ေဆာင္းယြန္းလ ● မ်က္ႏွာဖံုးမခြာရေသးတဲ့အေၾကာင္းမ်ား

 ေဆာင္းယြန္းလ ● မ်က္ႏွာဖံုးမခြာရေသးတဲ့အေၾကာင္းမ်ား
(မုိးမခ) ဒီဇင္ဘာ ၃၀၊ ၂၀၁၈

ဘုရားသခင္မတတ္ႏုိင္တဲ့
ကယ္တင္ျခင္းမ်ဳိးကိုမွလိုခ်င္တယ္လို႔ ဆိုၾကမွာလား
အားနဲသူရဲ႕ငိုသံက တိုးတိတ္လြန္းၿပီး
အားႀကီးေသာရယ္သံေတြသာ မိုးထိေအာင္ပဲ့တင္ထပ္ေနခဲ့

ေနတတ္ရင္ ေက်နပ္စရာေကာင္းတယ္တဲ့
မေနတတ္လို႔ မေက်နပ္စရာေတြျပည့္ေနတာလား
အေနမတတ္လို႔ မေက်နပ္စရာေတြျပည့္ေနတာလား
ဓါး ဓါးခ်င္းယွဥ္ခုတ္ရမယ့္ေခတ္က
ရာစုႏွစ္မ်ားစြာက သမိုင္းထဲက်န္ရစ္ခဲ့ေလေတာ့
ပထဝီအေနအထားအရ
ေသနတ္သမားက အသာစီးရထားတဲ့အေနအထားဘဲ

အငိုမ်က္လံုးတဖက္နဲ ့အျပံဳးမ်က္ႏွာတဝတ္မွာ
လိုရာသံုးဖို ့ သိဒၶိၿပီးထားတဲ့ဓါတ္လံုးႀကီးေတြ
မွန္စီေရႊခ်ထားမွ မ်က္ႏွာပန္းလွေသာသစၥာပန္းမ်ား

မ်က္ႏွာဖံုးမခၽြတ္ပဲ ဒုန္းဆိုင္းစီးလာတဲ့ျမင္းႀကီး
အထီးမွန္းအမမွန္း သိသိမသိသိ
စစ္ကိုင္းအထိေတာ့ေရာက္ခဲ့တာေပါ့
လဲေနသူကို လဲေနသူကထူေပးမွ
သဘာဝက်က်ထႏုိင္တဲ့ ေခတ္ႀကီးေပဘဲ

နတ္အႀကိဳက္ လူကလိုက္ေနရေတာ့
အရက္ဖိုးေရာ ၾကက္ဖိုးပါကုန္ျပန္တယ္
လူ႔အလို လူမလိုက္ႏုိင္တာ
ကမာၻဦးအစကတည္းကစခဲ့တာပါဘဲ

မီးခိုးမဆံုးမိုးမဆံုးတဲ့ အမုန္းေတြနဲ ့
မဆံုးေသာခ်စ္ျခင္းမွာ ၿငိတြယ္ေနရေသာႀကိဳးမ်ား

မီးမ်ားေတာ့ မီးႏုိင္ၿပီး
ေရမ်ားေတာ့လည္း မီးႏုိင္ခဲ့ျခင္းမ်ားမွာ
ယံုၾကည္ျခင္းဟာ ယံုစရာမေကာင္းေတာ့လို႔
အမွားမ်ားမ်ားမွာ သၾကားနဲနဲကဲလိုက္႐ုံနဲ႔တင္
ေဗဒင္ဟာ ေသြးထြက္ေအာင္မွန္တယ္

ေျပးစရာေျမက စစ္ပြဲေတြနဲ႔ ၿငိေနသလို
ေပးစရာေငြက မ်က္ႏွာႀကီးသူေတြရဲ့အိတ္နဲ႔ ၿငိေနေတာ့
အတိတ္ကိုေစာင္းၾကည့္မိရင္ ေျမျပင္ကိုျမင္ရၿပီး
ပစၥဳပၸန္ကိုတည့္တည့္ၾကည့္ေတာ့လည္း ေျမျပင္ကိုသာျမင္ရျပန္တယ္

အနာဂတ္ဆိုတဲ့ မိုးေကာင္းကင္နဲ႔ လြဲေနဆဲ
မ်က္ႏွာမြဲမ်ား။

ေဆာင္းယြန္းလ