(မိုးမခ) ဇြန္ ၁၂၊ ၂၀၁၈
ရန္ကုန္မွ မေကြးသို႔ ၁၀/၆/၂၀၁၈ ည ၈:၃၀ တြင္ထြက္လာခဲ့ေသာ ခရီးသည္တင္ အေဝးေျပးကားသည္ မေကြးသို႔ေရာက္ရန္ ၁၃မိုင္ခန္႔အလိုသို႔ ၁၁/၆/၂၀၁၈ နံနက္ ၄:၀၀ နာရီအခ်ိန္၌ေရာက္ရွိခဲ့ၿပီးေနာက္ ကားလမ္းတေလ်ာက္ ရပ္တန္႔ေနေသာယာဥ္တန္းရွည္ႀကီး၏ေနာက္တြင္ ဝင္ေရာက္ရပ္တန္႔လိုက္သည္။
ေမာ္ေတာ္ယာဥ္မ်ား ေရွ႕သို႔မတိုးႏိုင္ရသည့္အေၾကာင္းရင္းက မိုးရြာသျဖင့္ အရွိန္ႏွင့္ စီးဆင္းလာေသာေတာင္က်ေခ်ာင္းေရမ်ားက ကားလမ္းကိုေက်ာ္၍ တဟုန္ထိုး စီးေနေသာေၾကာင့္ဟုဆိုသည္။
ဟိုးအေရွ႕ဆံုးမွပိတ္မိေနေသာကားမွာ ညသန္းေခါင္းေက်ာ္အခ်ိန္ခန္႔ကတည္းက ပိတ္မိေနသည္ဟုသိရသည္။ တစ္ခုကံဆိုးသည္မွာ ထိုကားသည္ Ambulance (လူနာတင္ယာဥ္) တစ္စီးျဖစ္ၿပီး ကားေပၚတြင္ မေကြးေဆးရံုသို႔ပို႔မည့္ ေမြးလူနာမိန္းကေလးငယ္တစ္ဦးပါလာသည္ဟု သိရပါသည္။
မိခင္ေလာင္းသည္ အသက္ ၁၈ ႏွစ္သာရွိေသးၿပီး မိခင္ႏွင့္ကေလး ၂ ဦးစလံုး၏ အသက္အႏၲရာယ္စိုးရိမ္ရေသာေၾကာင့္ မေကြးေဆးရံုသို႔ အေရးေပၚပို႔ေဆာင္ျခင္းျဖစ္သည္။
ညသန္းေခါင္ေက်ာ္ကတည္းက ပိတ္မိေနေသာ Ambulance သည္ နံနက္ ၇:၀၀ ခန္႔အထိလည္း ေရွ႕ဆက္သြား၍မရေသးဘဲ ေရအက်ကို ေစာင့္စားေနရဆဲျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ Ambulance ေပၚရွိ မိခင္ေလာင္း၏ ဝမ္းၾကာသိုက္ထဲမွ လူ႔ေလာကထဲသို႔ေရာက္လိုလွေသာ ကေလးငယ္ကေတာ့ ဆက္လက္ေစာင့္ဆိုင္းရန္ စိတ္မရွည္ရွာေတာ့သည္မို႔ လူ႔ေလာကထဲသို႔ တိုးထြက္ဘို႔ ႀကိဳးစားခဲ့ရွာသည္။
Ambulance အေနာက္ရွိ ခရီးသည္ကားတြင္ပါေသာ ဆရာဝန္ႏွင့္ ပိတ္မိေနေသာယာဥ္တန္းအတြင္းရွိ ခရီးသည္ကားတစ္စီးေပၚမွ ဆရာဝန္တစ္ဦးတို႔ Ambulance သို႔သြား၍ ကေလးေမြးဖြာႏိုင္ရန္ ဝိုင္းကူၾကသည္။ သို႔ေသာ္ အစကတည္းက သေႏၶသား၏အေျခအေနမေကာင္းသျဖင့္ ေဆးရံုသို႔ အေရးေပၚပို႔ရျခင္းျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ကေလးငယ္သည္ လူ႔ေလာကသို႔ အသက္ရွင္ရက္ ေရာက္မလာႏိုင္ရွာခဲ့ပါ။ လူ႔ေလာကရွိေလကို လြတ္လပ္စြာရွဴသြင္းၿပီး "အူဝဲ" ဟု အားပါးတရ ေအာ္ေႂကြးခြင့္ကို ကားလမ္းအားျဖတ္ေက်ာ္စီးဆင္းေနသည့္ ေရအလ်င္၏ဟန္႔တားျခင္းမွ ခံလိုက္ရရွာသည္။
နံနက္ ၉ နာရီခန္႔မွစ၍ ကားလမ္းႏွင့္ ၁ မိုင္ခြဲခန္႔ေဝးေသာ ရြာတစ္ရြာမွရြာသားမ်ားက ယာဥ္ေၾကာတြင္ပိတ္မိေနေသာ ခရီးသည္မ်ားအတြက္ ေသာက္ေရသန္႔မ်ား၊ ထမင္းထုပ္မ်ား လာေရာက္လွဴဒါန္းၾကပါသည္။ ပိတ္မိေနေသာ ခရီးသည္ ရာေပါင္းမ်ားစြာအတြက္ တကယ့္ကိုေစတနာရင္းျဖင့္ လာေရာက္လွဴဒါန္းၾကျခင္းျဖစ္သည္။ ခရီးသည္တို႔၏ ဒုကၡကိုအခြင့္ေကာင္းယူ၍ ေရေရာင္း၊ ထမင္းေရာင္းျခင္းမျပဳဘဲ ခရီးသည္လူေစ့ ရြာႏွင့္ကားလမ္းကို ေခါက္တုန္႔ေခါက္ျပန္ သြား၍ လွဴဒါန္းၾကသည့္ေစတနာမွာ တကယ့္ကို သာဓု သာဓု သာဓု ေခၚစရာပင္ျဖစ္ပါသည္။
ဤခရီးကို မိုးတြင္းကာလ ပထမဦးဆံုးသြားဘူးေသာကၽြန္ေတာ့္အတြက္ အဆိုပါအေတြ႕အၾကံဳမ်ားမွာ အသစ္အဆန္းသဖြယ္ျဖစ္ေနပါသည္။ အံ့ၾသတႀကီးမဟုတ္ေသာ္လည္း အနည္းငယ္မွ်ေတာ့ အံ့ၾသမိသည္။
သို႔ေသာ္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ခရီးသည္ အေဝးေျပးကား၏ ယာဥ္ေမာင္းႏွင့္ ကားေပၚပါ မေကြးေဒသခံ ခရီးသည္မ်ားက ထိုသို႔ေသာအေတြ႕အၾကံဳသည္ ႏွစ္စဥ္ အၿမဲတမ္းေတြ႕ၾကံဳေနရသျဖင့္ သူတို႔အတြက္ေတာ့ အထူးအဆန္းမဟုတ္ေၾကာင္း။ ရြာသားမ်ားမွ ေရႏွင့္ ထမင္းလာလွဴ ၾကသည္မွာလည္း ႏွစ္စဥ္ အၿမဲတမ္းလွဴေနၾကၿမဲျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာၾကသည့္အခါတြင္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္၏ အံ့ၾသမႈဒီဂရီသည္ အျမင့္ဆံုးသို႔ ေရာက္သြားခဲ့ပါသည္။
ဒီတစ္ခါ ကၽြန္ေတာ္အံ့ၾသရသည္က ကားလမ္းေရေက်ာ္သည္ကိုအံ့ၾကျခင္းမဟုတ္၊ ကားမ်ား စီတန္းပိတ္မိေနသည္ကို အံ့ၾသသည္မဟုတ္၊ ပိတ္မိေနေသာ Ambulance ေပၚရွိ မိခင္ေလာင္း၏ သေႏၶသားေလး အသက္မဲ့စြာ လူ႔ေလာကသို႔ ေရာက္လာခဲ့ေသာေၾကာင့္မဟုတ္၊ ကားလမ္းမွ ၁ မိုင္ခြဲခန္႔ေဝးေသာရြာမွ ရြာသားမ်ား၏ ေစတနာကို အံ့ၾသျခင္းမဟုတ္ပါ။
ႏွစ္စဥ္ျဖစ္ေနၾကဆိုေသာ ကားလမ္းေရေက်ာ္သည့္ကိစၥအတြက္ တာဝန္ရွိသူမ်ားက မည္သို႔မွ် ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ထားျခင္းမရွိသည့္အတြက္လြန္စြာအံ့ၾသမိျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ကားလမ္းပိတ္မိေနေသာ ခရီးသည္မ်ား အဆင္ေျပေအာင္ မည္သို႔မွ် စီစဥ္ျပင္ဆင္ထားျခင္းမရွိသျဖင့္ လြန္စြာအံ့ၾသမိျခင္းျဖစ္ပါသည္။
ထိုသို႔ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္မႈမရွိေသာေၾကာင့္ ယခုျဖစ္သြားေသာကိစၥတြင္ လတ္တေလာဆံုးရံွဴးရသည္ကေတာ့ အသက္တစ္ေခ်ာင္းျဖစ္သည္။ ထို႔အျပင္ ပိတ္မိေနေသာ ခရီးသည္ႏွင့္ ယာဥ္ေမာင္းအားလံုးတို႔၏ တန္ဘိုးရွိေသာ အခ်ိန္တို႔ျဖစ္သည္။ ထိုခရီးသည္မ်ား အသီးသီးတို႔၏သက္ဆိုင္ရာ လုပ္ငန္းမ်ားအတြက္ လုပ္ငန္းေဆာင္ရြက္မႈမ်ားျဖစ္သည္။ ထိုဆံုးရံႈးမႈမ်ားအားလံုးသည္ တန္ဘိုးမျဖတ္ႏိုင္ေသာ ဆံုးရံႈးမႈမ်ားျဖစ္ပါသည္။
ထိုဆံုးရံႈးမႈမ်ား ႏွစ္စဥ္မျဖစ္ေစရန္ ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္မႈမ်ားကို တာဝန္ရွိသူမ်ားအေနျဖင့္ အဘယ္ေၾကာင့္ စီစဥ္ျပဳလုပ္ထားျခင္း မရွိၾကပါသနည္း။ မိုးရြာျခင္းသည္ တားဆီးေရွာင္လႊဲ၍မရေသာ သဘာဝတရားျဖစ္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ မိုးရြာေသာေၾကာင့္ ကားလမ္းေရေက်ာ္သျဖင့္ ပိ္တ္မိေနေသာ ကားမ်ားမွ ခရီးသည္မ်ားကို ေရေက်ာ္ေနေသာ ကားလမ္းဟိုဘက္ သည္ဘက္ ျဖတ္ကူးေပးႏိုင္ဘို႔ စီစဥ္ေပးျခင္းသည္ ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ထား၍ ရေသာကိစၥျဖစ္သည္ဟု ကၽြန္ေတာ္ယံုၾကည္သည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ လူေတြကို အေလးထား တန္ဖိုးထားေသာ ႏိုင္ငံတို႔တြင္ ထိုကဲ့သိုု႔အေျခအေနမ်ားအတြက္ ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ထားျခင္းမ်ားရွိေနၾကေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။
ဒီေတာ့ ယခုလိုအေျခအေနမ်ိဳးအတြက္ ခရီးသည္မ်ားကို ကူညီရန္ ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ထားမႈမရွိျခင္းသည္ ဤတိုင္းျပည္တြင္ လူကိုတန္ဖိုးမထားတတ္ေသးသည့္သေဘာပင္ျဖစ္သည္။
တကယ္ေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ လူကိုတန္ဖိုးမထားသည္မွာ မဆလ အစိုးရလက္ထက္ကတည္းကျဖစ္သည္၊ နဝတ အစိုးရလက္ထက္ကတည္းကျဖစ္သည္၊ နအဖ အစိုးရလက္ထက္ကတည္းကျဖစ္သည္၊ ၾကံ့ဖြံ့ အစိုးရလက္ထက္ကတည္းကျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ထိုအစိုးရမ်ားလက္ထက္က လူကိုတန္ဖိုးမထားခဲ့ၾကသည္ကို ကၽြန္ေတာ္လံုးဝ မအံ့ၾသ။ ထိုအစိုးရမ်ားသည္ လူကိုတန္ဖိုးမထားတတ္သည့္အစိုးရမွန္း သိသာထင္ရွားၿပီးျဖစ္သည္။
ကၽြန္ေတာ္အံ့ၾသမိသည္က ျပည္သူမ်ားအတြက္ဟု ေႂကြးေၾကာ္ထားေသာ၊ ျပည္သူႏွင့္အတူ ဟုေႂကြးေၾကာ္ထားေသာ အစိုးရ၊ ျပည္သူ႔အစိုးရဟု ကၽြန္ေတာ္တို႔ယံုၾကည္ထားသည့္ NLD အစိုးရလက္ထက္တြင္လည္း လူကိုတန္ဖိုးမထားေသးသည္ကေတာ့ အလြန္႔ကို အံ့ၾသဘြယ္ရာျဖစ္ပါသည္။
ယခုလို အေျခအေနမ်ိဳးတြင္ ဒုကၡေရာက္ေနသူမ်ားကို ကူညီေပးဘို႔၊ ပိတ္မိေနေသာ ခရီးသည္မ်ားကို ဟိုဘက္သည္ဘက္ သယ္ယူပို႔ေဆာင္ေပးဘို႔ လိုအပ္ေသာ ျပင္ဆင္မႈမ်ားကို ျပဳလုပ္ရန္အတြက္ ၂၀၀၈ ေျခဥကို ျပင္စရာမလို။ လႊတ္ေတာ္မွ တမတ္သားကို ဖယ္ထုတ္ရန္မလို။ ဝန္ႀကီးအားလံုး သမၼတက ခန္႔ခြင့္ရွိရန္မလို။ ယခုလိုအေျခအေနမ်ိဳးအတြက္ ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္မႈလုပ္ငန္းမ်ားကို လုပ္လိုေသာဆႏၵ၊ လူကိုတန္ဖိုးထားေသာစိတ္တို႔ရွိရန္သာလိုသည္ဟု ကၽြန္ေတာ္ယံုၾကည္ပါသည္။
Comments