ေသြးစ​ေတြန႔ဲ​ေျခာက္​ကပ္​လို႔
ရက္​စြဲအသစ္​​ေတြက ကိုင္​းဖ်ားမွာလႈပ္​​ေနတ့ဲသစ္​ရြက္​​ေတြလို
မ​ေသခ်ာမႈကို အဆမတန္​ထမ္​းပိုးထားရတယ္​။
ဘယ္​လိုစိတ္​ႏွလံုးန႔ဲ လက္​နက္​ကိုအရသာခံ​ေနၾကတာလဲ
ဘယ္​လိုလိပ္​ျပာန႔​ဲ ဘဝ​ေတြကို​ေႁခြ​ခ်​ေနၾကတာလဲ
သံသယ​ေတြ သည္​းထန္​​ေတာ့
စစ္​ပြဲ​ေတြ တသြင္​သြင္​ စီးဆင္​း​ေပါ့
​စာသင္​​ေက်ာင္​း​ေတ​ြ​ေမွ်ာပါသြားတယ္​
သယံဇာတ​ေတြ​ေမွ်ာပါသြားတယ္​
လူ႔အခြင္​့အ​​ေရး​ေတြ​ေမွ်ာပါသြားတယ္​
တရားမွ်တ​မႈ​ေတြ ​ေမွ်ာပါသြားတယ္​
​ေရနစ္​​ေနတ့ဲ လူရ႕ဲ လက္​တစ္​ဖက္​လို
ၿငိမ္​းခ်မ္​း​ေရးဟာ စံုးစံုးျမဳပ္​သြား​ေတာ့မွာလား။
​ေခ်ာက္​ထဲမက်​ေစခ်င္လု႔ိ ​
ေ​ခ်ာက္​ႀကီး​​​ေပၚတြန္​းတြန္​းတင္​ခ့ဲတ့ဲ
မင္​းတို႔ရ႕ဲ​ေစတနာသဒၵါတရားကို တံ​ေတြး​ေထြးတယ္​။

(၁၁)
ဘက္​ႏွစ္​ဖက္​ဟာ ခ်ိ ဳကိုတျမျမ​ေသြးလို႔
တကယ္​​ေဝွ့​ေနတာလိုလို
​ေဝွ့​ေယာင္​ျပ​ေနတာလိုလို တိရိစာၦန္​​ေတြ
ဘယ္​သမိုင္​းလွန္​ၾကည္​့ၾကည္​့
ဘယ္​ဖက္​မွ လူမဆန္​ခ့ဲတာ ​ေသခ်ာတယ္​
​ျပည္​သူ​ေတြၾကားထဲပဲ ​သြားလာ​ေနတ့ဲ ​ေသမင္​း
ျပည္​သူ​ေတြကိုပဲ ဖိစီးထားတ့ဲ ဆင္​းရဲျခင္​း
နင္​းျပား​ေတြဟာ နင္​းသားက်လြန္​းလို႔
ကြၽံဝင္​​ေနခ့ဲၾကရတ့ဲ ႏွစ္​ကာလ​ေတြ
​ေဟာင္​းမွ်င္​း​ေဆြး​ေျမ့လို႔ ​
​ေခတ္​​ေျပာင္​းၿပီတ့ဲ ၾကားရတာ ခါးလိုက္​တာ
​ေခတ္​က ​ေျပာင္​​ေနၿပီ
ဒါအမွန္​ပဲ ​ေခတ္​က​ေျပာင္​​ေနၿပီ
​​​ေမွ်ာ္​လင္​့ခ်က္​ ​ဟင္​းလင္​း
​ေပ​်ာ္​ရႊင္​မႈ ဟင္​းလင္​း
တည္​ၿငိမ္​ျခင္​း ဟင္​းလင္​း
လူလူခ်င္​းစာနာမႈ ဟင္​းလင္​း
​ေျပာင္​တာက စတီးပဲ​ေကာင္​းတယ္​
မ်က္​ႏွာ​ေတာ့ လာမ​ေျပာင္​ၾကန႔ဲ
ၿငိမ္​းခ်မ္​း​ေရး​ေစာင္​့ရင္​း ​
ေသတ့ဲလူ​ေတြ​ ေသသြားၾကၿပီ
ၿငိမ္​းခ်မ္​း​ေရး​ေစာင္​့ရင္​း
မ​ေသ​ေသးတ့ဲလူ​ေတြလည္​း ​ေသ​​ေနၾကရၿပီ။
 

(၁၂)
ၿငိမ္​းခ်မ္​း​ေရး မလာ​ေသးဘူးလား ၿငိမ္​းခ်မ္​း​ေရး
ၿငိမ္​းခ်မ္​း​ေရး တကယ္​ရိွတာ​ေကာဟုတ္​ရဲ႕လား ၿငိမ္​းခ်မ္​း​ေရး
​ေဖ်ာ့​ေတာ့​ေနတ့ဲ အလင္​းလည္​း ျဖည္​းျဖည္​းခ်င္​းပိုမွိန္​လာတယ္​
မက္​​ေနတ့ဲအိပ္​မက္​​ေတြကလည္​း
အိပ္​မက္​အျဖစ္​ ပိုမိုပီျပင္​လာတယ္​
​ဘယ္​ဝါဒန႔ဲ ​ေဆးသိပ္​​ေနဦးမွာလဲ
ဘယ္​တရား​ေတာ္​န႔ဲ ​ေျဖသိမ္​့ဦးမွာလဲ
​ည​ကို​ေက်ာ္​ျဖတ္​ၿပီး ​ေန​ေရာင္​ျခည္​ဟာလာခ့ဲတယ္​
ႏိုင္​ငံ​ေတာ္​ဟာ အ​ေမွာင္​
ႏိုင္​ငံ​ေတာ္​ထဲကလူ​ေတြလည္​း အ​ေမွာင္​
အ​ေကာင္​းကို႐ွာသည္​ အ​ေကာင္​းကားမရိွ​ေတာ့​ေခ်တ့ဲ
မွတ္​မိ​ေနတ့ဲ ဆရာဒဂုန္​တာရာရ႕ဲစာသား
ၿငိမ္​းခ်မ္​းခ်င္​လွၿပီလို႔ ဆု​ေတာင္​းၿပီး
​ေက်ာက္​ခဲကို​ေရထဲပစ္​ခ်လိုက္​တယ္​
​ေဖာ့တံုးလို​ေရ​ေပၚျပန္​​တက္​လာတယ္​
​မျဖစ္​ႏိုင္​ျခင္​းက​ ​ေက်ာက္​ဆူးခ်ထားသလို ျမဲျမံ​ေနတာပဲလား
ျဖစ္​ႏိုင္​တာ​ေတြ အ​ေတာင္​ပံက်ဳိးေနလို႔ပဲလား
အခုထိ​ေတာ့ တရားခံ႐ွာမရတ့ဲ မိုင္​းဗံုး​ေတြ
​ေပါက္​ကြဲ​ေနၾကတုန္​းပဲ။

လင္​းသက္​ၿငိမ္​