ထင္ေက်ာ္ (စက္မႈတကၠသိုလ္) ● ညီၫြတ္ျခင္းမွသည္ ေအာင္ျမင္ျခင္းဆီသို႔

ထင္ေက်ာ္ (စက္မႈတကၠသိုလ္) ● ညီၫြတ္ျခင္းမွသည္ ေအာင္ျမင္ျခင္းဆီသို႔
(မုိးမခ) ၾသဂတ္စ္ ၂၀၊ ၂၀၁၈

လူမႈဆက္ဆံေရးသတၱဝါျဖစ္တဲ့ လူေတြဟာ တဦးတည္းရပ္တည္ေနလို႔ မရပါဘူး။ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းရဲ႕ သဘာဝကိုက အခ်င္း ခ်င္း အျပန္အလွန္ ယိုင္းပင္းမွီခိုေနရတဲ့ သေဘာေဆာင္ေနတာမဟုတ္လား။

ငယ္စဥ္ကေလးဘဝတုန္းမ်ားဆိုရင္ သူမ်ားအေပၚ လံုးဝကို မွီခိုခဲ့ရတာပါ။ အမွီအခိုသာမရခဲ့ရင္ ရက္ေလးနည္းနည္းေတာင္ အသက္႐ွင္မွာမဟုတ္ပါဘူး။ ဒီလိုနဲ႔ ႀကီးျပင္းလာေတာ့ မွီခိုရမႈ တျဖည္းျဖည္း လြတ္ကင္းလာပါတယ္။ ႐ုပ္ေရာ စိတ္ေရာ လြတ္ လပ္လာၿပီး ကိုယ့္ဘဝကိုယ္ ရပ္တည္လာႏိုင္ခဲ့တယ္ဆိုေပမဲ့  ဒီလြတ္လပ္မႈဟာ အဆံုးစြန္ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ကိုယ့္ ဘဝမွာ ပိုမိုႀကီးမားတဲ့ ေအာင္ျမင္မႈေတြရဖို႔ ကိုယ္နဲ႔ရည္မွန္းခ်က္တူတဲ့သူေတြနဲ႔ အျပန္အလွန္ ပူးေပါင္းမွီခိုၿပီး ေဆာင္ရြက္ရ ဦးမွာပါ။

ဘုရားေတာင္ အမွီ႐ွိမွပြင့္တယ္လို႔ ဆိုၾကတယ္မဟုတ္လား။ ဒီေတာ့ မိမိတို႔လည္း အမွီမ႐ွိလို႔မရပါဘူး၊ အခ်င္းခ်င္း ကူညီယိုင္း ပင္းၿပီး အျပန္အလွန္ မွီခိုေဆာင္ရြက္မွသာ ရည္မွန္းခ်က္ေတြေအာင္ျမင္မွာပါ။

ဒီေတာ့ လူအမ်ားနဲ႔ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံတတ္ဖို႔က အေရးပါလာပါတယ္။ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရး ေအာင္ျမင္ေစတဲ့ ဆက္ဆံ ေရး နည္းဗ်ဳဟာေတြသိထားဖို႔ လိုလာပါတယ္။

႐ုပ္သန္႔သန္႔ျပန္႔ျပန္႔ျဖစ္ေအာင္ေနတာတို႔၊ အဝတ္အစား သန္႔သန္႔ျပန္႔ျပန္႔ဝတ္တာတို႔၊ အျပံဳးကိုေဆာင္တာတို႔၊ တဖက္လူ အႀကိဳက္ ေျမႇာက္ပင့္တာေလးေတြ ထည့္တာတို႔ စတဲ့ Personality Ethic ေတြေပါ့။ ဒါေတြသိထားရင္ေတာ့ ေကာင္းပါတယ္။
ဒါေပမဲ့ character ဆိုတဲ့စ႐ိုက္၊ ကိုယ္က်င့္သီလက ပိုအဓိကက်ပါတယ္။႐ိုးသားတာ၊ လံု႔လဝီရိယ႐ွိတာ၊ သစၥာ႐ွိတာ၊ တရား မွ်တတာ၊ ေမတၱာထား ညႇာတာေထာက္ထားတတ္တာ အစ႐ွိတာေတြေပါ့။ဒီကိုယ္က်င့္တရားေတြ မ႐ွိဘဲနဲ႔ ဆက္ဆံေရးနည္း ဗ်ဳဟာေတြ သံုးရင္ေတာ့ ေရ႐ွည္ေအာင္ျမင္မႈ ရမွာမဟုတ္ပါဘူး။ေရ႐ွည္ခိုင္ျမဲတဲ့ အမ်ားရဲ႕ယံုၾကည္မႈကိုရမွာမဟုတ္ပါဘူး။ ပရိယာယ္သေဘာ၊ လွည့္ဖ်ားတဲ့သေဘာ သက္ေရာက္သြားတဲ့အတြက္ တဒဂၤ တပြဲတိုးေလာက္ပဲ ရႏိုင္ပါတယ္။ ေဆးၿမီးတို ဆန္တဲ့အတြက္ ေရ႐ွည္မွာ မေအာင္ျမင္ႏိုင္ပါဘူး။

မ႐ိုးသားတဲ့ ဆက္ဆံမႈကို လူေတြဟာ စိတ္ထဲမွာ ရိပ္မိခံစားႏိုင္တတ္ပါတယ္။ ကိုယ္က်င့္တရား ေကာင္းသူအတြက္ ႏႈတ္ခ်ိဳ သ်ိႈုဳတစ္ပါးျဖစ္ေပမဲ့ ကိုယ္က်င့္မေကာင္းတဲ့သူေတြ ၊ မယံုၾကည္ရတဲ့သူရဲ႕ ခ်ိဳခ်ိဳသာသာ ေျမႇာက္ပင့္ေျပာတာကို လူေတြ မႏွစ္သက္တတ္ၾကပါဘူး။ေပ်ာ့ေပ်ာ့ေလးနဲ႔ နံတဲ့ ေၾကာင္ေခ်းလို႔ပဲ သတ္မွတ္ၾကမွာပါ။ ဒီလိုလူမ်ိဳးေတြကို အႏၲရာယ္ေကာင္ေတြလို႔ ျမင္ၾကတဲ့အတြက္ မလြဲသာမကင္းသာ ဆက္ဆံရ႐င္ေတာင္ သတိထားဆက္ဆံၾကမွာပါ။ ႏႈတ္ခ်ိဳတာကိုေတာင္ သူတို႔ အတြက္ဆို အေကာင္းမျမင္ပဲ သံသယျဖစ္စရာလို႔ ထင္ၾကတာပါ။ ဒါေၾကာင့္ ဆက္ဆံေရး နည္းပရိယာယ္ေတြသံုးၿပီး ရလာ တဲ့ေအာင္ျမင္မႈမ်ိဳးဟာ ေရ႐ွည္ခိုင္ျမဲမွာ မဟုတ္ပါဘူး။

ဒါေၾကာင့္ ဆက္ဆံေရးဗ်ဳဟာေတြကို သိပ္ေ႐ွ႕တန္းမတင္ဘဲ အက်င့္စ႐ိုက္ ေကာင္းေအာင္ပဲ ေလ့က်င့္သင့္ပါတယ္။

အက်င့္စ႐ိုက္ ေကာင္းရင္ေတာ့ ႏွစ္လိုဖြယ္ ဥပဓိ႐ုပ္၊ ႏွစ္လိုဖြယ္စိတ္ထားေတြ ႐ွိလာၿပီး အမ်ားကို ဆြဲေဆာင္ႏိုင္မႈ႐ွိလာမွာပါ။ အမ်ားတကာနဲ႔လည္း ေပါင္းသင္းဆက္ဆံလာႏိုင္မွာပါ။

အမ်ားနဲ႔ ဆက္ဆံေရး ေအာင္ျမင္ဖို႔အတြက္ အျခားသူေတြ မိမိအေပၚ ဘယ္လိုျမင္တယ္ဆိုတာထက္ သူတို႔ကိုယ္သူတို႔ ဘယ္လိုျမင္ၾကတယ္၊ သူတို႔ရဲ႕ ေလာကအျမင္ ဘယ္လို႐ွိတယ္ဆိုတာကို နားလည္သေဘာေပါက္ဖို႔က ပိုအေရးႀကီးပါတယ္။ ဒါမွသာ သူတို႔ရဲ႕ လိုအင္ဆႏၵကို သေဘာေပါက္လာႏိုင္မွာပါ။ ဒီေတာ့မွ  ကိုယ္ခ်င္းစာနာစိတ္ထားႏိုင္လာၿပီး အဆင္ေျပေျပနဲ႔ win _ win ဆက္ဆံေရးမ်ိဳး တည္ေဆာက္လာႏိုင္ပါလိမ့္မယ္။
ၿပီးေတာ့ လူေတြနဲ႔ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ဖို႔ တစ္နည္းအားျဖင့္ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရးမွာ ေအာင္ျမင္ဖို႔ လူအမ်ားရဲ႕ ယံုၾကည္ စိတ္ခ်ရမႈကို လိုပါတယ္။

လူအမ်ား ယံုၾကည္စိတ္ခ်မႈကိုလည္း ကိုယ့္ရဲ႕အက်င့္စ႐ိုက္ ေျဖာင့္မတ္မွန္ကန္ေနမွ ရႏိုင္မွာပါ။

ယံုၾကည္ၾကပါ၊ စိတ္ခ်ၾကပါလို႔ ပါးစပ္ကလိုက္ေျပာေနလို႔ရတဲ့ကိစၥမ်ိဳး မဟုတ္ပါဘူး။ အတိတ္က ကိုယ္ဘယ္လို ေပါင္းသင္း ဆက္ဆံ ျပဳမူခဲ့တယ္ဆိုတာကိုၾကည့္ၿပီး လူေတြ သူ႔ဟာသူ ဆံုးျဖတ္ၾကမွာပါ၊ အကဲျဖတ္ၾကမွာပါ။

ဒါေၾကာင့္ အမ်ားနဲ႔ ဆက္ဆံေရးမွာ ေအာင္ျမင္ခ်င္ရင္ေတာ့၊ လူအမ်ားရဲ႕ ယံုၾကည္မႈကိုရခ်င္ရင္ေတာ့  မတရားမလုပ္နဲ႔၊ ညႇာ တာ ေထာက္ထား ၊ ၿပီးေတာ့ သူ႔အက်ိဳး ကိုယ့္အက်ိဳး မွ်တေအာင္ၾကည့္တဲ့ သမာသမတ္စိတ္ မ်ိဳးထားေပါ့။

”There can be no friendship without confidence, and no confidence without integrity.”
( Sammel Jackson)

သမာသမတ္မ႐ွိပဲ ယံုၾကည္မႈ မရႏိုင္ ၊ ယံုၾကည္မႈမ႐ွိရင္လည္း ရင္းနီးခင္မင္မႈ မရႏိုင္တဲ့။

လူေတြနဲ႔ ဆက္ဆံတဲ့အခါ ၾကင္ၾကင္နာနာနဲ႔ ေစတနာေလးေတြ ထားမယ္ ၊ ဦးစားေပးၿပီး ေလးစားသမႈ ျပဳမယ္ ၊ ႐ိုးသားမယ္ ၊ သစၥာ႐ွိမယ္ ၊ ကတိတည္မယ္ ဆိုရင္ေတာ့ လူေတြရဲ႕ ယံုၾကည္မႈကို တည္ေဆာက္ႏိုင္မွာပါ။

ဒီလိုမွမဟုတ္ပဲ တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္မယ္၊ ေလးစားမႈ မ႐ွိဘူး၊ သစၥာမ႐ွိ၊ ကတိမတည္၊ ေကာက္က်စ္စဥ္းလဲ မယ္ဆိုရင္ေတာ့ အမ်ားရဲ႕ ယံုၾကည္မႈ ကုန္ခမ္းသြားပါလိမ့္မယ္။ဒါဆိုရင္ လူမႈဆက္ဆံေရးမွာ ေအာင္ျမင္မႈ မရႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။

လူမႈဆက္ဆံေရးမွာ ေအာင္ျမင္ခ်င္တယ္ ဆိုရင္ေတာ့ တစ္ဖက္သားကို နားလည္ေပးရပါမယ္။ ကိုယ့္တစ္ဖက္ထဲၾကည့္လို႔ မရပါဘူး။ တစ္ပါးသူရဲ႕ ခံစားမႈကို နားလည္မွ မွ်မွ်တတ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္မွာပါ။ တစ္ပါးသူ ထိခိုက္နစ္နာသြားမွာကိုလဲ ေ႐ွာင္ ႐ွားလာႏိုင္မွာပါ။

ၿပီးေတာ့ တစ္ဖက္သားနဲ႔ ဆက္ဆံတဲ့အခါမွာ အေသးအဖြဲေလးကအစ ဂ႐ုစိုက္ အေလးထားရပါမယ္။လူတိုင္းလိုလို က႐ုဏာ ၊ အၾကင္နာ ၊ ဂ႐ုစိုက္မႈေလးေတြကို မြတ္သိပ္တတ္ပါတယ္။ ကိုယ္က ေပးႏိုင္ရင္ေတာ့ ကိုယ့္အေပၚ ခင္မင္ႏွစ္သက္လာၾကမွာပါ။
ကတိတည္ဖို႔၊ သစၥာ႐ွိဖို႔၊ ေျဖာင့္မတ္မွန္ကန္ဖို႔လည္း အေရးႀကီးပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ကိုယ့္ဖက္က ခ်ိဳ႕ယြင္းခ်က္႐ွိရင္၊ မွားသြား တာ႐ွိရင္လည္း လိႈက္လိႈက္လွဲလွဲ ေတာင္းပန္ဖို႔ ဝန္မေလးသင့္ပါဘူး။

အခ်ဳပ္အားျဖင့္ ေျပာရရင္ေတာ့ အ႐ိုးခံအရင္းခံစိတ္နဲ႔ ဆက္ဆံဖို႔ ၊ ေစတနာေမတၱာထားၿပီး ျပဳမူေဆာင္ရြက္ဖို႔ပါဘဲ။တစ္ဦးေမတၱာ တစ္ဦးမွာတဲ့။ တန္ျပန္အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈေတြဟာ အင္မတန္ ခြန္အားႀကီးမားတတ္ပါတယ္။ အေပးအယူ သေဘာမ်ိဳး ထက္ စြမ္းအား ပိုၿပီး ထက္ျမက္တတ္ပါတယ္။

ၿပီးေတာ့ အျပန္အလွန္ နားလည္ၾကၿပီး ကိုယ္ခ်င္းစာနာတတ္ဖို႔ကလည္း အေရးႀကီးပါတယ္။

"Do unto others as you would have others do unto you ”

ကိုယ့္အေပၚ ဆက္ဆံ ျပဳမူေစခ်င္သလို သူတစ္ပါးအေပၚကို ဆက္ဆံပါတဲ့။

ဒီလို အျပန္အလွန္ နားလည္မႈေတြ၊ အျပန္အလွန္ ယံုၾကည္မႈေတြကိုသာ တည္ေဆာက္ႏိုင္ရင္ေတာ့တစ္ဦးနဲ႔ တစ္ဦး အျပန္ အလွန္ အမွီသဟဲ ျပဳေနရတဲ့ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းထဲက လူအခ်င္းခ်င္း စိတ္ေရာကိုယ္ပါ တစ္သားထဲ ေပါင္းစည္းသြားပါလိမ့္မယ္။
ဒီလိုသာ ညီၫြတ္တဲ့ လူ႔အဖြဲ႔အစည္း တစ္ခုတည္ေဆာက္ႏိုင္ရင္ေတာ့ Synergy ဆိုတဲ့ ထူးျခား ႀကီးမားတဲ့ စြမ္းအားႀကီး တစ္ခု ရလာပါလိမ့္မယ္။ ဒီ Synergy ဆိုတဲ့စြမ္းအားသစ္ဟာ အဖြဲ႔အစည္းထဲမွာပါတဲ့ လူတစ္ဦးခ်င္းစီရဲ႕ စြမ္းအားေတြ အားလံုးစုစုေပါင္းတာထက္ ႀကီးမားတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ႀကီးမားတဲ့ တန္ခိုး႐ွင္ စြမ္းအားႀကီးေပါ့။ ဒီစြမ္းအားႀကီးက အဖြဲ႔အ စည္းတစ္ခုလံုးကို ေအာင္ျမင္မႈေတြ ဆင့္ကဲဆင့္ကဲရေအာင္ ပံ့ပိုး သြားပါလိမ့္မယ္။

ညီၫြတ္ျခင္းသည္ အင္အားတဲ့။ Syngery ဆိုတာ ေပါင္းစည္းျခင္းျဖင့္ စြမ္းအားအသစ္ကို ရ႐ွိျခင္းေပါ့။ ငယ္ငယ္တုန္းက ၾကားခဲ့ဖူးတဲ့ အဖိုးအိုနဲ႔ သားမ်ား ပံုျပင္ထဲကလိုေပါ့။ ထင္းတစ္ေခ်ာင္းစီကို ခ်ိဳးႏိုင္ေပမဲ့ ထင္းစည္းက်ေတာ့ မခ်ိဳးႏိုင္ၾကေတာ့ဘူး မဟုတ္လား။

ၿပီးေတာ့ ျမန္မာ့ရာဇဝင္ထဲမွာ လူသိမ်ားတဲ့ ေနာင္႐ိုးတိုက္ပြဲကို ေလ့လာၾကည့္ရင္ Synergy ရဲ႕ သေဘာတရားကို ေတြ႕ႏိုင္မွာပါ။ ဘုရင့္ေနာင္က သူ႔ထက္အင္အား အမ်ားႀကီးမ်ားတဲ့ ရန္သူတပ္ကို ေနာင္႐ိုးမွာ တိုက္ဖို႔လုပ္ေနတုန္း ဘုရင္က သူ႔ကိုေစာင့္ဦးလို႔ ေျချမန္ေတာ္လႊတ္ၿပီး မွာသတဲ့။ ဘုရင့္ေနာင္က တိုက္ပြဲေအာင္ျမင္ၿပီးၿပီလို႔ ျပန္ေလ်ွာက္ခိုင္းလိုက္ၿပီး ရန္သူဖက္ကမ္းကို ကူးလာခဲ့တဲ့ ေဖာင္ေတြကို ဖ်က္ခိုင္းသတဲ့။

အၾကပ္ဗိုလ္မႈးေတြက ကန္႔ကြက္ၾကေတာ့ ဘုရင့္ေနာင္က စစ္ပြဲ႐ွံုးရင္ ေသမွာဘဲတဲ့၊ ေသၿပီးမွေတာ့ ထြက္ေျပးဖို႔ ေဖာင္ မလိုေတာ့တဲ့အေၾကာင္း ၊ မေသခ်င္ရင္ေတာ့ တိုက္ပြဲကို ႏိုင္ေအာင္တိုက္ဖို႔အေၾကာင္း ေျပာသတဲ့။

စစ္သည္ရဲမက္ေတြအားလံုးရဲ႕ စိတ္ထဲမွာ တိုက္ပြဲကို အႏိုင္တိုက္ဖို႔ကလြဲၿပီး ေရြးခ်ယ္စရာမ႐ွိေတာ့။ ဒီေတာ့ စစ္သည္အား လံုးရည္မွန္းခ်က္ တူသြားတဲ့အတြက္ Synergy စြမ္းအားသစ္ႀကီး ျဖစ္လာၿပီး ပံ့ပိုးေပးလိုက္လို႔ တိုက္ပြဲမွာ အႏိုင္ရသြားၾကပါ ေတာ့တယ္။

ဓားခ်င္း ယွဥ္ခုတ္ရတဲ့၊ လူအင္အားမ်ားတဲ့သူသာ ႏိုင္ေလ့႐ွိတဲ့ေခတ္မွာ ဘုရင့္ေနာင္တို႔ လူနည္းစု အႏိုင္ရသြားတာ ညီ ၫြတ္ျခင္းသည္ အင္အားေၾကာင့္ပါ။ Synergy ေၾကာင့္ပါ။

ဒါေၾကာင့္ တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး အျပန္အလွန္ယံုၾကည္မႈ၊ နားလည္မႈတို႔နဲ႔ တည္ေဆာက္ထားတဲ့ အဖြဲ႔အစည္းတစ္ခုကို တည္ ေထာင္ၿပီး ႐ိုးသားစြာနဲ႔ စိတ္ေရာကိုယ္ပါ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ၾကရင္ေတာ့ ႀကီးမားတဲ့ Synergy စြမ္းအားေတြ ျဖစ္လာၿပီး ေအာင္ျမင္မႈေတြ ေမ်ွာ္မွန္းတာထက္ ပိုၿပီးရလာပါလိမ့္မယ္။

ထင္ေက်ာ္ (စက္မႈတကၠသိုလ္)